Την Κυριακή 3/7 συγκροτήθηκε, σε μια ιδιαίτερα μαζική συγκέντρωση, η «διΕΕξοδος», μια πλατιά ενωτική κίνηση που έχει ως στόχο να συμβάλει στoν αγώνα για την αποδέσμευση της χώρας απο την ΕΕ. Η συγκρότησή της έρχεται ένα χρόνο μετά το δημοψήφισμα στην Ελλάδα, λίγες μέρες μετά το δημοψήφισμα στη Βρετανία. Είναι πια φανερό πως μεγάλο, και συνεχώς αυξανόμενο, τμήμα της κοινωνίας συνειδητοποιεί πως η παραμονή στην ΕΕ σημαίνει φτώχεια, ανεργία, αρπαγή του δημόσιου πλούτου, των δημόσιων χώρων και  υποδομών. Σημαίνει καταπάτηση της ανεξαρτησίας των χωρών και των λαών, σφαγιασμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Αυτό καταγράφεται στα δημοψηφίσματα όπου, παρά τις αντιφάσεις και την προσπάθεια εκμετάλλευσης από εθνικιστικούς, ακροδεξιούς κύκλους, δεν μπορεί να κρυφτεί η ταξική, εργατική προέλευση της μαζικής αντίδρασης κατά της ΕΕ.

Ένα χρόνο μετά το ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ, καθίσταται ακόμη πιο επιτακτική η ανάγκη το αίτημα αποδέσμευσης από την ΕΕ να ζυμωθεί πλατιά, να γίνει αίτημα του κινήματος. Γίνεται ακόμη πιο επιτακτική η ανάγκη για επεξεργασίες του ίδιου του κόσμου της δουλειάς, που θα αποδεικνύουν ότι υπάρχει εναλλακτική έξω από ευρώ και ΕΕ, και θα σπάνε το φόβο που έχει επιβληθεί. Κι αυτό είναι σημαντικό να γίνει από τις ομάδες εργασίας που θα συστηθούν στο πλαίσιο της «διΕΕξόδου».

Σε αυτήν τη συγκυρία, το αίτημα για ελεύθερη δημοκρατική έκφραση της βούλησης των λαών μέσα από δημοψηφίσματα για την αποδέσμευση από αυτόν τον βάρβαρο και αντιδημοκρατικό μηχανισμό αποκτά ξεχωριστή σημασία. Δεν είναι τυχαίο πως όλα τα επιτελεία του συστήματος με λύσσα διαμηνύουν πως για την ΕΕ τα δημοψηφίσματα είναι τεράστιο πρόβλημα, καθώς γνωρίζουν καλά τα αποτελέσματα των αντιλαϊκών πολιτικών τους. Είναι αδήριτη ανάγκη να μπει ως στόχος πάλης που θα ενοποιήσει πλατιές λαϊκές μάζες, και ως ένα αίτημα δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας, απέναντι σε μια ΕΕ που προσπαθεί με κάθε τρόπο να θωρακιστεί από την δημοκρατία και να καταργήσει τη λαϊκή βούληση. Η «διΕΕξοδος» πρέπει άμεσα να συζητήσει και να οργανώσει αυτόν τον αγώνα μην αφήνοντας περιθώρια εκμετάλλευσης στην εθνικιστική άκρα δεξιά. Η προβολή του αιτήματος αυτού πρέπει φυσικά να εντάσσεται στην πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ από τη σκοπιά των λαϊκών κι εργατικών αναγκών, αλλά και με την προετοιμασία του λαού για την αναγκαία σύγκρουση και ρήξη, καθώς η έξοδος από την ΕΕ δεν θα είναι σε καμία περίπτωση απλώς αποτέλεσμα μιας ψήφου. Το πραξικόπημα που εκδηλώθηκε μετά το δημοψήφισμα της 5ης του Ιούλη, ενάντια στο ΟΧΙ του ελληνικού λαού, αλλά και οι έως τώρα εξελίξεις με το Brexit, άλλωστε, το αποδεικνύουν.

Εκτιμούμε ως ιδιαίτερα θετική την ίδρυση της «διΕΕξόδου». Θεωρούμε πως μπορεί να είναι αποφασιστική η συμβολή της. Δεν θα είναι εύκολη η διαδρομή, όμως υπάρχουν σοβαρές δυνατότητες. Ως ΕΠΠΔ από την πρώτη στιγμή αντιμετωπίσαμε θετικά το εγχείρημα και τονίσαμε πως προϋποθέσεις για την επιτυχία του είναι η αποφυγή λαθών του παρελθόντος όπως η περιχαράκωση και η προσπάθεια υποκατάστασης πολιτικών σχηματισμών με την απαίτηση πλήρους προγραμματικής και στρατηγικής συμφωνίας. Θεωρούμε αναγκαία τη στήριξη σε επιτροπές στους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές, τη δημοκρατική λειτουργία και την αποφασιστική άρνηση επικράτησης μικροκομματικών λογικών. Οι επεξεργασίες της κίνησης θα είναι πολύτιμες για τον εξοπλισμό του κινήματος και για το σπάσιμο του φόβου που καλλιεργεί το σύστημα. Θα προσπαθήσουμε να συμβάλουμε σ’αυτήν την κατεύθυνση με όλες μας τις δυνάμεις.

Ενωτικη Πρωτοβουλία Παρέμβασης και Διαλόγου (τάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ)