ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

Συναγωνιστές / σύντροφοι,

Στις 5 του Ιούλη οι εργαζόμενοι και ο λαός είπαν ένα μεγαλειώδες ΟΧΙ δείχνοντας ότι έχουν την θέληση και την δύναμη να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.

Λίγες μέρες μετά η κυβέρνηση ψήφισε το τρίτο επαχθές μνημόνιο, με το οποία κλιμακώνεται η επίθεση του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ με στόχο το ξεπέρασμα της κρίσης του καπιταλισμού σε βάρος των εργαζόμενων και του λαού.

Το μνημόνιο προωθεί τις αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» και την πιο σκληρή εκμετάλλευση της εργατική τάξης με την μόνιμη λιτότητα, την αντιασφαλιστική καταιγίδα, την βάναυση φορολεηλασία, την  μονιμοποίηση των μισθών πείνας και της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων.  Την εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας. Την αντιδραστικοποίηση της δημόσιας διοίκησης.  Την ενίσχυση των μεγάλων επιχειρήσεις σε βάρος των μικρομεσαίων και των λαϊκών συμφερόντων, την συντριβή της μικρής και μεσαίας αγροτιάς. Αυτό είναι το πρόγραμμα της κοινωνικής καταστροφής που προωθείται.

Η συμφωνία αυτή αποτελεί μια κατάφωρη παραβίαση κάθε δημοκρατίας  και λαϊκής κυριαρχίας, μια  σύγχρονη αποικιοκρατία των υπερεθνικών μηχανισμών της ΕΕ και των πολυεθνικών. Οι κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις αυτής της εξέλιξης, αν δεν ανατραπούν θα είναι πολύ βαριές.

Μέσα από τις μάχες των τελευταίων μηνών και πρώτα από όλα την μεγαλειώδη μάχη του ΟΧΙ φάνηκε καθαρά ότι:

• Οι ΕΕ–ΕΚΤ–ΔΝΤ αποτελούν μια λυκοσυμμαχία οικονομικών δολοφόνων εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων. Δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή λύση μέσα σε ευρωζώνη και ΕΕ, ούτε «έντιμος συμβιβασμός» με τις δυνάμεις αυτές. Κατέρρευσε η λογική «ούτε ρήξη-ούτε υποταγή».
• Σύσσωμη η ελληνική αστική τάξη, με τα κόμματά της, τα επιμελητήρια και τα ΜΜΕ της, έχει συνδέσει τα συμφέροντά της με την προσκόλληση στα διεθνή ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως απέδειξε το αρραγές αστικό μέτωπο του ΝΑΙ και η λυσσαλέα και με όλα τα μέσα προσπάθεια για την επιβολή του.
• Δεν υπάρχει αριστερά που να υπογράφει και να ψηφίζει μνημόνια. Ο ΣΥΡΙΖΑ διάβηκε το Ρουβίκωνα. Η κυβέρνησή του αντικειμενικά ανήκει στο αντίπαλο στρατόπεδο. Η ψήφιση του 3ου μνημονίου δημιουργεί τον ιστορικό κίνδυνο να ταυτιστεί η Αριστερά με τη μνημονιακή πολιτική στα μάτια του κόσμου της εργασίας. Για αυτό επιβάλλονται αναβαθμισμένα καθήκοντα για τις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, για όλες τις ανατρεπτικές δυνάμεις της κοινωνίας.

Το ΚΚΕ με την αδιέξοδη στάση του αδυνατεί να συμβάλλει στον λαϊκό ριζοσπαστισμό. Αρνείται την ανάγκη ρήξης εδώ και τώρα με την ευρωζώνη και την ΕΕ  ενισχύοντας αντικειμενικά την προπαγάνδα των συστημικών δυνάμεων. Με την βαθιά λαθεμένη στάση του στο δημοψήφισμα γύρισε την πλάτη στις λαϊκές διαθέσεις, και στον αγώνα για ένα όχι του λαού.

Για αυτό σήμερα είναι αναγκαία μια «άλλη αριστερά», που θα τιμήσει το μεγάλο λαϊκό ΟΧΙ, εξοπλίζοντας τον λαό με τα πολιτικά εφόδια που χρειάζεται για να πάει αυτόν τον αγώνα μέχρι τέλους. Μια αριστερά που δεν θα φοβάται να μιλήσει καθαρά για τις ρήξεις και ανατροπές που θα χρειαστούν για να αποτινάξουμε τη μνημονιακή βαρβαρότητα της ΕΕ, του ΔΝΤ και του μεγάλου κεφαλαίου.

ΑΝΑΓΚΗ ΒΑΘΙΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ

Σαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ πιστεύουμε ότι η βαθιά δομική κρίση του καπιταλισμού και η μνημονιακή κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ ανοίγει ένα πολύ μεγάλο πλούτο στρατηγικών ερωτημάτων κρίσιμων για την ίδια την ύπαρξη της αριστεράς.

Η χαρακτήρας της κρίσης και της απάντησης σε αυτή, ο χαρακτήρας των σημερινών ιμπεριαλιστικών μηχανισμών της ΕΕ και η δυνατότητα ή όχι της μεταρρρύθμισής τους, ο «αριστερός κυβερνητισμός», η σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική είναι μερικά από αυτά.

Από πολλές πλευρές και από χιλιάδες αγωνιστές την περίοδο αυτή μπαίνουν παρόμοια και άλλα ερωτήματα και επιχειρούνται σημαντικές απαντήσεις. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πιστεύει ότι πρέπει να ανοίξει ένας τέτοιος πλατύς διάλογος, με κατά το δυνατό οργανωμένο τρόπο συνεισφέροντας σε αυτόν, στο μέτρο των δυνάμεών της, με τις επεξεργασίες της για τον αντικαπιταλιστικό αγώνα, τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό της εποχής μας.

ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ  ΑΝΑΓΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΟΥ ΟΧΙ ΤΗΣ ΡΗΞΗΣ

Παράλληλα οι συγκλονιστικές εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος, το πέρασμα του ΣΥΡΙΖΑ στο στρατόπεδο του μνημονίου και η ανεπάρκεια του ΚΚΕ, κάνουν επιτακτικά τα αναγκαία βήματα για μια άλλη αριστερά. Μια αριστερά που θα τιμήσει το μεγάλο λαϊκό ΟΧΙ, ενάντια στην ΕΕ, το ΔΝΤ και το κεφάλαιο «μέχρι το τέλος».

Το δικό μας ΟΧΙ στο δημοψήφισμα είναι ένα μεγάλο ΝΑΙ στη ρήξη. Για έναν άλλο δρόμο χωρίς μνημόνια και χρέος, χωρίς ευρώ και ΕΕ. Για μια αντεπίθεση των λαϊκών αγώνων.

Σήμερα απαιτείται αγώνας για να μην περάσουν τα νέα μνημόνια και οι νέες αποικιοκρατικές δανειακές συμβάσεις. Απαιτείται η πιο πλατιά εργατική και λαϊκή ενότητα για την ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και όποιας κυβέρνησης εφαρμόζει μνημονιακή πολιτική, με όποιο «χρώμα» και σύνθεση. Ρήξη με τους δανειστές, την ΕΕ και τις δυνάμεις του κεφαλαίου, απέναντι στην νέα «εθνική συναίνεση» της υποταγής.

Βήμα σε αυτό είναι η δημιουργία λαϊκών συνελεύσεων και επιτροπών του  «ΟΧΙ της ρήξης» σε χώρους δουλειάς σε συνδικάτα στις γειτονιές, για να οργανωθεί ο λαός. Παράλληλα απαιτούνται θαρραλέα βήματα στην συγκρότηση ενός άλλου ταξικά ανασυγκροτημένου εργατικού κινήματος. Για το ξεπέρασμα της συνδικαλιστικής  γραφειοκρατίας της ΓΣΕΕ, που στήριξε το ντροπιαστικό ΝΑΙ,  την κοινή δράση και συντονισμό των κινημάτων και των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς. Για μια νέα άνοιξη των αγώνων των εργαζόμενων ,της νεολαίας, των άνεργων, των αγροτών, του λαού μας.

Πιστεύουμε πως συνολικά μπροστά στον λαό ανοίγονται καθαρά δύο δρόμοι: Από την μια ο δρόμος των φρικτών μνημονίων, της ανεργίας, της διαρκούς επιτροπείας. Και από την άλλη ο δρόμος της ρήξης με ΕΕ, ΔΝΤ, με τις πολυεθνικές και τους τραπεζίτες, έξω από ευρώ – ΕΕ, χρέος και μνημόνια. Ο δρόμος της ανατροπής της αντιδραστικής πολιτικής σήμερα, με προοπτική και στρατηγικό στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού, και του μετασχηματισμού της κοινωνίας σε σοσιαλιστική κατεύθυνση, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

Η ιστορική εμπειρία του προηγούμενου διαστήματος έδειξε καθαρά ότι αυτοί οι δύο δρόμοι είναι ασύμβατοι. Ότι δεν μπορεί να υπάρξει «ενδιάμεση» πρόταση, πρόταση «φιλολαϊκής διαχείρισης» μέσα στα πλαίσια της ευρωζώνης, της ΕΕ και του καπιταλιστικού μονόδρομου. 

Άμεσοι πολιτικοί στόχοι είναι:

• ανατροπή όλων των μνημονίων νέων και παλιών και των εφαρμοστικών τους νόμων, και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η όποιας άλλης κυβέρνησης, με όποια «χρώμα» και σύνθεση προωθεί την εφαρμογή και υλοποίησή τους.
• άμεση, «μονομερής» ικανοποίηση των αιτημάτων του εργατικού και λαϊκού κινήματος, όπως η προστασία των ανέργων, οι αυξήσεις των μισθών, των συντάξεων και του λαϊκού εισοδήματος, η διεκδίκηση των δικαιωμάτων της νέας γενιάς, η υπεράσπιση των μικρομεσαίων στρωμάτων και της φτωχής και φτωχομεσαίας αγροτιάς από την μνημονιακή  καταστροφή.
•  εθνικοποίηση  του τραπεζικού συστήματος και στρατηγικών επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο. 
• παύση πληρωμών στους δανειστές τοκογλύφους, την μη αναγνώριση και τη διαγραφή του χρέους.
• άμεση έξοδο από το ευρωζώνη, την ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ.
• υπεράσπιση και διεύρυνση των εργατικών και λαϊκών δημοκρατικών δικαιωμάτων ενάντια στην εργοδοτική βία, την κρατική καταστολή, τον μνημονιακό εξευτελισμό της Βουλής, στη δικτατορία των μιντιοκρατών, τη συρρίκνωση των συνδικαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, την αστυνομοκρατία και το νεοφασισμό.

Αυτό το πρόγραμμα μπορεί να επιβληθεί από ένα πλατύ μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων στηριγμένο στη δύναμη και το κίνημα του οργανωμένου,  αγωνιζόμενου και ενωμένου λαού, της εργατικής τάξης και της μαχητικής νεολαίας..

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθύνει κάλεσμα πολιτικής συνεργασίας στις ριζοσπαστικές δυνάμεις που έδωσαν την μάχη για το «όχι της ρήξης» και το «όχι μέχρι το τέλος». Σε όλες τις δυνάμεις με αντικαπιταλιστικό, αντιιμπεριαλιστικό, αντιΕΕ και ανατρεπτικό προσανατολισμό. Στους αγωνιστές/ες που μάτωσαν κυριολεκτικά στα κινήματα τα προηγούμενα χρόνια. Τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που συγκρούονται με τη αστική μνημονιακή  πολιτική, την κυβέρνηση και το κόμμα που την εφαρμόζει. Σε αυτούς που ασφυκτιούν από την άγονη γραμμή του ΚΚΕ.

Καλούμε κάθε οργάνωση και συλλογικότητα της αριστεράς που κατανοεί την κρισιμότητα των στιγμών σε ένα συντροφικό διάλογο, για μια πολιτική και κινηματική συνεργασία που θα μπορέσει να δώσει πραγματική ελπίδα, που δεν θα προδώσει τη λαϊκή εντολή του σαρωτικού 62%, για τερματισμό όλης αυτής της βάρβαρης πολιτικής. Που θα υπερασπίσει την αριστερά που «σηκώνει το γάντι», τιμά τις λαϊκές προσδοκίες, ανοίγει δρόμους αγώνα και χειραφέτησης.