ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ν. ΗΛΕΙΑΣ

Α. Για την περίοδο πριν τις εκλογές και εκτίμηση εκλογικών αποτελεσμάτων

      Στις 24-08-2015 η οργάνωση της ‘ΑΝΤΑΡΣΥΑ Νομού Ηλείας είχε αποφασίσει ομόφωνα ότι

Οι εξελίξεις το 2015 μετά τις εκλογές με την υποτιθέμενη ‘ αριστερή κυβέρνηση υπήρξαν καταιγιστικές, και ότι απαιτείται ρήξη με τις κυρίαρχες οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις, με την Ευρωζώνη και την ΕΕ .

     Τονίζαμε ότι σήμερα  απαιτείται περισσότερο από ποτέ  μία πλατιά μαζική συμμαχία που να μπορεί να διεκδικήσει και να εκφράσει τις ανάγκες και  απαιτήσεις, των εργαζομένων.

     Οι συμμαχίες για μας είναι στάση ζωής , είναι  καθήκον .

Σχετικά με τις συμμαχίες αναφέραμε ότι με τον κόσμο που θα στηρίζει και θα παλεύει μέσα από τις γραμμές της ΛΑΕ θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι το επόμενο διάστημα και μετά τις εκλογές για αγώνες και σοβαρές πολιτικές μάχες για απόκρουση των δεινών που μας περιμένουν. Αυτά ίσχυαν και για τους άλλους χώρους της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.

Πιστεύαμε και θα παλεύαμε ώστε η ‘’ΑΝΤΑΡΣΥΑ’’ το επόμενο διάστημα δυνατά και ενωτικά να δώσει βροντερό παρών στις πολιτικές εξελίξεις.

Εκτιμήσαμε ότι η συνεργασία με το ΕΕΚ και άλλους ανένταχτους αγωνιστές-αγωνίστριες ήταν προς θετική κατεύθυνση.

     Οι εκλογές-εξπρές της 20ης Σεπτέμβρη, που προκήρυξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σε συμφωνία με τους «εταίρους», και όλα τα μνημονιακά  κόμματα  ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – Ποτάμι - ΑΝΕΛ έγιναν  κάτω από το βάρος  της νέας μνημονιακής συμφωνίας . Η από κοινού επίθεση όλων των συστημικών δυνάμεων, στόχευε στην τρομοκράτηση του λαού, την κάμψη του φρονήματος και του ρήγματος που άνοιξαν οι αγώνες και το ΟΧΙ του, στην εμπέδωση της αντίληψης ότι ο δρόμος της ρήξης για την ανατροπή των μνημονιακών αντεργατικών μέτρων, είτε είναι ανύπαρκτος, είτε οδηγεί σε απόλυτη καταστροφή.

Το αποτέλεσμα των εκλογών αποτυπώνει, αν και δεν φαινόταν ξεκάθαρα μετά το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, τον αρνητικό κοινωνικό και πολιτικό συσχετισμό δύναμης

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες και με δεδομένη την κρίση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η εκλογική μάχη που δώσαμε ήταν από τις πιο δύσκολες.

Η οργάνωση μας σ’ αυτές τις εκλογές δεν είχε σχεδόν καμιά δράση εκτός μιας αφισοκόλληση στον  Πύργο, ένα τραπεζάκι με εκλογικό υλικό στη Κεντρική πλατεία του Πύργου για τέσσερεις μέρες  και μια πολιτική εκδήλωση-συζήτηση στο Ε.Κ Πύργου με την παρουσία 20 περίπου ατόμων. Τον Γενάρη στον ίδιο χώρο είχαμε περισσότερα από 50. Παρ’ όλα αυτά  είχαμε και στον Νομό Ηλείας  μικρή – οριακή άνοδο σε ψήφους και ποσοστό. 

Πιστεύουμε ότι αυτό  δείχνει πως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παρ’  όλες  τις αδυναμίες της και τις αδυναμίες άλλων δυνάμεων της Αριστεράς να εκφράσουν τις τάσεις διαφοροποίησης και αναζήτησης από τον ΣΥΡΙΖΑ και της κοινωνίας συνολικότερα , καταφέρνει έστω σε μικρή κλίμακα να κερδίζει  πρωτοπόρους αγωνιστές και να έρχεται σε επικοινωνία με ριζοσπαστικά στοιχεία.

Διαψεύδονται  κατηγορηματικά τις εκτιμήσεις πως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα οδηγούνταν σε συρρίκνωση ή διάλυση εάν δεν συμμαχούσε με την ΛΑΕ, που ήταν και η άποψη μας προεκλογικά.  Άλλωστε η  ΛΑΕ  παρά την θετική διαφοροποίηση από την μνημονιακή γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, δεν εκφράζει παρά μια ρεφορμιστική  λογική κυβερνητικής διαχείρισης. Μια ρεφορμιστική  λογική που διεκδικεί μια αντιμνημονιακή, προοδευτική, πατριωτική, δημοκρατική διέξοδο χωρίς ρήξη με το σύστημα, την ΕΕ και το κεφάλαιο, παρά τις χλιαρές αναφορές σε σοσιαλιστική προοπτική. Ιδιαίτερα αρνητικό στοιχείο αποτελεί το γεγονός πως οι δυνάμεις της ΛΑΕ παραμένουν εγκλωβισμένες στα ίδια πολιτικοσυνδικαλιστικά σχήματα με τον ΣΥΡΙΖΑ (στο «Μ.Ε.Τ.Α» στα συνδικάτα, στις κινήσεις του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ στα δημοτικά συμβούλια), ακόμα και σε κορυφαίο επίπεδο (στις περιφέρειες, τα Εργατικά Κέντρα, την Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ, κλπ), με αποτέλεσμα να υπονομεύεται η δυνατότητα άσκησης ουσιαστικής αντιπολίτευσης στην κυβερνητική πολιτική.

Β. Παρέμβαση μας στο κίνημα και στόχοι για αγωνιστικό μέτωπο αντεπίθεσης, ρήξης, και ανατροπής.

     Με τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μπαίνουμε σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο εφαρμογής των βάρβαρων μέτρων του 3^ου μνημονίου. Προϋπολογισμός, ασφαλιστικό, φορολεηλασία, κατασχέσεις-πλειστηριασμοί, επιτάχυνση του μαζικού ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, εργασιακά, αξιολόγηση και νένο μισθολόγιο-φτωχολόγιο στο δημόσιο, μονιμοποίηση της κατάργησης των συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα, προσφυγικό ζήτημα, δίκη της Χρυσής Αυγής είναι μερικά από τα ανοιχτά μέτωπα που έχουμε μπροστά μας.

Αποδεικνύεται ότι δεν μπορεί να υπάρχει αντιμνημονιακή γραμμή χωρίς αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο και επιλογή ρήξης - εξόδου με την ΕΕ.

Για τη υλοποίηση των άμεσων πολιτικών στόχων το επόμενο διάστημα χρειάζεται μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ ισχυρή σε κεντρικό επίπεδο, αλλά δεν φθάνει. Αν όλα τα μέλη και όλες οι τοπικές οργανώσεις δεν δυναμώσουν την πάλη τους για όλα τα προβλήματα γενικότερα αλλά και τα τοπικά, δεν θα μπορέσουμε να γίνουμε πρωτοπορία για να ανοίξει ο δρόμος για μια κοινωνία που ο πλούτος και η εξουσία θα είναι στα χέρια των εργαζομένων.

Η οργάνωση μας το επόμενο διάστημα πρέπει συντροφικά αυτοκριτικά να δει τι έφταιξε για την αδρανοποίηση συντρόφων και την ολοένα διαρκώς μικρότερη συμμετοχή στην προς τα έξω  δράση  μας.

Να επιδιώξουμε την αγωνιστική κοινή δράση μέσα στο μαζικό κίνημα και σε κοινές πολιτικές πρωτοβουλίες ενίσχυσης της δράσης των μαζών των μαχόμενων δυνάμεων του κινήματος και της Αριστεράς (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, ΛΑΕ, ΚΚΕ, αυτονομία, αποχωρήσαντες από ΣΥΡΙΖΑ κλπ.). Σ’ αυτές τις κοινές πολιτικές πρωτοβουλίες και δράση με σεβασμό σ’ όλους , πρέπει να παλεύουμε τις προτάσεις μας και όχι δυστυχώς όπως τα προηγούμενα χρόνια στα κινήματα να είμαστε έρμαιο των διαθέσεων του ανερχόμενου και πολυπληθέστερου ΣΥΡΙΖΑ.

Θα παλέψουμε για 

* Την ανάπτυξη ενός ισχυρού κοινωνικο-πολιτικού μετώπου αγώνα, ρήξης, και ανατροπής, που θα κάνει πράξη την μαχητική εργατική – λαϊκή αντιπολίτευση από τα αριστερά.

* για ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα, με άμεσες πρωτοβουλίες για τη συσπείρωση δυνάμεων στην βάση, για συνελεύσεις σωματείων και συσπείρωση συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων.

* Θα παλεψουμε για την άλλη Αριστερά που απαιτείται σήμερα, για μια Αριστερά αντικαπιταλιστική, αντιΕΕ, επαναστατική, ανατρεπτική, μετωπική και ενωτική, με στρατηγική πυξίδα την κομμουνιστική απελευθέρωση.

   Με ανασυγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με πολιτική συνεργασία για τον πόλο της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

   Σήμερα απαιτείται μια Αριστερά που θα εκφράζει και θα αγωνίζεται για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των ανέργων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας που αγωνιά, θα έχει δηλαδή σαφή ταξική αναφορά.

ΠΥΡΓΟΣ 14-10-2015