• Τετ, 22/07/2020 - 11:29
Συμφωνία-μνημόνιο οι αποφάσεις της ΕΕ. ΕΕ και ΝΔ ανοίγουν το δρόμο σε νέα λεηλασία των λαϊκών στρωμάτων
Συμφωνία-μνημόνιο οι αποφάσεις της ΕΕ
 
ΕΕ και ΝΔ ανοίγουν το δρόμο σε νέα λεηλασία των λαϊκών στρωμάτων

 

Παρά τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης και των επιδοτούμενων ΜΜΕ η συμφωνία που κατάληξε η σύνοδος της ΕΕ μετά από 4 μέρες με σκληρό και κυνικό παζάρι δεν είναι παρά η δέσμευση για νέα δάνεια και χρηματοδοτήσεις με αντάλλαγμα νέα μέτρα μνημονιακού τύπου σε όλες τις χώρες-μέλη για τα επόμενα χρόνια. Δεν κρίθηκε η ενίσχυση των λαικών στρωμάτων και των δημόσιων συστημάτων υγείας για το πλήγμα από την πανδημία, αλλά το μερίδιο από τα δάνεια που θα πληρώσουν πανάκριβα οι εργαζόμενοι στην ΕΕ.

Συγκεκριμένα το ποσό που συμφωνήθηκε σαν “χορηγήσεις” μειώθηκε ριζικά κατά 22% από 500 σε 390 δισ. Οι “χορηγήσεις” θα δοθούν με αντάλλαγμα πακέτο μέτρων και “μεταρρυθμίσεων”, δηλαδή περικοπές από κοινωνικές υπηρεσίες, φοροληστεία των λαϊκών στρωμάτων, νέα πλήγματα στις εργασιακές σχέσεις και στα απομεινάρια της κοινωνικής ασφάλισης, ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα του δημόσιου και φυσικού πλούτου, ενίσχυση επιχειρήσεων και τραπεζών. Πρόκειται για ένα ποσό που θα έρθει από το δάνειο που θα πάρει ως σύνολο η ΕΕ και το αντάλλαγμα για την αναλογική συμμετοχή των χωρών βορρά. Μαζί με το πακέτο μέτρων συμφωνήθηκε δικαίωμα να διακοπεί η χρηματοδότηση ακόμα και από μια χώρα-μέλος της ΕΕ, αν θεωρήσει ότι δεν τηρούνται τα συμφωνημένα. Αυτά δηλαδή που ακούγαμε συνεχώς μετά το 2010 όταν καθημερινά ο λαός έχανε το εισόδημα, τη δουλειά, το σπίτι και την αξιοπρέπειά του.

Δεύτερο στοιχείο είναι ότι το ποσό που θα δοθεί με τη μορφή δανείων διευρύνθηκε σημαντικά από 250 σε 360 δισ και δένει ακόμα πιο σφιχτά τις χώρες-μέλη, ειδικά του Νότου, με την ολέθρια μηχανή του χρέους. Εξάλλου οι χώρες του βορρά πήραν γενναία ανταλλάγματα με τη μορφή “επιστροφών”. Αποδεικνύεται, για άλλη μία φορά, πόσο ψεύκτικο ήταν το ιδεολόγημα της επιβολής των μνημονίων περί "τεμπάληδων του Νότου που ζούσαν με δανεικά από την ΕΕ".

Τρίτο στοιχείο είναι η κατάργηση του EU4Health, του προγράμματος που υποτίθεται ότι θα ενίσχυε την υγειονομική ικανότητα . Ούτε στα λόγια δε θέλουν να υπάρχει σχετική αναφορά. Είναι σαφές ότι οι περιφημες “χορηγήσεις” και τα πακέτα για τα οποία πανηγυρίζει ο Μητσοτάκης θα πάνε σε συγκεκριμένους επιχειρηματικούς κλάδους και δεν θα έχουν την παραμικρή σχέση με το δημόσιο σύστημα υγείας, που βρίσκεται σε οριακή κατάσταση, ούτε με τους εργαζόμενους, αλλά και τους φτωχούς αγροτοκτηνοτρόφους, αυτοαπασχολούμενους και άλλες κοινωνικές ομάδες που έχουν υποστεί τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας.

Τέταρτο είναι ότι τα 70 δισ για οποία η κυβέρνηση πανηγυρίζει στην πραγματικότητα δεν είναι παρά 31,5 δισ και αυτά σε βάθος εξαετίας. Δηλαδή 19 δισ, αντί 22 από την αρχική πρόταση, επιχορήγηση από το Ταμείο Ανάκαμψης , καθώς και 12,5 δις. από δάνεια που στην πράξη είναι αμφίβολα όταν το κρατικό χρέος φτάνει το 185% του ΑΕΠ. Τα υπόλοιπα 38,5 δισ είναι κονδύλια ανεξάρτητα από τη συμφωνία και με αντίστοιχα σκληρούς όρους.

Η κυβέρνηση διασφάλισε κονδύλια για τους βιομήχανους και τους τραπεζίτες και όχι για την στήριξη της κοινωνίας και την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης, με επώδυνα ανταλλάγματα και δεσμευτικους όρους δηλαδή νέα αντιλαϊκά προγράμματα λιτότητας και περικοπών σαν και των μνημονίων που τσακίσανε την κοινωνία τα προηγούμενα χρόνια. Αυτή την πολιτική που είναι ηδη ορατή μέσα και μετά από την καραντίνα έρχεται να υπερασπιστεί ο γενικευμένος κυβερνητικός αυταρχισμός και οι ασκήσεις ολοκληρωτισμού του Χρυσοχοϊδη.

Η ΕΕ αποδεικνύεται, για ακόμη μία φορά, ότι είναι ένας αντιδημοκρατικός μηχανισμός επιβολής των μεγάλων συμφερόντων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, με την ελληνική άρχουσα τάξη να εξασφαλίζει μερίδιο αλλά πολιτική στήριξη για να λεηλατεί τον κόσμο της δουλειάς.

 

Απέναντι στη νέα συμφωνία της ΕΕ χρειάζεται να ακουστεί ένα δυνατό ΟΧΙ που θα είναι αφετηρία για οργάνωση και αγώνα. Πρώτα από όλα με τα συνδικάτα και τις οργανώσεις του λαϊκού κινήματος για να υπερασπιστούμε τις ανάγκες, τα δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες των εργαζομένων και της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Για να δυναμώσει η πάλη ενάντια σε κυβέρνηση, ΕΕ και το κεφάλαιο. Για τη διαγραφή του χρέους. Για να μπουν οι ανάγκες μας πάνω από τα κέρδη τους.