Η «Κοινωνική Συμμαχία» είναι μια απάτη των γραφειοκρατών και των αφεντικών. Αγώνας ταξικός για ζωή και δουλειά με δικαιώματα.

Η «Πανεθνική Ημέρα Δράσης» στην οποία μας καλούν οι φορείς της λεγόμενης «Κοινωνικής Συμμαχίας» και η προκήρυξη απεργίας από ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ για τις 30/5 αποτελεί ένα πρώτο βήμα για την συγκρότηση ενός αντιδραστικού μετώπου που θα επιδιώξει να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων και στο κοινωνικό ζήτημα μεταβάλλοντας ριζικά τους πολιτικούς και κοινωνικούς όρους της ταξικής πάλης.Εργαζόμενοι και εργοδότες θα επιδιώκουν από κοινού την «ανάπτυξη» και την κερδοφόρα της επιχείρησης, η απεργία θα θεωρείται πια ξεπερασμένη, ενώ Κυβέρνηση, ΣΕΒ, εργοδοτικός-κυβερνητικός συνδικαλισμός -όλοι μαζί- θα αντιμετωπίσουν το ταξικό, συνδικαλιστικό κίνημα, που παρά τα προβλήματα του, εξακολουθεί να παραμένει ο κυριότερος αντίπαλος τους.

Με την "κοινωνική συμμαχία" στήνεται ένα εργαλείο ουσιαστικής παρέμβασης στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, γεγονός που καταδεικνύεται από την προσπάθεια δημιουργίας επιτροπών της συμμαχίας σε όλους τους νομούς. Ως κίνηση, αποτελεί μια πολύ σημαντική εξέλιξη, που δείχνει την επιδίωξη της αστικής πολιτικής να αναβαθμίσει την παρέμβασή της στις πλατιές μάζες των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των επιστημόνων και των μικρομεσαίων, με «σύγχρονες», «κινηματικές» μορφές. Επιδιώκουν να ενσωματώσουν εκείνες τις κατηγορίες εργαζομένων, που απογοητευμένοι από την αναποτελεσματικότητα των αγώνων, την ανεργία, τον κατακερματισμό και την διάσπαση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος βρίσκονται καθηλωμένοι στην αδράνεια και την ανέχεια.

Πρόκειται για τις ίδιες συνδικαλιστικές ηγεσίες που ενώ μας καλούσαν «όλοι μαζί να θέσουμε την πατρίδα στην πρώτη γραμμή με σκοπό την “παλινόρθωση” της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας…», την ίδια στιγμή δεν έκαναν τίποτα και υπονόμευαν ανοιχτά τις ταξικές δυνάμεις, όταν η κυβέρνηση χτυπούσε το απεργιακό δικαίωμα, όταν ψήφιζε τα προαπαιτούμενα της 3ης αξιολόγησης και την απελευθέρωση των πλειστηριασμών. Είναι οι ίδιοι που έβαλαν για άλλη μια φορά την υπογραφή τους στην αθλιότητα της κυβέρνησης των 586 ευρώ και 511 για τους νέους. Οι ίδιοι που συνυπέγραψαν με τον ΣΕΒ «Αναπτυξιακό Σχέδιο» που το ονόμασαν «εθνικό». Οι ίδιοι που πρωτοστάτησαν στη «συμμαχία των προθύμων», των ΝΑΙνέκων του δημοψηφίσματος, που τώρα καλούν τους εργαζόμενους να κινητοποιηθούν και να στοιχηθούν πίσω από τα αντεργατικά σχέδιά τους. Σταθερή τους επιδίωξη είναι να οδηγείται το συνδικαλιστικό κίνημα από συμβιβασμό σε συμβιβασμό, να στηρίζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενεοι τα συμφέροντα των αφεντικών τους και ευρύτερα της αστικής τάξης.

Να δώσουμε εργατικό και ταξικό περιεχόμενο στην απεργία, να απομονώσουμε τον εργοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό.

Η απάντηση στα παραπάνω σχέδια δεν μπορεί να είναι άλλη από την σύγκλιση όλων των ταξικών, αγωνιστικών δυνάμεων στο μαζικό κίνημα, ενάντια στην κυβέρνηση, την εργοδοσία, τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και την «Κοινωνική Συμμαχία» τους.

Σύγκλιση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, του ΜΕΤΑ, της Πρωτοβουλίας για τον Συντονισμό των Πρωτοβάθμιων Σωματείων, κάθε αγωνιστικού συνδικάτου και άλλων εργατικών και λαικών, νεολαιΐστικων συλλογικοτήτων σε μια μαζική, ανεξάρτητη, ταξική και ενωτική πορεία.

Σε αυτή την κατεύθυνση, απαιτείται συνολικό σχέδιο και δράση, στην πορεία προς την 30^η Μάη και με αφορμή αυτή, με παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς και ζωής των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας, με συνελεύσεις και μαζικές εκδηλώσεις καταδίκης της «κοινωνικής συμμαχίας», του βρώμικου και επικίνδυνου αστικού σχεδίου να σφετεριστεί το ιερό δικαίωμα της απεργίας. Αλλά και ένα συνολικό σχέδιο για την πορεία μετά την 30^η Μάη, που θα παίρνει σταδιακά την πρωτοβουλία των αγώνων από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Σχέδιο που θα συζητείται, αποφασίζεται και υλοποιείται από τα ίδια τα συνδικάτα και όχι από αυτόκλητους «κομματικούς» εκπροσώπους των πρωτοποριών.Που θα αναδεικνύει το δικό μας περιεχόμενο και τα δικά μας αιτήματα, τις ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας.

Χωρίς, όμως, μια μαχητική, ταξική παρέμβαση στις 30 Μάη, ένα τέτοιο σχέδιο δεν θα έχει καμιά προοπτική, θα ταυτιστεί με την παραίτηση και την ήττα, την εκ των προτέρων παράδοση της πρωτοβουλίας κινήσεων στην εργοδοσία και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία.

Ως ΜΕΤΑΒΑΣΗ, καλούμε όλες τις μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος, τις πολιτικές και κοινωνικές συλλογικότητες να ξεπεράσουμε αγκυλώσεις και μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Τώρα είναι η ώρα της μαχητικής, ενωτικής απάντησης για να ακυρώσουμε στην πράξη τα σχέδια του κεφαλαίου, της κυβέρνησης, της ΕΕ και των εκφραστών τους στο συνδικαλιστικό κίνημα. Κανείς δεν μπορεί να λείψει, γιατι τότε θα λείψει και μια αναγκαία απάντηση στα μελανά χρώματα που επιχειρούν να υπογράψουν την ιστορία του εργατικού κινήματος.