• Δευ, 20/05/2013 - 12:23
Να βαθύνουμε την πολιτική συμφωνία [του Σπύρου Μαρκέτου]

Εξωστρέφεια, σαφής άποψη, αποφασιστική δράση

 

Μη μας παραπλανά η ύφεση των μετωπικών ταξικών συγκρούσεων. Η ταξική πάλη οξύνεται, η ευρωζώνη συνεχίζει να ισορροπεί επί ξυρού ακμής, και η παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού βαθαίνει. Το καθεστώς εξαντλεί τις εφεδρείες του, η νομιμοποίησή του έχει καταρρακωθεί, και το διεθνές περιβάλλον επιδεινώνεται. Οι αγώνες μας φέρνουν καρπούς, αποσταθεροποιούν και αποσυντονίζουν την κυβερνητική επίθεση. Η παθητικοποίηση που ακολούθησε τις περσινές εκλογικές αυταπάτες δεν είναι μόνιμη, εξατμίζεται όποτε ο λαός διακρίνει αριστερή προοπτική. Πολύτιμη κατάκτησή μας, η δημιουργία μιας μαζικής οργάνωσης που αγωνίζεται σ’ όλη τη χώρα ενάντια στον καπιταλισμό. Οι θεμελιώδεις εκτιμήσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ επαληθεύονται, απομένει τώρα να συζητήσουμε διεξοδικά, να ιεραρχήσουμε και να προωθήσουμε τους άμεσους και τους μεσοπρόθεσμους πολιτικούς μας στόχους.

Συνάμα εντείνεται η πόλωση μέσα στους κόλπους της Αριστεράς μεταξύ μιας διαχειριστικής λογικής, η οποία φαντασιώνεται ότι θα κυβερνήσει αν πείσει τους αστούς ότι ελέγχει τα ριζοσπαστικά κινήματα, και της αντίληψης που εκτιμά ότι η κρίση του καπιταλισμού βαθαίνει, και η λύση θα δοθεί μέσα από σύγκρουση. Την τελευταία αντίληψη εκπροσωπεί πιο καθαρά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά μαζί της συντάσσονται επίσης ισχυρά τμήματα του ΜΑΑ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ. Εμείς ετοιμαζόμαστε για έναν μαραθώνιο και καθημερινά πιο άγριες συγκρούσεις, επειδή εκτιμούμε πως θα ενταθεί στη χώρα μας η ‘πρωταρχική συσσώρευση’, όπως την ονομάζουν οι αυτόνομοι μαρξιστές, ή η ‘απαλλοτριωτική συσσώρευση’ όπως την λέει ο Ντέηβιντ Χάρβεϋ.

Πιστεύω ότι το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να βαθύνουμε την πολιτική συμφωνία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ώστε να μπορέσουμε έτσι να κρυσταλλώσουμε μια γερή οργανωτική δομή, αντάξια των προκλήσεων. Σήμερα προέχουν η εξωστρέφεια, η σαφής άποψη και η αποφασιστική δράση. Πολλά πρέπει να γίνουν, ας πούμε εδώ μόνο λίγα. Είναι σημαντικό, νομίζω, να αναζωογονηθούν οι οργανώσεις βάσης, καθώς και να πολλαπλασιαστούν και να γίνουν μικρότερες κι επομένως πιο λειτουργικές κι ευκίνητες, ώστε να δρούμε ευκολότερα στις γειτονιές. Να απλοποιηθεί και να επιδιωχθεί συστηματικά η στρατολόγηση νέων μελών. Να γίνει ακόμη πιο δημοκρατική η λειτουργία μας σε κάθε επίπεδο, με κανόνες οι οποίοι θα διευκολύνουν τις παρεμβάσεις μας. Να οργανωθεί η παραγωγή επίκαιρων και ριζοσπαστικών αναλύσεων. Τέλος, επείγει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να βρει ένα ορισμένο πρόσωπο το οποίο θα την εκφράζει σταθερά προς τα έξω. Κατά προτίμηση μια δυναμική γυναίκα ως τριάντα πέντε χρονών, η οποία να μπορεί να περνά στους ‘απ’ έξω’ το στίγμα μας και ν’ αντιπαρατίθεται δημόσια με οποιονδήποτε.

Όσο ταχύτερα συντηρητικοποιείται ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο επιτακτικότερη γίνεται η ανάγκη μιας ισχυρής και αυτόνομης αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να βρεθεί στο κέντρο της, και ακριβώς αυτό πρέπει, νομίζω, να επιδιώξουμε άμεσα. Οι δικές μας δυνάμεις μόνες τους δεν αρκούν για να νικήσουμε, ούτε καν για ν’ αντισταθούμε. Αν συμφωνούμε σε τούτο τον βασικό πολιτικό στόχο, θα εξειδικεύσουμε κατάλληλα τις προτεραιότητές μας. Για παράδειγμα, για να βρούμε απήχηση στον κόσμο επείγει να δείξουμε πως μπορούμε να κερδίζουμε μάχες. Πρέπει επομένως να συγκεντρώνουμε τις δυνάμεις μας σε τέτοιες μάχες και να νικάμε. Το ξεβράκωμα ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ στην απεργία της ΟΛΜΕ ίσως δείχνει πως αυτές θα είναι τοπικές μάλλον, ικανές να συσπειρώνουν ευρύτερα στρώματα, παρά συνδικαλιστικές. Αλλά δεν θα είναι μικρές· τεράστιες μάχες ετοιμάζονται, για παράδειγμα, στον αντιφασιστικό αγώνα κι ενάντια στα εργοστάσια καύσης απορριμμάτων που προγραμματίζεται να γεμίσουν με καρκίνο Αττική και Θεσσαλονίκη. Επίσης, πρέπει να προβάλλουμε αιτήματα που κινητοποιούν και βοηθούν τον κόσμο να σκέφτεται έξω από τα σχήματα του καπιταλισμού. Εξηγώντας πώς μπορούν να φτιαχτούν ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας με μικρό κλάσμα των πόρων που ήδη δόθηκαν στις τράπεζες, σπάζουμε την απόγνωση που τρέφει τον φασισμό και στερεώνουμε τα αιτήματα για διαγραφή του χρέους, εργατικό έλεγχο, κι έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ.

Ας μη φοβόμαστε τις συνεργασίες με δυνάμεις οι οποίες συγκλίνουν στα Πέντε Σημεία· αντίθετα, πρέπει να τις επιδιώκουμε, γιατί έτσι βελτιώνονται οι ισορροπίες στους κόλπους της Αριστεράς κι ενισχύεται το αντικαπιταλιστικό σχέδιο. Όπως συστρατευόμαστε πρόθυμα με τη βάση σε κοινούς αγώνες, εξίσου αταλάντευτα ας καταγγέλλουμε τις ηγεσίες που αντιστρατεύονται τη μαζική κινητοποίηση και τη ριζοσπαστικοποίηση. Με την καθημερινή μας πρακτική ας δείχνουμε πως η αριστερά μπορεί και πρέπει να λειτουργεί στηριγμένη στο μαζικό κίνημα, και όχι περιθωριοποιώντας το. Τέλος, αξίζει να δυναμώσουμε την επικοινωνία μας με τον αντιεξουσιαστικό χώρο, ιδίως με τα κομμάτια του που δραστηριοποιούνται στον αντιφασιστικό αγώνα και στις εστίες κοινωνικής αντίστασης, αλλά και να ενισχύσουμε όσο μπορούμε τις σοβαρές φωνές στο εσωτερικό του, και ακόμη και τις προσπάθειες για αυτόνομη οργανωτική του συγκρότηση. Η συνεργασία σε τοπικά εγχειρήματα, δομές αλληλεγγύης και αντιφασιστικές ομάδες αποδεικνύεται πολλαπλά γόνιμη.

Δημοσιεύθηκε στο Πριν, 19/5/2013


Related Posts