Συνειδητοποιώ πέντε χρόνια διακεκομμένου πνιγμού. Όσο χρειάζεται για να μην πεθάνω τελείως. Αραιές προεκλογικές ανάσες ανά δύο –τρία χρόνια ασφυξίας.

 

Πέντε χρόνια αφόρητων αριθμών. Τόσων ανέργων, τόσων παιδιών χωρίς κολατσιό, τόσων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, τόσης φορολογίας για μας, τόσης επιδότησης για την Ανάπτυξη. Αριθμών που συνηθίσαμε ως τη νέα κανονικότητα του πνιγμού.

 

Δεν έχει σημασία αν θα λέγεται πια Μνημόνιο ή κάπως αλλιώς.

 

Πνιγμός θα είναι.

 

Δια στόματος του εν αναμονεί Πρωθυπουργού : "... η Χώρα ανήκει στο δυτικό πλαίσιο, στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, αυτό δεν αμφισβητείται..."

 

Τον πνιγμό τον επιλέξαμε εμείς. Τον θέλουμε.

 

Είμαστε πρωταθλητές στο σπορ Ψηφίζω ίσον κάνω Πλάκα.

 

Είκοσι ολόκληρα χρόνια με ηθοποιούς, μοντέλα, τηλεπαρουσιαστές, δημοσιογράφους, ποδοσφαιριστές σε θέσεις ευθύνης, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στο Κοινοβούλιο, στο Ευρωκοινοβούλιο, στα Σωματεία, εσχάτως και στα Υπουργεία.

 

Με κενά συνθήματα που υιοθετούν όλες οι πτέρυγες της Βουλής.

 

Εμπρός για τη Νέα Ελλάδα, Μαζί με το λαό, Ανάπτυξη για τον τόπο, Το μέλλον ξεκίνησε.

 

Ψηφίζεις φεύγουν. Φεύγουν σώθηκες. Μένουν πάλι σώθηκες. Φτιάχνω το ποτάμι. Διαλύω τη ΔΗΜΑΡ. Φέρνω το Γιωργάκη, παίρνω το Βενιζέλο. Βάζω το Τζήμερο μαζί με το Λυκούδη. Ρίχνω λίγο ΕΠΑΜ στους ΑΝΕΛ και λίγο οικολόγους στο ΣΥΡΙΖΑ. Λίγο ΠΑΣΟΚ (το παλιό “κακό”) στη ΝΔ και λίγο ΠΑΣΟΚ (το παλιό “καλό”) στο ΣΥΡΙΖΑ.

 

Βάζω λοιπόν ΠΛΑΚΑ. ΠΟΛΥ ΠΛΑΚΑ. Βάζω Νόνη, Στανίση, Γκερέκου.

 

Έτσι ώστε ο Λαός να μην ψηφίζει για το μέλλον των παιδιών του και για τον αέρα που αναπνέει, αλλά να ψηφίζει αυτούς που τον καταστρέφουν γιατί έχουν πλάκα, γιατί βρίζουν, γιατί είναι όμορφοι.

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ πίστεψε πώς ο τηλεοπτικός μανδύας που του φόρεσαν τρομάζει τους ψηφοφόρους και άρχισε να γλυκαίνει τις θέσεις του και τον τρόπο που μιλάει, άρχισε να μοιράζει διαβεβαιώσεις σε κυβερνήσεις και αφεντικά πώς το μόνο που θέλει είναι μια πιο κανονική δημοκρατία.

 

Μια δημοκρατία που κυβερνά η κυβέρνηση.

 

Οι καναλάρχες, οι εθνικοί εργολάβοι, οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές συνεχίζουν να ευημερούν, αλλά δεν κυβερνούν.

 

Ένα πιο γλυκό μνημόνιο. Μια πιο γλυκιά Ε.Ε.

 

 

Προγράφεται το μικρό εκλογικό ποσοστό της, σε αντίθεση με το υπερπολλαπλάσιο που δήθεν θα προσέφερε η αποχή ή η προσχώρηση της στον ΣΥΡΙΖΑ.