Το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ εξελίσσεται ήδη από την προσυνεδριακή διαδικασία σε πεδίο μηχανορραφιών και ξυλοδαρμών, με τις φατρίες που διεκδικούν καλύτερη θέση στη σέλα της εξουσίας να βλέπουν ότι το άλογο κοντεύει να ψοφήσει και να δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Είναι εντυπωσιακή όμως η σιωπή που κρατάνε οι ιπποκόμοι τους: τα ΜΜΕ και τα κανάλια των ιδιοκτητών-εργολάβων, οι ομιλούσες κεφαλές των δελτίων ειδήσεων, ακόμα και όλοι οι θιασώτες της «μη βίας» και οι καταγγελτικές μηχανές κάθε αγωνιζόμενου ανθρώπου δεν βγάζουν άχνα για το τσίρκο που εξελίσσεται.

Οι «νεολαίοι», οι ανύπαρκτοι που έχουν το θράσος να στέκονται απέναντι στο 60% των άνεργων νέων που δημιούργησε η πολιτική που χάραξε το κόμμα τους, σπάνε τις πόρτες στο ΣΕΦ για να μπούνε στο «συντακτικό» κατά τα άλλα συνέδριο. Άφωνοι απέναντι σε μια κοινωνία που χάνει τα παιδιά της πνιγμένα από το μαγκάλι, όπως το 1950, τη μια πλακώνονται στο ξύλο στο όνομα των... αρχηγών τους και την άλλη συντάσσονται με την ακατάσχετη λασπολογία του κόμματος ενάντια στους ανθρώπους που κατεβαίνουν στο δρόμο και διαδηλώνουν κατά της τρικομματικής χούντας, τους μαθητές της Χαλκιδικής που προσάγονται από τα σχολεία τους γιατί αντιστέκονται στις ληστρικές και καταστροφικές μπίζνες του Μπόμπολα, σε εκείνους που στέκονται περήφανα απέναντι στις στρατιές των ΜΑΤ και των ασφαλιτών που πλημμυρίζουν τις πόλεις.

Οι «μεγάλοι» έρχονται στα χέρια στην Ιπποκράτους προσπαθώντας να κερδίσουν όσα περισσότερα από τα κουρέλια τη εξουσίας στη νομή της, ενώ το κόμμα πρωτοστατεί στους πιο διεστραμμένα αντεργατικούς νόμους. Και οι κάθε λογής όψιμοι θιασώτες της μη βίας, αυτοί που βαφτίζουν τρομοκράτη όποιον κατεβαίνει στο δρόμο και δεν έχουν ούτε μια κουβέντα να πούνε για τις απαγωγές ανθρώπων και τις λήψεις δειγμάτων DNA σε δημοκρατική κατά τα άλλα περίοδο, έχουν εξαφανιστεί.

Το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, στο οποίο δεν έχουν καμιά θέση οι δυνάμεις της Αριστεράς, παρά την υποκρισία της πρόσκλησης, είναι η σύναξη ενός απολιθώματος, των υποτακτικών της πιο αντιλαϊκής και βάρβαρης πολιτικής του κεφαλαίου και των τραπεζών. Τα ψέματά τους δεν πείθουν κανένα και η λάσπη τους δεν πιάνει πουθενά πια. Η πολιτική τους πρέπει να ανατραπεί μαζί με την τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά.