Ο χαιρετισμός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που διαβάστηκε από το μέλος της ΚΣΕ σφο Αντ.Δραγανίγο, το Σάββατο 15/10 στη Συνδιάσκεψη της ΛΑΕ

Αγαπητές συν/ες-συν/φοι

Η συγκυρία στην οποία διεξάγονται οι εργασίες της Συνδιάσκεψής σας δεν είναι «μια από τα ίδια». Η κυβέρνηση της ΝΔ βρίσκεται σε βαθιά κρίση, αντιμέτωπη με την οργή της εργατικής τάξης και της νεολαίας για τη φτώχεια, το ρατσισμό, τις επιθέσεις στα δημοκρατικά δικαιώματα. Είναι η κυβέρνηση της φτώχειας, των υποκλοπών, του σεξισμού.

Η καπιταλιστική κρίση φαίνεται ότι μπαίνει σε νέα περίοδο σπασμών με συνδυασμό ύφεσης, υψηλού πληθωρισμού, ανόδου των χρεών και δημοσιονομικών μέτρων, επιβράδυνσης της παραγωγής ..Ένας Αρμαγεδώνας, που χτυπάει συγχρονισμένα όλα τα μεγάλα καπιταλιστικά κέντρα, ανεξάρτητα απ το αν έχουν νεοφιλελεύθερες ή νεοκευνσιανές κυβερνήσεις, ακριβώς γιατί συνδέεται με τις βαθύτερες κρισιακές τάσεις του καπιταλισμού.

Έχουμε μπει σε μια πρωτοφανέρωτη περίοδο όπου όλες οι αντιθέσεις του καπιταλισμού, συμπυκνώνονται, με απρόβλεπτες καταστάσεις για τις συνθήκες ζωής και την ίδια την επιβίωση των λαϊκών στρωμάτων. Τα τρομακτικά προβλήματα επιβίωσης των λαϊκών στρωμάτων, η διαφαινόμενη ύφεση, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και οι καταλυτικές επιπτώσεις του ιμπεριαλιστικού πολέμου ΝΑΤΟ-Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας .

Τα αδιέξοδα του καπιταλισμού δημιουργούν συνθήκες πολιτικής κρίσης του αστικού πολιτικού συστήματος ακόμα και στις πιο αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες. Τεράστια απόσταση των λαϊκών μαζών απ την αστική πολιτική, ανυποληψία της ΕΕ και των αστικών κομμάτων, άνοδος της ακροδεξιάς από την μια αλλά όλο και πιο συχνά ξεσπάσματα μεγάλων μακρόχρονων σκληρών αγώνων της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων από την άλλη.

Σε μια τέτοια κατάσταση δεν θα μπορούσε να σταθεί η ΝΔ χωρίς την ατέλειωτη στήριξη των κέντρων του κεφαλαίου και των ΜΜΕ τους, χωρίς την συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ! Πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ με την στάση συναίνεσης σε όλες τις βασικές επιλογές της ΝΔ απ την εμπλοκή στον πόλεμο και τις φρεγάτες έως τα ναυπηγεία Ελευσίνας και την πανδημία δίνει διαπιστευτήρια για να πάρει το «χρίσμα» απ την άρχουσα τάξη και τα διεθνή κέντρα.

Αντίθετα με τα παραπάνω ανάγκη των καιρών είναι μια πλατιά ενότητα των κάτω, την πάλη για «ψωμί, δουλειά, δημοκρατία, ειρήνη, διεθνή αλληλεγγύη των εργατών και των λαών», που θα συγκρουστεί με τις θυσίες για καπιταλιστικά κέρδη, τις πολεμικές δαπάνες, το ρατσισμό και τα κλειστά σύνορα που δολοφονούν στο Αιγαίο και τον Εβρο, τον σεξισμό, την εθνικιστική τύφλωση και φανατισμό, τη μετατροπή των νέων σε κρέας για τα κανόνια του πολέμου.

Οι δυνατότητες είναι εδώ! Οι πολιτικές και αγωνιστικές εμπειρίες όλων των τελευταίων χρόνων έχουν διαμορφώσει ένα μαζικό ρεύμα που αναζητάει πολιτική στήριξη στους αγώνες του σήμερα και κοιτάει μακρύτερα από τα αδιέξοδα της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης, και του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ΚΚΕ και του ΜΕΡΑ-25. Οι απεργίες στα νοσοκομεία, στην Cosco, efood κλπ, οι μαζικές αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές κινητοποιήσεις, ο κόσμος που διαδηλώνει ενάντια στο σεξισμό της κυβέρνησης που προστατεύει Λιγνάδηδες και παιδοβιαστές, είναι εκφράσεις αυτού του ρεύματος.

Το καθήκον της ριζοσπαστικής, αντικαπιταλιστικής Αριστεράς είναι να ανταποκριθεί στην πρόκληση των καιρών. Να στηρίξει ενωτικά τους αγώνες, στο «πεζοδρόμιο», στις απεργίες ενάντια στη φτώχεια και την ακρίβεια, για να πέσει η κυβέρνηση «από τα κάτω» και από τα αριστερά. Η Γενική Απεργία της 9 Νοέμβρη θα είναι σταθμός σε αυτή την κατεύθυνση και όλες οι δυνάμεις μας πρέπει να δώσουν μαζί τη μάχη, για την απεργιακή συγκέντρωση των συνδικάτων, αλλά και για την συνέχεια και κλιμάκωση του απεργιακού αγώνα.

Η μάχη για την ζωή σήμερα περνάει μέσα από μια πλατιά συσπείρωση κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων πάνω στην βάση ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος που έρχεται σε ρήξη με τον δολοφονικό καπιταλισμό, τις κυβερνήσεις και το κράτος του. Η βελτίωση της ζωής των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στην κρίση, οιεθνικοποιήσεις για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο, η πάλη ενάντια στον πόλεμο, τις πολεμικές δαπάνες και τον αντιδραστικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό, η απειθαρχία, η ρήξη και η έξοδος απ την ΕΕ και η διαγραφή του χρέους, η πάλη για την υπεράσπιση του περιβάλλοντας από την εκμεταλλευτική μανία του καπιταλισμού («πράσινου ή μαύρου»), η ρητή απόρριψη της λογικής των «αριστερών κυβερνήσεων» και την συμφωνία ότι το πρόγραμμα αυτό μπορεί να υλοποιηθεί στην πληρότητά του μέσα από την ρήξη με το κράτος και τους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς, από επαναστατικές αλλαγές που οδηγούν σε μια άλλη εξουσία.

 Το κρίσιμο ζήτημα για να υπηρετηθεί στην πράξη αυτή η λογική είναι η ύπαρξη μιας ισχυρής, μετωπικής αντικαπιταλιστικής αριστεράς, ανεξάρτητης από την αστική πολιτική. Μιας αριστεράς μαχόμενης στους αγώνες, βαθιά αντικαπιταλιστικής στο πρόγραμμά της, ανοιχτής και ενωτικής στις πολιτικές και κινηματικές της πρωτοβουλίες. Ο δρόμος της «ανάσχεσης» του αντίπαλου χωρίς αμφισβήτηση της στρατηγικής του, ο δρόμος των «άμεσων στόχων ανακούφισης», που δεν συνδέονται με την αμφισβήτηση της «δικτατορίας των κερδών» του κεφαλαίου και των δεικτών της ΕΕ, έχει αποδειχθεί ότι όχι μόνο δεν φέρνει κατακτήσεις, αλλά οδηγεί στην συνθηκολόγηση όπως απέδειξε η κυβερνητική εμπειρία τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και άλλων "αριστερών" ή "προοδευτικών" κυβερνήσεων. 

Αυτή η μεγάλη μάχη είναι ανάγκη των καιρών.. σε αυτή την μάχη δεν περισσεύει κανένας.....