Αποφάσεις ΤΕ Νοτίων Προαστίων

2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Τ.Ε. Νοτίων Προαστίων

Αποφάσεις Γενικής Συνέλευσης

26/05/2013

Στη διαδικασία των συνελεύσεων της ΤΕ Νοτίων Προαστίων προς τη 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν οι κάτωθι τροπολογίες επί:

  • του κειμένου «Θέσεις της ΚΣΕ»,
  • και του κειμένου «Απόφαση της 1ης Συνδιάσκεψης: Για τις Οργανωτικές Αρχές της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.».

Οι τροπολογίες είναι χαρακτηρισμένες ως προσθήκες, αλλαγές, τροποποιήσεις (με υπογράμμιση το προτεινόμενο κείμενο, με γραμμή διαγραφής και italic το καταργούμενο κείμενο).

Δημοσιεύονται ΜΟΝΟ οι προτάσεις που εγκρίθηκαν ομόφωνα ή με διευρυμένη πλειοψηφία.

1). Προσθήκη στο σημείο 17 του κειμένου των θέσεων:

(αλλαγές και προσθήκες)

  • Ιδιωτικοποίηση όλων των δημόσιων υποδομών (οδικοί άξονες, λιμάνια, αεροδρόμια κ.α.)  αλλά και καθεστώς διάλυσης κάθε μορφής κοινωνικής υποδομής και προνοιακής παροχής με την εφαρμογή κριτηρίων «ανταποδοτικότητας» και επιχειρηματικής δράσης μέσω ΣΔΙΤ, με ιδιαίτερη έμφαση στο επίπεδο των Ο.Τ.Α. με την εφαρμογή του «Καλλικράτη» και υποταγής στις επιχειρηματικές προτεραιότητες για ότι παραμένει στο κράτος.
  • Ξεπούλημα της δημόσιας γης και του φυσικού πλούτου με διαδικασίες fast track παράλληλα με την κατάργηση κάθε ρυθμιστικού πλαισίου (περιβαλλοντικών, αρχαιολογικών και χωροταξικών περιορισμών) εντείνοντας την κερδοσκοπία γης και τις ανεξέλεγκτες κεφαλαιακές επενδύσεις, ειδικά στον τομέα των φυσικών πόρων και της ενέργειας (στην «οικιστική ανάπτυξη».
  • Εφαρμογή της αντιδραστικής μεταρρύθμισης του Καλλικράτη που αποτελεί μοχλό εφαρμογής των πολιτικών των μνημονίων στο επίπεδο του τοπικού κράτους, της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης. Εξυπηρετεί τους βασικούς άξονες πολιτικής των μνημονίων, ΕΕ, ΟΝΕ, ΔΝΤ στα πεδία της οικονομίας, εργασίας, εκμετάλλευσης του χώρου και του περιβάλλοντος και αντιδημοκρατικής θωράκισης του αστικού πολιτικού συστήματος σε τοπικό επίπεδο.

2). Αλλαγή στο σημείο 18 του κειμένου των θέσεων:

(προσθήκη στο τέλος της 2ης παραγράφου)

... με έναν άλλο επαναστατικό δρόμο προσέγγισης και κατάκτησης της εξουσίας. Ταυτόχρονα όμως, η σχετική διατήρηση των ποσοστών της ΝΔ, η εκτίναξη της ΧΑ και το ποσοστό των ΑΝΕΛ σκιαγραφούν δευτερευόντος τη δυνατότητα μίας «συντηρητικής αναδίπλωσης» σε επόμενη περίοδο.

3). Αλλαγή στο σημείο 19 του κειμένου των θέσεων:

(τροποποίηση της τελευταίας παραγράφου)

Με δεδομένη Παρά την προστασία και την στήριξη από την αστυνομία και τους κρατικούς μηχανισμούς, η άνοδος των νεοναζί της Χρυσής Αυγής, αποτελεί έναν υπαρκτό κίνδυνο για δεν κατάφερε να τρομοκρατήσει το μαζικό κίνημα., το οποίο Αντίθετα, μετά το αρχικό σοκ, λειτούργησε με σωστά αντανακλαστικά περισσότερο σαν πρόκληση παρά σαν φόβος, πυροδοτώντας ένα κύμα αντιφασιστικών και αντιρατσιστικών διαδηλώσεων σε πολλές γειτονιές και πόλεις.

4). Αλλαγή στο σημείο 31 του κειμένου των θέσεων:

(αλλαγές και τροποποιήσεις)

Πλάι στους μεγάλους αγώνες του εργατικού κινήματος είχαμε έχουμε την τελευταία δεκαετία και την πρωτότυπη μορφή των λαϊκών συνελεύσεων και των επιτροπών κατοίκων, που αναζήτησαν αναζητούν μια σύγχρονη δημοκρατία του αγώνα. Αυτή η όψη αυτοοργάνωσης του λαού αποτελεί πλέον σημαντικό βραχίονα του λαϊκού κινήματος, που συγκεντρώνει πλούσια και ποικιλόμορφη εμπειρία, είτε σε σχέση με σημαντικούς αγώνες για την προάσπιση του φυσικού περιβάλλοντος ενάντια στην επέλαση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, είτε σε σχέση με τις εξεγερσιακές καταστάσεις το 2008, είτε σήμερα πλέον με την προάσπιση των λαϊκών συμφερόντων απέναντι στη λαίλαπα των μνημονίων.

Αυτό φάνηκε και στην πολύτιμη εμπειρία του κινήματος των Πλατειών, που συντονίστηκε με ένα παγκόσμιο κλίμα λαϊκών εξεγέρσεων, αποτέλεσε παράδειγμα για άλλα κινήματα, δείχνοντας τη μεγάλη δύναμη που μπορεί να έχει η διαρκής παρουσία του λαού στο δρόμο, αλλά και η συνάντηση ανάμεσα σε διαφορετικά κοινωνικά καταπιεσμένα στρώματα, συμβάλλοντας και στην ένταση της πολιτικής κρίσης. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η λογική της συνέλευσης ως βασικού οργάνου απόφασης, αγώνα και συλλογικότητας επέδρασε στο σύνολο των αγώνων της περιόδου και πρώτα και κύρια στους μεγάλους εργατικούς αγώνες. Υπήρξαν όμως και προβληματικές πλευρές, όπως η «απολιτικοποίηση», η «εχθρότητα» σε πολιτικούς φορείς της αριστεράς, η αδυναμία πολιτικής εμβάθυνσης σε μεγάλα τμήματα των συγκεντρωμένων που καταδεικνύουν την ανάγκη πιο συστηματικής παρουσίας της αντικαπιταλιστικής αριστεράς σε αυτές τις όψεις του λαϊκού κινήματος. Λόγω αυτών των αντιφάσεων, Ττο εθνικιστικό ρεύμα (κυρίως οι ΑΝΕΛ) προσπάθησε να καπηλευθεί αλλά χωρίς επιτυχία αυτό το κίνημα, ενώ η ΧΑ επιχείρησε να δράσει εντός του, χωρίς να αποσπάσει κάποιο τμήμα, εξαιτίας των αντιφασιστικών αντανακλαστικών της πλειοψηφίας.

Κατάκτηση της κινηματικής ανάτασης των τελευταίων ετών ήταν είναι και τα μαζικά κινήματα ανυπακοής, στα οποία κρίσιμο ρόλο διαδραματίζει ο συντονισμός σωματείων, κινήσεων, συνελεύσεων «Δεν χρωστάμε, Δεν πουλάμε, Δεν πληρώνουμε Πληρώνω» που το τελευταίο διάστημα έχουν βρεθεί στο στόχαστρο μιας μαζικής εκστρατείας ποινικοποίησης. Όμως, όσο πληθαίνουν τα κάθε λογής χαράτσια και όσο μεγαλώνει η αδυναμία των λαϊκών στρωμάτων να ανταπεξέλθουν σε αυτό, τόσο θα αποκτά μεγαλύτερη σημασία η μαζική λαϊκή ανυπακοή στην εξαθλίωση και θα μπορεί να συνολικοποιείται και να παίρνει πολιτικά χαρακτηριστικά όπως φάνηκε με την πρόσφατη πρωτοβουλία της «Λαϊκής Στάσης Πληρωμών».

Σημαντική πλευρά της λαϊκής δράσης και αυτοοργάνωσης των τελευταίων χρόνων είναι και οι μορφές λαϊκής αυτοάμυνας και αλληλεγγύης:. Η λαϊκή αυτοάμυνα με την έμπρακτη προάσπιση των λαϊκών συμφερόντων κόντρα στον εκβιασμό της διακοπής ρεύματος, με τις εκατοντάδες επανασυνδέσεις σε λαϊκά νοικοκυριά και την πάλη ενάντια στις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς αλλά και εναντια στη δράση των φασιστικών συμμοριών αποτελεί την καλύτερη απόδειξη ότι μόνο η συλλογική οργάνωση και αγώνας μπορούν μπορούν να οικοδομήσουν σήμερα τις αναγκαίες αντιστάσεις. Η αλληλεγγύη αποτελεί σήμερα στόχο του κινήματος και δε μπορεί παρά να είναι άρρηκτα δεμένη με τις δομές και τους φορείς του και απόρρεια της οργάνωσης του λαού. Να τροφοδοτείται από αυτή και να την τροφοδοτεί. Προωθητικό ρόλο σε αυτή την κατεύθυνση διαδραματίζουν οι λαϊκές συνελεύσεις, οι επιτροπές κατοίκων, οι εργατικές λέσχες αλλά και μια σειρά κοινωνικών χώρων. Από το μεγαλειώδες κίνημα αλληλεγγύης στους απεργούς χαλυβουργούς αλλά και την υλική στήριξη κάθε εργατικού και λαϊκού αγώνα μέχρι τις διάφορες μορφές «αλληλεγγύης» που αναπτύσσονται σήμερα (δωρεάν μαθήματα, συλλογικές κουζίνες, κοινωνικά ιατρεία, δίκτυα ανταλλαγής χωρίς χρήμα, κοινωνικά παντοπωλεία κ.α.)., αποτελεί ζητούμενο η ανάδειξη της Η θετικής αντικαπιταλιστικής πλευράς τους, και των οι εναλλακτικέςών κοινωνικέςών μορφέςών ικανών να που βοηθούήσουν στην επιβίωση του λαού και να καταδεικνύίξουν πόσο πιο αποτελεσματικές μπορεί να είναι μορφές κοινωνικής οργάνωσης που δεν στηρίζονται στη λογική του κέρδους και την αγορά,. Αντίστοιχα, οι μορφές εκείνες που δε θα αποτελέσουν στο βαθμό κτήμα του λαού, που δεν θα συνδεθούν με μία αντίστοιχη άνοδο της ταξικής πάλης και των λαϊκών αγώνων και συνδέονται με ένα μαχητικό πρόγραμμα διεκδικήσεων και με μια μαζική αγωνιστική πρακτική, κινδυνεύουν να εκφυλιστούνίζονται είτε στη λογική της «κοινωνικής επιχειρηματικότητας» των ΜΚΟ και των ευρωπαϊκών κονδυλίων, είτε στο πλαίσιο άσκησης «κοινωνικής πολιτικής» των ΟΤΑ, είτε ακόμα σε αυτόνομες αντιλήψεις «νησίδων ελευθερίας», είτε απλά σε «μοίρασμα της φτώχιας» και να ενσωματωθούν.

5). Αλλαγή στο σημείο 46 του κειμένου των θέσεων:

(τροποποίηση και προσθήκη)

Μέσα στην διαδικασία του ταξικού αγώνα και του λαϊκού ξεσηκωμού ο λαός θα οργανώνεται οικοδομώντας τα δικά του όργανα του κινήματος. Όλες οι μορφές οργάνωσης και πολιτικοποίησης του αγωνιζόμενου λαού: εργατική δημοκρατία στα συνδικάτα, γενίκευση των μορφών συντονισμού σε ρήξη με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, λαϊκές συνελεύσεις και επιτροπές στις γειτονιές, ως απόδειξη ότι το αγωνιζόμενο λαϊκό κίνημα μπορεί μόνο του να οικοδομεί τους δικούς του αντιθεσμούς τις δικές του μορφές κοινωνικές οργάνωσης, που στην ανάπτυξή τους θα αποτελέσουν τα εν δυνάμει όργανα «δυαδικής εξουσίας». Κομμάτι αυτής της προσπάθειας και η γενίκευση των κινηματικών πρακτικών αλληλεγγύης, ως απόδειξη ότι το αγωνιζόμενο λαϊκό κίνημα μπορεί μόνο του να οικοδομεί τους δικούς του αντιθεσμούς, τις δικές του μορφές κοινωνικές οργάνωσης. Παράλληλα, και η επέκταση των μορφών λαϊκής αυτοάμυνας, ξεκινώντας από την πάλη σήμερα ενάντια στην φασιστική απειλή και την κλιμάκωση της καταστολής.

6). Αλλαγή στο σημείο 52 του κειμένου των θέσεων:

(προσθήκες)

Αντίστοιχες πρωτοβουλίες χρειάζεται να πάρουμε μέσα στο αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα. Έχουμε μπροστά μας σκληρές μάχες για να μην αφήσουμε τις ναζιστικές συμμορίες να ελέγχουν “τους δρόμους” και να οργανώνουν δολοφονικές επιθέσεις, να απομονωθούν από το ευρύτερο κομμάτι που τους ψήφισε, να σταματήσει η συνεργασία αστυνομίας και φασιστών. Μάχες αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές, για νομιμοποίηση και ιθαγένεια για όλους τους μετανάστες και τα παιδιά τους, άσυλο στους πρόσφυγες, κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, της FRONTEX και της Ευρώπης Φρούριο. Η μαζική κινητοποίηση στους δρόμους, σε κάθε χώρο και γειτονιά, η σύνδεση του αντιφασιστικού με τον αντιμνημονιακό και τον αντιρατσιστικό αγώνα, η ενιαιομετωπική ταχτική ενάντια στον φασισμό που βασίζεται στην δύναμη του μαζικού κινήματος και όχι στην υποκατάστασή της από τη δράση μιας “ηρωικής μειοψηφίας”, με ενωτικές αντιφασιστικές επιτροπές και πρωτοβουλίες στις γειτονιές, τις οποίες η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να ενισχύσει και να συμβάλλει στη συγκρότηση τους, και η διαφοροποίηση από τη λογική του «συνταγματικού τόξου» είναι βασικές επιλογές που προωθούμε μέσα στο κίνημα.

Στο αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να κινηθεί μέσα από αντιφασιστικές επιτροπές και πρωτοβουλίες στις γειτονιές διαμορφώνοντας ένα πλατύ ενωτικό κίνημα σε ό,τι αφορά την αντιφασιστική και αντιρατσιστική πάλη και να πλαισιώνεται από τους φορείς του μαζικού κινήματος. Είναι επίσης απαραίτητο να συνδιάζει και να ενοποιεί την πάλη ενάντια στον Φασισμό και τον ρατσισμό, με την πάλη ενάντια στην κρατική καταστολή, τον αυταρχισμό και την πάλη για την προάσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και πολιτικές πρωτοβουλίες που συμμετέχουν οι δυνάμεις της (όπως η ΚΕΕΡΦΑ και η ΚΕΔΔΕ) αλλά και άλλες αντίστοιχες πρωτοβουλίες είναι τμήματα αυτού του ενωτικού κινήματος ενάντια στον αυταρχισμό, το φασισμό και το ρατσισμό, αλλά δεν το εξαντλούν. Για τη τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση σε αντιφασιστική-αντιμνημονιακή-αντιαυταρχική κατεύθυνση και την ενωτική παρέμβαση του δυναμικού της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προχωρά στη συγκρότηση ειδικής γραμματείας με σκοπό την επεξεργασία θέσεων της και την οργάνωση παρεμβάσεων σε αυτά τα κρίσιμα μέτωπα.

Η συνεργασία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την ΚΕΕΡΦΑ (και άλλες αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές πρωτοβουλίες) πρέπει να προχωρήσει ακόμα περισσότερο, βοηθώντας να κερδηθούν στην κοινή δράση όλα τα κομμάτια της Αριστεράς, του μαχόμενου εργατικού κινήματος και της νεολαίας.

7). Αλλαγή στο σημείο 54 του κειμένου των θέσεων:

(προσθήκη στο τέλος)

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να κινηθεί συντονισμένα στο νεολαΐστικο κίνημα. Σε αυτό θα βοηθήσει η διαμόρφωση κλαδικών επιτροπών σε όλους τους μεγάλους νεολαΐστικους χώρους και η συνεργασία τους με τις αντίστοιχες τοπικές. Ιδιαίτερη σημασία δίνουμε στην αυτοτελή και συντονισμένη απεύθυνση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη νεολαία και τη φοιτητική αλλά και τη μαθητική, στην οποία πρέπει να δωθεί ιδιαίτερο βάρος από τις τοπικές επιτροπές και τις αντικαπιταλιστικές κινήσεις.

8). Αλλαγή στο σημείο 55 του κειμένου των θέσεων:

(προσθήκη, τροποποίηση)

Ειδικά για το θέμα της ανεργίας χρειάζεται να ρίξουμε όλες μας τις δυνάμεις στην προσπάθεια να οικοδομήσουμε ένα σύγχρονο κίνημα ανέργων. Με την ανεργία στα ύψη και μεγάλα κομμάτια ανέργων να αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης, αλλά και ταυτόχρονα να ταλαντεύονται ανάμεσα στην οργή και την απελπισία, το ζήτημα ενός μαζικού κινήματος ανέργων γίνεται επιτακτικό, ιδιαίτερα στις μερίδες των νέων εργαζομένων αλλά και στους κλάδους όπου δεν υπάρχει η δυνατότητα οργανωμένης σωματειακής παρέμβασης. Με τοπικές επιτροπές σε όλες τις γειτονιές και τις περιοχές, με αξιοποίηση του παραδείγματος των εργατικών λεσχών και της δράσης των λαϊκών συνελεύσεων και επιτροπών. Με μαζικές κινητοποιήσεις και με οργάνωση πρωτοβουλιών αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας. Με προβολή συγκεκριμένων αιτημάτων (επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις για όλους τους ανέργους ίσο με το βασικό μισθό, πλήρης ιατροφαρμακευτική κάλυψη και ασφάλιση, επιδότηση για όλη την περίοδο της ανεργίας). Με οργάνωση πρωτοβουλιών αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας. Με απαίτηση για άμεση δημιουργία θέσεων εργασίας για όλους τους ανέργους.

9). Αλλαγή στο σημείο 56 του κειμένου των θέσεων:

(προσθήκη)

  • Το τεράστιο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων των δημόσιων οργανισμών (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ-Θ κ.α.) και της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας
  • Το ζήτημα της πάλης ενάντια στις «επενδύσεις» και τα «μεγάλα έργα», δηλαδή τη ληστρική εκμετάλλευση και των εργαζομένων και του περιβάλλοντος. Η μεγαλιώδης αντίσταση των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία, αλλά και της Κερατέας ενάντια στο ΧΥΤΑ, αποδεικνύουν ότι είναι εφικτές οι νίκες του λαού κόντρα στο μονόδρομο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Κρίσιμες επίσης, θα είναι οι μάχες στις αστικές περιοχές ενάντια στην επιχειρηματική «αξιοποίηση» ελεύθερων και αδόμητων χώρων για εμπορευματικές χρήσεις, οικοπεδοποίηση ή οποιουδήποτε τύπου εμπορική εκμετάλλευση. Ειδικότερα η μεγάλη και κρίσιμη μάχη του χώρου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, αλλά και ενάντια στις επεκτάσεις οδικών αξόνων κ.ο.κ.
  • Το ζήτημα της πάλης ενάντια στην εντεινόμενη φοροληστεία και η στήριξη των κινημάτων ανυπακοής
  • Το ζήτημα της ανεργίας και η οργάνωση ενός μαχητικού κινήματος διεκδίκησης των ανέργων
  • Το ζήτημα της παρέμβασης στην μαθητική και εργαζόμενη νεολαία
  • Το μέτωπο της αντιφασιστικής και αντιρατσιστικής πάλης και της πάλης ενάντια στον κρατικό και εργοδοτικό αυταρχισμό

10). Αλλαγή στο σημείο 57 του κειμένου των θέσεων:

(προσθήκη, αλλαγή)

Σε αυτή την κατεύθυνση μπορεί να συμβάλλει η συγκροτημένη πολιτική παρέμβαση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στο τοπικό επίπεδο. Η συγκρότηση αντικαπιταλιστικών κινήσεων πόλης ως αναπόσπαστο κομμάτι του αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής αποτελεί κρίσιμη παράμετρο για την ικανή παρέμβαση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς σε όλα τα πολιτικά και κοινωνικά μέτωπα της περιόδου. Δεν είναι τυχαίο ότι στις περιοχές παρέμβασης κινήσεων πόλης και σχημάτων γειτονιάς μπορούν να συμβάλουν όλες οι μορφές λαϊκής αυτοοργάνωσης, αλληλεγγύης και αυτοάμυνας έχουν αποκτήσει ιδιαίτερη δυναμική. Είναι επίσης κρίσιμη η σταθερή λειτουργία και ο συντονισμός των αντικαπιταλιστικών κινήσεων και των περιφερειακών σχημάτων και η έμφαση στη δημιουργία νέων.

Οι αντικαπιταλιστικές κινήσεις ως πολιτικοσυνδικαλιστικές ενότητες μπορούν να συγκροτήσουν γύρω τους ένα ευρύτατο φάσμα ανένταχτων και οργανωμένων αγωνιστών της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, να αποτελέσουν βασικό πολιτικό εργαλείο της αντικαπιταλιστικής παρέμβασης στα ζητήματα της πόλης και της τοπικής αυτοδιοίκησης και να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο με τη σειρά τους στην ενίσχυση και τη συγκρότηση των αναγκαίων δομών του λαϊκού κινήματος:

  • Οι συντονισμένες πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, ανυπακοής στα χαράτσια, αλληλέγγυας οικονομίας
  • Στις Οι λαϊκές συνελεύσεις και τις επιτροπές κατοίκων σε τοπικό επίπεδο, ως μορφές αυτοοργάνωσης του αγωνιζόμενου λαού και συνάντησης των διαφορετικών κοινωνικών κομματιών
  • Στις Οι συντονισμένες πρωτοβουλίες λαϊκής αυτοάμυνας και λαϊκής αλληλεγγύης, ανυπακοής στα χαράτσια, αλληλέγγυας οικονομίας
  • Στις Οι ενωτικές αντιφασιστικές επιτροπές στη γειτονιά, ως κύτταρα της αντιφασιστικής - και αντιρατσιστική δράσης και ενάντια στην ένταση του κρατικού αυταρχισμού

Με μια τέτοια λογική μπορούν να ενοποιηθούν οι κατακερματισμένες αντιστάσεις, οι εργατικές επιτροπές βάσης και οι μορφές λαϊκής αυτοοργάνωσης, να οργανωθεί δημοκρατικά και αποτελεσματικά η εργατική και λαϊκή αυτοάμυνα απέναντι στη βία του αστικού κράτους και τους φασίστες.

11). Αλλαγή στο σημείο 67 του κειμένου των θέσεων:

(προσθήκες)

  • Καθυστέρηση στην προβολή του αντικαπιταλιστικού προγράμματος ως μιας «εναλλακτικής αφήγησης» για την κοινωνία. Ελλείψεις στο βάθεμα και την επεξεργασία του.
  • Προβληματική αρκετές φορές λειτουργία των οργάνων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ: ελλιπής ενημέρωση από τη μεριά της ΚΣΕ προς τις τοπικές και κλαδικές επιτροπές, χαλαρή λειτουργία του ΠΣ, μη παραγωγικός τρόπος συζήτησης στην ΚΣΕ. Ουσιαστικά,  η  μεταφορά όλων των αρμοδιοτήτων στην ΚΣΕ σε συνδυασμό με την μη λειτουργία του ΠΣΟ αποτέλεσε τροχοπέδη στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών και επιμονή στη λογική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ των οργανώσεων με όλα τα προβλήματα που αυτή συνεπάγεται. Αποδείχτηκε μεγάλο λάθος ότι δεν επιλέξαμε την εκλογή του ΠΣΟ από τη Συνδιάσκεψη και της ΚΣΕ από το ΠΣΟ ώστε να λογοδοτεί σε αυτό.
  • Συχνά οι προτεραιότητες των οργανώσεων μπήκαν πάνω από τις απαιτήσεις της παρέμβασης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Γι’ αυτό και κρίσιμες πρωτοβουλίες όπως η οργάνωση γιορτών – φεστιβάλ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε όλη την Ελλάδα δεν έχουν προχωρήσει, ή ότι υπάρχει δυστοκία στην οργάνωση διημέρων ή διεθνών συναντήσεων.
  • Σημαντική έλλειψη ήταν ότι δεν έγιναν βήματα στην ενιαία προς τα έξω παρουσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ , παρά την απόφαση της 1ης Συνδιάσκεψης για την έκδοση εφημερίδας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Σε αυτή τη  βάση είναι επιτακτικό να υπάρξουν τώρα βήματα α) Για την έκδοση κοινού εντύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ β) Για τη διαμόρφωση αναβαθμισμένου ενημερωτικού – πολιτικού πορτάλ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

12). Τροποποίηση στο σημείο 8γ του κειμένου εκτίμησης και προτάσεων για τη λειτουργία και οργ. Ανασυγκρότηση:

(προσθήκη)

Το ΠΣΟ στην 1η συνεδρίασή του μετά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη εκλέγει την Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή (ΚΣΕ).

Η ΚΣΕ συντονίζει και οργανώνει τη συζήτηση στο ΠΣΟ και έχει την ευθύνη της εκπροσώπησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανάμεσα στις Συνδιασκέψεις. Συζητά πολιτικά για την περίοδο και την πολιτική δράση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εισηγείται επί αυτών στο ΠΣΟ, συντονίζει τη δράση των επιτροπών / γραμματειών του και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εν γένει, στη βάση των αποφάσεων του ΠΣΟ. Τα μέλη της ΚΣΕ αναλαμβάνουν συγκεκριμένα καθήκοντα, στη βάση καταμερισμού, για την προώθηση της δουλειάς της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Οι συνεδριάσεις της ΚΣΕ επιδιώκεται να έχουν τακτική ώρα και ημέρα και γνωστοποιούνται εγκαίρως για να μπορεί οποιοδήποτε μέλος επιθυμεί να τις παρακολουθήσει. Οι αποφάσεις της ΚΣΕ, γνωστοποιούνται μέσω των επιτροπών ΑΝΤΑΡΣΥΑ (στα μέλη), στα μέλη του ΠΣΟ και αναρτώνται στην ιστοσελίδα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

13). Τροποποίηση στο σημείο 8δ του κειμένου εκτίμησης και προτάσεων για τη λειτουργία και οργ. Ανασυγκρότηση:

(προσθήκη)

Από την Συνδιάσκεψη εκλέγεται το Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο (ΠΣΟ) της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Το ΠΣΟ είναι το κυρίαρχο πολιτικό όργανο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανάμεσα στις Πανελλαδικές Συνδιασκέψεις, έχει τη βασική ευθύνη της υλοποίησης των αποφάσεων της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης και της πολιτικής λειτουργίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τα εκλεγμένα μέλη του είναι υπόλογα μόνο στη Συνδιάσκεψη. Το ΠΣΟ μπορεί να καλέσει σε έκτακτη συνδιάσκεψη για σοβαρά πολιτικά θέματα με απλή πλειοψηφία.

Το Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο, συνεδριάζει τουλάχιστον 3 φορές τον χρόνο και εκτάκτως για σοβαρά πολιτικά ζητήματα. Το ΠΣΟ στις συνεδριάσεις του εκτιμά πολιτικά την περίοδο, σχεδιάζει την πολιτική δράση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οργανώνει πανελλαδικά και σε όλους τους κλάδους την παρέμβασή της συγκροτώντας πρόγραμμα δράσης στη βάση των πολιτικών αποφάσεων του οργάνου και της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης. Ευθύνη του ΠΣΟ είναι η συγκρότηση και λειτουργία ενιαίου, πανελλαδικού, διακλαδικού οργανωτικού ιστού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για την παρακολούθηση και τη διασύνδεση των δράσεων, των εμπειριών, των απόψεων και των προτάσεων των Τοπικών και Κλαδικών Επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με στόχο η πολύτιμη εμπειρία των μελών να συγκεντρώνεται, να αξιολογείται και να αξιοποιείται συλλογικά.

14). Τροποποίηση στο σημείο 8ε του κειμένου εκτίμησης και προτάσεων για τη λειτουργία και οργ. Ανασυγκρότηση:

(προσθήκη)

Θεμέλιο της λειτουργίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι οι επιτροπές (τοπικές και κλαδικές). Οι επιτροπές πρέπει να πάψουν να είναι απλός ιμάντας εκτέλεσης των αποφάσεων των οργάνων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πρέπει με διαδικασία συνέλευσης α) να συγκροτούν πρόγραμμα δράσης στα πλαίσια των πολιτικών αποφάσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για το χώρο ευθύνης που παρεμβαίνουν (τοπικό ή εργασιακό), βοηθώντας και στην ενοποίηση της παρέμβασης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, β) να συζητούν και να τοποθετούνται πάνω σε κάθε πολιτική απόφαση των ΠΣΟ και ΚΣΕ

Η αλληλεπίδραση, η αμφίδρομη επικοινωνία και η μεταφορά αποφάσεων μεταξύ των οργάνων (Κεντρικών – Περιφερειακών) και των Τοπικών και Κλαδικών Επιτροπών προωθείται με τη δημοσιοποίηση και συζήτηση όλων των πολιτικών αποφάσεων από και προς όλα τα όργανα και τις επιτροπές. Κάθε πολιτικού χαρακτήρα απόφαση των οργάνων συζητείται υπό μορφή εισήγησης από όλες τις επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι οποίες καλούνται να αποφασίσουν επί αυτής. Οι αποφάσεις των επιτροπών με τυχόν αλλαγές, προσθήκες ή αντιρρήσεις καταγράφονται, συγκεντρώνονται και επιστρέφουν στα αντίστοιχα όργανα, όπου και συζητούνται στο σύνολό τους. Κάθε άλλη απόφαση επιτροπής μεταφέρεται στα όργανα, όπου και συζητείται.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να διευρύνει την παρέμβασή της τόσο σε περιοχές όσο και σε κλάδους.

Ειδικά στο εργατικό κίνημα οι εξελίξεις επιβάλουν αναβαθμισμένη πολιτική παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Βασικός μοχλός επίτευξης αυτής της παρέμβασης είναι η συγκρότηση κλαδικών επιτροπών ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αμέσως μετά τη συνδιάσκεψη πρέπει να σχεδιαστεί με συγκεκριμένο τρόπο η διεύρυνση των κλαδικών επιτροπών (τόσο στην Αθήνα όσο και σε μεγάλες πόλεις στην επαρχία ή περιοχές με ειδική ανάγκη παρέμβασης πχ. Ηπειρος – κλαδική αγροτοδιατροφικού τομέα)