Ανοιχτό γράμμα του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση προς τους αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, τα μέλη και τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

 

10 ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

 

ΓΙΑ:

- ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

- ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ, ΤΟΝ ΕΠΑΝΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

- ΤΟ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

- ΓΙΑ ΜΙΑ ΙΣΧΥΡΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΜΕ ΠΡΩΤΟΠΟΡΑ ΔΡΑΣΗ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ

  ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

 

1. Η ελληνική κοινωνία, η αριστερά, βρίσκονται μπροστά σε ένα σταυροδρόμι:

Είτε θα υπάρξει μια νέα μνημονιακή συμφωνία με τους δανειστές που θα συνεχίσει την βαρβαρότητα για την εργαζόμενη πλειοψηφία

Είτε εδώ και τώρα θα διακοπούν ο διαπραγματεύσεις και θα υπάρξει ρήξη με την ΕΕ, το ΔΝΤ και τις δυνάμεις του κεφαλαίου, ανοίγοντας τον δρόμο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής.

Η εμπειρία της 4μηνης διαπραγμάτευση κυβέρνησης-θεσμών επιβεβαιώνει τις βασικές εκτιμήσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει «κατάργηση των μνημονίων» μέσα στο πλαίσιο της ευρωζώνης, της ΕΕ, και του καπιταλιστικού μονόδρομου. Ότι δεν υπάρχει πολιτική που να κερδίζουν και οι δανειστές και ο λαός και το κεφάλαιο και οι εργάτες. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με νέα αυτοπεποίθηση πρέπει να συνεχίσει τον αγώνα της για τα δικαιώματα και τις ανάγκες της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, για την αντικαπιταλιστική ανατροπή.

 

2. Οι μήνες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ φανερώνουν ότι πρόκειται για μια κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, εντός του πλαισίου της ευρωζώνης-ΕΕ και των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που προωθεί η αστική τάξη για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης, εντός τελικά της μνημονιακής πολιτικής, όπως κι αν ονομαστεί.

Δεν πρόκειται για μια «ρεφορμιστική κυβέρνηση». Δεν προωθεί «περιορισμένες» αλλαγές σε όφελος του λαού, αλλά την αστική επίθεση, με διαφορετικό τρόπο και πολιτικό σχέδιο από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Η κατάληξη και η ψήφιση της συμφωνίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, θα αποτελεί ποιοτικό στοιχείο για την εξέλιξη της κυβέρνησης σε αντιλαϊκή κατεύθυνση.

 

Το αμέσως επόμενο διάστημα σε σημαντικό βαθμό θα κριθεί το αν οδηγηθούμε σε μια ανασυγκρότηση και ανανέωση του αστικού πολιτικού σκηνικού, με ήττα του λαϊκού κινήματος και ανασυγκρότηση των μνημονιακών, αντιδραστικών, ακόμα και των ακροδεξιών των φασιστικών δυνάμεων ή θα υπάρξει ένα νέο κύμα βαθύτερης αντιΕΕ/αντικαπιταλιστικής ριζοσπαστικοποίησης, με ενισχυμένη στο εσωτερικό του την αντικαπιταλιστική επαναστατική αριστερά και το μέτωπό της.

Επομένως, τίθεται το ζήτημα της επανεξόρμησης των αντικαπιταλιστικών/επαναστατικών και κομμουνιστικών ιδεών. Το ζήτημα ενός πολιτικού και στρατηγικού επανεξοπλισμού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αυτό είναι το καθήκον της Γ’ Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρίσκεται σήμερα σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Για να ανταποκριθεί στο καθήκον αυτό πρέπει να κάνει τομή σε σχέση με τη σημερινή κατάσταση και τη σύγχυση που προκαλούν τα διαφορετικά αντιφατικά σχέδια και δράσεις στο εσωτερικό της.

 

3. Ποια πολιτική γραμμή στην περίοδο

 

Πολιτικός μας στόχος για την περίοδο είναι η πάλη για την ανατροπή της πολιτικής κεφαλαίου ΕΕ ΔΝΤ, για να ηττηθεί η κυβερνητική πολιτική της διαχείρισης. Αντεπίθεση του κινήματος και εργατική – λαϊκή αριστερή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση για δουλειά – ψωμί – παιδεία – ελευθερία, ενταγμένη στην ανάγκη συγκρότησης μετώπου ρήξης και ανατροπής του μαύρου μετώπου κεφαλαίου – ΕΕ - ΔΝΤ.

Αυτό προϋποθέτει μια άλλη Αριστερά, αντικαπιταλιστική και ανατρεπτική, εργατική και νεολαιίστικη, μετωπική και ανεξάρτητη, , επαναστατική και σύγχρονα κομμουνιστική.

 

4. Συνολικά η τακτική της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης γίνεται πιο επίκαιρη, πιο αναγκαία, και υπάρχει δυνατότητα να γίνει πιο κατανοητή σε πλατύτερα στρώματα εργαζομένων.

Η απόδειξη των ορίων του διαχειριστικού δρόμου των σταδιακών αλλαγών «εντός» των πολιτικών θεσμών του συστήματος και της ΕΕ φέρνει στο προσκήνιο με δραματική επικαιρότητα την ανάγκη εργατικής λαϊκής απάντησης, δηλαδή του αντικαπιταλιστικού-αντιΕΕ δρόμου με επαναστατική λογική. Σε αυτή την βάση η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να επεξεργαστεί και να βαθύνει το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα της.

Θεωρούμε λαθεμένη την συστηματική απόπειρα αντικατάστασης του «αντικαπιταλιστικού μεταβατικού χαρακτήρα» του προγράμματος σε «μεταβατικό» και πολύ περισσότερο τον περιορισμό του σε ένα πρόγραμμα αντι-ΕΕ, «παραγωγικής ανασυγκρότησης» εντός του συστήματος, όπως και την επιδερμική επανάληψη σαν καραμέλα και αφηρημένη επίκληση του «αντικαπιταλισμού».

Ο αντικαπιταλιστικός χαρακτήρας του προγράμματος κρίνεται στην υιοθέτηση του συνόλου των στόχων κρίκων που σφραγίζουν το πρόγραμμα σε μια συγκεκριμένη περίοδο (χρέος, ΕΕ, εθνικοποιήσεις / χτύπημα της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας του κράτους και του κεφαλαίου), στην ζωντανή του σύνδεση με το κίνημα και τους αγώνες (πολιτικό εργατικό κίνημα) και στην σύνδεσή του με την επαναστατική αναγκαιότητα και το ζήτημα της εξουσίας και όχι στην προπαγανδιστική επανάληψη ενός «πεντάπτυχου» που τελικά το υποβαθμίζει.

 

5. Η σημερινή τακτική της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης και των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων έχει σαν στόχο της τη ριζοσπαστικοποίηση και την οργάνωση του λαού για την προσέγγιση της επανάστασης.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χρειάζεται να επιβεβαιώσει και να βαθύνει την επαναστατική της στρατηγική στόχευση. Αποτελεί δύναμη η τοποθέτηση υπέρ της επαναστατικής κατάργησης του καπιταλισμού, της συντριβής του αστικού κράτους, υπέρ της εξουσίας της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Πρέπει να βαθύνει την αντίληψη ότι το κράτος και οι ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί (ΕΕ, ΝΑΤΟ) δεν είναι «μεταρρυθμίσιμοι» σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, ότι η ταξική πάλη και όχι η «ταξική συνεργασία για το κοινό καλό», παραμένει ο βασικός νόμος εξέλιξης της ιστορίας ώστε να απαντήσουμε από αντικαπιταλιστική / επαναστατική σκοπιά στην αναπόφευκτη πολιτική / ιδεολογική κρίση του ρεφορμισμού / μεταρρυθμισμού.

 

6. ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ/ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ/ΑΝΑΤΡΟΠΗ/ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

     ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

 

Παλεύουμε για μια νέα άνοιξη των αγώνων, ξεπερνώντας κάθε τάση αναμονής, ανάθεσης, παραίτησης που υπάρχουν και στις γραμμές της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και αναδείχθηκαν και στο χώρο της υγείας. Για την αντεπίθεση και την ταξική ανασυγκρότηση, για επιβολή στόχων και κατακτήσεων του κινήματος σε βάρος του κεφαλαίου, για εργατική – λαϊκή αριστερή αντιπολίτευση

Κέντρο της προσπάθειά μας, ειδικά για την φάση αυτή, είναι η ανάπτυξη ενός πολιτικού εργατικού κινήματος. Επιδιώκουμε οι ίδιοι εργαζόμενοι να διεκδικούν «διαγράψτε το χρέος, όχι τις ανάγκες μας», «αυξήσεις στους μισθούς, νέες ΣΣΕ ενάντια στα νέα μνημόνια», «ρήξη/έξοδο από ευρώ, ΕΕ».

Με πολιτικές πρωτοβουλίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθυνόμαστε ενωτικά σε όλες τις μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς και του κινήματος, στην εκτός των τειχών Αριστερά, στις δυνάμεις της πολιτικής συνεργασίας, στο ΚΚΕ και τις δυνάμεις του, αλλά και σε εκείνα τα τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ, που αντιδρούν στην κυβερνητική πολιτική και την επερχόμενη συμφωνία, με κάλεσμα να συμβάλλουν στην μάχη για να διακοπούν οι διαπραγματεύσεις, να πάψει η πληρωμή του χρέους, να μην περάσουν οι νέες μνημονιακές συμφωνίες.

 

7. ΑΝΑΒΑΘΜΙΖΕΤΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

 

O αυτοτελής ρόλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και συνολικά της αντικαπιταλιστικής αριστεράς αντικειμενικά δυναμώνει και αναβαθμίζεται.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτελεί πολύτιμη κατάκτηση. Είναι η οργανωμένη εκείνη δύναμη που μπορεί να προβάλλει και να παλέψει ένα κοινωνικό και πολιτικό σχέδιο ρήξης και ανατροπής, στηριγμένο στον οργανωμένο λαό και τον αγώνα του, με στόχο την επαναστατική αλλαγή, για να περάσει ο πλούτος κι η εξουσία στα χέρια των εργαζομένων.

Είμαστε αντίθετοι σε λογικές που οδηγούν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην διάχυση – διάλυση σε ένα ευρύτερο αριστερό μέτωπο, με ένα πρόγραμμα που αντικειμενικά τείνει προς τον «καλό» ΣΥΡΙΖΑ του 2012. Στην διπλή συμμετοχή οργανώσεων και δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε άλλο πολιτικό μέτωπο που πρακτικά καταργεί την αυτοτέλειά της, και υπονομεύει την ενότητά της. Σε μια «συγκόλληση» ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ απλά και μόνο στην βάση του κεκτημένου της πολιτικής συνεργασίας, που ήταν απόλυτα αναγκαία και επαρκής βάση για μια πολιτική-εκλογική συνεργασία αλλά όχι επαρκές για ένα αντικαπιταλιστικό μέτωπο.

Είμαστε αντίθετοι με την αντιμετώπιση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σαν «χώρο ζύμωσης», και «στρατολόγησης», που υποβαθμίζει το χαρακτήρα του μετώπου σε μια χαλαρή πολιτική, και κατά βάση, εκλογική συνεργασία, υποβαθμίζει τον πολιτικό ρόλο των Επιτροπών και των αγωνιστών της, την καθιστά ανίκανη να υποδεχτεί αγωνιστές που αναζητούν μια άλλη αριστερά.

 

Το ΝΑΡ θα συμβάλλει ώστε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να γίνεται όλο και πιο πολύ ένα ενιαίο πολιτικό μέτωπο, με προτεραιότητα στην αυτοτελή πολιτική της παρέμβαση, με εσωτερική ζωή, ενιαίο σχέδιο και παρέμβαση των δυνάμεων της στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, δημοκρατική λειτουργία και αποφασιστικό ρόλο των Επιτροπών και των μελών στην λήψη των αποφάσεών της, πλούσιο θεωρητικό διάλογο και αναζήτηση, με εκδοτικές προσπάθειες και ΜΜΕ, με πολιτιστικές παρεμβάσεις.

Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση αναλαμβάνει τις ευθύνες του για την υστέρηση στα συγκεκριμένα και άλλα πεδία ανάπτυξης κι ενίσχυσης του αυτοτελούς ρόλου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

 

8. ΤΟ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

 

Η ύπαρξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτελεί σημαντικό βήμα εμπρός που πρέπει όλοι να υπερασπιστούμε, αλλά δεν είναι αυτοσκοπός. Θέλουμε ισχυρή και επαναστατική ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρωτοπόρα δύναμη του ευρύτερου αγωνιστικού μετώπου αντεπίθεσης – αντιπολίτευσης – ρήξης και ανατροπής, κινητήρια δύναμη στο συσπείρωση δυνάμεων στην κατεύθυνση του ευρύτερου αντικαπιταλιστικού πόλου-μετώπου, όπως ήδη από την Β! Συνδιάσκεψή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουμε αποφασίσει. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν είναι, με αυτή την έννοια, το τέλος αλλά η αρχή του δρόμου.

Σήμερα υπάρχουν αναβαθμισμένες δυνατότητες ώστε νέες δυνάμεις αγωνιστές και ρεύματα να υιοθετούν το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και την επαναστατική προοπτική και να προσανατολίζονται στη λογική του πόλου των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής και ανατρεπτικής Αριστεράς. Στην σημερινή εποχή της δομικής και καθολικής κρίσης του καπιταλισμού και της ΕΕ ένα μέτωπο με σταθερή και μακροπρόθεσμη στόχευση, δεν μπορεί παρά να έχει ένα βαθμό στρατηγικής ενότητας, δηλαδή δεν μπορεί παρά να είναι αντικαπιταλιστικό, με επαναστατική και κομμουνιστική ηγεμονία.

Όπως συγκροτήθηκε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που αποτέλεσε μια τομή στον χώρο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, έτσι και σήμερα νέες δυνάμεις με τις δικές τους διαδρομές και αφετηρίες προσεγγίζουν την ίδια ανάγκη. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να είναι «ανοιχτή» στην διαρκή της εξέλιξη, στη συσπείρωση νέων δυνάμεων και ρευμάτων στην λογική του αντικαπιταλιστικού μετώπου. Να βρίσκει δρόμους προσέγγισης και διαλόγου μαζί τους.

Δρόμος για τον αντικαπιταλιστικό πόλο αποτελεί η πολιτική συνεργασία δυνάμεων και αγωνιστών σε αντικαπιταλιστική, αντιιμπεριαλιστική, αντιΕΕ κατεύθυνση.

Η λογική της πολιτικής συνεργασίας δυνάμεων και αγωνιστών της αριστεράς στις σημερινές συνθήκες που το διαχειριστικό ρεφορμιστικό σχέδιο θα μπαίνει σε κρίση και η αδυναμία του ΚΚΕ να παίξει ρόλο στις εξελίξεις από την σκοπιά του κινήματος παραμένει, αποκτά νέα δύναμη και επικαιρότητα.

Θεωρούμε το πολιτικό περιεχόμενο και την εμπειρία της πολιτικής και εκλογικής συνεργασίας ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ θετική, γιατί συνολικά στρέφονταν ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων του κεφαλαίου και της ΕΕ, υιοθετώντας το σύνολο των κόμβων του αντικαπιταλιστικού προγράμματος. Από την άποψη, αυτή πρέπει το αμέσως επόμενο διάστημα να γίνουν βήματα στην προώθηση της πολιτικής συνεργασίας, καταρχήν με την ΜΑΡΣ αλλά και με τις άλλες δυνάμεις που απευθυνόμαστε, τόσο κεντρικά όσο και σε κάθε χώρο που δρα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Η λογική αυτή μπορεί να μας ανοίξει δρόμους προσέγγισης, ηγεμονία και συσπείρωσης δυνάμεων από την βάση της διαχειριστικής και ρεφορμιστικής αριστεράς, σε διάκριση τόσο με λογικές «μετακίνησης» της αντικαπιταλιστική Αριστερά προς τις θέσεις του «ριζοσπαστικού ΣΥΡΙΖΑ» ή πλησίον τους, ώστε να «καλύψει το κενό» που άφησε η δεξιά του μετακίνησή ή εχθρότητας στις προς τα αριστερά διαφοροποιήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, με διαρκή τονισμό της ανεπάρκειά τους όχι για να επιδράσει ή και να ηγεμονεύσει αλλά για να τις καταγγείλει.

 

9. Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

 

Απ’ αυτή τη σκοπιά αντιμετωπίζουμε και την επικείμενη 3η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Σαν μια Συνδιάσκεψη – τομή για την πολιτική ανασυγκρότηση και επανεξοπλισμό της.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει άμεσα να ξεκινήσει μια ουσιαστική προσυνδιασκεψιακή διαδικασία. Σαν ΝΑΡ έχουμε προτείνει ένα πλατύ και ανοιχτό τρόπο συζήτησης των επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πάνω στις θέσεις και τις διαφορετικές απόψεις, με δημόσιο πολιτικό διάλογο, με εκδηλώσεις και ημερίδες ανάπτυξης και εμβάθυνσης του αντικαπιταλιστικού προγράμματος. Όπως αποφασίστηκε πρόσφατα και στο ΚΣΕ, η 3η Συνδιάσκεψη πρέπει να γίνει στις αρχές Οκτώβρη. Είναι πρόβλημα και μας απασχολεί βαθιά η καθυστέρηση της Συνδιάσκεψης, όπως και η δυσκολία των Επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να λειτουργήσουν και να συνεισφέρουν δημοκρατικά. Αλλά ένα πρόβλημα δεν διορθώνεται με ένα άλλο.

Είμαστε ριζικά αντίθετοι και θεωρούμε υπονομευτική και διαλυτική μια fast –track συνδιάσκεψη που δεν θα λύσει κανένα πολιτικό ζήτημα και θα έχει μόνο αντικειμενικό στόχο την καταγραφή εσωτερικών συσχετισμών και την εκλογή νέων οργάνων. Ούτε βέβαια είμαστε υπέρ μιας αναβολής στο διηνεκές, μέχρις ότου ωριμάσουν συνθήκες ερήμην του δυναμικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να βγει από την Συνδιάσκεψη πολύ πιο δημοκρατική, με μέτρα ενίσχυσης της δημοκρατίας των Τοπικών Επιτροπών και του ρόλου των οργάνων της. Πιο αυτοτελής πολιτικά και στρατηγικά. Πολύ πιο ενωμένη με λογική και κουλτούρα μιας ισχυρής αυτοδέσμευσης των οργανωμένων δυνάμεων και των αγωνιστών της ότι θα σέβονται τις συλλογικές αποφάσεις, θα εκφράζονται κατ’ αρχήν στα πλαίσιά τους, θα την «περιφρουρούν» από μια αποκρουστική εσωτερική αντιπαράθεση, την αγνόηση των αποφάσεων ή την ντεφάκτο «διάσπασή της».

Από αυτή την άποψη, η «διάσπαση» σε ψηφοδέλτια κατά την εκλογή των οργάνων της σηματοδοτεί βήμα πίσω –προς την παγίωση των οργανωτικών διαχωρισμών και όχι προωθητικό βήμα προς τη μετωπική της ανάπτυξη, ενώ υποχρεώνει τους ανένταχτους αγωνιστές σε στοίχιση.

 

10. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι υπόθεση των αγωνιστών της

 

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δημιουργήθηκε σαν ώριμη ανάγκη δεκαετιών δράσης της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής αριστεράς. Έδειξε ότι η ενωτική διαδικασία συσπείρωσης κοινωνικών και πολιτικών ρευμάτων πάνω σε μια αντικαπιταλιστική βάση με επαναστατική προοπτική δημιούργησε μια νέα «ποιότητα» στις πολιτικές συγκροτήσεις της επαναστατικής αριστεράς. Σε αυτόν τον δρόμο συνεχίζουμε. Με ανοιχτό, συντροφικό, ενωτικό, επαναστατικό πνεύμα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι υπόθεση των αγωνιστών της.

Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση θα δώσει όλες του τις δυνάμεις σε μια ενωτική προσπάθεια υπέρβασης της σημερινής κατάστασης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αξιοποιώντας όλα τα θετικά στοιχεία από το δυναμικό και το προγραμματικό φορτίο όλων των δυνάμεων και απόψεων στο εσωτερικό της.

Η ευθύνη μας είναι μεγάλη για να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες των αγωνιστών, των νέων, των εργαζομένων, των ανέργων, όλων όσων στήριξαν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και επιθυμούν να αναβαθμίσει τη δράση της, τις πολιτικές της πρωτοβουλίες για τη συσπείρωση δυνάμεων και τη συμβολή της στους αγώνες του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Σήμερα που η διαχειριστική και ρεφορμιστική Αριστερά απογοητεύει, είναι πολύ σημαντικό μια δυνατή αντικαπιταλιστική, επαναστατική, κομμουνιστική αριστερά να σηκώσει τη σημαία της ελπίδας και της ανατροπής, για να ανοίξει ο δρόμος στο μέλλον.