Η νέα κανονικότητα που κατασκευάζεται μετά το πέρας της καραντίνας φανερώνει ότι τα πράγματα δεν θα είναι τα ίδια για τους λαούς. Η πανδημία ανέδειξε με τον χειρότερο τρόπο την γυμνια και συνεχή αδυναμία των καπιταλιστικών κέντρων σε όλο τον κόσμο να υπερβούν την κρίση του 2008-09, αλλά και τα καταστροφικά αποτελέσματα των χρόνιων πολιτικών υποβάθμισης του δημόσιου συστήματος υγείας, στο δόγμα «λιγότερο κράτος-λιγότερες δαπάνες». Τις συνέπειες αυτές θα κληθούν να πληρώσουν κατά κύριο λόγο τα φτωχά λαικά στρώματα και οι εργαζόμενοι που όχι μόνο βρέθηκαν εκτεθειμένοι στην πανδημία αλλά και στο επόμενο διάστημα θα είναι αυτοί που θα σηκώσουν ξανά το βάρος της νέας οικονομικής ύφεσης που ανοίγεται μπροστά μας.
Στην Ελλάδα η Κυβέρνηση της ΝΔ, μέσα από τις ΠΝΠ ακολουθεί την ίδια στρατηγική με τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο που διέπεται από μια βασική αρχή: τη διασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου μέσω της περαιτέρω συμπίεσης του κόσμου της εργασίας και της ολοένα και λιγότερης κρατικής ευθύνης απέναντι στους πολίτες (βλ. κλείσιμο νοσοκομείων, μειώσεις κλινών, ανάπτυξη ιδιωτικών κλινικών,κτλ). Αξιοποιώντας ακόμα το επιχείρημα της πανδημίας η κυβέρνηση ενίσχυσε τις επιχειρήσεις με οπλοστάσιο νομικό για την αναβάθμιση της επίθεσης στους εργαζόμενους, αφού κατάφερε να εφαρμόσει - και τώρα φαινεται να επιχειρεί- τη μονιμοποιηση στους χώρους εργασίας μια σειρά μέτρων που τσακίζουν τα συμφέροντα τους. Άλλωστε η περίοδος πριν την πανδημία καθορίστηκε από την ψήφιση των νομοσχεδίων του αντεργατικού «αναπτυξιακού» νόμου και του νέου ασφαλιστικού. Νομοσχέδια που επέβαλλαν την περαιτέρω ελαστικοποίηση, υπερεκμετάλλευση και εξατομίκευση των εργαζομένων με ένα διττό χτύπημα, αφενός στα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα, και αφετέρου στη συλλογική συγκρότηση των εργαζομένων μέσω των σωματείων και των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Η περίοδος της πανδημίας επιτάχυνε την παραπάνω κατεύθυνση: Μειώσεις μισθών, καμία σκέψη για εφαρμογή ΣΣΕ, εκ περιτροπής εργασία/τηλεργασία, απολύσεις. Συνέπειες των μέτρων που εφαρμόστηκαν και που σκιαγραφούν το τοπίο της εργασίας, που η κυβέρνηση χέρι-χέρι με την εργοδοσία επιβάλλουν για να διαχειριστούν οι ίδιες την κρίση στην οποία συνεισέφεραν, φορτώνοντας τη στις πλάτες των εργαζόμενων.
Ο κλάδος του επισιτισμού-τουρισμού αποτέλεσε «υπόδειγμα» για την καπιταλιστική αναδιάρθρωση στην Ελλάδα ακόμα και πριν την οικονομική κρίση. Οι εργαζόμενοι του κλάδου δοκιμάζονται εδώ και χρόνια στην ελαστική εργασία, την επισφάλεια, τα εξαντλητικά ωράρια, την παραβίαση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Άλλωστε η προσωρινότητα με την οποία εντάσσεται κάποιος στον κλάδο αντιμετωπίζεται από την εργοδοσία ως ευκαιρία ανακύκλωσης φθηνού εργατικού δυναμικού και η αντιμπετώπιση της εργασίας ως χαρτζιλίκι χωρίς δικαιώματα, μαύρη και ανασφάλιστη. Ο ίδιος ο «αναπτυξιακός» νόμος της κυβέρνησης της ΝΔ βάζει πλάτες στη μαύρη και ελαστική εργασία, μειώνοντας τα πρόστιμα και υποβαθμίζοντας την Επιθεώρηση Εργασίας, δίνοντας περιθώρια στην εργοδοσία να «αναπτυχθεί» πάνω στην υπερεκμετάλλευση της εργασίας. Παράλληλα η συχνή «εποχικότητα» της οδηγεί σε ακραία φαινόμενα εργοδοτικής αυθαιρεσίας όπως η καθημερινή υπερωριακή δουλειά χωρίς ρεπό και άδειες, που κρύβονται πίσω από την «βαριά βιομηχανία του ελληνικού τουρισμού».
Οι εργαζόμενοι στον επισιτισμό - τουρισμό βαδίζουν μεταξύ ανεργίας και ελαστικής εργασίας και ημιαπασχόλησης, αφού οι περισσότερες επιχειρήσεις εκμεταλλεύονται το καθεστώς ανασφάλειας που διαμορφώνουν οι ΠΝΠ της κυβέρνησης της ΝΔ. Αξιοποιούν το μέτρο της εκ περιτροπής εργασίας, δηλαδή μισής δουλειάς-μισού μισθού ή συνεχίζουν να διατηρούν τους εργαζόμενούς τους σε αναστολή. Η Κυβέρνηση της ΝΔ νομοθετεί ξεκάθαρα για τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και αλυσίδων εστίασης δίνοντας τους φοροαπαλλαγές, επιστρεπτέα προκαταβολή φόρων και επιδοτήσεις μισθών, τη στιγμη που στον τουρισμό δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι είναι στο περιθώριο της ανεργίας και τους επιδοτεί στην καλύτερη με τα ψίχουλα των 534 ευρώ. Για τους εργαζόμενους δεν νομοθετείται καμία ελάφρυνση ή αναστολή πληρωμών υποχρεώσεων!
Ο εμπαιγμός, όμως των εργαζόμενων στον κλάδο του επισιτισμού-τουρισμού δεν σταματάει εκεί. Κυβέρνηση και εργοδοσία συνεργάζονται, με τη χρηματοδότηση της Ε.Ε μέχρι το 2022. Το πρόγραμμα ΣΥΝ-Εργασία που ανακοινώθηκε πρόσφατα στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα ότι η διασφάλιση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων θα περάσει πάνω από την ισοπέδωση του μισθού, τη μερική απασχόληση και την κατάργηση των συλλογικών μας συμβάσεων. Η μικρή μείωση του τζίρου των επιχειρήσεων θα τους δίνει την δυνατότητα να εντάσσονται στον παραπάνω μηχανισμό που θα λύνει τα χέρια στους εργοδότες για:
• περικοπή μισθών 20% μετατρέποντας την πλήρη απασχόληση σε μερική ή εκ περιτροπής
• πληρώμη των εργαζομένων βάση του υποκατώτατου μισθού 650 ευρώ μεικτά (550 καθαρά)
• ψαλιδισμένα δώρα επιδόματα αδείας με βάση την ένταξη στο μηχανισμό
• απελευθέρωση απολύσεων για τους εργαζόμενους που δεν εντάσσονται σε αναστολή ή στο μηχανισμό.
Αυτές οι κατευθύνσεις διαμορφώνουν ένα δυσοίωνο τοπίο στη «μετα-κορονοιό» εποχή. Μαζικές απολύσεις, εκτόξευση των ποσοστών ανεργίας και δουλειά για 500 ευρώ φαίνεται ότι θα ραγίσουν το κάδρο της επιτυχημένης κυβερνητικής διαχείρισης της κρίσης.
Οι εργαζόμενοι οργανωμένοι στο κλαδικό τους σωματείο θα πρέπει να βγουν τώρα μπροστά, να βάλλουν φραγμό στην καταστροφική επίθεση κυβέρνησης-εργοδοσίας και να διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν. Οι κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος στο υπουργείο εργασίας όπως και η επερχόμενη πανελλαδική συγκέντρωση στις 10 Ιούνη , όπου καλούν η ομοσπονδία του κλάδου και τα πρωτοβάθμια κλαδικά κατά τόπους σωματεία, πρέπει να αποτελέσουν το πρώτο βήμα ενός μαζικού και διεκδικητικού αγώνα. Οι εργαζόμενοι στον επισιτισμό-τουρισμό δε θα ζήσουν με επιδόματα και δε θα δουλέψουν με μισθούς πείνας των 500 ευρώ.
Μακριά από τη λογική του εργοδοτικού και ξεπουλημένου συνδικαλισμού που στη Ρόδο έφτασε το σημείο να κάνει πλάτες στην εργοδοσία για την υπογραφή συμβάσεων ηλικιακού διαχωρισμού τροφοδοτούμε και παλεύουμε στα σωματέια μας , μια κατεύθυνση ρήξης και επιθετικής διεκδίκησης που κρίνει αναγκαία την κλιμάκωση τώρα. Δε μπορεί να είναι νικηφόρα μια λογική που θα μείνει στον πολιτικό συμβολισμό και στην κινητοποίηση διαμαρτυρίας. Οι εργαζόμενοι είναι απαραίτητο να συντονιστούν μέσα από τα κλαδικά τους σωματεία και να κλιμακώσουν την πάλη τους και μέσω της οργάνωσης απεργίας στον κλάδο, απέναντι στην αντεργατική πολιτική της Ν.Δ. διεκδικώντας σταθερή δουλειά με δικαιώματα και όχι επιβίωση και συντήρηση της ανεργίας με επιδόματα. Ο αγώνας μας συνεχίζεται.
Άμεση – νομοθετική απαγόρευση απολύσεων και επαναπρόσληψη των απολυμένων και των εποχικά εργαζομένων στο 100% - άμεση επανέναρξη εργασίας όλων των αναστολούμενων εργαζομένων
Υποχρεωτική εφαρμογή της ΣΣΕ σε όλους τους χώρους εργασίας Καμία αλλαγή στις κλαδικές συμβάσεις εργασίας και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα Καταβολή δώρου σε κάθε εργαζόμενο στην ώρα του
Καμία περικοπή μισθών, άμεση καταβολή εισφορών, καμία μεταβολή όρων εργασίας (άδειες, προστασία μητρότητας, κτλ)
Καμία ισχύ ΣΥΝ-Εργασίας που πλήττει τα δικαιώματα των εργαζομένων
Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων και των ΠΝΠ
Καθολική τήρηση των μέτρων ατομικής προστασίας στους χώρους εργασίας. Το κόστος των ΜΑΠ και συλλογικών μέτρων να αναλάβει αποκλιεστικά η εργοδοσία
Εθνικοποίηση μεγάλων τουριστικών μονάδων που κλείνουν – οι διακοπές να είναι προσιτές για όλο το λαό!
Ιούνιος 2020
Αριστερή Συσπείρωση
