ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

1. Οι εξελίξεις στην ΕΕ, η κρίση της, ο επικίνδυνος άξονας «εμβάθυνσης της ΕΕ» μεταξύ Γερμανίας/Γαλλίας, η άνοδος ακροδεξιών, νεοφασιστικών ρευμάτων διεθνώς καθιστούν την παρέμβαση της μαχόμενης και ανατρεπτικής Αριστεράς στη συγκεκριμένη εκλογική μάχη περισσότερο επιτακτική. Κινούμενη με οδηγό την προσπάθεια για την όσο το δυνατόν μαζικότερη συγκέντρωση δυνάμεων, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ οφείλει να συμβάλει στην προσπάθεια συγκρότησης μιας πλατειάς, μαζικής και μαχητικής συμμαχίας των δυνάμεων της ανατρεπτικής Αριστεράς εν όψει των ευρωεκλογών.

2. Στην κατεύθυνση συγκέντρωσης, όλων των αριστερών ριζοσπαστικών δυνάμεων που αγωνίζονται

- για μια λαϊκή ρήξη και έξοδο της χώρας από την ΕΕ

- ενάντια στην ευρωζώνη, το ευρώ και την ΕΕ που κατανοούν ότι η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται

- για τη διάλυση της ΕΕ και την ισότιμη, ειρηνική συνεργασία των λαών της Ευρώπης

- από εργατικές, λαϊκές και ριζοσπαστικές θέσεις υπέρ των εργαζόμενων και του λαού

3. Στην Ελλάδα της κρίσης, της λεηλασίας των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων από τις μνημονιακές πολιτικές, των κατευθύνσεων της ΕΕ είναι κρίσιμο και καθοριστικό να εκφραστεί ένα τέτοιο ρεύμα. Θα είναι υποχώρηση εάν στην Ελλάδα των υψηλότερων ποσοστών αμφισβήτησης του ευρωμονόδρομου, δεν καταφέρει να υπάρξει μία μετωπική συσπείρωση των αριστερών δυνάμεων που κινούνται στην παραπάνω κατεύθυνση, δίνοντας πνοή και έκφραση στο υπαρκτό ρεύμα αντίστασης, ανυπακοής και ανατροπής που εμφανίζεται και παρεμβαίνει στο εργατικό κι ευρύτερα λαϊκό και μαζικό κίνημα. Εάν δεν συμβεί αυτό, την αντι-ΕΕ πάλη θα την ενσωματώσει κυρίως η Ακροδεξιά.

4. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ οφείλει να είναι βασικός στυλοβάτης αυτής της προσπάθειας στη βάση της οποίας μπορούμε να υπερβούμε το δίπολο ΣΥΡΙΖΑ/ΝΔ, να αντιπαλέψουμε την Ακροδεξιά και το αναδυόμενο νεοφασιστικό ρεύμα στην Ελλάδα. Παράλληλα η προσπάθεια αυτή μπορεί να δώσει οξυγόνο στο κίνημα, απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα της αποχής και της αποστράτευσης και της περιγραφής ενός νέου δρόμου για την επόμενη μέρα των εκλογών.

5. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χρειάζεται να προωθήσει ένα τέτοιου είδους εγχείρημα, και όχι να συνεχίσει σε έναν δρόμο όπου η εναντίωση στην ΕΕ και τις πολιτικές της διχάζει αντί να ενώνει. Στις μέρες μας απαιτείται να συνδυάζεται η αναγκαία αντιφασιστική συσπείρωση δυνάμεων με το κύριο μέτωπο: την εναντίωση με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του πυρήνα της ΕΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησής του. Στη σημερινή φάση δεν αρκεί μια «κομματική» κάθοδος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή μιας «ΑΝΤΑΡΣΥΑ plus», όπως λέγεται, λογική η οποία θα μετρά απώλειες και ήττες. Απόδειξη, η διάλυση υφισταμένων μετωπικών προσπαθειών όπως η ΔιΕΕξοδος.

6. Χρειάζεται η πολιτική – εκλογική απεύθυνση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς τη ΛΑΕ, τη Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική Διεθνιστική Αριστερά, το Σύλλογο Κορδάτο, τον Εργατικό Αγώνα, το ΕΕΚ, άλλες αριστερές δυνάμεις και ανένταχτους αγωνιστές για τη συγκρότηση μιας πολιτικής εκλογικής κίνησης «από τα κάτω», στηριγμένης στις νεότερες γενιές, που θα εκφραστεί σε ένα ενωτικό ψηφοδέλτιο αριστερού «Όχι» και λαϊκής εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ. Σε κάτι τέτοιο θα  έπρεπε να συμβάλει και το ΚΚΕ, αλλά η πολιτική του κινείται σήμερα σε αντιμετωπική πορεία.

7. Η εκλογική πολιτική πρόταση του Π.Σ. της ΛΑΕ, στο βαθμό που είναι ειλικρινής και συνεπής και όχι μια επικοινωνιακή κίνηση, μπορεί να αξιοποιηθεί στην παραπάνω κατεύθυνση, με προϋποθέσεις τη σαφή διάκριση από θολά και ψηφοθηρικά «πατριωτικά μέτωπα», τη δημοκρατική συλλογική εκπροσώπηση ενάντια σε τάσεις αρχηγισμού, τη δημιουργία μιας κίνησης – ψηφοδελτίου και όχι μιας εκλογικής συγκόλλησης κορυφών. Με αυτό τον τρόπο μια συνεργασία μπορεί να αποκτήσει αξιοπιστία, να πετύχει αποτελέσματα που θα σπάσουν το εκλογικό όριο και να βοηθήσει το λαϊκό αντι-ΕΕ κίνημα στη χώρα μας και στις άλλες χώρες της ΕΕ.

8. Στα πλαίσια αυτά, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί και πρέπει να παρέμβει αυτοτελώς με τη δική της πρόταση για μια αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την ΕΕ σε μια επαναστατική πορεία συνεργασίας των λαών της Ευρώπης, με το δικό της πρόγραμμα και την ιδιαίτερη εκλογική της διακήρυξη.