Παναγιώτης Ξοπλίδης

«Οι λαοί δεν είναι εχθροί, εχθρός είναι οι καπιταλιστές»

Mε μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στην Φλώρινα, την Κυριακή 22 Ιουλίου, η κοινή πολιτική εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της Λέβιτσα (Αριστερά) με θέμα «Ένα διαφορετικό ΟΧΙ στη συμφωνία των Πρεσπών, κόντρα σε ΝΑΤΟ, πόλεμο, εθνικισμούς». Η εκδήλωση είχε μεγάλη συμμετοχή  και προσέλκυσε το ενδιαφέρον των τοπικών ΜΜΕ. Ομιλητές ήταν ο Αντώνης Δραγανίγος, μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο Μπράνκο Ρίστοφ, μέλος της ΚΕ της Λέβιτσα, ενώ τη συζήτηση συντόνισε ο Βασίλης Τζώτζης, μέλος της ΤΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ο Α. Δραγανίγος τόνισε τον ετεροβαρή χαρακτήρα της συμφωνίας Τσίπρα-Ζάεφ που εξευτελίζει το γειτονικό λαό, παραθέτοντας λεπτομέρειες όχι μόνο όσον αφορά το εθνικό ζήτημα, αλλά κυρίως την στρατιωτική και οικονομική διάσταση. Πολλές από τις διατάξεις της συμφωνίας είναι σχεδόν «φωτογραφικές», καθώς εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, αλλά και του ελληνικού κεφαλαίου που προσπαθεί, όπως ξεδιάντροπα είπε ο Κοτζιάς, να δημιουργήσει μια «ενδοχώρα» στα Βαλκάνια. Παράλληλα, απαντήθηκε η επικίνδυνη λογική που αναδεικνύει τον «αλυτρωτισμό των Σκοπίων», μετατρέποντας ακόμα και αριστερές οργανώσεις σε νεροκουβαλητές της αστικής πολιτικής ή της εθνικιστικής ρητορείας.

Ο Μπ. Ριστόφ αποσαφήνισε το αντιΝΑΤΟϊκό περιεχόμενο του “ΟΧΙ” της Λέβιτσα στη συμφωνία των Πρεσπών, καθώς είναι η μόνη πολιτική δύναμη με αυτή τη θέση στη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Υπογράμμισε ότι τους δύο λαούς τούς ενώνει η ιστορία – όχι φυσικά ο Μεγαλέξανδρος, αλλά οι κοινοί αντιφασιστικοί αγώνες, το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ. Αλλά και στη σύγχρονη εποχή, τους ενώνει το κοινό ταξικό συμφέρον των εργαζόμενων των δύο χωρών.

Οι ομιλητές τόνισαν τη μεγάλη σημασία του κοινού αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλστικού, αντιεθνικιστικού «Όχι», κόντρα στα σχέδια των κυβερνήσεων. Είναι το «όχι» που ενώνει τους λαούς, ενώ εκείνο των εθνικιστών τους χωρίζει με το μίσος και διαιρεί τους εργαζόμενους μέσα στα σύνορα με λογικές εμφυλίου και υποταγής στο κεφάλαιο. Το αντιιμπεριαλιστικό «όχι» οδηγεί σήμερα σε αγώνες ως συνέχεια της κοινής επαναστατικής παράδοσής του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος στα Βαλκάνια, από τη Φεντερασιόν και τη Βαλκανική Κομμουνιστική Ομοσπονδία και τον αντιφασιστικό αγώνα στην Κατοχή.

Οι δύο οργανώσεις τόλμησαν να αμφισβητήσουν το παγιωμένο για δεκαετίες καθεστώς φόβου στην ακριτική περιοχή. Οι διώξεις και απαγορεύσεις του ελληνικού κράτους και τοπικών παραγόντων για τα δικαιώματα της σλαβομακεδονικής μειονότητας, η μη αναγνώριση και οι απαγορεύσεις στη γλώσσα και την παράδοση, η άρνηση στο δικαίωμα της επιστροφής των πολιτικών προσφύγων που θεωρήθηκαν «μη Ελλήνων το γένος» δεν είναι ζητήματα του παρελθόντος. Αφορούν τη σύγχρονη καθημερινότητα και ήταν σημαντικό ότι για πρώτη φορά διοργανώθηκε στην πόλη κοινή εκδήλωση χωρίς φόβο και αυτολογοκρισία, αλλά και μακριά από λογικές εθνικισμών. Τις ομιλίες ακολούθησε πλούσιος διάλογος με τη συμμετοχή πολλών αγωνιστών και από τις άλλες περιοχές της δυτικής Μακεδονίας και της Πέλλας.

Σημειώνεται ότι τις προηγούμενες μέρες μέλη της τοπικής ΑΝΤΑΡΣΥΑ επισκέφτηκαν την Μπίτολα (Μοναστήρι) και συναντήθηκαν με την τοπική Λέβιτσα. Συζήτησαν την οργάνωση μιας αντίστοιχης εκδήλωσης στην πόλη το φθινόπωρο και την ανάληψη κοινών διεθνιστικών πρωτοβουλιών.

http://prin.gr/?p=21737