ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Εργαζόμενοι της Χαλκιδικής, την ώρα που στο όνομα της πανδημίας η Κυβέρνηση μάς λέει ότι έχουμε πόλεμο με έναν αόρατο εχθρό, μάς προετοιμάζουν και για την επόμενη μεγάλη πρωτοφανή οικονομική κρίση, που τάχα «θα την πληρώσουμε όλοι», καθότι, όπως ισχυρίζονται, δεν υπάρχουν... «λεφτόδεντρα».

Για ακόμη μία φορά, γίναμε μάρτυρες της ακραίας βίας και καταστολής της κυβέρνησης απέναντι στους αγωνιστές του κινήματος της Χαλκιδικής. Την Κυριακή 15 Απρίλη, στον Κάκαβο, στις Σκουριές, η αστυνομία έδρασε με τον γνώριμο τρόπο σαν ιδιωτική security της Eldorado και του Μπόμπολα. Χτυπώντας τους διαδηλωτές με σκοπό τον τραυματισμό και χρησιμοποιώντας χημικά και κρότους λάμψης, απέκλεισε τους αγωνιζόμενους κατοίκους, χιλιόμετρα μακριά από τις εγκαταστάσεις της Ελληνικός Χρυσός. Αποτέλεσμα της αναίτιας και σκληρής βίας, της κυβερνητικής καταστολής, ήταν 6 τραυματίες, οι περισσότεροι με τραύματα στο κεφάλι, μεταξύ των οποίων και το μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μ.Κ..

Στις 20 και 21 Δεκεμβρίου συνεχίζονται άλλες δύο δικαστικές περιπέτειες για τους αγωνιστές του κινήματος της Χαλκιδικής. Στις 20 Σεπτέμβρη εκδικάζεται η υπόθεση για τα γεγονότα του Δημαρχείου και στις 21 η υπόθεση για το λάκκο Καρατζά. Και στις 20 και στις 21 και όσο χρειαστεί πρέπει να είμαστε όλοι δίπλα στους συναγωνιστές του κινήματος ενάντια στην εξόρυξη χρυσού. Όλοι στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης.

Η δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή. Βλέπει ξεκάθαρα, κρίνει και διαλέγει πλευρά. Συνήθως η ζυγαριά δε γέρνει προς το μέρος του καταπιεσμένου, του αδύναμου ή του αγωνιστή. Ειδικά, όμως, όταν από τη μία βρίσκεται μία από τις ισχυρότερες πολυεθνικές – στην οποία συμμετέχει ο μεγαλύτερος, ίσως, εκπρόσωπος του εγχώριου κεφαλαίου – και από την άλλη έχουν στριμώξει, οι κυβερνήσεις από το 2009 έως και σήμερα, εκατοντάδες αγωνιστές, τότε δεν υπάρχει ούτε ζυγαριά, ούτε μέτρα, ούτε σταθμά. Υπάρχει μόνο εκφοβισμός, τρομοκρατία και παραλογισμός.