1. Το αποτέλεσμα των Ευροεκλογών αποτύπωσε την αναμενόμενη αύξηση της δυναμικής ακροδεξιάς και σε εγχώριο επίπεδο αλλά συνολικά στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενδεικτικά τα αποτελέσματα σε Γαλλία-πρωτιά της Λεπέν, σε Ιταλία-πρωτιά Σαλβίνι, σε Αυστρία με το 17,5% του FPO κ.α που αποτυπώνουν την στροφή των επιμέρους αστικών τάξεων σε ένα πιο σκληρό εθνικό σχέδιο ενίσχυσης της θέσης τους στον ανταγωνισμό εντός Ε.Ε και διεθνώς και επίθεσης στους λαούς και την εργατική τάξη.

Τα αποτελέσματα αυτά έρχονται σα συνέχεια στην κρίση του οικοδομήματος της Ε.Ε στο εσωτερικό αλλά και στο διεθνή ανταγωνισμό, καθώς οι ίδιες δομικές αδυναμίες της (βάρος στην αύξηση της κατανάλωσης και όχι στην παραγωγικότητα) απαντήθηκαν με τη ρατσιστική και αυταρχική πολιτική της Ε.Ε-της ''Ευρώπης Φρούριο'', της ενεργής συμμετοχή στους ιμπελιαλιστικούς σχεδιασμούς και του σκληρού δημοσιονομικού ελέγχου, όπως επιβλήθηκε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τις Βρυξέλλες στις χώρες του Νότου.

2. Σε εγχώριο επίπεδο το αποτέλεσμα των εκλογών σε Δήμους, Περιφέρειες και Ευρωεκλογές αποτελεί μία μεγάλη πολιτική ήττα της «αριστερής διαχείρισης» των μνημονίων και της φτώχιας από το ΣΥΡΙΖΑ και του σχεδίου υπέρβασης της καπιταλιστικής κρίσης, υλοποιώντας το πρόγραμμα του ΔΝΤ, του ελληνικού κεφαλαίου και του μοιράσματος της πίτας των ισχυρών ιμπεριαλισμών.

3. Η πολιτική που εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ, των αντιλαϊκών υπερπλεονασμάτων για την καθήλωση του βιοτικού επιπέδου των λαϊκών στρωμάτων και της διάλυσης των κοινωνικών υποδομών, ενισχύει τελικά τους γνήσιους εκφραστές της πολιτικής του φιλελευθερισμού τη ΝΔ του Μητσοτάκη, και τα ακροδεξιά ναζιστικά δεκανίκια του κεφαλαίου. Παράλληλα με μένος όλα αυτά τα χρόνια βάζει στο στόχαστρο τους εργαζομένους, τη νεολαία, την Αριστερά, τους κοινωνικούς αγώνες και το εργατικό λαϊκό κίνημα, καθώς στο όνομα υπεράσπιση τους εφαρμόζει έναν έναν του εφαρμοστικούς νόμους του μνημονίου την ίδια ώρα που στοχοποιεί με ποινικές διώξεις αγωνιστές και χέρι χέρι με τον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό επειχειρεί να κάμψει κάθε μορφή αντίστασης στους εργασιακούς χώρους. Τέλος, μαζί με τις αποτυχίες και την αδυναμία της Αριστεράς να περιγράψει ένα γειωμένο σύγχρονο σχέδιο υπεράσπισης των εργατολαϊκών στρωμάτων και μαχητικής διεκδίκησης-διαρκούς βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου του λαού καταλήγοντας να περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της, στέλνει λαϊκά στρώματα και τη νεολαία στην απογοήτευση, την παραίτηση και τη μετανάστευση, εξυπηρετώντας ''τους λίγους'' και όχι ''τους πολλούς'' όπως ευαγγελίζεται.

4. Το εκλογικό αποτέλεσμα αποτυπώνει στο πολιτικό επίπεδο, τις μεταστροφές της περιόδου του μνημονίου, τη μεταβολή του πολιτικού και κοινωνικού συσχετισμού προς τη μεριά του κεφαλαίου. Τελικά τις επανατοποθετήσεις κοινωνικών στρωμάτων που βίωσαν την ένταση της οικονομικής κρίσης, αρχικά με ριζοσπαστισμό και τελικά με τον κατακερματισμό ή την επαναπροσέγγιση με τα αντιδραστικότερα πολιτικά σχέδια της ΝΔ και του κεφαλαίου.

5. Κυρίως όμως οι τρεις κάλπες, αποτύπωσαν την εμπέδωση των μνημονιακών πολιτικών στην Ελλάδα, την επίτευξη πολιτικής σταθεροποίησης και την ένισχυση της ισχύς του κεφαλαίου στο πολιτικό, κοινωνικό και ιδεολογικό επίπεδο. Αυτό αποτέλεσε κυρίαρχο στόχο των κυρίαρχων ιμπεριαλισμών, που εκμεταλλευόμενοι την αχαλίνωτη επιθυμία του μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ για την εξουσία και την πλήρη ενσωμάτωση στις επιταγές τους, βρήκαν στο πρόσωπο του τη χρήσιμη δύναμη για την υλοποίηση αντιδραστικών τομών στο εσωτερικό και εξυπηρέτηση των αντιδραστικότερων ιμπεριαλιστικών σχεδίων για την περιοχή. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε την επιλογή της αστικής τάξης στην Έλλαδα την προήγουμενη περίοδο με τις ευλογίες και την στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυρίαρχων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Στην επόμενη φάση, μετά και τις εθνικές εκλογές, η επιλογή μίας ακόμη αντιδραστικότερης κυβέρνησης και πολιτικής ρευστοποίησης της εργατικής δύναμης, αλλά και κοινωνικών δομών προς όφελος του κεφαλαίου είναι η άλλη εκδοχή εφαρμογής και προώθησης της ίδιας πολιτικής με το κυβερνητικό κέντρο να σταθεροποιείται και την ελληνική αστική τάξη να κάνει μια επιθετική κίνηση ''φυγής προς τα εμπρός'' εξαπωλύοντας εκ νέου επίθεση στα εργατικά λαϊκά στρώματα.

6. Το ξεπέρασμα της πολιτικής ρωγμής που άνοιξε με τις πλατείες, ακολούθησε η πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά, το περήφανο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος του λαού και την κωλοτούμπα της ΄΄αριστερής΄΄ κυβέρνησης, αποτελεί ένα ενδεχόμενο που εφόσον επαληθευτεί θα σηματοδοτήσει μία σημαντική πολιτική εξέλιξη καθοριστική για το μέλλον του κινήματος και των αγωνιστικών δυνάμεων.

7. Μόνος αστάθμητος πολιτικός παράγοντας θετικός προς την προοπτική των εργαζομένων και της νεολαίας και εχθρικός προς το μαύρο μέτωπο Κυβέρνησης-Ε.Ε-Κεφαλαίου είναι η ενίσχυση της αριστερής εργατικής αντιπολίτευσης και η ανατάσση του εργατικού-λαϊκού και νεολαίιστικου κινήματος σε κατεύθυνση ευθείας σύγκρουσης με την κυβέρνηση και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδίασμους και συνεχούς επιθετικής διεκδήσης-επιβολής των υλικών διεκδικήσεων και κοινωνικών αναγκών.

8. Για τις δυνάμεις της αριστερής αντιπολίτευσης από ρεφορμιστικότερα σχέδια όπως του ΚΚΕ μέχρι περισσότερο κινηματικά όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η κάλπη ανέδειξε την πραγματικότητα της υποχώρησης του κινήματος. Ευθύνες για την υποχώρηση δε μπορούν να αποδοθούν μόνο στις δυνάμεις της διαχειριστικής Αριστεράς και το θολό αντιμνημονιακό-πατριωτικό μέτωπο (Λαϊκή Ενότητα) αλλά και στις επαναστατικές και αντικαπιταλιστικές δυνάμεις. Προφανώς καθοριστικές και οι ευθύνες των ρεφορμιστικών σχεδίων με αναφορά στα εργατολαϊκά στρώματα που πλήρωσαν τις πολιτικές επιλογές τους όπως αποτυπώνει και η υποχώρησή τους. Οι αδυναμίες και πολτικές ανεπάρκειες των δυνάμεων της Αριστεράς είναι ακόμα πιο εμφανείς υπό το βάρος του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ και της αριστερής διακυβέρνησης, καθώς δεν μπορούν να περιγράψουν μια εναλλακτική διέξοδο για την πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία. Οι ελλείψεις και αδυναμίες αυτές μπορούν να αποτυπωθούν στα παρακάτω:

Α. Έλλειψη πολιτικής γραμμής ενοποίησης των κοινωνικών στρωμάτων που πλήχθηκαν και συνέχισαν να βρίσκονται στο επίκεντρο της επίθεσης του κεφαλαίου με την ψήφιση του μνημονίου ΣΥΡΙΖΑ.

Β. Αδυναμία ανάδειξης ενός σχεδίου υπεράσπισης του βιοτικού επιπέδου του λαού, και διεκδίκησης των βασικών όρων αξιοπρέπειας δηλαδή, του μισθού του χρόνου εργασίας και του δικαιώματος στη λαϊκή στέγη και της προστασία της, όχι μόνο της ιδιοκτησίας από τις τράπεζες, αλλά και του ενοικίου (και ενδεχομένως περισσότερο σημαντικού αυτού) από τα αρπακτικά του RBNB.

Γ. Συμβολή στον κατακερματισμό του εργατικού συνδικαλισμού και του οργανωμένου συνδικαλισμού στους φοιτητικούς χώρους με την αριστερίστικη γραμμή επίθεσης στη χρεοκοπημένη γραφειοκρατία και τη ναρκοθέτηση της κοινής κινηματικής δράσης. Η λανθασμένη λογική για τα ''καθαρά κόκκινα συνδικάτα'', η αδυναμία επαφής με τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων , η έλλειψη γραμμής μαζών και υπεράσπισης των κοινών τους συμφερόντων, επέδρασε αρνητικά στο συνδικαλισμό και το κίνημα. Έτσι απλά προσπαθεί να ''κουκουλώσει'' τις δικές αδυναμίες με μία γραμμή καθαρότητας, δήθεν πολιτικοποίησης των αιτημάτων για να δικαιολογήσει την ήττα της στους χώρους εργασίας, παρά τις όποιες μικρές αναλαμπές.

Δ. Ανάδειξη επιμέρους πολύμορφων κινημάτων την ώρα που διενεργείται η μεγαλύτερη επίθεση στο μισθό και την εργασία, άνοιξε την απόσταση με τον κόσμο της εργασίας παρά την έκλεισε. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συγκεκριμένα κινήθηκε σε μία γραμμή υπεράσπισης των διαφορετικοτήτων αγνοώντας τη βασική αντίθεση στον καπιταλισμό μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, αλλά και τον οικονομικό πόλεμο προς τους εργαζόμενους. Την ώρα που ο Μητσοτάκης και η δεξιά έπαιζαν την αφήγηση της μείωσης της φορολογίας για τους εργαζόμενους και τους μικροεπιτευδευματίες, η αριστερά στο σύνολό της, αδυνατούσε να απαντήσει παραδίδοντας τις πρωτοβουλίες των κινήσεων στην δεξιά και το ΣΥΡΙΖΑ με τους εκβιασμούς της περί της δήθεν προάσπισης της εργασίας από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και του ψευτοδιλήμματος ότι έρχεται ο Μητσοτάκης των απολύσεων.

Ε. Η εσωστρέφια και η φοβικότητα στην εμπλοκή με κοινωνικά ρεύματα υπό το φόβο της της μόλυνσης ή της πολιτικής ήττας από κάποια περισσότερο κινηματική δύναμη, ή η καχυποψία προς την εργατική τάξη και ο συμβιβασμός με τα λίγα που χαρακτηρίζει κυρίως τις δυνάμεις και επιλογές του ΚΚΕ.

9. Η στήριξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δείχνει ότι υπάρχει ένα υπαρκτό αντικαπιταλιστικό ρεύμα -έστω και πολυ μειοψηφικό στην ελληνική κοινωνία. Ωστόσο σε καμία περίπτωση το γεγονός αυτό δεν παραγνωρίζει το γεγονός ότι οι δυνάμεις της Επαναστατικής και Κομμουνιστικής Αριστέρας δεν μπορούν να πείσουν με το πολιτικό τους λόγο και να κάνουν το παραπάνω βήμα καταλήγοντας να είναι πολύ κατώτερες των περιστάσεων. Τα διαφορετικά κατεβάσματα στους Κεντρικούς Δήμους της χώρας δεν πρέπει να αντιμετωπιστούν σαν μια ''αρνητική παρένθεση'' καθώς έτσι δε θα απαντηθεί πολιτικά και οριστικά η διασπαστική λογική που χαρακτηρίζει ακόμα και το εσωτερικό του μετώπου. Η επόμενη μέρα πρέπει να βρει τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενοποιημένες και με διάθεση για αυτοκριτική και θαρρετή πολιτική συζήτηση στο εσωτερικό της-η οποία θα αναμετράται με τις αδυναμίες της- αλλά πολύ παραπάνω αποφασισμένες να δώσουν τη μάχη υπερασπιζόμενες με αταλάντευτο τρόπο τα συμφέροντα του κόσμου της ανεργίας και των λαϊκών στρωμάτων. Μέσα από την στήριξη και συμμετοχή των τοπικών-περιφερειακών σχημάτων και τη διατήρηση του δημοκρατικού χαρακτήρα τους (τήρηση της εναλλαγής του δημοτικού/περιφερειακού συμβούλου, συντροφική συζήτηση στο εσωτερικό τους, πάλη και υπεράσπιση των συλλογικών αποφάσεων), των σωματείων, των εναιομετωπικών αντιδιαχειριστικών σχημάτων στους κοινωνικούς χώρους και την αναγκαία χάραξη της πολτικής γραμμής για την περίοδο.

10. Μπροστά στη μάχη των βουλευτικών εκλογών το κλίμα που διαμορφώνεται δεν είναι πολύ διαφορετικό. Η ενίσχυση του δικομματισμού και μετά τις βουλευτικές εκλογές ισοδυναμεί με ενίσχυση της θέσης του κεφαλαίου, της εργοδοσίας και των ιμπεριαλιστών σε βάρος λαού και εργαζομένων. Απέναντι στην τεχνικτή πόλωση ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ και στη λογική της ''χαμένης ψήφου'' λαός, άνεργοι, εργαζόμενοι και νεολαία καλούνται μαυρίσουν-καταδικάσουν ακροδεξιά και τους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Να στείλουν μήνυμα καταδίκης της κυβερνητικής πολιτκής των αιματηρών πλεονασμάτων και των μνημονίων που εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ και θα συνεχίσει η επόμενη κυβέρνηση. Να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους να βρεθούν στο δρόμο για την ανατροπή της επίθεσης. Ως Αριστερή Συσπείρωση καλούμε τον κόσμο του αγώνα, τον κόσμο της δουλειάς και της νεολαίας να στηρίξουν μαζικά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Αριστερή Συσπείρωση

Μάιος 2019