ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ,

 

ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ 21^ΟΥ ΑΙΩΝΑ

 

1.                  H ελληνική κοινωνία βρίσκεται καταμεσής ενός αδυσώπητου κοινωνικού πολέμου, που κλιμακώνεται όλο και περισσότερο από τους πάνω.  Ανεργία, απλήρωτοι εργαζόμενοι, δουλειά χωρίς σύμβαση για μια χούφτα ευρώ, φτώχεια κι εξαθλίωση, μαζικό ξεπούλημα. Κι ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, επιστρατεύσεις και απαγόρευση των δυναμικών απεργιών, ΜΑΤ, φασισμός, κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός.

 

2.                  Το πρόγραμμα ανάκαμψης του ελληνικού καπιταλισμού και ξεπεράσματος της κρίσης του αφήνει πίσω του μια ρημαγμένη εργατική τάξη. Έσοδα και ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν. Η συνολική διαρκής πτώση του ΑΕΠ θα πλησιάσει εκείνη του αμερικάνικου κραχ το 1929.  Η ΕΕ βρίσκεται σε  ύφεση εξανεμίζοντας τις προοπτικές έστω ασθενικής ανάκαμψης. Πίσω από τα «υπνωτικά αισιοδοξίας» που μοιράζουν οι Σαμαράς και Σία έρχονται νέα άγρια μέτρα.

 

3.                  Σε αυτή την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης για το κίνημα και τον λαό φιλοδοξία μας είναι να γίνει μια τομή στον τρόπο σκέψης και την πρακτική της αριστεράς. Δεν μας αρκούν οι «συνηθισμένοι αγώνες». Σε κάθε σημαντικό βήμα τους συναντάνε τον «στρατιωτικό νόμο». Δεν δίνουν απάντηση οι συνηθισμένοι «κοινοβουλευτικοί δρόμοι» όταν το κεφάλαιο και οι ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί έχουν κάνει το «κοινοβούλιο» ένα μισητό για την μεγάλη πλειοψηφία του λαού, αδειανό πουκάμισο. Πρέπει να οργανώσουμε τον πόλεμο των κάτω με όλα τα μέσα ενάντια στην δήθεν «ανώδυνη» και  «εύκολη» εκλογική αντιμετώπιση της επίθεσης, «λύσεων» στα πλαίσια του συστήματος και της «νομιμότητας» του.

 

Το άμεσο, λοιπόν, πολιτικό καθήκον είναι η οργάνωση της πάλης για την ανατροπή της βίαιης επιδρομής και της άθλιας τρικομματικής κυβέρνησης, μέσα από την αποφασιστική κλιμάκωση των αγώνων. Η ενίσχυση μέσα στον λαό του αναγκαίου αντικαπιταλιστικού προγράμματος, Η οικοδόμηση ενός ισχυρού αγωνιστικού μετώπου ρήξης ανατροπής με ηγεσία ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα., που θα πάρει την κατάσταση από τις χρεοκοπημένες και υποταγμένες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στα δικά του χέρια . Η οικοδόμηση μιας άλλης ισχυρής μετωπικής αντικαπιταλιστικής αριστεράς, που θα συμβάλει ώστε οι ανυπότακτες λαϊκές δυνάμεις να πάρουν «πάνω τους» την σύγκρουση με το «μαύρο μέτωπο» ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου. Μια μάχη, που ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΚΚΕ μπορούν ή  θέλουν να δώσουν και να την φτάσουν μέχρι το τέλος..

 

4.                  Αυτή η πορεία ριζικής αλλαγής του κοινωνικού και πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων είναι η μόνη που μπορεί να οξύνει την πολιτική και οικονομική κρίση του κεφαλαίου και του αστικού πολιτικού  συστήματος, να μετατρέψει την πλατιά δυσαρέσκεια των μαζών και την «κρίση νομιμοποίησης» σε «κρίση διακυβέρνησης», ακόμα και σε επαναστατικά γεγονότα.

 

Μπορεί να απαντήσει στο βασικό ερώτημα της ταξικής πάλης που αναδεικνύεται βαθιά από τα σπλάχνα της ιστορικής κρίσης του καπιταλισμού. είτε θα επικρατήσει μια βίαιη αντιδραστική αναδιάρθρωση του καπιταλισμού που θα στείλει την εργατική τάξη και τους λαούς 200 χρόνια πίσω είτε η ιστορική αυτή επίθεση θα ανατραπεί, θα ανοίξει ο δρόμος προς την αντικαπιταλιστική επανάσταση, την εξουσία των εργαζόμενων, μια νέα σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική.

 

ΤΙ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΘΕΛΟΥΜΕ;  ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ-ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΤΙΣ ΜΑΧΟΜΕΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

 

5.                  Για να ανταποκριθούμε τις μάχες που έχουμε μπροστά μας πριν από όλα πρέπει να αλλάξουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

 

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να δυναμώσει σαν δύναμη προβολής και πάλης μιας αντικαπιταλιστικής πολιτικής, με ριζοσπαστικό, επαναστατικό, κατά βάση εξωκοινοβουλευτικό τρόπο. Να προετοιμάσει πολιτικά-θεωρητικά και πρακτικά το κίνημα για τα επαναστατικά και αντεπαναστατικά γεγονότα που αναπόφευκτα θα υπάρξουν το ερχόμενο διάστημα.

 

Για να «πλατύνει» η ΑΝΤΑΡΣΥΑ  χρειάζεται να βαθύνει το  πρόγραμμα και την φυσιογνωμία της, να πείθει ότι είναι η διαφορετική ανατρεπτική δύναμη. Ο αντικαπιταλιστικός-επαναστατικός της χαρακτήρας, η αδιαλλαξία απέναντι στο σύστημα, η μαχητική στάσης τους αγώνες είναι που την φέρνουν σε μαζική επαφή με τις πρωτοπόρες δυνάμεις της κοινωνίας. Αντίθετα, μια πορεία προσαρμογής της στα διαχειριστικά ή ρεφορμιστικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΚΚΕ θα την οδηγούσε σε περιθωριοποίηση και παρακμή.

 

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να δυναμώσει. Να γίνει μέτωπο των εργατών, των αγροτών, των φτωχών, της άνεργης νεολαίας! Να γίνει μάχιμη επαναστατική δύναμη. Δημοκρατικά οργανωμένη από «πάνω» μέχρι «κάτω». Με επαναστατική στόχευση, κομμουνιστική προοπτική, ευέλικτη αλλά όχι καιροσκοπική τακτική. Μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ των αγωνιστών και της συλλογικότητας ..

 

ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

 

6.                  Βασικό περιεχόμενο της πολιτικής μας πρότασης, είναι το αντικαπιταλιστικό μεταβατικό πρόγραμμα ανατροπής της κανιβαλικής επίθεσης του κεφαλαίου που επιχειρεί να ανασυγκροτήσει το σύστημά του ώστε να ξεπεράσει την κρίση του πάνω από την καταστροφή των εργαζόμενων.. Το πρόγραμμα αυτό πρέπει να αναπτυχθεί και να βαθύνει. Να συνδεθεί πιο αποτελεσματικά με της πάλη για την επιβίωση των εργαζόμενων. Πάνω από όλα να γίνει υπόθεση των αγώνων τους.

 

Το πρόγραμμα αυτό θα επιβληθεί από τον οργανωμένο λαό που θα οικοδομεί τα δικά του όργανα αγώνα. Όπλο του θα είναι ο μαζικός αγωνιστικός «εκβιασμός» για την απόσπαση κατακτήσεων, η εξέγερση και ο συνολικός επαναστατικός αγώνας για την ολοκληρωμένη του υλοποίηση.

 

Η ολοκληρωμένη υλοποίηση του απαιτεί επανάσταση, συντριβή της αστικής κυριαρχίας και εργατική εξουσία, αλλά ταυτόχρονα η πάλη για αυτό το πρόγραμμα, όταν συνδυάζονται με σωστό τρόπο ανάγκες, σκοποί και μέσα είναι και δρόμος για την προσέγγιση της αντικαπιταλιστικής επανάστασης.

 

ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ / ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ.

 

7.                   Με το προχώρημα της κρίσης και το βάθεμα της επίθεσης, με την προετοιμασία του νέου πακέτου μέτρων για το 2014-2016 ωριμάζει μια τεράστια σύγκρουση στην κοινωνία. Τα συμφέροντα της εργατικής πλειονότητας απατούν ανατροπή της επίθεσης, κλονισμό και ανατροπή της εξουσίας της αστικής τάξης. Απαιτούν άλλη εξουσία, με την εργατική τάξη στο τιμόνι και τον πλούτο στα χέρια της, ώστε να ζήσει ολόκληρη η κοινωνία.

 

Αυτός ο στόχος  σημαίνει συντριβή του κράτους,  των δυνάμεων καταστολής, του δικαστικού μηχανισμού, του αστικού κοινοβουλευτισμού, των στεγανών μηχανισμών του «βαθέως» κράτους και την αντικατάστασή τους από τα όργανα εξουσίας του αγωνιζόμενου λαού. Σπάσιμο των δεσμών με τις ιμπεριαλιστικές χώρες και μηχανισμούς, ΕΕ, ΝΑΤΟ. Αποφασιστικό χτύπημα στην οικονομική εξουσία του κεφαλαίου.

 

Όποια αλλαγή θίξει ζωτικά συμφέροντα της οικονομικής εξουσίας, θα βρεθεί γρήγορα αντιμέτωπη με το τρικέφαλο τέρας του κεφαλαίου, του κράτους του και των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών του, έτσι ώστε η

 

 

 

συνολική επαναστατική ρήξη μαζί τους να είναι αναπόφευκτη. Για αυτό ακριβώς τελικός στόχος του σημερινού μας αγώνα, είναι η αντικαπιταλιστική επανάσταση.

 

Στην πορεία της πάλης για την εξουσία μπορεί να υπάρξουν συσχετισμοί δυνάμεων που θα επιβάλλουν για σύντομο χρονικό διάστημα υβριδικές καταστάσεις δυαδικής εξουσίας, «ενδιάμεσες» κυβερνήσεις κλπ. Σε παρόμοιες οξυμένες συνθήκες η σύγκρουση για την εξουσία οξύνεται και επιταχύνεται. Οι κομμουνιστές παρεμβαίνουν στη σύγκρουση αυτή από την σκοπιά του μέλλοντος με την λογική «όλη η εξουσία στα όργανα του εργατικού κινήματος», όλη η εξουσία και ο πλούτος της κοινωνίας στα χέρια των εργαζομένων και του λαού.

 

Σε κάθε περίπτωση η προβολή σήμερα ενός κοινοβουλευτικού – κυβερνητικού στόχου, το ξέκομμά του από την πάλη και την διαδικασία προσέγγισης και κατάκτησης της εξουσίας είναι λαθεμένη και αρνητική. Οδηγεί την αντικαπιταλιστική Αριστερά, ανεξάρτητα από προθέσεις, σε λάθος πολιτικούς στόχους και ιεραρχήσεις και πρακτικά σε ρόλο παραπληρωματικό στην κυβερνητική «λύση» του ΣΥΡΙΖΑ..

 

Φυσικά η επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας δεν είναι ένα μονόπρακτο. Έχει καμπές και άλματα της ταξικής πάλης. Δεν είναι, όμως, και μια διαρκής εξελικτική διαδικασία «δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων», «δυαδικής εξουσίας και οικονομίας» που ξεκινάνε από σήμερα και φτάνουν μέχρι τον σοσιαλισμό, χωρίς την τομή της επανάστασης. Ας μην επιστρέψουμε σε έναν μεταρρυθμισμό των τραγικών όσο ποτέ αυταπατών.

 

ΤΟ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΙ Η ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ

 

8.                  Η προβολή και η οικοδόμηση λοιπόν του αντικαπιταλιστικού μετώπου είναι πιο απαραίτητη από ποτέ, ειδικά σήμερα, που ο βασιλιάς καπιταλισμός μέσα στην κρίση του εμφανίζεται γυμνός!

 

Το μέτωπο που οικοδομούμε είναι αντικαπιταλιστικό επειδή  έχει να αναμετρηθεί με τον κόσμο του κεφαλαίου και την κρίση του. Δεν μπορούμε να αντικαταστήσουμε το «αντικαπιταλιστικό μέτωπο» με έναν άλλο «πλατύτερο» (αριστερό ριζοσπαστικό, αντιμνημονιακό, κλπ), να υποβαθμίσουμε ή να «τεμαχίσουμε» το αναγκαίο πρόγραμμα. Πολύ περισσότερο δεν πρόκειται να υποκαταστήσουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ «στα γρήγορα» και την ακυρώσουμε μετατρέποντάς της σε υποσυνιστώσα ενός αγνώστου ακόμα σχήματος με νεφελώδη χαρακτηριστικά.

 

Το ΝΑΡ παλεύει συνειδητά για τη συγκρότηση ενός τρίτου πόλου αντικαπιταλιστικού και επαναστατικού, που δεν ταυτίζεται με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Στηρίζουμε την λογική της μετωπικής συμπόρευσης γιατί θέλουμε να ανοίξουμε δρόμους για τον πόλο.

 

Η λογική της μετωπικής συμπόρευσης αποτελεί κατάκτηση γα την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η κατεύθυνση και το περιεχόμενό της όπως διατυπώνεται στο σημείο 62 θέσεων υπερψηφίστηκε από χιλιάδες αγωνιστές που πήραν μέρος στις διαδικασίες της Συνδιάσκεψης. Μπορεί και πρέπει να προχωρήσει με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενωμένη, χωρίς τακτικισμούς και πάνω στην βάση που έχει αποφασισθεί αποτελώντας ένα ισχυρό όπλο για την επαφή μας με τα πιο διαφορετικά ρεύματα ριζοσπαστικής, αντι-ΕΕ, αντιιμπεριαλιστικής, αντικαπιταλιστικής αναζήτησης.

 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ

 

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ το αμέσως επόμενο διάστημα πρέπει να προχωρήσει οργανωμένα στην υλοποίηση των αποφάσεων της Συνδιάσκεψης:

 

10.       Το πρώτο ζήτημα που πρέπει να λύσει είναι η ολόπλευρη ανάπτυξη της οργάνωσης και της παρέμβασης της, με την άμεση υλοποίηση των μέτρων που θα αποφασιστούν στην Συνδιάσκεψη. ( σχεδιασμένη παρέμβαση για τη συγκρότηση νέων επιτροπών, κυρίως κλαδικών, αλλά και τοπικών, μέτρα αναβάθμισης της πολιτικής δημοκρατικής μόνιμης λειτουργίας τους, των πολιτικών τους δεσμών με τον μαχόμενο κόσμο κλπ)

 

11.       Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συμβάλλει στην προώθηση του αγωνιστικού μετώπου ρήξης ανατροπής. Με ενωτική – αγωνιστική πρωτοβουλία προς όλες τις μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς και του εργατικού – λαϊκού κινήματος για παλλαϊκές κινητοποιήσεις για την ανατροπή της επίθεσης, με άμεσες αιχμές το σπάσιμο της πολιτικής επιστράτευσης, την προστασία ΣΣΕ και εισοδημάτων και την πάλη ενάντια στο εγκληματικό ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου. Βασικό ζήτημα εδώ αποτελεί η δημιουργία ενός κέντρο αγώνα όλων των μαχόμενων δυνάμεων του εργατικού κινήματος, του «συντονισμού», άλλων πρωτοβάθμιων σωματείων και κλαδικών συντονισμών, με απεύθυνση και στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ,  για την δημιουργία ενός μαζικού «συντονισμού των συντονισμών» που θα πάρει την πρωτοβουλία από τα χέρια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, με στόχο ένα μάχιμο ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα.

 

12.              Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να συμβάλλει άμεσα στην προώθηση μιας μεγάλης κινηματικής και πολιτικής πρωτοβουλίας ενάντια στην ανεργία της νεολαίας. Μιας γενιάς που καταστρέφεται από την κρίση του καπιταλισμού και την πολιτική των μνημονίων. Για αυτό πρέπει να συμβάλλει ώστε φορείς της νεολαίας, πολιτικοσυνδικαλιστικές συλλογικότητες και άλλες πρωτοβουλίες να προχωρήσουν σε γύρο αγώνων με επίκεντρο την πάλω κατά της ανεργίας και της μαύρης εργασίας.

 

13.              Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αμέσως μετά την Συνδιάσκεψη πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες για το προχώρημα της μετωπικής συμπόρευσης.

 

-              να απευθυνθεί σε όλες τις δυνάμεις που περιγράφονται στις θέσεις, να συζητήσει την πολιτική της πρόταση, ζητώντας την τοποθέτησή τους πάνω σε αυτήν. Στόχος είναι να υπάρξει σαφής, συνεκτική, δημόσια συμφωνία, χωρίς αμφισημίες και πολιτικές ασάφειες πάνω στο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα που προτείνεται και τους δρόμους διεκδίκησής του. Παράλληλα, η πολιτική ανεξαρτησία από την διαχειριστική κοινοβουλευτική αριστερά, όπως και η δέσμευση για ένταξη όλων των δυνάμεων σε ένα συλλογικό πλαίσιο δράσης, έξω από λογικές οργανωτικής επιβολής ή/και προσωπικής προβολής, θα προσδώσουν αξιοπιστία στο εγχείρημα.

 

-              Η ύπαρξη συμφωνίας στην πολιτική βάση, μπορεί να δρομολογήσει  μια πιο συστηματική συνεργασία, με συγκεκριμένες μορφές (πχ την δημιουργία ενός πιο μόνιμου συντονιστικού). Μιας συνεργασίας που θα πρέπει να απλώνεται και στην βάση στα σωματεία, τα σχήματα στους κλάδους και τις γειτονιές κλπ. Να παίρνει πρωτοβουλίες διαλόγου.

 

-              Να προτείνει στις δυνάμεις αυτές ένα σύνολο δράσεων που αφορούν τα ζητήματα του εργατικού κινήματος, της πάλης για τις δημοκρατικές ελευθερίες κατά του ολοκληρωτισμού, της αντιιμπεριαλιστικής πάλης και του αγώνα για την υπεράσπιση της ειρήνης, της πάλης κατά του ευρώ και της ΕΕ. Ειδικά σε αυτό το τελευταίο μέτωπο, που αποκτά εξαιρετική σημασία, θεωρούμε σημαντική την οικοδόμηση μιας ευρύτερης λαϊκής πρωτοβουλίας «έξω από το ευρώ και την ΕΕ» μέσω της οποίας να έρθουμε σε επαφή με όλες τις αντι-ΕΕ δυνάμεις και διαθέσεις και να τις σφραγίσουμε με αριστερό, εργατικό και αντικαπιταλιστικό-διεθνιστικό προσανατολισμό.

 

Συντρόφισσες και σύντροφοι,