Σκίτσα του Μποστ από τη δεκαετία του '60. Η Ωραία Ελλάδα, λίγο ξεφτισμένη αλλά πάντα δωρική με τα δύο παιδιά της. Τον Πειναλέοντα και την Ανεργίτσα οι τρεις τους σε ξυλάρμενο πλοιάριο με σκισμένα τα πανιά. Το τιμόνι γυρίζει ασταμάτητα άλλοτε δεξιά άλλοτε αριστερά ανάλογα με τα ρεύματα και τον αέρα. Τι λείπει; το όνομα του πλεούμενου "Ζάλλογον".

Στη χώρα του Πειναλέοντα και της Ανεργίτσας, η Αριστερά του "ανήκουμε στη Δύση" μπορεί να βγάλει το καράβι στο λιμάνι;

Ας τα δούμε ένα ένα. Πώς θα ανατρέψουμε τη λιτότητα που επιβάλλουν τα μνημόνια για να βρει η Ανεργίτσα δουλειά; Μα είναι λογικό θα τα καταργήσουμε. Σήμερα ψηφίζουμε, αύριο φεύγουν, κυβέρνηση τρόικα και μνημόνια. Και μετά για να ταΐσουμε τον Πειναλέοντα θα καλέσουμε και σε "διεθνή διάσκεψη για το χρέος" όπου θα διαγράψουμε ότι είναι επαχθές, περίπου το 5% δηλαδή, σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους - 500 εκ.€ ανά έτος. Και γιατί δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα; Γιατί είναι εξαρτημένοι από τα μέσα της διαπλοκής. Θα αλλάξουμε κυβέρνηση και τα προβλήματα λύθηκαν. Μόνο εμπόδιο αυτοί που δεν καταλαβαίνουν, οι δυνάμεις της αριστεράς που επιμένουν στην αντικαπιταλιστική "ρητορική" τους.

Γιατί λοιπόν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν κατανοεί αρκετά ώστε να μη χαθεί ξανά η ψήφος όπως συνέβει στον α' γύρο των εκλογών;

Η δική μας απάντηση...

Γιατί ανήκουμε στη Δύση σημαίνει ότι:

- αποδεχόμαστε ότι είναι λογικό να πληρωθούν πρώτα η ΕΚΤ και το ΔΝΤ και μετά οι συντάξεις, τα φάρμακα οι ανάγκες σε παιδεία υγεία, ασφαλιστική κάλυψη σε 3 εκ. ανασφάλιστους

- πληρώνουμε τα χρέη μας ακόμα και εάν έχουν τριπλοπληρωθεί. Γιατί η λέξη μπαταχτσής είναι ανατολίτικης προέλευσης.

-  πολεμάμε τα μέσα διαπλοκής και τους εργολάβους αλλά αναγνωρίζουμε ότι το κεφάλαιο μπορεί να πολλαπλασιάζει τα κέρδη του με τον ίδιο ρυθμό που πολλαπλασιάζεται η ανεργία και η δυστυχία.

-  το κράτος δεν παρεμβαίνει στον ιδιωτικό τομέα, που καθορίζεται ελεύθερα με τους νόμους της αγοράς. Είναι δυνατό να διατεθούν 75δις για να σωθούν οι τράπεζες και οι διοικήσεις τους, αλλά αδύνατο να υπάρξει παρέμβαση για τις εργασιακές σχέσεις και τις αμοιβές, αδύνατο να γίνουν προσλήψεις για τη μείωση της ανεργίας.

- δεν γίνεται να καταγγελθούν οι συμβάσεις για τα ληστρικά διόδια, για την πώληση του Ελληνικού προς 80€ το μέτρο, για το έγκλημα της Χαλκιδικής, γιατί υπάρχουν ρήτρες.

Γιατί όλα εκείνα που είναι λογικά γιατί ανήκουμε στη Δύση οδηγούν στην παράλογη κοινωνική καταστροφή και εξαθλίωση.

Aνταυτού η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απαντάει

- με πλήρη διαγραφή του χρέους ώστε να διατεθούν 20δις το χρόνο από τόκους και χρεωλύσια. Τουλάχιστον 1.700€ κατα κεφαλήν ετησίως ελεύθερα να διατεθούν για τις κοινωνικές ανάγκες

- με κατάργηση όλων των μνημονίων και μεσοπρόθεσμων προγραμμάτων

- με έξοδο απο το € και την ΕΕ γιατί η παραμονή σε αυτή σημαίνει αναγνώριση του χρέους, λιτότητα, μνημόνια για πάντα. Και μαζί τους ανεργία και φτώχια.

- με κρατικοποίηση των τραπεζών και κομβικών επιχειρήσεων, με εργατικό λαϊκό έλεγχο. Με τους εργαζόμενους στον έλεγχο, για να διατεθεί μέρος από τα τουλάχιστον 170δις € διαθεσίμων, ώστε να κινηθεί από τους εργαζόμενους η παραγωγή και να καλύψει τις ανάγκες του λαού.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ  παλεύει για να πέσει η άθλια δεξιά κυβέρνηση Μπαλτακου Σαμαρά του εκβιαστή Βενιζέλου και των φονιάδων φασιστών Κασιδιάρη. Αλλά αυτή η πτώση να σηματοδοτήσει το άνοιγμα μιας άλλης δυναμικής στην κοινωνία, ενός άλλου δρόμου για το λαό. Επειδή οι λέξεις έχουν τη σημασία τους η κυβέρνηση αυτή πρέπει να φύγει με Ανατροπή και όχι με κυβερνητική εναλλαγή.  

Ανατροπή που είναι απόλυτα λογική και απόλυτα θεμιτή για την κοινωνία, αναγκαία για να σωθεί ο λαός. Για να σημάνει την αλλαγή πορείας για μία διαφορετική κατανομή του παραγόμενου πλούτου.

Η ανατροπή της κυβέρνησης ανοίγει το δρόμο. Για να νικήσουν οι εργαζόμενοι, απαιτείται ένα συντεταγμένο ανασυγκροτημένο εργατικό λαϊκό κίνηµα, που θα οδηγήσει τους αγώνες του λαού, προωθώντας τον ταξικό συντονισμό, υπερβαίνοντας τα εμπόδια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ το δρόμο αυτό δε θα το διανύσει μόνη της. Με ένα αγωνιστικό µέτωπο ρήξης και ανατροπής με μπροστάρι την αγωνιζόμενη πλειοψηφία και με όλες τις δυνάμεις που απαντάνε στον κατακερματισμό συγκροτώντας στη συγκυρία ένα διακριτό πολιτικό μπλοκ σε άμεση ρήξη με τις αστικές στρατηγικές και τις εναλλακτικές πολιτικές διαχείρισης και κυβερνητισμού.

...Και για να επιστρέψουμε στο Μποστ. Το καράβι  μπορεί να πιάσει λιμάνι, μόνο με τους εργαζόμενους στο τιμόνι.

Χαμένη ψήφος είναι εκείνη που καλλιεργεί τις αυταπάτες για να θερίσει μετά, την απογοήτευση, την ήττα την υποταγή.

Του Δημήτρη Μπλάνα, υποψήφιου ευρωβουλευτή με την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.