ΝΑΡ-νΚΑ Λάρισας για αστυνομική βία κατά μαθητή: Ανοχή τέλος, ήρθε η ώρα της ανατροπής

Στο πάρκο του Αγ. Αντωνίου στη Λάρισα, στις 30/3/21 ασφαλίτες επιτέθηκαν απρόκλητα σε ανήλικα παιδιά 13 χρόνων και μάλιστα έσπασαν το χέρι του ενός. Τα προσήγαγαν στο τμήμα αντί να πάνε στο νοσοκομείο και οι γονείς ειδοποιήθηκαν μετά από 2 ώρες.

Στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, Αθήνα, στις 7/3/21  αστυνομικοί επιτίθενται απρόκλητα σε ομάδα νέων ξυλοκοπώντας έναν εξ αυτών με μεταλλικό γκλομπ. Οι οικογένειες έτρεχαν έντρομες και τρομοκρατημένες να φύγουν από την πλατεία.

Στη Λάρισα, στις 17/12/20 ο ραδιοφωνικός παραγωγός Κ.Σ. ασκεί κριτική στην αστυνομία στον αέρα του δημοτικού ραδιοφώνου. Το δημοτικό συμβούλιο της πόλης, υπακούοντας στα κελεύσματα της Ένωσης Αστυνομικών Λάρισας, διώχνουν τον Κ.Σ. από το ραδιόφωνο.

Στη Λάρισα στις 6/12/20 ο δημοσιογράφος Η.Σ. στοχοποιείται από την Ένωση Αστυνόμων Λάρισας για σχόλια που έκανε στο facebook. Ζητούν τη δημόσια διαπόμπευσή του.

Στην Καρδίτσα, στις 15/11/20 η αστυνομία καλεί σε απολογία αγωνιστές του κινήματος γιατί δήλωσαν στο facebook ότι θα παραστούν στην πορεία της 17 Νοεμβρίου. Γιατί ζητήσουν τα αυτονόητα, ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΥΓΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Στην πλατεία Λάππα της Καρδίτσας, στις 14/11/20 αστυνομικοί επιτίθενται απρόκλητα σε ένα ζευγάρι 22 χρόνων που καθόντουσαν μόνοι τους και ξυλοκοπούν το κορίτσι. Τους συλλαμβάνουν για παραβίαση μέτρων καραντίνας.

Στην Καρδίτσα εκκρεμούν ακόμα διώξεις απέναντι σε αγωνιστές που ζητούν την προστασία του περιβάλλοντος απέναντι στην κερδοφόρα μανία των ιδιωτικών εταιρειών ενέργειας.

Δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, είναι η κανονικότητα που μας ετοιμάζουν…

Μια κανονικότητα που σχεδιάζουν οι αστικές κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο. Από τον Μπάιντεν και τον Μακρόν μέχρι τον Ερντογάν και τον Μπολσονάρο η αστική δημοκρατία μοιάζει όλο και περισσότερο με δικτατορία.

Μια κανονικότητα που ορίζεται από το υποβαθμισμένο ΕΣΥ και τους εργαζόμενους του που έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα όριά τους. Μια κανονικότητα που ο λαός έχει απωλέσει και τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματά του. Μια κανονικότητα που δουλεύουμε και στοιβαζόμαστε στα ΜΜΜ χωρίς κανένα μέτρο προστασίας, που ελπίζουμε για τη στοιχειώδη ιατρική περίθαλψη και ας έχουμε δώσει τόσα στο ασφαλιστικό σύστημα.

Κι όμως είναι η ίδια κανονικότητα που οι ιδιωτικές κλινικές επιδοτήθηκαν με εκατομμύρια, που τα ΜΜΕ επιδοτήθηκαν με εκατομμύρια. Είναι η κανονικότητα της βόλτας στην Πάρνηθα, του γλεντιού στην Ικαρία και της φιέστας με πρίγκιπες χάριν εθνικής επετείου. Είναι η κανονικότητα των χιλιάδων προσλήψεων σε αστυνομικούς και στρατό και εκατομμυρίων δαπανών για πολεμικό εξοπλισμό.

Χθες ήταν το χρέος, σήμερα ο κορονοϊός  – Δε μας ξεγελάνε, θα μας βρουν απέναντί τους

Οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι τραπεζίτες ζουν τις καλύτερές τους μέρες, υπό την προστασία και βοήθεια της ΕΕ, των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και όλων των αυλικών τους. Ενώ ταυτόχρονα ο κόσμος της εργασίας, η νεολαία της επισφάλειας και της ανεργίας στοχοποιούνται ως ένοχοι της πανδημίας. Τρομοκρατούνται καθημερινά από τα ΜΜΕ και ξυλοκοπούνται σαν κοινοί εγκληματίες από την ΕΛ.ΑΣ. γιατί κάθονται σε μια πλατεία. Και φυσικά, σύντομα θα καλεστούμε να δουλέψουμε υπερωρίες, ανασφάλιστοι, χωρίς άδειες και δικαιώματα, υπό την τρομοκρατία της ανεργίας για να «βγούμε» από την οικονομική κρίση.

Οι επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης υλοποιούνται συντεταγμένα. Από τα μνημόνια μέχρι το lockdown, οι μεταρρυθμίσεις ορίζονται από μονιμότητα, επιθετικότητα προς το λαό και ειδικά τη νεολαία και αντιδημοκρατικότητα. Η διάλυση του ΕΣΥ είναι συμπληρωματική με την ένταση της κρατικής τρομοκρατίας. Η στοχοποίηση της νεολαίας είναι συμπληρωματική με την αθώωση των πραγματικών ενόχων, των μνημονιακών κυβερνήσεων και της ΕΕ.  Τα κέρδη των πλουσίων είναι συμπληρωματικά με τη φτώχεια των εργαζομένων.

Η ανοχή τελείωσε, ήρθε η ώρα της ανατροπής

Η λογική του μικρότερου κακού οδήγησε στη μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Η λογική «θα λογαριαστούμε μετά» οδήγησε στην πλήρη ανοχή των κανιβαλικών κυβερνητικών επιλογών. Η λογική «της υπάκουης ανυπακοής» οδήγησε στη σιωπηρή υποταγή.  Αποτελεσματικός αγώνας μπορεί να είναι μόνο ένας αγώνας που συνδέει την επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες με το ταξικό ζήτημα – το ζήτημα της καθημερινής επιβίωσης. Ένας αγώνας που συνδέει τη δημοκρατία με το συμφέρον των εργαζομένων και της νεολαίας για μια αξιοπρεπή και περήφανη ζωή, στο ύψος των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων όλης της ανθρωπότητας. Απαιτείται να ορθωθεί ένα πολιτικό αντίπαλο δέος, αμφισβήτησης, αντίστασης και ανατροπής από αντικαπιταλιστική επαναστατική σκοπιά. Μέσα στη φωτιά των μαχών του σήμερα χρειάζεται η ταξική και πολιτική ανασυγκρότηση του εργατικού-λαϊκού κινήματος και μια νέα ελπίδα μιας συνολικής προγραμματικής ανατρεπτικής κομμουνιστικής απάντησης.

Στη σημερινή κρίσιμη φάση της μάχης ενάντια στην «πανδημία» της επίθεσης κυβέρνησης-κεφαλαίου απαιτείται συνολικός αγώνας για:

• τις λαϊκές ελευθερίες, με πρώτη από όλες το δικαίωμα στον αγώνα και ενάντια στην κρατική τρομοκρατία. Για το δικαίωμα στη διαδήλωση, την παύση των διώξεων και τη διαγραφή των προστίμων, την κατάργηση των νόμων για τις διαδηλώσεις και την αστυνομία στα πανεπιστήμια. Για την
• τις ανάγκες και τα δικαιώματα εργαζομένων, λαού και νεολαίας, για να σπάσουν οι απαγορεύσεις και το lockdown, να ηττηθεί η αντιδραστική εκστρατεία της κυβέρνησης, να ανατραπεί η πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ.
• για την ενίσχυση του ΕΣΥ, για άμεσες και μόνιμες προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, για μόνιμη αύξηση των ΜΕΘ. Για την επίταξη χωρίς αποζημίωση των ιδιωτικών κλινικών, για δωρεάν και μαζικά τεστ.

Απαιτείται συστράτευση και ενεργοποίηση των σωματείων και των συλλόγων μας, των λαϊκών συνελεύσεων. Η πάλη αυτή δεν μπορεί να είναι υπόθεση κάποιων ειδικών, πρέπει να μπει μπροστά το μαζικό κίνημα. Ο οργανωμένος λαός, η Αντικαπιταλιστική Κομμουνιστική Αριστερά με το μέτωπό της και το κόμμα της κομμουνιστικής πρωτοπορίας αποτελούν αναγκαίες προϋποθέσεις για την τελική νίκη και ανατροπή αυτού του κανιβαλικού συστήματος.

Η σιδερένια φτέρνα του συστήματος ξεκινά με τους λίγους, αλλά βασικά σκοπεύει να καθυποτάξει τους πολλούς, την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα που ασφυκτιούν.

Είναι κοινό μυστικό πλέον όμως, ότι οι μέρες τους είναι μετρημένες.

Οργανώνουμε-στηρίζουμε-συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των συμφερόντων του λαού και της νεολαίας.