Η επίσκεψη του προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ ήρθε να καταδείξει την απόλυτη στήριξη στην τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά του ηγετικού πυρήνα χωρών της ΕΕ, αυτών έχουν αναλάβει τη μετατροπή της ΕΕ σε ένα οικονομικό στρατόπεδο συγκέντρωσης για λογαριασμό του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Στηρίζουν Σαμαρά και συνενόχους γιατί είναι όσο αδίστακτοι χρειάζεται για να βουλιάξουν τη χώρα στο αιώνιο Μνημόνιο.

Εξάλλου ο Ολάντ εκπροσωπεί μια κυβέρνηση που χτυπάει τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού στη Γαλλία, ευθύνεται για την έκρηξη της ανεργίας και την ασυδοσία του ρατσισμού. Η γαλλική κυβέρνηση οργάνωσε την ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Μάλι, όπου για άλλη μια φορά οι λαοί και τα δικαιώματά τους ισοπεδώνονται για τα γεωστρατηγικά συμφέροντα και το στόχο της λεηλασίας των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Ανάλογα κινείται στη Συρία, τη Μ. Ανατολή και τη Β. Αφρική, σε στενή συνεργασία με τους ιμπεριαλιστές ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ.

Ο Ολάντ ήρθε επίσης για να εξασφαλίσει μερίδιο από το πλιάτσικο ιδιωτικοποιήσεων της δημόσιας περιουσίας και του φυσικού πλούτου της χώρας που επιβάλλει η ΕΕ με τα Μνημόνια. Ακόμη, ως συνήθως η συνάντηση κορυφής με τη γαλλική κρατική ηγεσία αφορά και νέες αγορές άχρηστων οπλικών συστημάτων, φρεγάτες στη συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς τα συμφέροντα της γαλλικής βιομηχανίας όπλων είναι από τα ιδανικά που σταθερά υπερασπίζονται οι Γάλλοι πρόεδροι, δεξιοί και σοσιαλιστές. 

Η επίσκεψη Ολάντ ήρθε να θυμίσει πως με ιδιωτικοποιήσεις και πολεμικούς εξοπλισμούς τα «φάγανε μαζί» ελληνικό και ευρωπαϊκό κεφάλαιο, τράπεζες και κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, όπως έγινε με τα γερμανικά υποβρύχια που γέρνουν. Έτσι ήρθε η χρεοκοπία που πληρώνει ο λαός.

Τέλος η στάση του Ολάντ ενάντια στα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού και των εργαζομένων δε δείχνει απλά τη χρεοκοπία των αυταπατών για το ρόλο της Γαλλίας ή των σοσιαλιστών που θα έφερναν ένα άλλο αντινεοφιλελεύθερο ή αντι-Μερκελ άνεμο. Δείχνει ότι η ΕΕ κάτω από κάθε κυβέρνηση είναι ένας οργανισμός εχθρικός για τους εργαζόμενους και τους λαούς της Ευρώπης, γεννημένος για την κερδοφορία του κεφαλαίου με κάθε κόστος, με τα Μνημόνια να είναι όρος για την επιβίωσή της ΕΕ. Κάθε αγώνας για βγει ο λαός, στην Ελλάδα και κάθε χώρα της Ευρώπης από τη βαρβαρότητα των Μνημονίων, της Τρόικας και του Χρέους, για να μπορέσει να πετύχει προϋποθέτει τη ρήξη και την έξοδο από τη φυλακή των λαών του 21^ου αιώνα, την ΕΕ.