• Σάβ, 04/06/2022 - 19:35
5 Ιούνη: Παγκόσμια Μέρα για το Περιβάλλον: Ενάντια στον πόλεμο, ενάντια στην κλιματική καταστροφή [του Γιώργου Ράγκου]

5 Ιούνη: Παγκόσμια Μέρα για το Περιβάλλον: Ενάντια στον πόλεμο, ενάντια στην κλιματική καταστροφή

Γιώργος Ράγκος, από την «Εργατική Αλληλεγγύη», 01.06.22

Η φετινή Παγκόσμια Μέρα για το Περιβάλλον, στις 5 Ιούνη, «γιορτάζεται» εν μέσω της κλιμάκωσης του πολέμου στην Ουκρανία. Ένας πόλεμος που επιδεινώνει και την περιβαλλοντική καταστροφή και την κλιματική κρίση.

77 χρόνια από τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, η απειλή ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος είναι ξανά ορατή. ΝΑΤΟ και Ρωσία διαθέτουν πυρηνικά οπλοστάσια. Ακόμα και αν δεν φτάσουν στο σημείο να τα χρησιμοποιήσουν, στο έδαφος της Ουκρανίας υπάρχουν σε λειτουργία 15 πυρηνικοί αντιδραστήρες όπου η πιθανότητα (έστω και από «λάθος») να χτυπηθεί κάποιος από αυτούς μεγαλώνει όσο συνεχίζεται ο πόλεμος. Και δεν είναι μόνο τα πυρηνικά. Μία σειρά από «συμβατικά όπλα» που χρησιμοποιούνται στην Ουκρανία είναι το ίδιο καταστροφικά για το περιβάλλον όπως το (τοξικό και ραδιενεργό) απεμπλουτισμένο ουράνιο που χρησιμοποιείται σε «διατρητικά πυρομαχικά» τα οποία «προορίζονται» για τανκς, τεθωρακισμένα και αεροσκάφη.

 Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις του πολέμου δεν προέρχονται «μόνο» από τη χρήση των όπλων στο πεδίο της μάχης. Οι εκπομπές άνθρακα που εκλύονται, από τη λειτουργία των στρατιωτικών μηχανημάτων, είναι τεράστιες. Το αμερικάνικο Πεντάγωνο είναι ήδη ο μεγαλύτερος ρυπαντής «σε καιρό ειρήνης». Μπορούμε να φανταστούμε τι σημαίνει αυτό κατά τη διάρκεια ενός «θερμού πολέμου» όπως αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία.

Υπάρχει και άλλη διάσταση. Σύμφωνα με τη Greenpeace, οι φετινές πυρκαγιές που μαίνονται στα δάση της Σιβηρίας θα επεκταθούν σε υπερδιπλάσιο έδαφος από τις αντίστοιχες περσινές λόγω της έλλειψης «πυροσβεστικού» δυναμικού. Οι Ρώσοι στρατιώτες που καταπολεμούν αυτές τις πυρκαγιές έχουν μεταφερθεί στην Ουκρανία. Οι φωτιές στη Σιβηρία δεν καταστρέφουν «μόνο» τα δάση (και την δυνατότητα απορρόφησης του CO2 που εκλύεται στην ατμόσφαιρα) αλλά ταυτόχρονα λειώνουν και παγετώνες πλούσιους σε μεθάνιο που η έκλυση του ρυπαίνει την ατμόσφαιρα περισσότερο από CO2.

Ο πόλεμος και ο τρόπος αντιμετώπισης των συνεπειών του από τις κυβερνήσεις, κύρια όσο αφορά την ένταση της ενεργειακής κρίσης, κάνει ακόμα και αυτές τις δειλές υποσχέσεις των κυβερνήσεων, για μείωση των εκπομπών CO2 ώστε η αύξηση της θερμοκρασίας να μην ξεπεράσει τους 1,5°C σε σχέση με την προβιομηχανική περίοδο, στις συνεδριάσεις της COP, μόλις τον περασμένο Νοέμβριο στη Γλασκώβη, να μοιάζουν με μακρινά όνειρα.

Η πρόσφατη κυνική δήλωση του Υπουργού Ενέργειας της Σαουδικής Αραβίας, Abdulaziz bin Salman: «Κοιτάξτε τι συμβαίνει γύρω μας αυτές τις μέρες. Ποιός μπορεί να ασχοληθεί με την κλιματική αλλαγή αυτή τη στιγμή;» εκφράζει το σύνολο των κυβερνήσεων, που αυξάνουν κατακόρυφα την χρήση ορυκτών καυσίμων για να αντιμετωπίσουν την ενεργειακή κρίση, ακόμα και αν δεν τολμάνε να το πούνε τόσο χυδαία. Οι φετινές δηλώσεις των ηγετών για την ημέρα του Περιβάλλοντος θα μοιάζουν πιο πολύ με αυτή του πρώην σοσιαλδημοκράτη προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και νυν της Goldman Sachs International, Ζοζέ Μπαρόζο: «Εδώ είναι που έχουμε και μία αντίφαση. Αν και σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο επίπεδο όλοι συμφωνούμε πως η εξάρτησή μας από τους υδρογονάνθρακες θα πρέπει να μειωθεί, το ερώτημα παραμένει για το πόσο θα κοστίσει μια τέτοια προσπάθεια. Εδώ -πιστεύω- πως θα αντιμετωπίσουμε αντίσταση. Φοβούμαι, επίσης, πως η ατζέντα της κλιματικής αλλαγής ενδέχεται να πληγεί ανεπανόρθωτα από την ενεργειακή κρίση που δημιουργεί ο πόλεμος στην Ουκρανία».

Το πόσο επείγον είναι να ασχοληθούμε με την κλιματική αλλαγή το απαντάει η τελευταία Έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) που δημοσιεύτηκε τέσσερις ημέρες μετά την έναρξη του πολέμου.

Χωρίς να λαμβάνει υπ' όψη τις καταστρεπτικές συνέπειες του πολέμου, η Έκθεση είναι ένας κόκκινος συναγερμός: τα οικοσυστήματα αλλοιώνονται παντού, η παραγωγικότητα της γεωργίας και των αλιευτικών πεδίων μειώνεται απειλώντας τη διατροφική ασφάλεια, ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός γνωρίζει μια σοβαρή έλλειψη νερού τουλάχιστον για ένα μήνα το χρόνο, η τήξη των ορεινών παγετώνων προκαλεί πλημμύρες ή ελλείψεις και οι ασθένειες που προκαλούνται από το νερό πλήττουν εκατομμύρια ανθρώπους στην Ασία, στην Αφρική και στη Κεντρική Αμερική, η καταστροφή των φυσικών βιοτόπων και η μετανάστευση των ειδών ευνοούν τις ζωονόσους (όπως στη περίπτωση της covid-19), είκοσι εκατομμύρια άνθρωποι, κυρίως από τη Νότια και Νοτιοανατολική Ασία, την υποσαχάρια Αφρική και τα μικρά νησιώτικα κράτη, αναγκάζονται να μετακινηθούν κάθε χρόνο εξαιτίας ακραίων μετεωρολογικών γεγονότων, οι πολιτικές που ακολουθούνται από τις κυβερνήσεις για να περιορίσουν τις ζημιές είναι ακατάλληλες και αυξάνουν τις κοινωνικές ανισότητες: «Οποιαδήποτε καθυστέρηση συντονισμένης δράσης θα χάσει τις όλο και λιγότερες ευκαιρίες για την εξασφάλιση ενός βιώσιμου μέλλοντος… κάθε μικροπρόθεσμη πρόσθετη υπερθέρμανση (σ.σ. όπως συμβαίνει τώρα) θα αυξάνει την καταστροφή εκθετικά». Και αυτή η «συντονισμένη δράση» συμπεριλαμβάνει «πρωτίστως την απεξάρτηση από το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, και τον άνθρακα».

Με μία περιήγηση το διαδίκτυο, μπορεί κανείς να βρει δεκάδες τέτοιες εκθέσεις, για τις ολέθριες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, είτε από επιτροπές του ΟΗΕ είτε από Πανεπιστήμια.  Με την πρόσφατη πανδημία να μετρά, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, 15 εκατ. νεκρούς, ομάδα επιστημόνων των Πανεπιστημίων Georgetown και Cape Town πραγματοποίησε έρευνα τα ευρήματα της οποίας δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Nature» υπό τον τίτλο: «Η κλιματική αλλαγή αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης ιών μεταξύ των ειδών» και αναφέρει: «τα επόμενα 50 χρόνια, η κλιματική αλλαγή πρόκειται να οδηγήσει χιλιάδες ιούς στο να μεταπηδήσουν από ένα είδος θηλαστικών σε άλλο. Το ανακάτεμα όμως αυτών των ιών μεταξύ των ζώων θα αυξήσει και τον κίνδυνο να περάσει κάποιον εξ αυτών σε ανθρώπους προκαλώντας μια νέα πανδημία».

Η τοποθέτηση ότι ο πόλεμος εκτροχίασε την «ατζέντα της κλιματικής αλλαγής» είναι ψέμα. Σύμφωνα με την Έκθεση για την «Κατάσταση του παγκόσμιου κλίματος το 2021», του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (WMO), και οι τέσσερις βασικοί δείκτες της κλιματικής αλλαγής (συγκέντρωση αερίων θερμοκηπίου, άνοδος επιπέδου των ωκεανών, θερμοκρασία και οξίνιση των ωκεανών) έπιασαν νέα ρεκόρ πριν τον πόλεμο, το 2021. Ακόμα και αν δεν υπήρχε ο πόλεμος, οι εκτιμήσεις ήταν ότι το 2022 θα ήταν ακόμα χειρότερο από το 2021.

Πριν από ένα χρόνο, ο Μπάιντεν αποκάλεσε την κλιματική αλλαγή «το υπ’ αριθμόν ένα ζήτημα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα» και ανακοίνωσε μια σειρά φιλόδοξων δεσμεύσεων για τον περιορισμό της χρήσης ορυκτών καυσίμων (και το σταμάτημα της εξαγωγής τους από σχιστολιθικά πετρώματα με τη μέθοδο fracking) και τη μετάβαση σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). Ένα χρόνο αργότερα, δήλωνε ότι είναι «κρίσιμο για τον ίδιο να περιορίσει τον πόνο που νιώθει ο αμερικανικός λαός στο βενζινάδικο» και ανακοίνωσε ότι για τους επόμενους έξι μήνες στις ΗΠΑ θα αντλούνται 1 εκατ. βαρέλια πετρελαίου την ημέρα από τα στρατηγικά αποθέματα και απαίτησε από τις εταιρείες ορυκτών καυσίμων να πραγματοποιήσουν περισσότερες γεωτρήσεις.

Ο Μπάιντεν δήλωσε ότι υπεύθυνος για αυτή την αλλαγή ήταν ο πόλεμος που προκάλεσε την αύξηση της τιμής των καυσίμων. Ψέμα. Τον Δεκέμβριο του 21, ο πληθωρισμός και η αύξηση των τιμών στα καύσιμα οδήγησαν την υπουργό Ενέργειας των ΗΠΑ, Jennifer Granholm, να ζητήσει από τις εταιρίες να αυξήσουν την παραγωγή φυσικού αερίου (Φ.Α.) και τον αριθμό των πλατφορμών άντλησης πετρελαίου. Οι πετρελαϊκές εταιρίες ανταποκρίθηκαν πρόθυμα: το 2021, οι ΗΠΑ ήταν ο μεγαλύτερος παραγωγός Φ.Α. με 915 δις κυβικά μέτρα, με δεύτερη τη Ρωσία (639) και τρίτο το Ιράν (251).

Το ίδιο και στην «περιβαλλοντικά ευαίσθητη» ΕΕ. Πριν τον πόλεμο είχε βαπτίσει το ρυπογόνο Φ.Α. ως «καύσιμο μετάβασης» και προμηθεύονταν το 40% αυτού από τη Ρωσία. Τώρα, εξαιτίας των κυρώσεων, δεν έχει πρόβλημα να βαπτίσει «πράσινη» την πυρηνική ενέργεια και να δώσει παράταση στη λειτουργία των ήδη γερασμένων (και άρα πολύ πιο επικίνδυνων) πυρηνικών σταθμών και άδεια για την κατασκευή καινούριων, να αγοράζει 50 δις κυβικά μέτρα το χρόνο υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) από τις ΗΠΑ (που είχε απαγορέψει πριν 2 χρόνια ως «βρώμικο» καύσιμο) και από το «δημοκρατικό» Κατάρ, να δώνει το «πράσινο φως» σε εξορύξεις υδρογονανθράκων και στη καύση του λιγνίτη και ταυτόχρονα να χρηματοδοτεί ασύστολα τα αρπακτικά της ενέργειας για τη δημιουργία ΒΑΠΕ καταστρέφοντας το φυσικό περιβάλλον σε στεριά και θάλασσα.

Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι χωμένη ως το λαιμό σ’ αυτή την περιβαλλοκτόνα πολιτική. Ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε την επανεκκίνηση των εξορύξεων σε Ιόνιο, Ήπειρο και Κρήτη, που είχαν παγώσει εξαιτίας των κινητοποιήσεων του κόσμου σ’ αυτές τις περιοχές αλλά και γιατί ήταν κοστοβόρες και αβέβαιες ως προς την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων, ξαναβάζει μπροστά τα λιγνιτικά εργοστάσια της ΔΕΗ και στήνει φαγοπότι με το LNG και τις ΑΠΕ. Στην πρόσφατη συνέντευξή του στον «Alpha» δήλωνε: «Θα μειώσουμε την εξάρτησή μας από το ρωσικό Φ.Α. με περισσότερο Φ.Α. το οποίο θα εισάγουμε μέσα από πλοία, το λεγόμενο LNG. Πώς θα φτάσει αυτό το αέριο μέσα στο ελληνικό σύστημα; Με σταθμούς επαναεριοποίησης του Φ.Α., όπως αυτός ο οποίος δρομολογείται στην Αλεξανδρούπολη. Υπάρχουν και άλλα σχέδια, από άλλους σημαντικούς έλληνες επιχειρηματίες, για νέους τέτοιους σταθμούς… αυτή είναι η διαδρομή την οποία πρέπει να ακολουθήσουμε και έχουμε τη δυνατότητα να μετατρέψουμε την κρίση σε ευκαιρία και να κάνουμε την Ελλάδα ενεργειακό κόμβο».

Το «να μετατρέψουμε την κρίση σε ευκαιρία» σημαίνει τρελά κέρδη για τους καπιταλιστές και το κόστος στην εργατική τάξη. Τα νοικοκυριά θα συνεχίζουν να πληρώνουν υπέρογκους λογαριασμούς ρεύματος, θέρμανσης, καυσίμων και θα βρεθούν μπροστά σε εκτεταμένες διακοπές ρεύματος. Την ίδια στιγμή τα κέρδη των καπιταλιστών είναι ασύλληπτα. 

Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, το 30% του παγκόσμιου στόλου των δεξαμενόπλοιων πετρελαίου (με κριτήριο τη χωρητικότητα) είναι σε ελληνικά συμφέροντα. Σε ότι αφορά τα φορτία LNG, οι έλληνες εφοπλιστές ελέγχουν, σύμφωνα με την «Καθημερινή», το 22,35% της παγκόσμιας χωρητικότητας των πλοίων. Με στοιχεία ως τον Ιανουάριο του 2022, από τα 733 τάνκερ LNG στον κόσμο, τα 156 είναι ελληνικών συμφερόντων. Τον Νοέμβριο του 2021, ο ελληνικών συμφερόντων στόλος τάνκερ LNG ήταν ο ακριβότερος παγκοσμίως: στα 19,1 δις δολάρια μπροστά από της Ιαπωνίας (18,1), της Κίνας (10,4) και της Ν. Κορέας (9). Από τα 127 τάνκερ LNG, που ναυπηγούνται αυτή την περίοδο, τα 57 είναι ελληνικών συμφερόντων. Το κόστος ναυπήγησης ενός τέτοιου πλοίου ανέρχεται στα 200 εκατ. δολάρια. Τα έσοδα; Οι διακυμάνσεις των ναύλων ανά τάνκερ και ανάλογα με την εποχή και τη ζήτηση είναι από 30.000 δολάρια μέχρι 424.000 δολάρια την ημέρα (!).

Η επιχειρηματική δραστηριότητα των Ελλήνων εφοπλιστών δεν περιορίζεται μόνο στη μεταφορά, αλλά επεκτείνεται στην αποθήκευση και αεριοποίηση του LNG μέσω των πλωτών μονάδων αποθήκευσης και αεριοποίησης (FSRU), οι οποίες, ως πλωτές, μπορούν και να μετακινηθούν όπου υπάρχει περισσότερο κέρδος.  Η ανάγκη για FSRU στην Ευρώπη είναι τεράστια για να μπορεί να υποδεχθεί το LNG.

Μέχρι στιγμής λειτουργούν, μόλις, 10 σταθεροί τερματικοί σταθμοί LNG στη Μεσόγειο και την Ευρώπη. Ένας στην Ελλάδα, στην Ρεβυθούσα από τον, ιδιωτικοποιημένο, Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ) που ανήκει στην ιταλική Snam (54%), στην ισπανική Enagas (18%), στη βελγική Fluxys (18%) και στην Damco του ομίλου Κοπελούζου (10%). Ο σταθμός στην Αλεξανδρούπολη θα περιλαμβάνει μια FSRU και έναν αγωγό 24 χιλιομέτρων. Η επένδυση των 360 εκατ. ευρώ θα είναι επιχορηγούμενη κατά 167 εκατ. από την Ε.Ε. και στην εταιρεία που θα υλοποιήσει το έργο (Gastrade), ο όμιλος Κοπελούζου έχει το 40%. Σε εξέλιξη είναι μία FSRU της Motor Oil (Βαρδινογιάννης) στους Αγίους Θεοδώρους και μία της Μediterranean Gas, σε συνεργασία με την ExxonMobil, στο λιμάνι του Βόλου. Ο εφοπλιστής Προκοπίου, που πήρε τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, σχεδιάζει, εκεί, τη δημιουργία μίας FSRU μαζί με σταθμό ηλεκτροπαραγωγής. Ο Προκοπίου δεν παίζει μπάλα μόνο στην Ελλάδα. H Γερμανία πρόκειται να αποκτήσει 4 FSRU, 2 εκ των οποίων θα προέλθουν με μίσθωση από την εταιρεία Dynagas του Έλληνα εφοπλιστή Γιώργου Προκοπίου, όπως αναφέρει η Deutsche Welle.

Τα ελληνικά τάνκερ δεν μεταφέρουν LNG και πετρέλαιο μόνο από την «πολιτισμένη Δύση» και τους συμμάχους της. Μεταφέρουν και από τη Ρωσία του Πούτιν. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα «Reporters United», το 52% (σε χωρητικότητα) των πλοίων που μεταφέρουν ορυκτά καύσιμα από τη Ρωσία, εν μέσω πολέμου (9 Μαρτίου – 30 Απριλίου), είναι ελληνικά. Και με την έγκριση της ΕΕ. Σύμφωνα με το «Βήμα», οι κυβερνήσεις της Ελλάδας, της Κύπρου και της Μάλτας πίεσαν και πέτυχαν ώστε το εμπάργκο προς τη Ρωσία να αφορά μόνο το πετρέλαιο (και όχι το Φ.Α.) και να αφορά μόνο τις εισαγωγές προς την Ευρώπη και όχι προς χώρες εκτός ΕΕ.

Η επόμενη μεγάλη μπίζνα είναι οι ΑΠΕ. Κατά τη διάρκεια του 2021 ο εγχώριος κύκλος εργασιών των ΑΠΕ ανήλθε σε 105,7 εκατ. ευρώ, από 93,9 εκατ. ευρώ το 2020 με το περιθώριο κέρδους στο 80% (!). Τώρα, αυτά τα νούμερα πολλαπλασιάζονται και τα αρπακτικά της αγοράς ορμάνε. Γράφει η «Καθημερινή»: «Εντείνεται το επενδυτικό ενδιαφέρον ξένων και εγχώριων ομίλων για τον κλάδο των ΑΠΕ στην Ελλάδα, καθώς πρόκειται για έναν τομέα ο οποίος προσφέρει πολύ υψηλές αποδόσεις και λειτουργική κερδοφορία… Στο πλαίσιο αυτό, οι εγχώριοι όμιλοι που διαθέτουν σημαντικό χαρτοφυλάκιο τέτοιων έργων διαπιστώνουν ότι εκτός από τη συνεισφορά στα κέρδη τους, ο τομέας των ΑΠΕ μπορεί να προσφέρει και πολύ υψηλά έσοδα από μια ενδεχόμενη πώληση. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δυνατότητες ενός επενδυτή να τοποθετηθεί στην ιδιαίτερα κερδοφόρο αγορά των ΑΠΕ στην Ελλάδα είναι πεπερασμένες, γεγονός που αυξάνει και τις αποτιμήσεις. Τα γεωγραφικά σημεία τα οποία κρίνονται κατάλληλα για ανάπτυξη αποδοτικών αιολικών ή φωτοβολταϊκών πάρκων έχουν, ως επί το πλείστον, καταληφθεί ήδη, με αποτέλεσμα η μόνη οδός για τη δημιουργία ενός σημαντικού χαρτοφυλακίου έργων να αποτελούν οι εξαγορές υφιστάμενων αδειών ή εταιρειών. Σημειωτέον ότι η επικείμενη ολοκλήρωση της συμφωνίας για την πώληση της δραστηριότητας των ΑΠΕ του ομίλου Ελλάκτωρ, με αγοραστή τον όμιλο Βαρδινογιάννη (Motor Oil) «δείχνει» το πόσο έχουν αυξηθεί οι αποτιμήσεις των σχετικών εταιρειών. Η αποτίμηση του εν λόγω κλάδου στο ύψος του 1 δισ. ευρώ, έναντι περίπου 200 εκατ. ευρώ πριν από μόλις τέσσερα χρόνια (και 100 εκατ. ευρώ το όχι και τόσο μακρινό 2016), δείχνει το πόσο διαφορετικό είναι σήμερα το επενδυτικό περιβάλλον… Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μεγάλων ξένων ομίλων βρίσκονται και τα χαρτοφυλάκια της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή και της Ιntrakat, με τις φήμες στην αγορά να εμφανίζουν το αυστραλιανό fund της Macquarie, που εξαγόρασε το 49% του ΔΕΔΔΗΕ, να βολιδοσκοπεί την πρώτη και το B.C. Partners τη δεύτερη. Αντικείμενο διεκδίκησης έχει γίνει και το χαρτοφυλάκιο της Voltera (όμιλος ΑΒΑΞ), με τις πληροφορίες να φέρουν τη ΔΕΗ Ανανεώσιμες να βρίσκεται σε προχωρημένες συζητήσεις για συμφωνία. Η θυγατρική της ΔΕΗ «σκανάρει» και την αγορά των Βαλκανίων και της Κύπρου για εξαγορές έργων ΑΠΕ».

Για την εκταμίευση της δόσης των 4 δισ. ευρώ, από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, για τις ΑΠΕ, το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας κατεβάζει νομοσχέδιο «για την περαιτέρω απλοποίηση της αδειοδοτικής διαδικασίας νέων έργων ΑΠΕ, το θεσμικό πλαίσιο για έργα αποθήκευσης ενέργειας, όπως και το πλαίσιο ανάπτυξης θαλάσσιων πλωτών φωτοβολταϊκών σταθμών». Είναι ένα ακόμα «περιβαλλοκτόνο» νομοσχέδιο κομμένο και ραμμένο για τους «επενδυτές». Εκτός των άλλων, ανοίγει τον δρόμο για τη λειτουργία 10 πιλοτικών θαλάσσιων πλωτών φωτοβολταϊκών σταθμών με το ελληνικό Δημόσιο να παραχωρεί τη χρήση θαλάσσιων εκτάσεων (έναντι μισθώματος που ορίζεται σε 30 ευρώ τα 1.000 τ.μ. ανά έτος !) και για διάστημα 22 ετών. Αυτή την ευκαιρία τρέχουν να προλάβουν, σε συνεργασία με διεθνή funds, η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, η Mytilineos, η Motor Oil, τα ΕΛΠΕ και η ΔΕΗ.

Οι πολιτικές των κυβερνήσεων, και πριν και στη διάρκεια του πολέμου, εντείνουν την κλιματική κρίση δήθεν για να αντιμετωπίσουν το επείγον της ενεργειακής κρίσης. Αλλά στη πραγματικότητα αυτό που καταφέρνουν είναι να γεμίζουν τις τσέπες των καπιταλιστών προκαλώντας καταστροφή. Όπως αναφέρει το Bloomberg: «Ο πλανήτης καλείται να αντιμετωπίσει την κρίση στην εφοδιαστική αλυσίδα που προκαλείται τα τελευταία δύο χρόνια, συνδυασμένη με τον πόλεμο στην Ουκρανία και την κλιματική αλλαγή… ο κύριος κίνδυνος είναι τα μαζικά ενεργειακά blackouts τα οποία - μαζί με τα προαναφερθέντα προβλήματα - θα δημιουργήσουν ένα ανθρωπιστική κρίση σε ότι αφορά τις αγορές ενέργειας και τροφίμων».

Αυτή είναι η παράνοια του καπιταλισμού: Ο πλανήτης φλέγεται, κυριολεκτικά και μεταφορικά, αλλά τα κέρδη των καπιταλιστών είναι πάνω από τους ανθρώπους και το περιβάλλον. Αλλά, όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή της η «Πρωτοβουλία Ενάντια στην Περιβαλλοντική Καταστροφή και την Κλιματική Αλλαγή»: «μπορούμε να τους σταματήσουμε! Όλες και όλοι μαζί που ξεσηκωνόμαστε ενάντια στον πόλεμο και διεκδικούμε δουλειές – αυξήσεις και όχι κυρώσεις και εξοπλισμούς. Που παλεύουμε ενάντια στις εξορύξεις, τις βιομηχανικές ανεμογεννήτριες, την επέκταση των ΧΥΤΑ και την καύση σκουπιδιών, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις της ενέργειας, του νερού, των λιμανιών, των μεταφορών. Που υπερασπιζόμαστε τα δάση και τα ρέματα, τις παραλίες, τα πάρκα και τους ελεύθερους χώρους. Οι εργαζόμενοι και η νεολαία που έχουμε τη δύναμη να τσακίσουμε την κυβέρνηση και όλες τις επιθέσεις της. Συνδέουμε τους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας: Δεν θέλουμε εξορύξεις και πόλεμο για τις ΑΟΖ! Οι εργάτες της Τουρκίας είναι αδέρφια μας, ο εχθρός είναι στην ίδια μας τη χώρα! Τα ορυκτά καύσιμα πρέπει να μείνουν θαμμένα εκεί που βρίσκονται, δεν είναι «εθνικός πλούτος» για αξιοποίηση. Απαιτούμε  να επανέλθουν στο δημόσιο η ΔΕΗ και όλοι οι κλάδοι της προμήθειας, της διανομής και της μεταφοράς ενέργειας, με προσλήψεις και επενδύσεις σε πραγματικά ανανεώσιμες πηγές. Διαθέτουμε την τεχνολογία που μπορεί να περιορίσει την ενεργειακή σπατάλη του σημερινού συστήματος και να καλύψει τις ανάγκες της πλειοψηφίας των ανθρώπων με σεβασμό στο περιβάλλον, αλλά δεν έχει εφαρμοστεί γιατί κάτι τέτοιο θα ερχόταν σε σύγκρουση με τα κέρδη των καπιταλιστών. Για αυτό είναι αναγκαίος ο δημόσιος εργατικός έλεγχος στην ενέργεια, στις συγκοινωνίες, στις κατασκευές κατοικιών, στην οικονομία, παντού. Μπορούμε να τον επιβάλλουμε με τη δύναμη της εργατικής τάξης, όπως δείχνουν οι  λιμενεργάτες της COSCO που με τον αγώνα τους αναγκάζουν σε υποχωρήσεις τον πολυεθνικό γίγαντα που δολοφονεί με «εργατικά ατυχήματα» και ρυπαίνει ολόκληρο τον Πειραιά. Και να ανοίξουμε την προοπτική της συνολικής ανατροπής του καπιταλισμού που ξερνάει φτώχεια και πόλεμο, ρατσισμό και σεξισμό, πανδημίες και περιβαλλοντική καταστροφή. Να αλλάξουμε το σύστημα του πολέμου και της καταστροφής –όχι το κλίμα!»