ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ  2014

Ως ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ συμμετέχουμε  στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εκφράζουμε το ρεύμα της ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής Οικολογίας. Ενόψει των Ευρωεκλογών πιστεύουμε ότι δύο είναι οι κύριοι λόγοι για τους οποίους οι Έλληνες ψηφοφόροι πρέπει ν’ αρνηθούν να δώσουν την ψήφο τους στα κόμματα του αστικού συνασπισμού εξουσίας τα οποία κυβέρνησαν ή συγκυβέρνησαν κατά τα τελευταία δέκα χρόνια (η ΝΔ με την παραφυάδα της, τη νεοναζιστική εγκληματική συμμορία Χ.Α, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ) καθώς και στα κόμματα των επίδοξων διαχειριστών της κρίσης (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την παραφυάδα τους το ΠΟΤΑΜΙ.) Ο πρώτος λόγος συνδέεται με την αποκάλυψη του αληθινού χαρακτήρα της ΕΕ και ο δεύτερος λόγος συνδέεται με το Κυπριακό ζήτημα.

Ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο της ΕΕ;

Πρώτα απ’ όλα είναι αναγκαίο να τονιστεί ότι η ΕΕ, με πυρήνα τους θεσμούς της και τις συνθήκες της (Μάαστριχτ, Άμστερνταμ, Νίκαιας, Λισσαβώνας, Λευκή Βίβλος, Ευρωσύνταγμα) δεν ελέγχεται από τους λαούς, αλλά από τους τρα- πεζίτες, τους βιομηχάνους και τους μεγάλους αγροτοεπιχειρηματίες. Αυτοί  έχουν  ωφεληθεί από τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών και τις επιδοτήσεις των αγροτικών προϊόντων (γάλα, βούτυρο κ.α). Αυτοί καθορίζουν τις τιμές τους. Οι δύο από τους τρεις δανειστές μας, δηλαδή η Ευ- ρωπαική Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και η Ευρω- παϊκή Επιτροπή (ΕΕ) είναι όργανα της Ευρωπαϊ- κής Ένωσης. Αυτοί είναι που μαζί με το ΔΝΤ μας επέβαλαν τα μνημόνια της φτώχειας. Δεν είναι ένας οργανισμός  αλληλεγγύης  στους φτωχούς και εκμεταλλευόμενους.  Δεν είναι το «σπίτι των λαών». Είναι η σύγχρονη «Ιερή Συμμαχία». Πρέ- πει να σύρουμε το πέπλο της σιωπής που έχουν υψώσει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και η απο- προσανατολιστική προπαγάνδα  του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου γύρω από την ΕΕ και την ευρωζώνη και να αποκαλύψουμε ότι:

● Οι θεσμοί της ΕΕ αντανακλούν τη θέληση και τα συμφέροντα των πολυεθνικών, των χρηματιστηρίων και των κυβερνήσεων της ΕΕ και θεμε- λιώνονται πάνω στο δραστικό περιορισμό της λα- ϊκής και εθνικής κυριαρχίας των κρατών μελών, καθώς και των εργατικών, κοινωνικών και δημοκρατικών κατακτήσεων  των ευρωπαϊκών λαών. Θωρακίζονται και διαπνέονται από την ιδεολογία της λεγόμενης «οικονομίας της ανοικτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό».

● Οι τέσσερις βασικές ελευθερίες του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού,  δηλαδή η ελεύθερη διακίνηση αγαθών, υπηρεσιών, κεφαλαίων και ανθρώπων, διακηρύσσονται ως ο νέος «μωσαϊ- κός νόμος». Ταυτόχρονα, έχουν θεσμοθετηθεί: η εδραίωση ενός απρόσιτου, ολιγαρχικού και γρα- φειοκρατικού μοντέλου διακυβέρνησης  των χω- ρών της ΕΕ, η διεύρυνση των σχέσεων ανισοτιμί- ας μεταξύ των κρατών μελών υπέρ των ισχυρών χωρών, η υποχώρηση του εθνικού δικαίου έναντι του κοινοτικού και η μετατροπή των εθνικών κοι- νοβουλίων σε διακοσμητικά όργανα, που... απλώς ενημερώνονται και εκφράζουν τη γνώμη τους!

● Τα όργανα νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας στην ΕΕ, μόνον κατ’ όνομα είναι δημοκρατικά. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η περιβόητη Κομισιόν, ανα- γορεύεται σε υπέρτατο και ανεξέλεγκτο αφέντη διακυβέρ- νησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συνάμα σε κύρια πηγή νομοθετικής εξουσίας,  αφού,  εκτός εξαιρέσεων,  το απο- κλειστικό δικαίωμα εισαγωγής νομοθετημάτων για ψήφιση ασκείται μόνο από την Κομισιόν! Ούτε το Ευρωκοινοβούλιο, ούτε ομάδες κρατών ή εθνικών κοινοβουλίων έχουν ισοδύναμο έστω δικαίωμα! Καταργείται η διάκριση της νομοθε- τικής εξουσίας από την εκτελεστική, η οποία στην πράξη αναλαμβάνει δικαιοδοσίες απόλυτου νομοθέτη. Πρόσφατα (6-4-2014) ο νέος υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας δήλω- σε ότι «η Κομισιόν είναι εντελώς άχρηστη στο ζήτημα της ανάπτυξης»!!

● To Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο  (Ε.Κ.) έχει μετατραπεί σε νομοθετική καρικατούρα και σε υποχείριο της εκτελεστικής εξουσίας. Το Ε.Κ μπορεί ν’ αποφασίζει αλλά μόνο στα πλαί- σια συναπόφασης! Έτσι για να εγκριθεί ένα σχέδιο νόμου, απαιτείται να συμφωνήσει, εκτός από το Ε.Κ, και το Συμβού- λιο Υπουργών, αλλιώς η νομοθετική πράξη δεν εκδίδεται. Με τον τρόπο αυτό η βούληση των λαϊκών αντιπροσώπων της ΕΕ ακυρώνεται από τη βούληση των κυβερνήσεων! Ο ευρωπαϊκός νόμος αποτελεί νομοθετική πράξη γενικής ισχύ- ος. Είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει αμέσως σε κάθε κράτος μέλος.

● Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) είναι ένα ακό- μη όργανο με απόλυτες εξουσίες, που ασκεί τη νομισματικήπολιτική χωρίς το δημοκρατικό και πολιτικό έλεγχο των ορ- γάνων της ΕΕ και υπεράνω όλων των εθνικών κυβερνήσεων.

Η απάντηση είναι  σαφώς αρνητική, διότι η ΕΕ με τα όργανά της:

Διέλυσε τις εργασιακές σχέσεις. εντατικοποίησε την εκμετάλλευση των εργαζομένων και μετέτρεψε τη σταθερή εργασία στη λεγόμενη «απα- σχολησιμότητα» με την εφαρμογή των ελαστικών  μορφών  εργασίας   (π.χ.

τετράωρη απασχόληση, μείωση μισθών και ημερομισθίων,

ανεξέλεγκτες απολύσεις, μη αναγνώριση τριετιών, μη κα- ταβολή επιδομάτων σε όλους τους ανέργους, ανταπεργία των εργοδοτών, υπονόμευση απεργιών, ενίσχυση επιχειρη- ματικών συμφερόντων, μείωση εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία, ανασφάλεια στις συνθήκες εργασίας, κατάργηση κοινωνικών παροχών κ.α), με αποτέλεσμα να υπάρχουν,  σήμερα, 1.400.000 άνεργοι!!

Επιδιώκει με τη στρατηγική της λεγόμενης «απελευ- θέρωσης των αγορών» να κλείνουν ή να εγκαθίστανται σε άλλες χώρες εθνικές βιομηχανίες (π.χ. ναυπηγεία Σκαρα- μαγκά, Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα κ.α) ή να πωλούνται αντί ευτελούς και βραχυπρόθεσμου οφέλους (το οποίο και αυτό θα καταλήξει στα ταμεία των δανειστών για την πλη- ρωμή των δόσεων του δημόσιου χρέους) άλλες επιχειρήσεις (π.χ ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΛΘ κ.α) ή δημόσια περιουσία (π.χ. πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού).

Ξύπνησε ο εφιάλτης του «Σχεδίου Ανάν» με τις ευλογίες της ΕΕ

Δέκα χρόνια μετά το βροντερό όχι του Κυπριακού λαού (24-4-2004) στα σχέδια των Αμερικανών και των Βρετανών -που είχαν ως  κύριο  σκοπό  τη μετατροπή της ανεξάρτητης και κυρίαρχης Κύπρου σε προτεκτοράτο- και την απόρριψη του λεγόμενου «Σχεδίου Ανάν» και ένα μόλις χρόνο από τον οικονομικό στραγγαλισμό της Κύπρου, με τον δολοφονικό βραχίονα της ΕΕ, οι εκφραστές της βαρβαρότητας της Νέας Τάξης Πραγμάτων και της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης των αγορών επανέρχονται θρασύτατοι με παρόμοιο σχέδιο. Είναι το «Σχέδιο Ανάν Νο2», ακριβώς σαράντα χρόνια από την εισβολή του τουρκικού στρατού στην Κύπρο.

Είναι αναγκαίο να υπενθυμιστεί ότι το πρώτο «Σχέδιο Ανάν» δεν  ήταν προϊόν  διαπραγματεύσεων, αλλά το αποτέλεσμα της επιδιαιτησίας του τότε γενικού γραμματέα Κόφι Ανάν.

Οι Κύπριοι, βέβαια, έκαναν το χρέος τους ως ελεύθεροι άνθρωποι που αποδιώχνουν τους προστάτες και φυλάττουν Θερμοπύλες, ακόμη κι αν ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.

Ας θυμηθούμε, όμως, μερικές από τις «λεπτομέρειες»

του πρώτου «Σχεδίου Ανάν»:

1.  Νομιμοποιείται η τουρκική εισβολή και κατοχή στη Βόρεια Κύπρο.

Το  πρώτο «Σχέδιο  Ανάν» είχε  ικανοποιήσει όλα τα συμφέροντα της  Τουρκίας (και  όχι  των φτωχών Τουρκοκυπρίων για τους οποίους ουσιαστικά κανένας δεν ενδιαφέρεται), με τη δικαιολογία ότι ήταν ο μοναδικός τρόπος για να πείσει ο τότε, αλλά και σημερινός, πρωθυπουργός Ερντογάν τους στρατιωτικούς ν’ αποδεχθούν το σχέδιο. Άλλωστε είναι  γνωστό ότι ο Κ. Ανάν είχε υποσχεθεί, μέσω ΗΠΑ, ότι θα ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους. Έφτασαν μέχρι του σημείου να προβλέπεται η συμβατική και συνταγματική υποχρέωση της Κύπρου να υποστηρίξει την ένταξη της Τουρκίας  στην Ευρωπαϊκή Ένωση!! Εκτός από αυτό προβλεπόταν η δυνατότητα ελέγχου, κάθε στρατιωτικής χρήσης του εδάφους του νέου προτεκτοράτου, από  την Τουρκία, την ΕΕ  και  τον ευρωστρατό. Έτσι είτε με το ένα σχέδιο είτε με το άλλο όχι μόνο δίνεται συγχωροχάρτι στην Τουρκία για τα διεθνή εγκλήματα της εισβολής, της κατοχής και του εποικισμού, αλλά η Κύπρος μετατρέπεται σε όργανο της Τουρκίας μέσα στην ΕΕ. Ταυτόχρονα, ετοιμάζουν το νέο προτεκτοράτο στην Κύπρο και διαιωνίζουν την κατοχή εντός της ΕΕ.

Αυτά είναι απαραίτητο να τα γνωρίζουν όσοι πιστεύουν

ότι η ΕΕ μπορεί να συμβάλει στη λύση του κυπριακού ή να εγγυηθεί την ομαλή εφαρμογή του οποιουδήποτε «Σχεδίου Ανάν». Άλλωστε άλυτα εξακολουθούν να παραμένουν σημαντικά ευρωπαϊκά προβλήματα με ευθύνη της ΕΕ (π.χ.