Στην ομιλία στην κοινοβουλευτική ομάδα, ο κ. Σαμαράς έδειξε δύο πρόσωπα. Το ένα ήταν του επιτυχημένου πρωθυπουργού που τάχα βάζει στόχους για τη χώρα και τους κατακτά. Το άλλο του επαίτη αρχηγού, μιας κοινοβουλευτικής ομάδας που εκλιπαρεί τα στελέχη της να βγουν στο λαό να μαζέψουν ψήφους.

Όση αφασία και αν προδίδει η επιχειρηματολογία του Σαμαρά και η κυβερνητική προπαγάνδα, αυτό που ξέρουν πολύ καλά είναι ότι κανένας δεν έχει τα μούτρα και τα επιχειρήματα να κατέβει στο δρόμο για να ζητήσει την ψήφο του εργαζόμενου.

Ξέρουν, ότι όλοι αυτοί που σήκωσαν το χέρι για να περάσουν νόμους και μνημόνια φοβούνται να κοιτάξουν στα μάτια τους ψηφοφόρους, ντρέπονται να ψελλίσουν τις ανοησίες για τα πρωτογενή πλεονάσματα και τις εξόδους τις αγορές, σε ένα λαό που υποφέρει από την ανεργία, της ανασφάλεια, τους φόρους, τα χαράτσια, το γκρέμισμα των κοινωνικών δομών και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Γι' αυτό επιλέγουν τα ασφαλή τηλεπαράθυρα και τους καθώς πρέπει  τηλεοπτικούς διαλόγους.

Ταυτόχρονα, ο κ. Σαμαράς προσπάθησε να ντοπάρει το ακροατήριό του σε μία πρόβα πόλωσης και διχασμού που δεν θα περιλαμβάνει την ουσία της πολιτικής και οικονομικής κατάστασης, αλλά θα ενισχύει μία  καρικατούρα δικομματισμού με κούφια  ρητορική που τη θέση του ΠΑΣΟΚ θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν ξεχνάμε όμως ότι αυτή η τεχνητή πόλωση είχε στόχο να εγκλωβίσει τους ψηφοφόρους σε έναν από τους δύο εκλογικούς πυλώνες του πολιτικού συστήματος εξουσίας, ώστε να μην γίνεται ορατή η ουσία των συμφερόντων που εξυπηρετεί ο καθένας και έτσι να διατηρείται με παραλλαγές η εξουσία του κεφαλαίου και των συμμάχων του, την οποία και δεν αμφισβητούσαν.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να κολακεύεται από μία τέτοια εξέλιξη, όχι μόνο επειδή δείχνει να αποδέχεται τους όρους του παιχνιδιού, αλλά και επειδή οι απόψεις, οι πρακτικές και οι θέσεις που εκφράζει σε κρίσιμα και ουσιαστικά πολιτικά και οικονομικά διακυβεύματα (Ε.Ε-ΕΥΡΩ-ΧΡΕΟΣ-ΜΝΗΜΟΝΙΑ) δείχνουν ότι επιχειρεί να ενσωματώσει το ριζοσπαστικό ρεύμα που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια με  τρόπο αντίστοιχο των κοινωνικών και ιστορικών δεδομένων, με αυτόν που το ΠΑΣΟΚ ενσωμάτωσε άλλα ριζοσπαστικά στοιχεία και τάσεις από την Αντίσταση μέχρι και το Πολυτεχνείο.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιχειρεί να συμβάλλει ώστε να  σπάσει ο φαύλος κύκλος από την ελπίδα και την ανάταση, στην απογοήτευση και το συμβιβασμό, που τροφοδότησαν όλες οι κυρίαρχες τάσεις της Αριστεράς μέχρι σήμερα.

Επιχειρούμε να ανοίξουμε τον κύκλο της ελπίδας, της ταξικής και επαναστατικής ενότητας που θα αμφισβητήσει τα όσια και τα ιερά του καπιταλισμού, της Ε.Ε και του Ευρώ, με τα μάτια στραμμένα στην ανατροπή του καπιταλισμού, για την εξουσία των εργαζομένων.