Η κρίση στην Κύπρο έδειξε ανάγλυφα ότι το παραμύθι της επαναδιαπραγμάτευσης μέσα στο ευρώ και την ΕΕ κατέρρευσε με πάταγο, καθώς και ότι όλες οι μερίδες του αστισμού –τόσο στις χώρες του κέντρου, όσο και στις χώρες της περιφέρειας της ΕΕ- συνασπίζονται στην κατεύθυνση της υπεράσπισης του ευρώ ως εργαλείου για την μετάθεση όλων των βαρών της κρίσης στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, ακόμα και αν αυτό σημαίνει την υποβάθμισή τους στο διεθνή καταμερισμό εργασίας. Αναδεικνύεται με ακόμα πιο έντονο τρόπο ότι η μόνη υπαρκτή διέξοδος για τους εργαζόμενους είναι να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους και να παλέψουν για ένα δρόμο έξω από τα πλαίσια που χαράζει η δομή και η πολιτική της ΟΝΕ και της ΕΕ.

H B’ συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ένα αποφασιστικό βήμα μπροστά για να ανταποκριθούμε στις αυξημένες απαιτήσεις που μας θέτει η πραγματικότητα:

-Να οικοδομήσουμε το αναγκαίο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο για τη διέξοδο από την κρίση προς όφελος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων στη βάση του μεταβατικού προγράμματος (στάση πληρωμών/διαγραφή του χρέους, έξοδο από ευρώ και ΕΕ, εθνικοποιήσεις τραπεζών και στρατηγικών επιχειρήσεων, δημοκρατικό σχεδιασμό με εργατικό και λαϊκό έλεγχο και με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες). Στην κατεύθυνση αυτή να συγκροτήσουμε ένα πολιτικό μέτωπο μαζί με τις δυνάμεις που έχουν ήδη αποδεχθεί τους άξονες αυτούς (ΜΑΑ, ΚΟΑνασύνταξη, δυνάμεις που προέρχονται από το ΕΠΑΜ), ένα μέτωπο ικανό να συμβάλλει σε ευρύτερες ανακατατάξεις στην κοινωνία και την αριστερά (όπως φαίνεται από τις διεργασίες σε ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ).

-Να συμβάλλουμε στην εμβάθυνση και εξειδίκευση αυτού του προγράμματος ώστε να γίνεται ακόμα πειστικότερο και ακόμα πιο ελκυστικό στις πλατιές λαϊκές μάζες που πλήττονται από την μνημονιακή επίθεση.

-Να οργανώσουμε τη δουλειά στους εργατικούς χώρους προωθώντας ένα μόνιμο συντονισμό των εργατικών αντιστάσεων που θα απαντά στην κρίση της γραφειοκρατίας. Στη βάση αυτή να συντονιστούν και να συλλειτουργήσουν όλες οι συνδικαλιστικές δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως και στους χώρους της νεολαίας, ξεπερνώντας τους πολυκατακερματισμούς και τις σεχταριστικές αγκυλώσεις.

-Να συμβάλλουμε στην δημιουργία ενιαιομετωπικών αντιφασιστικών πρωτοβουλιών σε κάθε γειτονιά. Να βοηθήσουμε στην πανελλαδική δικτύωση της Κίνησης για τα δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες.

-Να ξεπεράσουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ των συνιστωσών βελτιώνοντας το οργανωτικό μοντέλο λειτουργίας σε πιο δημοκρατική κατεύθυνση.

Ενας ισχυρός και δημοκρατικός αντικαπιταλιστικός πόλος που θα ξεπερνάει τα λάθη και τις αγκυλώσεις του παρελθόντος μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά τόσο στη συγκρότηση του μετώπου που έχει ανάγκη η κοινωνία, όσο και στην ανάδειξη του στρατηγικού χαρακτήρα που έχει το μεταβατικό πρόγραμμα, αφού το τέλος της εποχής των κοινωνικών συμβολαίων καταδεικνύει τον αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα αυτού του προγράμματος. Είναι ώρα να κατανοήσουμε και να προβάλλουμε ότι αντικαπιταλισμός σήμερα δεν είναι ο αόριστος επαναστατικός βερμπαλισμός, αλλά η υιοθέτηση από ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της πάλης για την επιβολή ενός νικηφόρου μεταβατικού προγράμματος διεξόδου από την κρίση που ανοίγει διάπλατα το δρόμο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής.

Δημοσιεύθηκε στην Εργατική Αλληλεγγύη, Νο1066