(κείμενο της Ενωτικής Πρωτοβουλίας Παρέμβασης και Διαλόγου που απευθύνεται στα μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ)

Η συνεδρίαση του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 18/10 πραγματοποιήθηκε τη στιγμή που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχωρά στην εφαρμογή του 3ου βάρβαρου μνημονίου και ενώ στο σύνολο της αριστεράς εκφράζεται έντονος προβληματισμός, μετά το αρνητικό αποτέλεσμα των εκλογών της 20/9. Η σύγκληση του ΠΣΟ για την εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος κατά τη γνώμη μας καθυστέρησε αδικαιολόγητα (ένα μήνα μετά τις εκλογές!), μετά από αλλεπάλληλα «βέτο», γεγονός που ανέδειξε, για μια ακόμα φορά, τη λογική με την οποία αντιμετωπίζεται η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και, κυρίως, το μεγάλο έλλειμμα δημοκρατικής λειτουργίας και συγκρότησής της. Το γεγονός πως συμμετείχαν μόλις 48 μέλη του (σε σύνολο 83) είναι ενδεικτικό, όπως και το γεγονός της μη αναπλήρωσης των κενών θέσεων μετά την αποχώρηση των σ/φων της ΑΡΑΝ και της ΑΡΑΣ.

Η πρόταση εισήγησης της πλειοψηφίας της ΚΣΕ αποτέλεσε προϊόν συμβιβασμού τόσο αντιθετικών μεταξύ τους αντιλήψεων, ώστε το τελικό κείμενο της εισήγησης της ΚΣΕ να μπορεί να «διαβαστεί» με πολλούς τρόπους. Παρά το γεγονός ότι κατατέθηκαν, κυρίως από το ΝΑΡ και το ΣΕΚ, εκ διαμέτρου αντίθετες αντιλήψεις για την εκτίμηση του αποτελέσματος, την κατάσταση του εργατικού κινήματος, τον χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ, τους στόχους και την ταχτική μας στο εργατικό κίνημα κ.α.  τελικά «βρέθηκε» κοινός τόπος με έμφαση σε αυτά που… δεν πρέπει να πούμε ή να κάνουμε.

Ως ΕΠΠΔ καταθέσαμε μια ολοκληρωμένη εισήγηση (http://antarsya.gr/node/3549) η οποία, δυστυχώς, δεν λήφθηκε υπόψη. Έτσι, το ΠΣΟ ενέκρινε κατά πλειοψηφία ένα κείμενο απόφασης που, κατά την εκτίμησή μας δεν είναι προωθητικό για το σχεδιασμό και τη δράση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο νέο τοπίο, καθώς στο σύνολό του διαπνέεται από τις εξής προβληματικές αντιλήψεις:

- Αρνείται την ουσιαστική εκτίμηση του αποτελέσματος των εκλογών καθώς αρνείται να τοποθετηθεί με οποιονδήποτε τρόπο στα ερωτήματα 1. Της πολιτικής ήττας της αριστεράς, 2. Γιατί πέρασε χωρίς αντίδραση το πραξικόπημα του καλοκαιριού, όταν το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ, γεγονός που καθόρισε το πολιτικό κλίμα στις εκλογές. Θεωρούμε ότι ο τρόπος που η πλειοψηφία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προσπερνά το ερώτημα αυτό έχει να κάνει με το ότι, για να ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι και η πολιτική γραμμή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τόσο στο μαζικό κίνημα όσο και στη μετωπική πολιτική, δεν κατάφερε να αντιστρέψει την ήττα του ΟΧΙ, άρα προφανώς ήταν προβληματική. Για το θέμα αυτό καταθέσαμε την ακόλουθη τροπολογία – προσθήκη  "Καθοριστικό για το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν το πραξικόπημα που εκδηλώθηκε μετά τις 5 του Ιούλη. Η αριστερά και οι μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος δεν κατανόησαν την έκτασή του και δεν κατόρθωσαν να το αντιμετωπίσουν, γεγονός που επέδρασε αποφασιστικά στην κυριαρχία της άποψης του "μονόδρομου' στη συνείδηση πλατιών λαϊκών μαζών". Η πρόταση αυτή καταψηφίστηκε από την πλειοψηφία του ΠΣΟ, χωρίς ουσιαστική αιτιολόγηση. 3. Γιατί το αποτέλεσμα ήταν “αναντίστοιχο των δυνατοτήτων”.

- Ουσιαστικά εμφανίζει την ήττα που υπέστη η αριστερά στις εκλογές ως πρόβλημα της υπόλοιπης αριστεράς (όπως ακριβώς κάνουν και οι ηγεσίες της ΛΑΕ και του ΚΚΕ),σαν να αποδεχόμαστε ότι ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουμε χαμηλές προσδοκίες για την επιρροή που φιλοδοξούμε να έχουμε, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει την περιχαράκωση. Οδηγεί στην άρνηση ακόμα και συζήτησης με ΛΑΕ και ΚΚΕ, κλείνοντας σχεδόν το θέμα του πολιτικού μετώπου (τη συζήτηση δηλαδή που πρέπει να γίνει εν όψει της συνδιάσκεψης), και αφήνοντας περιθώρια μόνο για κοινή δράση στο κίνημα με την υπόλοιπη αριστερά. Αυτό είναι εξαιρετικά προβληματικό σε μία συγκυρία όπου ανοίγει μία βαθιά συζήτηση στην αριστερά, ιδιαίτερα στα ρεύματα που έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, και τα οποία δεν έχουν απορροφηθεί όλα από τη ΛΑΕ, και στην οποία ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα έπρεπε να παρέμβουμε. Η απόφαση του ΠΣΟ στέλνει το μήνυμα ότι δεν υπάρχει διάθεση να μπούμε καν στην κουβέντα, προσπαθώντας να βοηθήσουμε την περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση και αριστερή μετατόπιση αυτού του δυναμικού.

Στο σημείο αυτό καταθέσαμε ως τροποποίηση σημείο από την απόφαση του προηγούμενου ΠΣΟ: "Η πρόταση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για πολιτική συνεργασία παραμένει ενεργή. Ως εκ τούτου, συνεχίζουμε σειρά επαφών με συντρόφους και δυνάμεις της ριζοσπαστικής, αντι-ΕΕ, αντικαπιταλιστικής αριστεράς". Καταψηφίστηκε (!) από συντρόφους και συντρόφισσες που είχαν ψηφίσει αυτήν ακριβώς τη θέση πριν από έναν μήνα! Ενδεικτική ήταν η καταψήφιση ακόμα και της πρότασης της σ/φισσας Π. Γανιάρη για την διαμόρφωση «Χώρου Διαλόγου» με πρωτοβουλία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

-  Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο αυτοκριτικής στο θέμα της διάσπασης. Η απόφαση δεν κρίνει απλώς τις, καταφανώς λανθασμένες, πολιτικές επιλογές της ΑΡΑΝ και της ΑΡΑΣ, αλλά τους αποδίδει φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά. Το Πανελλαδικό Όργανο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει την ευθύνη να βλέπει τις εξελίξεις με πολιτική ενάργεια και να πηγαίνει κόντρα στις αντιλήψεις που απερίσκεπτα εκφράζονται με φράσεις του τύπου «έφυγαν οι δεξιοί». Κι όμως, στο κείμενο του ΠΣΟ δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο αυτοκριτικής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη διάσπαση, και μάλιστα σε αντίθεση με όσα έχουν δημόσια πει όλες οι οργανώσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ότι δηλαδή η διάσπαση είναι πολύ σοβαρό ζήτημα, που πρέπει να μας απασχολήσει και να δούμε τι προβλήματα υπήρχαν και στην ίδια την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ώστε να φτάσουμε στην αποχώρηση τόσων συντρόφων.

Στο σημείο αυτό καταθέσαμε την ακόλουθη προσθήκη: “Ρόλο έπαιξαν και οι ελλείψεις στη δημοκρατική λειτουργία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι ελλείψεις και τα πισωγυρίσματα στην πολιτική ενοποίησή της, η ατελής εργατική της αναφορά και η αναποτελεσματικότητα στις αποφασισμένες πρωτοβουλίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, προβλήματα που πρέπει να συζητηθούν και να επιλυθούν εν όψει της Συνδιάσκεψης". Επίσης καταψηφίστηκε (χωρίς να γίνει έστω παρεμφερής αντιπρόταση, σε περίπτωση που υπήρχαν διαφωνίες σε επιμέρους σημεία).

- Πλήρης απουσία, σε βαθμό ποινικοποίησης, κάθε αναφοράς στο μεγάλο δημοκρατικό πρόβλημα σε συνδυασμό με την καταστρατήγηση κάθε έννοιας λαϊκής κυριαρχίας και εθνικής ανεξαρτησίας, τη στιγμή που η επιτροπεία είναι πιο έντονη από ποτέ.

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και άλλα παραδείγματα. Πρόκειται για ενιαία λογική που έχει ως πυρήνα την περιχαράκωση και την «οικοδόμηση» (ούτε καν της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά μάλλον των επιμέρους οργανώσεων), που αρνείται τη δυνατότητα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ να κάνει πραγματική πολιτική. Είναι προφανές ότι η πλειοψηφία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προσπαθεί να «κλείσει» την συζήτηση πριν καν ξεκινήσει ο διάλογος εν όψει Συνδιάσκεψης, κάτι που μας προκαλεί ανησυχία. Όμως, η συζήτηση αυτή και τα ανοιχτά ερωτήματα διαπερνούν όλες τις Τοπικές και τις Κλαδικές Επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, καθώς και τις οργανώσεις με τρόπο οριζόντιο. Ούτε μπορεί να κλείσει ούτε είναι σωστό να κλείσει, χωρίς να γίνει αντικείμενο διαλόγου σε βάθος και δοκιμασίας πρακτικών. Γιατί αυτό που αντιστοιχεί στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι η εντός των τειχών μικροπολιτική, αλλά η δυνατότητα να κάνει πολιτική και να επηρεάσει τις εξελίξεις στο κίνημα και την αριστερά.

Εμείς θα επιμείνουμε στο δύσκολο δρόμο, όχι της συγκόλλησης με οποιονδήποτε άλλο σχηματισμό, αλλά της οικοδόμησης μετώπου από τα κάτω, τέτοιου που θα μετασχηματίζει και τους ίδιους τους συμμετέχοντες σε πιο ριζοσπαστική, ρηξιακή κατεύθυνση. Από την άποψη αυτή εκτιμούμε πως η απόφαση του ΠΣΟ δεν ανταποκρίνεται στη συγκυρία και στην ανάγκη υπέρβασης του εαυτού μας στην κατεύθυνση μιας ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενοποιημένης, ισχυρής, με ενωτική μετωπική λογική και δημοκρατική συγκρότηση. Μιας ΑΝΤΑΡΣΥΑ χρήσιμης στο λαό και στο κίνημα και όχι απλά ομπρέλα ή μαζικό χώρο επί μέρους οργανώσεων.

Ως ΕΠΠΔ καλούμε όλα τα μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να στρατευτούν στον αγώνα για την ανατροπή του βάρβαρου 3ου μνημονίου, για την επιβίωση του λαού μας, γεγονός που προϋποθέτει την ανασυγκρότηση του μαζικού κινήματος σε επίπεδο γραμμής, στόχων και δομών. Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να στηριχτούν όλες οι κινήσεις κοινής δράσεις με λαϊκές συνελεύσεις, σχήματα και διαλόγου της αριστεράς, που υπάρχουν (σ. 16), έστω και αντιφατικά, στην απόφαση του ΠΣΟ, και που αντικειμενικά θα μας φέρουν σε καλύτερη θέση αν προχωρήσουν και δεν μείνουν κενό γράμμα. Επίσης, στη λογική της δημοκρατικής ενοποίησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της πολιτικής ενοποίηση της παρέμβασής της από τα κάτω, είναι σημαντικό να στηριχθούν και να έχουν συνέχεια οι εξής κινήσεις που περιγράφονται μέσα στο κείμενο του ΠΣΟ (σημεία 12-15): Σύσκεψη συνδικαλιστών και εργαζομένων για τον καλύτερο συντονισμό στο κίνημα (θα γίνει μάλλον 2/11), σύσκεψη αγροτών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Κυριακή 25/10), σύσκεψη για συντονισμό της δράσης στο προσφυγικό (Δευτέρα 26/10).

Σ’ αυτές τις στιγμές που διακυβεύονται πολλά, για το λαό και το κίνημα, δεν επιτρέπεται καμιά ολιγωρία. Το σύνολο της μαχόμενης αριστεράς οφείλει να αγωνιστεί μαζί και ταυτόχρονα να συζητά ανοιχτά για όλα τα μεγάλα ζητήματα. Η νέα φάση πρέπει να ωθήσει όλους στη συνειδητοποίηση της ανάγκης της υπέρβασης για την ανασυγκρότηση του κινήματος και της αριστεράς.

Ενωτική Πρωτοβουλία Παρέμβασης και Διαλόγου (τάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ)