Κάθε έξι μήνες, η ίδια ιστορία: η τρικομματική χούντα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ ξεκινάει να διαδίδει με τη μέθοδο των «διαρροών» είτε από παπαγαλάκια των ΜΜΕ είτε από δευτεροκλασάτα στελέχη της, ότι οι μισθοί είναι αυτοί που φταίνε για την κρίση.

Αυτή τη φορά ήταν ο γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών Μέργος που διαπίστωσε ότι «οι κατώτατοι μισθοί είναι υψηλοί». Ω του θαύματος, το έκανε λίγο πριν έρθει ξανά η ώρα για να πάρουμε τη δόση μας από τους εμπόρους οικονομικού θανάτου. Ο Μέργος δεν είναι τυχαίος. Πληρώνεται αδρά για χρόνια από τον ελληνικό λαό σε διάφορες θέσεις, τον λοιδορεί και προάγει την ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωσή του. Δεν είναι τυχαίο ότι μια από τις πρόσφατες «δουλειές» του ήταν στο ΙΟΒΕ, αυτό το εργαστήρι νεοφιλελεύθερων πολιτικών με επικεφαλής το σημερινό υπουργό οικονομικών Στουρνάρα.

Η μείωση αυτή που μεθοδεύεται είναι δέσμευση της κυβέρνησης από το Μνημόνιο 3 και συνέπεια της παραμονής της χώρας στο ευρώ και την ΕΕ καθώς προβλέπεται από το «Σύμφωνο για το ευρώ».

Η δήλωση που προετοιμάζει για τις νέες μειώσεις μισθών έγινε παράλληλα σχεδόν με την πρόθεση της κυβέρνησης μέσω του Βρούτση να απαγορεύσει τις απεργίες. Το θράσος τους είναι ανείπωτο, τη στιγμή που η μειοψηφική  κυβέρνησή, που νομοθετεί με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και θέλει να θέσει εκτός νόμου κάθε αντίσταση στην πολιτική της. Αυτό δείχνει η καταστολή στο ΠΑΜΕ προχτές, οι ασφαλίτες στο Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων χτες, τα χημικά στο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα.

Στις 20 Φλεβάρη οι εργαζόμενοι πρέπει να στείλουν την απάντησή τους στη θρασύδειλη μνημονιακή χούντα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και συνοδοιπόρων. Να απαντήσουν δυναμικά, ξεπερνώντας και τις υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να υποταχθούν στο κλίμα του φόβου. Η απάντηση που θα πάρουν πρέπει να είναι οργανωμένη από τα κάτω, από τις συνελεύσεις και τους συντονισμούς των σωματείων, των απεργιών και των αγώνων.

Η απεργία πρέπει να γίνει αρχή κλιμάκωσης των αγώνων, το ποτάμι που θα παρασύρει την αλαζονεία κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ, αλλά και θα τονώσει την τάση χειραφέτησης των εργαζόμενων για νέους. Αγώνες που θα διεκδικήσουν νέες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, μισθούς για να μπορούμε να ζούμε, επίδομα ανεργίας στο ύψος του βασικού μισθού για κάθε άνεργο χωρίς προϋποθέσεις. Αγώνες που θα φέρουν την ανατροπή της πολιτικής της εξαθλίωσης και της κυβέρνησης που την υπηρετεί, θα χαράξουν την κόκκινη γραμμή ανάμεσα στις λαϊκές ανάγκες και τα καπιταλιστικά συμφέροντα.