Με σταθερές κινήσεις κρεμά το πολιτικό της κουστούμι και αρχίζει να δοκιμάζει στολές παραλλαγής και χακί εμφανίσεις η κυβέρνηση Σαμαρά  - Βενιζέλου.

Έχοντας επιλέξει το δόγμα των δύο άκρων,στα λόγια αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο την εθνικιστική  σύναξη, με τη διαδήλωση που κάλεσαν αντιφασιστικές συλλογικότητες και φορείς στο Σύνταγμα.

Η κυβέρνηση ταύτισε μία ανοιχτά και απροκάλυπτα φασιστική συγκέντρωση που εξελίχθηκε σε παρέλαση με δάδες, ναζιστικούς ύμνους και  ρατσιστικά συνθήματα, με την κοινωνική και ιστορική υποχρέωση ενός μεγάλου τμήματος της κοινωνίας που αμφισβήτησε στην πράξη την δυνατότητα μίας δράκας δολοφόνων και κυνηγών μεταναστών, να σκορπάει το δηλητήριό της στους δρόμους της πόλης.

Εν τέλει η πλάστιγγα έγειρε βαριά στις πλάτες των αντιφασιστών αφού οι γνωστοί κρανο-κουκουλοφόροι του Δένδια δέν άντεξαν τις ίσες αποστάσεις και επιτέθηκαν με το γνωστό χρυσαυγίτικο μίσος στους αντιφασίστες διαδηλωτές με χημικά, συλλήψεις, προσαγωγές, τραυματισμούς και κυνηγητό στους γύρω δρόμους και το Μετρό, την ώρα που οι ναζί, ανενόχλητοι και προστατευμένοι απο τα ΜΑΤ “έβγαζαν τη γλώσσα” στην απαγόρευση της ΓΑΔΑ.

Όποιος ισχυρίζεται ότι η πρακτική της κυβέρνησης διατήρησε τάχα κάποια  ισορροπία, ξεχνάει ποιοί “έκαναν τα στραβά μάτια” όταν γίνονταν καταγγελίες για δολοφονίες και επιθέσεις σε μετανάστες, σε ποιού το μέρος βρίσκονταν οι χρυσαυγίτες με τα μαχαίρια και τις πέτρες ενάντια σε διαδηλωτές, ποιοί “κάνουν τις πλάτες” (ακόμη και πρίν λίγες ημέρες) όταν τα τάγματα εφόδου, επιτίθονται σε κοινωνικούς χώρους και στέκια αλληλεγγύης .

Ξεχνάει ποιοι δέν απέτρεψαν τη δολοφονία του Π.Φύσσα.

Επειδή εμείς δέν ξεχνάμε και επειδή η δική μας “θεωρία των άκρων” έχει απο τη μία την κυβέρνηση και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί μαζί με τα ναζιστικά της μαντρόσκυλα και απο την άλλη την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που δοκιμάζεται απο την πολιτική τους, βρισκόμαστε σταθερά και αταλάντευτα με την πλευρά των εργαζομένων και του λαού που αγωνίζονται να τσακίσουν τη ''χούντα'' κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ και το φασιστικό της δεκανίκι.