Η πολυθρυλούμενη έξοδος στις αγορές, της κυβέρνησης συνοδεύτηκε με πολλούς πανηγυρικούς για επερχόμενη ανάπτυξη και πρωτογενές πλεόνασμα, με συγχαρητήρια από τους ευρωπαίους εταίρους και καλέσματα προς μίμηση του Ελληνικού "υποδείγματος". Όμως η πραγματική "έξοδος στις αγορές" των χιλιάδων άνεργων, πεινασμένων και φτωχών γίνεται αυτές τις ημέρες. Χιλιάδες στήθηκαν στις ουρές, έπαιξαν ξύλο, λιποθύμησαν, προκειμένου να πάρουν δωρεάν λίγα φρούτα και λαχανικά, από αυτά που μοίρασαν οι παραγωγοί των λαϊκών αγορών, στα πλαίσια των κινητοποιήσεών τους.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της δειγματοληπτικής Έρευνας Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών που έχει δημοσιοποιήσει η ΕΛΣΤΑΤ, το 2012, το ποσοστό του πληθυσμού της Ελλάδος που βρίσκεται είτε σε κίνδυνο φτώχειας, είτε σε κατάσταση κοινωνικού αποκλεισμού, δηλαδή ζει με υλικές στερήσεις ή διαβιεί σε νοικοκυριά με χαμηλή ένταση εργασίας, ανήλθε σε 34,6%, αντιστοιχώντας σε 3.795.100 άτομα, και είναι υψηλότερο από ό,τι στις άλλες χώρες τις ΕΕ (ΕΕ-28: 25,1%) με εξαίρεση τη Βουλγαρία (49,3%), τη Ρουμανία (41,7%) και τη Λεττονία (36,6%). Το 50% των φτωχών ζουν με κάτω από 4.000 ευρώ ανά άτομο.

Την ίδια στιγμή, το μερίδιο του εισοδήματος του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού ήταν 6,6 φορές μεγαλύτερο από το μερίδιο του εισοδήματος του φτωχότερου 20% του πληθυσμού. Ο αντίστοιχος δείκτης για το εισόδημα του 2010 ήταν 6 και για εκείνο του 2009 ήταν 5,6.  Το 25% των νοικοκυριών με το χαμηλότερο εισόδημα το 2011 κατέχει το 8,7% του συνολικού εθνικού εισοδήματος, ενώ το 2010 κατείχε το 9,4%. Στον αντίποδα, το 25% με το υψηλότερο εισόδημα κατέχει το 47% του συνολικού εθνικού εισοδήματος, από 46,8%, το 2010. Έτσι η Ελλάδα της καπιταλιστικής κρίσης είναι η δεύτερη χώρα στην Ευρώπη με τον υψηλότερο δείκτη εισοδηματικής ανισότητας, μετά την Ισπανία, όπου το κεφάλαιο συνεχίζει να αυξάνει τα κέρδη του, πάνω στη συσσώρευση φτώχειας κι εξαθλίωσης στην κοινωνική πλειονότητα.

Μέσα σε αυτό το τοπίο της κοινωνικής καταβύθισης, περιττεύουν τα κροκοδείλια δάκρυα των ΜΜΕ και η γενική συζήτηση περί ανθρωπιστικής κρίσης και φιλανθρωπίας, που στηρίζονται στη διαιώνιση της φτώχειας. Η έξοδος από τη φυλακή του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η διαγραφή του χρέους κι όλα εκείνα τα μέτρα που θα αφαιρούν πλούτο, ιδιοκτησία και εξουσία από το κεφάλαιο, παραβιάζοντας τα "ιερά και τα όσια" της κυβέρνησης, είναι η μόνη ρεαλιστική λύση για να ζήσει ο λαός μας.

Στις 18 και 25 Μάη ψηφίζουμε αντικαπιταλιστική αριστερά. Στις 26 Μάη, πιο δυνατοί, για να τους διώξουμε με μαζικούς - αποφασιστικούς αγώνες!