Αποψεις

Ο μόνος πολιτικός παράγοντας που μπορεί να πιέσει αποτελεσματικά στην κατεύθυνση της λήψης της απόφασης αναστήλωσης της εθνικής – λαϊκής κυριαρχίας που θα είναι η κατάργηση των μνημονίων, είναι μια ισχυρή ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ. Οι ιδανικές συνθήκες θα ήταν να είναι στη Βουλή και να βάλει την άμεση κατάργηση των μνημονίων ως όρο για ψήφο ανοχής στη νέα κυβέρνηση. Το ΚΚΕ δηλώνει ότι ούτε αυτό είναι διατεθειμένο να κάνει [4].

Οι εκλογές της Κυριακής θα κρίνουν αν συνεχιστεί η ίδια πολιτική των μνημονίων, της τρόικας. Αν θα συνεχιστεί η πολιτική της φτώχειας και της ανεργίας. Αν θα μας διοικούν γραβατωμένα  ανθρωπάκια με email. Αν θα πάμε όπως χθες, όπως σήμερα, να ζούμε ως ραγιάδες  ή θα σαλπάρουμε για άλλες πολιτείες «ερωτικές» και «αναρχικές», όπως λέει και ένα τραγούδι. 

Φτιάχνοντας μια χώρα, ένα τόπο, μια πατρίδα  που δεν θα υπάρχει φτώχεια, δεν θα υπάρχει ανεργία, κουμάντο δεν θα κάνουν οι «Βρυξέλλες», οι τράπεζες και οι εφοπλιστές.  Κουμάντο δεν θα κάνουν οι 550 πολυεκατομμυριούχοι που έχουν το 45% του ΑΕΠ, βγάζοντας στο εξωτερικό- σε τράπεζες και σε  offshore- ποσά περίπου όσο είναι το χρέος.

Στη μάχη των εκλογών καλούμε, τον κόσμο της εργασίας, της ανεργίας και του αγώνα, όλους αυτούς που τάσσονται εναντίον της Τρόικα και των εκβιασμών του ευρώ και της ΕΕ, που απαιτούν απελευθέρωση από το χρέος και να στείλουμε στο διάολο τους τοκογλύφους Ευρωπαίους «εταίρους», που δεν αντέχουν τη μπόχα του συστήματος που σαπίζει, που είναι αποφασισμένοι να καταδικάσουν και με την ψήφο τους το μαύρο μέτωπο κεφαλαίου- Ε.Ε.- ΔΝΤ –συγκυβέρνησης, να κάνουν το μεγάλο βήμα της ανατροπής κι όχι της εναλλαγής, το βήμα της αλλαγής πολιτικής κι όχι αλλαγής διαχειριστή. Κι αυτό μπορεί να γίνει αποτελεσματικά με τη ψήφο στα ψηφοδέλτια της εκλογικής συνεργασίας ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ.

Οι εκλογές της 25ης Γενάρη είναι ένας σημαντικός σταθμός στη συνολικότερη πορεία αμφισβήτησης της επικρατούσας τάξης πραγμάτων που έχουν ανοίξει οι αγώνες της εργατικής τάξης τα τελευταία χρόνια. Φέρνουν ξανά στο προσκήνιο τα μεγάλα ερωτήματα: Ποια κοινωνική τάξη θα κυβερνάει αυτόν τον τόπο; Μπορούμε να ανατρέψουμε την κυριαρχία εκείνης της μειοψηφίας που ελέγχει τον πλούτο και τις τύχες των εκατομμυρίων εργαζόμενων, των φτωχών της κοινωνίας; Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να φέρει ριζικές ανατροπές;