Ως Αριστερή Ανασύνθεση θεωρούμε ότι βρισκόμαστε σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή των συζητήσεων για τη μετωπική συμπόρευση της Αριστεράς του άλλου δρόμου χωρίς χρέος και μνημόνια, έξω από το ευρώ και την ΕΕ. Για εμάς είναι προφανές ότι υπήρξε πραγματική πρόοδος ως προς την επίτευξη συμφωνίας και αυτό προκύπτει από μια ανάγνωση και των δύο κειμένων που έχουν κατατεθεί ως προτάσεις κοινής πολιτικής δήλωσης. Και τα δύο κείμενα περιλαμβάνουν τις βασικές πλευρές ενός μεταβατικού προγράμματος, αναφέρονται ρητά σε ρήξη και έξοδο από την ΕΕ, προκρίνουν μια κινηματική και αντισυνδιαχειριστική αντίληψη σε ρήξη με τις κεντρικές επιλογές του κεφαλαίου ντόπιου και ξένου.

Με αυτή την έννοια, θεωρούμε ότι δεν βοηθάει καθόλου, παρά μόνο στη δημιουργία εντυπώσεων που δεν βοηθούν την υπόθεση της συμπόρευσης, η προσπάθεια να εντοπιστούν στρατηγικές αποκλίσεις ανάμεσα στα δύο κείμενα. Αντίστοιχα δεν βοηθούν ανακοινώσεις που σπεύδουν να θεωρήσουν ότι δεν προχωράει άλλο η συζήτηση, έστω και εάν επικαλούνται την ανάγκη να μην «πληγωθεί» η διαδικασία.

Με αυτό δεν θέλουμε να πούμε ότι δεν υπάρχουν πολιτικές διαφορές πίσω από τα προβλήματα με τη συμπόρευση. Αυτές, όμως, δεν αφορούν τα κείμενα αλλά τις υπαρκτές ταλαντεύσεις ανάμεσα στον κίνδυνο ενός αριστερίστικού αναχωρητισμού από τη μία και τον πειρασμό ενός «κόμματος της δραχμής χωρίς στρατηγικό βάθος από την άλλη. Μόνος τρόπος όμως για να αντιμετωπίσουμε αυτές τις αντιφάσεις είναι ακριβώς να προχωρήσει η συμπόρευση, να φτιαχτεί μια ευρύτερη πολιτική διεργασία, το εργαστήρι μιας νέας πολιτικοποίησης, μέσα από τη μετωπική συνάντηση (και όχι ταύτιση) διαφορετικών ρευμάτων που να ενώνει η κοινή αγωνία να υπάρξει ένας «άλλος δρόμος» απέναντι στο ευρώ, την ΕΕ και τα μνημόνια.

Το ερώτημα αυτή τη στιγμή δεν είναι να αποδώσουμε ευθύνες αλλά να πάρουμε πρωτοβουλίες που να δίνουν διέξοδο στην αναζήτηση και την αγωνία χιλιάδων αγωνιστών που θέλουν ένα αξιόπιστο πραγματικά αριστερό μέτωπο που να αναμετριέται αποτελεσματικά με τα ερωτήματα μιας στρατηγικής για την εξουσία και την ηγεμονία και να μην είναι απλώς μια «αριστερή αντιπολίτευση».

Γι’ αυτό το λόγο και πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνει πράξη το κάλεσμα του κειμένου υπογραφών με τίτλο «Επιμένοντας στη μετωπική συμπόρευση»  και να υπάρξει εδώ και τώρα νέα σύσκεψη όπου, με πνεύμα σύνθεσης, με διάθεση συντροφική και αποφυγή κάθε φετιχισμού των διατυπώσεων, να αποτυπωθεί μια συμφωνία που και υπαρκτή και δεδομένη είναι.

Σε αυτό το πλαίσιο, εμείς διαφωνούμε και δεν πρόκειται να συναινέσουμε σε οποιαδήποτε προσπάθεια να κινηθεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως εάν η συζήτηση να έκλεισε. Η συζήτηση είναι ουσιωδώς ανοιχτή όσο παραμένει ανοιχτό το στοίχημα μιας Αριστεράς που να μπορεί να είναι πραγματικά η ραχοκοκαλιά ενός νικηφόρου παλλαϊκού και πανεργατικού ξεσηκωμού. Η ΑΝΤΑΡΣΤΑ πρέπει να είναι πρωτοπόρα στη συνέχιση της συζήτησης. Διαφορετικά γίνεται μέρος του προβλήματος κι αυτό δεν πρέπει να αφήσουμε να συμβεί. Αυτή τη θέση θα στηρίξουμε σε κάθε επίπεδο μέσα στη διαδικασία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και στον ευρύτερο κόσμο της ριζοσπαστικής Αριστεράς που πιστεύει πως σε αυτήν την κατεύθυνση βρίσκεται η ελπίδα και η προοπτική.

Οι στιγμές είναι κρίσιμες και όλες και όλοι πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη που μας αναλογεί. Εδώ και τώρα να προχωρήσει η μετωπική συμπόρευση και να σταματήσουμε να τραυματίζουμε την ελπίδα των αγωνιστών. Να στοχαστούμε και να δράσουμε με το βλέμμα στραμμένο στις προκλήσεις που βάζει το ίδιο το κίνημα. Να μην ξεχνάμε ούτε στιγμή ότι δεν λογοδοτούμε στις οργανώσεις μας αλλά σε χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες που αγωνιούν και θέλουν μια άλλη κατάσταση στο κίνημα και στην Αριστερά και πρώτα αυτών η γνώμη πρέπει να εισακουστεί.

24 Φλεβάρη 2014

Το πανελλαδικό γραφείο της Αριστερής Ανασύνθεσης