Άνεμος ανατροπής και εξέγερσης, έπνεε εχθές, στην επέτειο του Πολυτεχνείου, για πολλές ώρες σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας. Το ζωντανό και άσβεστο μήνυμα αγώνα της 17^ης Νοέμβρη του 1973 συνδέθηκε με την πάλη και την οργή ενάντια στη νέα χούντα της τρικομματικής αντιλαϊκής κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. οδηγώντας εκατοντάδες χιλιάδες για άλλη μια φορά στους δρόμους. Εργαζόμενοι και εργαζόμενες, άνεργοι, νέοι, φοιτητές ήταν μαζί, μαχητές του αντιδικτατορικού αγώνα μέχρι και μαθητές στα σχολεία του μνημονίου ενώθηκαν στον κοινό στόχο, την ανατροπή της νέας δικτατορίας, στην πάλη για να ανοίξει η πάλη του λαού ένα νέο δρόμο για την κοινωνία, τη χώρα και τον κόσμο συνολικά.

Το ίδιο αποκρουστικό και αντιδημοκρατικό πρόσωπο έδειξε η κυβέρνηση και στη Θεσσαλονίκη απέναντι στη μαζικότατη διαδήλωση. Προσπαθώντας να ενισχύσει το κλίμα τρομοκράτησης που ξεκίνησε με τις συλλήψεις στις 16 του Νοέμβρη των συνδικαλιστών Θ. Αγαπητού, Σ. Αρβανίτη, Θ. Κυρατζόπουλου, επιδόθηκε σε ένα όργιο βίας και αυθαιρεσίας ενάντια στην ειρηνική διαδήλωση. Παραβιάζοντας για άλλη μια φορά το πανεπιστημιακό άσυλο, με την ανοχή την προδοτικών πρυτανικών αρχών, επιτέθηκε στους συγκεντρωμένους στο ΑΠΘ, χτυπώντας βάναυσα φοιτητές και εργαζόμενους στην καθαριότητα. 16 αγωνιστές φοιτητές, συνδικαλιστές, μεταξύ τους μέλη της ΕΑΑΚ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που συμμετείχαν στην περιφρούρηση της πορεία και του χώρου, κακοποιήθηκαν από την αστυνομία και συνελήφθησαν αναίτια. Με την καταστολή και τη βία επέλεξε να απαντήσει τη μαζική κινητοποίηση του λαού, η κυβέρνηση και στο Βόλο, που επιτέθηκε αναίτια στην πορεία προχωρώντας σε 2 συλλήψεις και την Πάτρα με ξυλοδαρμούς και προσαγωγές.