Α. Εδώ και μήνες, χιλιάδες πρόσφυγες προσπαθούν κάθε μέρα να φτάσουν στην Ελλάδα και την Ευρώπη, αναζητώντας δουλειά, αξιοπρέπεια και επιβίωση. Πολλοί από αυτούς, παιδιά, γυναίκες και άντρες, πνίγονται στα νερά του Αιγαίου και της Μεσογείου, κυνηγημένοι από τη FRONTEX και το λιμενικό. Άλλοι καταφέρνουν να φτάσουν, για να βρεθούν στη συνέχεια στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, να γνωρίσουν τη βαρβαρότητα της ελληνικής αστυνομίας, να υποστούν την καταλήστευση από παρανόμους ή νόμιμους μαφιόζους (διακινητές, ναυτιλιακές, μαυραγορίτες, κάποιους επιτήδειους μαγαζάτορες), να χτυπηθούν από το στρατό η από φασιστικές ομάδες σε κάποια από τα επόμενα σύνορα των ευρωπαϊκών κρατών.

Σύμφωνα με στοιχεία, που έδωσε η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ τον Ιούλιο, 12.000.000 Σύριοι έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους. Απ’ αυτούς 7.600.000 είναι εκτοπισμένοι εντός Συρίας, 2.000.000 βρίσκονται στην Τουρκία, 1.200.000 στο Λίβανο, 600.000 στην Ιορδανία, 250.000 στο Ιράν, 200.000 στην Αίγυπτο και μόνο 400.000 στην Ευρώπη.

Βασικό στοιχείο της περιόδου είναι η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, σα συνέπεια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, και η ένταση και διεύρυνση των πολέμων στην κοντινή και ευρύτερη περιοχή μας. Η εντεινόμενη καπιταλιστική κρίση, οι αστικοί ανταγωνισμοί, η ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και ο σκοταδισμός μετατρέπουν την ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και ιδιαίτερα του Αραβικού κόσμου σε πεδίο ατέλειωτων πολεμικών συγκρούσεων. Καρπός όλων αυτών των παραγόντων είναι από την μια το φαινόμενο του υπεραντιδραστικού Ισλαμικού Κράτους, ως καταστολή τελικά της αντίστασης των αραβικών λαών και της Αραβικής Άνοιξης, το οποίο πριμοδοτήθηκε ποικιλοτρόπως από το δυτικό ιμπεριαλισμό και αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα και από την άλλη η ισλαμοφοβία και οι τρομονόμοι στο εσωτερικό της Δύσης, ως κίνηση θωράκισης απέναντι σε κάθε αντιιμπεριαλιστική - διεθνιστική πρακτική. Είναι φανερό ότι ζούμε σε έναν κόσμο με περισσότερους ανταγωνισμούς και συγκρούσεις. Αυτό αυξάνει την πιθανότητα αναβάθμισης της πολεμικής αναμέτρησης και συνολικά κάνει το ζήτημα της αντιπολεμικής πάλης επιτακτικό. Απάντηση στον πόλεμο είναι η πάλη κατά του ιμπεριαλισμού, η πάλη για το δικαίωμα των λαών να αποφασίζουν ανεξάρτητα για τις τύχες τους, η αλληλεγγύη των λαών και των κινημάτων.

Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες φεύγουν κυνηγημένοι από πολέμους, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στραγγαλισμένες οικονομικά χώρες. Τα κύματα προσφύγων θα πυκνώνουν, όσο δεν τερματίζονται οι πόλεμοι, οι βομβαρδισμοί και οι επεμβάσεις που οργανώνουν οι ιμπεριαλιστές προκειμένου να ελέγξουν ζώνες επιρροής και πλουτοπαραγωγικές πηγές. ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, Ε.Ε. και Ρωσία παρεμβαίνουν οικονομικά και στρατιωτικά προκαλώντας πολιτικές και πολεμικές συγκρούσεις, ένταση των φυλετικών και θρησκευτικών ανταγωνισμών, καλλιεργώντας το σκοταδισμό και τη μισαλλοδοξία. Παρεμβαίνουν διαλυτικά, με εξαγορές και εκβιασμούς, σε υπάρχουσες κοινωνικοπολιτικές αντιθέσεις, χρηματοδοτούν την καταστολή των κινημάτων και προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα και τα σχέδια τους, συμμαχούν, χρηματοδοτούν και εκπαιδεύουν στρατιωτικά φανατικούς, βομβαρδίζουν περιοχές αμάχων, διαλύουν χώρες. Η εμπόλεμη κατάσταση σε Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Ουκρανία, Λιβύη, Σομαλία, Ερυθραία, Υεμένη, Νιγηρία, Σουδάν κ.α. με εμπλοκή των ιμπεριαλιστικών κέντρων, η πρόσφατη άμεση εμπλοκή της Ρωσίας και η αποστολή χερσαίων δυνάμεων από ΗΠΑ στον πόλεμο στη Συρία, η όξυνση της καταστολής στην Παλαιστίνη και το Ισραήλ απέναντι στο νέο μαχητικό κύμα αντίστασης, ο πόλεμος του Ερντογάν απέναντι στους Κούρδους, την αριστερά και το εργατικό κίνημα της Τουρκίας δημιουργούν ένα διεθνές περιβάλλον εξαιρετικά επικίνδυνο για περαιτέρω στρατιωτική κλιμάκωση με θύματα πάντα τους εργαζόμενους και τους λαούς. Το κύμα των προσφύγων και μεταναστών που συνωθείται σήμερα στα σύνορα της Ευρώπης είναι μια πρόγευση του επαπειλούμενου πολύ πιο διευρυμένου δράματος.

Η συνευθύνη της ΕΕ στη διάλυση των χωρών της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής και της Ασίας είναι τεράστια. Στην πραγματικότητα, η ΕΕ, αφού πρώτα συνέβαλε στην όξυνση των πολεμικών συγκρούσεων, προσπαθεί τώρα διά της στρατιωτικής θωράκισης και των πολιτικών αποτροπής να απωθήσει το προσφυγικό/μεταναστευτικό ρεύμα. H χρηματοδότηση που δίνει η ΕΕ για αναχαιτίσεις και επαναπροωθήσεις είναι 27 φορές μεγαλύτερη από τη χρηματοδότηση για “ανθρωπιστική́ βοήθεια”. Τα κονδύλια για την Ελλάδα κατανέμονται ως εξής: 430.000.000 για τη δημιουργία hotpots, 80.000.000 για απελάσεις και μόνο 2-3.000.000 για μέριμνα για τους πρόσφυγες. Αυτά τα 2-3.000.000 είναι απλώς το περιτύλιγμα της ρατσιστικής της πολιτικής, που αρνείται συστηματικά το άσυλο σε πρόσφυγες πολέμου, οργανώνει την εκμετάλλευση εργατών χωρίς χαρτιά́ και χτίζει μαζικούς καταυλισμούς, στην Τουρκία, στον Λίβανο, στην Ιορδανία και άλλες χώρες, σε καθεστώς απαρντχάιντ και με άθλιες συνθήκες. Παράλληλα για να αντιμετωπιστεί η νέα κατάσταση αναβαθμίζεται επιπλέον ο διοικητικός μηχανισμός αντιμετώπισης κρίσεων της ΕΕ, διατίθενται κονδύλια και προσωπικό, υπογράφονται νέες συμφωνίες σύμπραξης για την αντιμετώπιση των ροών εντός κι εκτός ευρωπαϊκών συνόρων.

Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις 15/10 είναι ανατριχιαστικές: το σχέδιο περιλαμβάνει ενίσχυση της παρεμπόδισης διέλευσης με συμμετοχή (ή έλεγχο από;) 600 επιπλέον Ευρωπαίων «ειδικών» στην FRΟΝΤEX και τα hotspots ενώ έχει τεθεί στο τραπέζι η συζήτηση για κοινές ελληνοτουρκικές περιπολίες στα σύνορα ή για περιπολίες των θαλάσσιων συνόρων αποκλειστικά από την FRONTEX, σχεδιάζονται μαζικές επαναπροωθήσεις στην Τουρκία και δίνονται χρηματοδοτήσεις και ενταξιακές υποσχέσεις στην κυβέρνηση του δολοφόνου Ερντογάν για να κρατήσει τα εκατομμύρια των προσφύγων στο έδαφός της με τη δημιουργία τεράστιων καταυλισμών συγκέντρωσης. Οι αποφάσεις της άτυπης συνόδου στις 25/10 (17 σημεία) κλείνουν ακόμα πιο ερμητικά τα εξωτερικά και εσωτερικά σύνορα της Ευρώπης: συνεργασία Ελλάδας, Βουλγαρίας, ΕΕ με Τουρκία, ΠΓΔΜ και Αλβανία για τον έλεγχο των συνόρων, εξαίρεση Αφγανών και Ιρακινών από το καθεστώς πρόσφυγα, άμεσες επαναπροωθήσεις, άρνηση εισόδου σε όσους δεν ζητούν επί τόπου άσυλο, παρεμπόδιση της μετακίνησης των προσφύγων στα εσωτερικά σύνορα της ΕΕ (μόνο μετά από διακρατική συνεννόηση), εγκατάσταση στρατοπέδων κράτησης στην Ελλάδα για 50.000 πρόσφυγες.

Το ελληνικό κράτος, που έχει συνδράμει πρόθυμα σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, ευθυγραμμίζεται και σήμερα με τη βασική ιδέα της ιμπεριαλιστικής πολιτικής. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει κανονικά την πολιτική των προηγουμένων κυβερνήσεων: σχεδιάζει την εγκατάσταση νέων αμερικάνικων βάσεων, συνεχίζει την αγαστή στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ, η μέριμνα για τους πρόσφυγες επαφίεται στη φιλοτιμία των πολιτών και ιδιαίτερα των κατοίκων των νησιών του Αιγαίου, ο φράκτης του Έβρου παραμένει και θα παραμείνει σύμφωνα με τη Γεροβασίλη μέχρις ότου συμφωνήσουν οι ευρωπαίοι εταίροι, οι διαδικασίες παροχής ασύλου καρκινοβατούν, ενώ οι πρόνοιες για τους δικαιούμενους καθεστώς πρόσφυγα είναι αποτρεπτικές. Πρωτοστατεί́ στους σχεδιασμούς της ΕΕ για την αποτροπή εισόδου, διαχωρισμό (αυθαίρετο με βάση τις συνθήκες στις χώρες προέλευσης) προσφύγων και μεταναστών, διαδικασίες επαναπροώθησεις, ανακοπή της πορείας των προσφύγων προς τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και δημιουργία στρατοπέδων κράτησης τους στην Ελλάδα. Παράλληλα μέχρις ώρας κεντρική κυβέρνηση, περιφέρειες και δήμοι δεν έχουν εκταμιεύσει ούτε πεντάρα για τη διαμονή, σίτιση, περίθαλψη των κατατρεγμένων που στοιβάζονται σε πλατείες και γήπεδα χωρίς φαγητό́, φάρμακα και είδη πρώτης ανάγκης. Δεν θα περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό από την κυβέρνηση του τρίτου μνημονίου. Ο αρμόδιος υπουργός Γιάννης Μουζάλας κάνει λόγο για αξιοποίηση της εκκλησίας, του στρατού και ΜΚΟ (κερδοσκοπικές και αμαρτωλές στην πλειοψηφία τους) στη στήριξη σίτισης και φιλοξενίας των προσφύγων. Παρόλα αυτά, την ίδια στιγμή κυβέρνηση και τοπικό κράτος (με χαρακτηριστικότερη την Περιφέρεια Αττικής) διαγκωνίζονται προκειμένου να αποσπάσουν περισσότερες χρηματοδοτήσεις από την ΕΕ ώστε να διευρύνουν τους πόρους και τις αρμοδιότητές τους στην πλάτη των προσφύγων. 

Στον αντίποδα το αυθόρμητο και συνειδητό κύμα αλληλεγγύης, η ενεργή στήριξη των προσφύγων από απλούς ανθρώπους σε όλη την Ελλάδα, οι πρωτοβουλίες από συνελεύσεις, σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους, καταλήψεις και συλλογικότητες σε όλη τη χώρα δείχνει το απόθεμα ταξικής και διεθνιστικής στάσης, συλλογικής συνείδησης, ανθρωπιάς, συμπαράστασης, που εκδηλώνεται γενναιόδωρα παρά τη φτώχεια, την κρίση και τα μνημόνια. Αυτή είναι η καλύτερη απάντηση στους φασίστες της Χρυσής Αυγής που προσπάθησαν αισχρά για μια ακόμα φορά να εκμεταλλευτούν την κατάσταση για να σπείρουν το ρατσιστικό και ναζιστικό τους δηλητήριο, χωρίς επιτυχία.

Αντίστοιχα μαζικές κινητοποιήσεις αλληλεγγύης και στήριξης στους πρόσφυγες σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και την Τουρκία ανοίγουν δυνατότητες για συντονισμό της αλληλεγγύης, της πάλης ενάντια στην Ευρώπη - φρούριο και της διεκδίκησης δικαιωμάτων για πρόσφυγες και μετανάστες σε διεθνές επίπεδο.

Το μεταναστευτικό και προσφυγικό ζήτημα τίθεται ως ζήτημα ενότητας της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, ως ζήτημα υπεράσπισης ατομικών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων όλων, ενώ συναρτάται άμεσα με την ίδια τη φύση του καπιταλισμού της εποχής μας, αλλά και με την ΕΕ, τη λογική της Ευρώπης-Φρούριο, τις πολιτικές της για τη μετανάστευση και το άσυλο. Πρόσφυγες και μετανάστες ανήκουν στο δικό μας στρατόπεδο στην παγκόσμια αντιπαράθεση εργασίας – κεφάλαιου. Η πάλη μας είναι ζήτημα ενότητας των διεκδικήσεων και του κινήματος του λαού, ενάντια στην προσπάθεια διαίρεσης, κατακερματισμού, υποδαύλισης του ενδοταξικού εμφυλίου που επιχειρούν η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της. Τα συμφέροντα και οι αγωνίες ντόπιων και ξένων εργαζόμενων είναι κοινά. Η διεκδίκηση μέτρων πρόνοιας για τους πρόσφυγες συνδέεται με τη διεκδίκηση δημόσιας και δωρεάν στέγασης, σίτισης, υγείας, παιδείας για τους ντόπιους άστεγους ανασφάλιστους πένητες. Τα μνημόνια στην Ελλάδα και οι πανευρωπαϊκές πολιτικές μεταρρυθμίσεων, καθώς και η καταστολή, ο ολοκληρωτισμός και ο ρατσισμός-φασισμός, απαιτούν ενιαία πάλη που χρειάζεται κοινή δράση και προσπάθειες ενοποίησης του εργατικού και αντιπολεμικού κινήματος, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς.

Β. Για την παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ζήτημα των προσφύγων και εν όψει της συνδιάσκεψης πρέπει να εμβαθύνουμε τη συζήτηση στους παρακάτω άξονες.

1. Το πλέγμα των ενδοϊμπεριαλιστικών και των υπαρκτών γηγενών πολιτικοκοινωνικών αντιθέσεων, αναζήτηση δυνάμεων που εκφράζουν, έστω και εμβρυακά ή παραμορφωμένα, τα συμφέροντα της τάξης μας μέσα σ’ αυτή την αντιπαράθεση, πιθανότητα ευρύτερης ανάφλεξης.
2. Οι νέες κοινωνικές, πολιτικές και διακρατικές ισορροπίες στην Ευρώπη και την Εγγύς και Μέση Ανατολή. Διεθνιστικά οργανωμένη διεθνιστική δράση.
3. Το περιεχόμενο της δικής μας αλληλεγγύης, η σύζευξη αλληλεγγύης και διεκδίκησης.

Ανάπτυξη συγκεκριμένου διεκδικητικού πλαισίου για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων προσφύγων και μεταναστών, επιμερισμός των διεκδικήσεων προς ΕΕ, κεντρική κυβέρνηση, Δήμους, Περιφέρειες, οργάνωση αγώνων. Εξειδίκευση της παρέμβασής μας σε πρόσφυγες και μετανάστες ως προς την αιτηματολογία, τις μορφές και τους στόχους της παρέμβασης.

Γ. Παλεύουμε για:

• Να σταματήσει η δολοφονική αντιμετώπιση των προσφύγων από ΕΕ, κυβέρνηση. Έξοδος από την Ε.Ε. Σύνορα ανοιχτά, ασφαλής και νόμιμη είσοδος προσφύγων και μεταναστών. Να γκρεμιστεί ο φράκτης στον Έβρο. Κατάργηση του Δουβλίνου Ι και ΙΙ, της FΡΟΝΤΕΧ, του Ευρωστρατού και των δυνάμεων ταχείας επέμβασης.
• Όχι στην ενίσχυση των ελληνικών συνόρων με ευρωπαϊκές δυνάμεις καταστολής. Όχι κονδύλια για τον έλεγχο των συνόρων, τις επιχειρήσεις αποτροπής και τις επαναπροωθήσεις. Όχι στο κλείσιμο των εσωτερικών ευρωπαϊκών συνόρων, όχι στον εγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών σε Τουρκία και Ελλάδα. Όχι στρατόπεδα συγκέντρωσης για πρόσφυγες και μετανάστες.
• Άσυλο στους πρόσφυγες, νομιμοποίηση όλων των οικονομικών μεταναστών. Όχι στην κατασταλτική λειτουργία του συστήματος ασύλου, όχι στη στρατιωτικοποίηση της διαχείρισης του προσφυγικού
• Κονδύλια και δομές για αξιοπρεπή στέγαση, σίτιση, περίθαλψη, δωρεάν μετακίνηση των προσφύγων. Οικονομική βοήθεια σε κάθε πρόσφυγα.
• Μέριμνα για την επανένωση οικογενειών, για την παροχή ασύλου και την ένταξη των παιδιών στα σχολεία και τους παιδικούς σταθμούς. Ιθαγένεια για όλα τα παιδιά.
• Να σταματήσουν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που έχουν μετατρέψει τις χώρες προέλευσης των προσφύγων σε κόλαση πολέμου, πείνας και θανάτου. Έξω όλοι οι ιμπεριαλιστικοί στρατοί από τις ξένες χώρες.
• Καμιά νέα βάση, όχι επεκτάσεις, κλείσιμο όλων των βάσεων, καμία συμμετοχή του ελληνικού στρατού σε αποστολές στο εξωτερικό, καμία διάθεση ελληνικού εδάφους, αέρος και εξοπλισμού για επεμβάσεις σε άλλες χώρες. Έξοδος της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ.

Δ. Η παρέμβασή μας την επόμενη περίοδο

• Στηρίζουμε το Συντονισμό σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και τοπικών συλλογικοτήτων που φαίνεται να έχει επιτύχει σημαντική κοινωνική διείσδυση στα οργανωμένα κομμάτια των εργαζομένων, είτε με την έννοια της ενεργητικής συμμετοχής είτε με την έννοια της αναφοράς, τους τοπικούς συντονισμούς (Νοτίων, Γαλάτσι, Καλλιθέα, Θεσσαλονίκη, νησιά κλπ).
• Στηρίζουμε την κινητοποίηση στον ΟΣΕ για ελεύθερη και δωρεάν μετακίνηση των προσφύγων και την κινητοποίηση ενάντια στη FRONTEX και τη μεγάλη καμπάνια ενάντια στο φράχτη του Έβρου.
• Συμμετέχουμε, στηρίζουμε και ενθαρρύνουμε τις ατομικές και συλλογικές πράξεις υλικής στήριξης των προσφύγων και μεταναστών (συγκέντρωση τροφίμων, ειδών πρώτης ανάγκης, εθελοντική εργασία, καταλήψεις και λειτουργία χώρων παραμονής), χωρίς να παραιτούμαστε από τη διεκδίκηση απέναντι σε κυβέρνηση, ΕΕ, τοπική αυτοδιοίκηση. Ξεσκεπάζουμε τον υποκριτικό χαρακτήρα της αστικής φιλανθρωπίας αλλά και την εμπορευματοποίηση του δράματος των προσφύγων από διάφορες ΜΚΟ. Διεκδικούμε έλεγχο των συνθηκών, των κονδυλίων, των πολιτικών διαχείρισης από τη μεριά του εργατικού κινήματος και από τη σκοπιά της διεθνιστικής αλληλεγγύης. Εμπλεκόμαστε σε κάθε δράση έμπρακτης αλληλεγγύης σε τοπικό επίπεδο αλλά ενισχύοντας το διεκδικητικό χαρακτήρα. Επιδιώκουμε τη δημιουργία παρατηρητηρίου του κινήματος.
• Συμμετέχουμε στην οργάνωση της διεθνούς κινητοποίησης στον Έβρο στις 23/1/16 που έχει ήδη δρομολογήσει η ΚΕΕΡΦΑ. Οργανώνουμε ενδιάμεσους κινηματικούς σταθμούς.
• Καλούμε σε πολιτική συνεργασία τις δυνάμεις της Αριστεράς
• Οργανώνουμε κεντρική αντιπολεμική – διεθνιστική εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με επιδίωξη τη συμμετοχή σ. από το εξωτερικό, με θέμα το φάσμα των αντιθέσεων στο εμπόλεμο τόξο, οι δυνάμεις της κοινωνικής απελευθέρωσης (Τουρκία, Κομπάνι, Παλαιστίνη, Ντονμπάς), πρόσφυγες, Ευρώπη.