Διαλογος

Οι προκλήσεις για την αντικαπιταλιστική Αριστερά στην Ευρώπη [του Παναγιώτη Σωτήρη]

  • Παρ, 21/11/2014 - 21:17

Χρειαζόμαστε μέτωπα που να μπορούν να φέρνουν μαζί διαφορετικούς ιδεολογικούς προσανατολισμούς και ευαισθησίες, διαφορετικές εμπειρίες και διαφορετικές ιστορίες. Χρειαζόμαστε πολιτικές «συντακτικές διαδικασίες» της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, βασισμένες πάνω στην ανάγκη να ξεπεράσουμε τον κατακερματισμό και την κρίση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και να ξεκινήσουμε όντως διαδικασίες ανασύνθεσης. Χρειάζεται να αποδεχτούμε πλήρως ότι οι τωρινές οργανώσεις και ρεύματα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, είναι μεταβατικές, είναι πλευρές μια διαδικασίας μετασχηματισμού και συλλογικής επεξεργασίας νέων πολιτικών σχεδίων που ακόμη δεν έχουν προκύψει, ότι πρέπει να ξεπεραστούν τόσο ως προς τους οργανωτικούς όσο και ως προς τους στρατηγικούς τους όρους. Αυτό θα είναι και η αναγκαία, περισσότερο αναγκαία παρά ποτέ, αυτοκριτική μας.

Οι τράπεζες νομοθετούν, οι δικηγόροι απεργούν. [του Κώστα Παπαδάκη]

  • Πέμ, 20/11/2014 - 22:07

Η  αποδοχή συνεπώς τέτοιων «προτεραιοτήτων» ενισχύει ιδεολογικά την κυβέρνηση, αποπροσανατολίζει την κοινωνία, εξυπηρετεί αυτούς που θέλουν τα δικαστήρια παραμάγαζο των τραπεζών και οπλίζει το χέρι της κυβέρνησης και του κάθε ψευτομεταρρυθμιστή του Υπουργείου, με την αγαστή σύμπραξη των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων να κάνουν απρόσιτη την πρόσβαση στη δικαστική προστασία, να νομοθετούν ερήμην της κοινωνίας, να θεσπίζουν νόμους αρνησιδικίας, να αυξάνουν κόστος και ταλαιπωρία, να υποβαθμίζουν τον θεσμικό και κοινωνικό ρόλο του δικηγόρου, δημιουργώντας του συνεχώς τριβές με τους εντολείς του.

Οι δικηγόροι οφείλουν να διεκδικήσουν μαζί με την κοινωνία ανάμεσα στα άλλα τη μονομερή διαγραφή του χρέους και την κρατικοποίηση των τραπεζών, που θα εξασφαλίσουν αφενός τους αναγκαίου πόρους για τη λειτουργίας των κοινωνικών υποδομών και αφετέρου το τέλος των κόκκινων δανείων και των ψιλών γραμμάτων και την αποδέσμευση από την ασφυκτική οικονομική εξάρτηση από τις τράπεζες που στέκεται αιτία και της μη επίλυσης άλλων ιδιωτικών διαφορών.

Να γίνουμε επικίνδυνοι [του Δημήτρη Αργυρού]

  • Πέμ, 20/11/2014 - 21:02

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ  δεν έχει καμιά σχέση ή δεν πρέπει να έχει καμιά σχέση ούτε με το ΚΚΕ, ούτε και με το ΣΥΡΙΖΑ. Έχει ή πρέπει να έχει ως ιστορικό καθήκον να φέρει την επαναστατική διαδικασία  στο σήμερα. Να μεταμορφωθεί σε ένα επικίνδυνο αντικαπιταλιστικό ανατρεπτικό μέτωπο. Να συνεισφέρει με τις δυνάμεις της και με όλα τα μέσα, έτσι ώστε η επαναστατική ρήξη και η αντικαπιταλιστική ανατροπή, να πάρουν άμεσο- συγκυριακό σε ένα βαθμό- χαρακτήρα.  Σίγουρα δεν θα το πράξει μόνη της. Θα το πράξει με όσες δυνάμεις έχουν ως αντίληψη την επαναστατική ανατροπή.  Δεν θα το πράξει ως μια πρωτοπορία που θα είναι σωτήρας της εργατικής τάξης. Θα το πράξει ως μια συνειδητή πρωτοπορία ενός παλλαϊκού- πανεργατικού κινήματος. Ενός μαζικού, αλλά όχι με κοινοβουλευτικούς όρους, πλειοψηφικού κινήματος. Δεν απαιτείται το 50+1 για να κάνεις επανάσταση. Και πολλοί λιγότεροι φτάνουν για να «ανατινάξουν» την καπιταλιστική μηχανή στο αέρα. Τόσο το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα, η γραμμή της διεύρυνσης και συμπόρευσης, η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, όσο όμως και η συζήτηση περί εξουσίας και κυβέρνησης, χάνουν κάθε νόημα και   πρακτική πολιτική ουσία, αν δεν δεθούν με μια άμεση επαναστατική στρατηγική/πολιτική.  Με μια γραμμή και αντίληψη αλλαγής πολιτικού παραδείγματος. Με μια γραμμή και αντίληψης οικοδόμησης ενός κομμουνιστικού παραδείγματος. Πολύ φοβούμαι πως αν δεν ακολουθήσει αυτό το δρόμο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τότε θα μεταλλαχτεί σε ένα αριστερό ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ  μεταλλαχτεί σε ένα ΠΑΣΟΚ της εποχής μας.   

Αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και μέτωπο: Δρόμος για πορεία εκτός ή κυβερνητικό όριο εντός του καπιταλισμού; [του Παναγιώτη Μαυροειδή]

  • Πέμ, 20/11/2014 - 20:53

Οι αντιλήψεις αυτές αργά ή γρήγορα βρίσκουν το λογικό τέρμα τους που είναι η υπόκλιση στο κάθε φορά ανερχόμενο ρεφορμιστικό ρεύμα, είτε ως ρητή γραμμή στήριξης, είτε ως αντικειμενική διαπίστωση (‘’όπως φαίνεται ο κόσμος πάει κατά ΣΥΡΙΖΑ’’) που λειτουργεί ως άλλοθι και οδηγεί σε απουσία από την πολιτική προσπάθεια της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.

Κανείς δε μπορεί να ισχυριστεί ότι το ερώτημα της αντικαπιταλιστικής ανατροπής είναι εύκολο. Θα άξιζε όμως να αναζητηθούν και να δυναμώσουν οι απαντήσεις, με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην ταξική πάλη, στα μαχόμενα τμήματα της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Με τη δοκιμασία νέων ιδεών και πρακτικών, καθώς και με αξιοποίηση της θετικής και αρνητικής πείρας του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος.

Συσπειρωθείτε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ [του Γιάννη Σηφακάκη]

  • Πέμ, 20/11/2014 - 20:34
Αυτά είναι κατακτήσεις που έχει πετύχει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ το προηγούμενο διάστημα και πρέπει να τις διευρύνει. Υπάρχουν βέβαια και αδυναμίες που πρέπει να ξεπεράσουμε. Χρειάζεται να γίνουν πιο ξεκάθαρες και να ξεδιπλωθούν στην πράξη οι παραπάνω επιλογές. Όλα αυτά θα τα συζητήσουμε στην 3η Συνδιάσκεψη και πηγαίνοντας προς αυτήν με μεγάλες μαζικές συνελεύσεις των τοπικών επιτροπών, με άνοιγμα σε όλο τον κόσμο της Αριστεράς που εκτιμάει την παρουσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον καλούμε να στρατευτεί στις γραμμές της.
 

Πολυτεχνείο ’73: στιγμιότυπα και διδάγματα από το αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα [του Θοδωρή Βουρεκά]

  • Πέμ, 20/11/2014 - 20:30

«Ο Νοέμβρης της εξέγερσης έδειξε ανάγλυφα, με τη δύναμη και την πειστικότητα της πράξης την αξία της συλλογικότητας, τη δυναμική των δίκαιων αγώνων, την ισχύ και την αίγλη των ιδανικών, της αδιαίρετης ελευθερίας, κοινωνικής και πολιτικής και τελικά των ιδεών που αναζητούν, παρά και ενάντια στους χαλεπούς καιρούς, μια κοινωνία που θα έχει στο κέντρο της τις πραγματικές ανάγκες και τη χειραφέτηση των ανθρώπων!»

Σχόλια πάνω σε μια συλλογική συμβολή [των Μ.Σκούφογλου, Π.Καρδαμίτση]

  • Τετ, 19/11/2014 - 20:28

Το συλλογικό κείμενο με τον τίτλο “Με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ της ελπίδας” είναι μια συμβολή πάνω σε ζητήματα που ασφαλώς απασχολούν μέλη και φίλους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Από αυτή την άποψη, είναι βεβαίως ευπρόσδεκτη στο πλαίσιο του προσυνδιασκεψικού διαλόγου. Μπορούμε να συμφωνήσουμε με αρκετά της σημεία, ιδίως με όσα αναφέρονται στους κανόνες συντροφικότητας που πρέπει να πληροί ο διάλογος εντός του μετώπου. Το κείμενο, ωστόσο, πέρα από διαπιστώσεις που συμμερίζονται πολλοί και πολλές, περιέχει και μια πολιτική πρόταση αρκετά συγκεκριμένη, με την οποία δεν συμφωνούμε. Δεν είμαστε σε θέση να δώσουμε την υπογραφή μας, επομένως. Μπορούμε, αντί για αυτό, να δείξουμε το σεβασμό μας στη συμβολή με το να σχολιάσουμε την πολιτική της πρόταση, τηρώντας άλλωστε και την παραίνεση “ένα μέλος μια γνώμη”. Ελπίζουμε ότι αυτό είναι πιο ουσιαστικό.

Με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ της ελπίδας. [συλλογικό κείμενο]

  • Κυρ, 16/11/2014 - 21:17

Με τα παραπάνω σημεία προσπαθήσαμε, κάνοντας ένα βήμα πίσω για να δούμε τη μεγάλη εικόνα, να δείξουμε ότι δεν υπάρχουν ανάμεσά μας «εσωτερικοί εχθροί», «δούρειοι ίπποι» ή «αντεπαναστάτριες». Υπάρχουν όμως αντιφάσεις και ερωτήματα που μας διαπερνούν όλους και όλες –αντιφάσεις κι ερωτήματα που φαντάζουν αδιέξοδα όταν απαντιούνται ατομικά. Δεν μας χωρίζουν τα ερωτήματα, μας χωρίζουν οι απαντήσεις που δίνουμε. Καμιά φορά, μας χωρίζει πιο πολύ ο τρόπος που τις δίνουμε. Ανιχνεύοντας τα πραγματικά ερωτήματα, ας αποφύγουμε τις απαράδεκτες «δίκες προθέσεων» που πνίγουν κάθε συζήτηση μεταξύ μας και κάθε δυνατότητα προωθητικής σύνθεσης.

Φυσάει κόντρα σε ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο [του Γιώργου Κρεασίδη]

  • Τρί, 11/11/2014 - 08:49

Ζεστός άνεμος ελπίδας έρχεται από τις δυναμικές εργατικές και λαϊκές κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών στην Ευρώπη. Μέσα στο βάθεμα της κρίσης οι αγώνες αυτοί είναι σημάδια πως η ευρωπαϊκή εργατική τάξη δοκιμάζει να βγει στο προσκήνιο. Δίνουν την ελπίδα ότι θ’ αμφισβητηθεί η πρωτοκαθεδρία των εθνικιστών και της Ακροδεξιάς στην έκφραση της λαϊκής δυσαρέσκειας λόγω της δογματικής φιλοΕΕ γραμμής στην πλειοψηφία της ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Αναγκαία η σκληρή ταξική σύγκρουση [της Πόπης Γανιάρη]

  • Κυρ, 09/11/2014 - 23:58

«Ο αγώνας για παύση πληρωμών-διαγραφή του χρέους είναι αναγκαστικά μονομερής ενέργεια, ενέχει τη ρήξη με ΕΕ, ΔΝΤ, ντόπια και ξένη αστική τάξη, προϋποθέτει σκληρό αγώνα» τονίζει η Πόπη Γανιάρη, μέλος της Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. «Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βάζει πλάτη στα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα ώστε να νικήσουν. Παλεύει για να πέσει η βάρβαρη κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ από ένα ρωμαλέο και απαιτητικό κίνημα από τα κάτω» συμπληρώνει.

Σελίδες