Πολιτική ήττα για μια ακόμα κυβέρνηση της βαρβαρότητας ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου ήταν ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας. Δεν είναι τυχαίο ότι τις ίδιες ώρες κατέρρεε η κυβέρνησης της ευρωλιτότητας στην Ολλανδία.

Αρνητική εξέλιξη αποτελεί η εκλογική ενίσχυση της ακροδεξιάς. Παιδί του συστήματος, αρνείται το δικαίωμα όλων στη ζωή και σε έναν καλύτερο κόσμο. Στο μολυσμένο τοπίο των μνημονίων που θεωρούν τα κοινωνικά δικαιώματα και κατακτήσεις διαφυγόντα κέρδη για το κεφάλαιο, φυτρώνει σε Ελλάδα και Ευρώπη το άνθος του κακού, ο φασισμός που μας καλεί σε έναν κοινωνικό εμφύλιο που θα αφήνει τη δικτατορία των αγορών απείραχτη.

Οι γαλλικές εκλογές έδειξαν και τα όρια μιας Αριστεράς που δεν διαχωρίζει τη θέση της από τους Σοσιαλιστές διαχειριστές των μνημονίων και ταυτόχρονα δειλιάζει να τα βάλει με την ΕΕ. Εξάλλου είναι η ΕΕ που οργανώνει πανευρωπαϊκά τα Μνημόνια. Είναι ιστορικό λάθος η εγκατάλειψη της κριτικής σε ΕΕ και ευρώ στο λαϊκισμό της ακροδεξιάς.

Η ελπίδα βρίσκεται σε μια αριστερά μαχητική, αντικαπιταλιστική, αντιΕΕ, της  ανατροπής που θα δικαιώνει τους κοινωνικούς αγώνες όπως αυτοί που συγκλόνισαν Ισπανία και Τσεχία τις προηγούμενες μέρες. Ο ανυπόταχτος λαός, η κοινωνία που δε συναινεί εδώ και τρία χρόνια σε κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ, μπορεί να χαράξει μια άλλη πορεία, μαζί με τους λαούς της Ευρώπη και της Μ. Ανατολής.