H 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έγινε στις 1,2 Ιούνη, τις μέρες που εκατομμύρια άνθρωποι πλημμύριζαν τους δρόμους των μεγαλουπόλεων της Τουρκίας. Ενα ακριβώς μήνα μετά, 14 εκατομμύρια διαδηλωτές κατεβαίνουν στους δρόμους στην Αίγυπτο, ξεκινώντας μια τρίτη φάση σε μια επανάσταση που ακόμα συνεχίζεται. Εκατομμύρια άνθρωποι συνεχίζουν να διαδηλώνουν ενάντια στη βαρβαρότητα της αγοράς στη Βραζιλία.

Την ίδια στιγμή που το παγκόσμιο κύμα αγώνων γίνεται πρωτοσέλιδο, η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς. Στις ΗΠΑ, μια και μόνο δήλωση του προέδρου της Fed Μπερνάνκι για περιορισμό της ρευστότητας σπέρνει τον πανικό στις παγκόσμιες αγορές, ενώ στην Ευρώπη οι υπουργοί Οικονομικών υιοθετούν και επίσημα το “μοντέλο διάσωσης” της Κύπρου, το bail in.

Στην Ελλάδα, μπαίνουμε σε ένα καυτό καλοκαίρι. Η Ιστορία ήδη καταγράφει την τέταρτη μνημονιακή κυβέρνηση μετά την κυβέρνηση ΓΑΠ, την κυβέρνηση Παπαδήμου και την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Και οι τρεις τους κατέρρευσαν κάτω από τη δύναμη του εργατικού κινήματος, η οποία όξυνε και τις εσωτερικές τους αντιθέσεις. Τώρα, ο Σαμαράς αγκαλιά με τον Βενιζέλο ισορροπούν σε τεντωμένο σχοινί, αναγκασμένοι να προχωρήσουν τις μνημονιακές επιθέσεις, αλλά από πολύ χειρότερη αφετηρία.

Ανατροπή

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η μοναδική δύναμη της Αριστεράς που μέσα και από την απόφαση της πρόσφατης Συνδιάσκεψης υποστήριξε ότι η δύναμη για την ανατροπή των μνημονίων δεν βρίσκεται στην αναμονή των εκλογών ή στην αναμονή της “αλλαγής” ταξικών συσχετισμών, αλλά στις πρωτοβουλίες στο εργατικό κίνημα εδώ και τώρα: Μετωπικούς αγώνες, απεργίες διαρκείας και καταλήψεις για να σπάσουμε την επιστράτευση, για να σταματήσουμε τις απολύσεις, τα κλεισίματα και τις ιδιωτικοποιήσεις, ξεπέρασμα από τα κάτω των εμποδίων και των ξεπουλημάτων της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.

Για εμάς, η έκρηξη της ΕΡΤ δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία». Οι αγωνιστές-τριες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρέθηκαν καλύτερα προετοιμασμένοι και πρωτοστάτησαν -από μέσα και από έξω- για να κερδηθεί και να οργανωθεί η κατάληψη στην ΕΡΤ, το απεργιακό πρόγραμμα και η περιφρούρηση, προωθώντας την απεργία διαρκείας στα υπόλοιπα ΜΜΕ, οργανώνοντας συσκέψεις συνδικαλιστών, σωματείων και ομοσπονδιών με στόχο να υπάρξει συντονισμός και πανεργατική συνέχεια.

Αυτά είναι τα άμεσα βήματα που μπορούν να ενώσουν εδώ και τώρα σε μια ακαταμάχητη δύναμη τον αγώνα της ΕΡΤ με τους αγώνες που ξεκινάνε οι εργαζόμενοι ενάντια στα ξεπουλήματα των λιμανιών και του νερού, ενάντια στις απολύσεις στους ΟΤΑ και την εκπαίδευση, τα κλεισίματα των νοσοκομείων, τις απολύσεις στα τσιμέντα Χαλκίδας, στον Κατσέλη.

Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ παίζουν κρίσιμο ρόλο ώστε να νικήσουν αυτοί οι αγώνες αλλά και για να μπολιαστούν με την προοπτική της αντικαπιταλιστικής διεξόδου από την κρίση με τη διαγραφή του χρέους, έξοδο από την ΕΕ, κρατικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων που κλείνουν - με καταλύτη το ζήτημα του εργατικού ελέγχου. Το παράδειγμα της ΕΡΤ δείχνει ότι η επιβολή εργατικού ελέγχου, που σταθερά και επίμονα προβάλει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι ένα πολύ πιο άμεσο, ρεαλιστικό και εύχρηστο εργαλείο από τις επερωτήσεις στη Βουλή και την αλλαγή στους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς. Και έχει σαν υποκείμενο τους ίδιους τους εργαζόμενους.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει ανοίξει και πολιτικά δρόμους για το κίνημα. Σε κάθε συνοικία και πόλη, όπου υπάρχουν αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έχουν βοηθήσει στην ανάπτυξη ενός δυνατού αντιρατσιστικού και αντιφασιστικού κινήματος μέσα από τις μάχες για την υπεράσπιση της ιθαγένειας και της νομιμοποίησης των μεταναστών, του κλεισίματος των στρατοπέδων συγκέντρωσης, της Μανωλάδας, την σύγκρουση με τους φασίστες. Στην υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και όλων όσων μπαίνουν στο στόχαστρο του Δένδια και των ανθρωποφυλάκων του.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θεωρεί κομβική την ανάγκη για κοινή δράση της Αριστεράς και όλων των μαχόμενων κομματιών μέσα στους αγώνες. Η κατάληψη της ΕΡΤ το απέδειξε, με όλη την Αριστερά να βρίσκεται μαζί στην περιφρούρηση, στην πανεργατική απεργία. Χρειάζεται να επιμείνουμε στις ενωτικές πρωτοβουλίες όχι μόνο στο προαύλιο της ΕΡΤ αλλά σε κάθε απεργία και σε κάθε αντιφασιστική κινητοποίηση. Σε αυτές τις μάχες χτίζεται βήμα βήμα η δυνατότητα συνεργασίας και συμπόρευσης με άλλες δυνάμεις και πρωτοπόρους αγωνιστές της Αριστεράς και όχι μέσα από «συναντήσεις κορυφής» και «κοπτοραπτική πλαισίων».

Στη συνεδρίαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ την Κυριακή θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε και να οργανώσουμε καλύτερα το δυνάμωμα και το άπλωμα των πρωτοβουλιών σε όλα αυτά τα μέτωπα.

Δημοσιεύθηκε στην Εργατική Αλληλεγγύη, Φύλλο 1079