Η Κ.Σ.Ε. της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη συνεδρίαση της την 10.12.2014 συζήτησε τις πολιτικές εξελίξεις, όπως αυτές καθορίζονται από την επίσπευση των διαδικασιών για την εκλογή ΠτΔ και κατέληξε στις παρακάτω εκτιμήσεις:

Η απόφαση της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ να επισπεύσει την προεδρική εκλογή εκφράζει τα αυξημένα αδιέξοδα της κυβερνητικής κι ευρύτερα της κυρίαρχης πολιτικής και πάρθηκε υπό το κράτος της κατάρρευσης των πολιτικών εξαγγελιών περί «success story» στο τέλος του 2014. Αντίθετα η κυβέρνηση ήδη έχει συμφωνήσει με τους δανειστές (Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ.) ένα νέο πακέτο αντιλαϊκών και αντεργατικών μέτρων (νέο μνημόνιο).

Η εξέλιξη αυτή χρωματίζεται ιδιαίτερα από το γεγονός της συνολικής αποτυχίας από την αστική τάξη σε διεθνές επίπεδο στην αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης. Ε.Ε. και ευρωζώνη αντιμετωπίζουν μεγάλες αντιφάσεις και αντιθέσεις, παράγοντας που επιτείνει τα κρισιακά φαινόμενα. Η βασική αιτία για την αποτυχία όλων αυτών των επιδιώξεων είναι το βάθος της καπιταλιστικής κρίσης (αρνητικοί ή στάσιμοι ρυθμοί ανάπτυξης στην ευρωζώνη, όξυνση του προβλήματος δημόσιου χρέους, άπνοια μαζικών παραγωγικών επενδύσεων) σε συνδυασμό με την επιμονή του κεφαλαίου να επιδιώκει το ξεπέρασμα της κρίσης με την επιβολή ακόμα βαθύτερων αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων.

Στην επιλογή αυτή σημαντικό ρόλο έπαιξε και η επιμονή της Ε.Ε. και της κυρίαρχης δύναμης της, της Γερμανίας, να μην υπάρξει καμία χαλάρωση της πολιτικής της δημοσιονομικής πειθαρχίας και του δημοσιονομικού συμφώνου. Αυτή η επιλογή δεν αφορά μόνο στην Ελλάδα, αλλά επιδιώκει να στείλει το μήνυμα και σε πολιτικές δυνάμεις και μερίδες των αστικών τάξεων κι άλλων χωρών της Ε.Ε. (π.χ. Ιταλία, Γαλλία), πως δεν υπάρχουν περιθώρια για αλλαγή της εφαρμοζόμενης πολιτικής.

Η πολιτική κρίση, η φθορά των αστικών πολιτικών δυνάμεων και των κομμάτων που έχουν συμβάλλει στην προώθηση των σφαγιαστικών πολιτικών υπογραμμίζουν ότι η έγκριση των νέων αντεργατικών μέτρων δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση. Αυξάνονται οι διεργασίες για την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού και θα έχουμε ραγδαίες εξελίξεις σ’ αυτό το επίπεδο είτε γίνουν εκλογές, είτε όχι.

Η αντίσταση του εργατικού κινήματος, η υπολογίσιμη άνοδος των αγωνιστικών διαθέσεων του λαού και της νεολαίας, όπως φάνηκε από τις τελευταίες κινητοποιήσεις (απεργία 27/11, Πολυτεχνείο, κινητοποιήσεις 6/12, υπόθεση Ν. Ρωμανού) είναι ένας επιπλέον κρίσιμος παράγοντας που επέτεινε την πολιτική αστάθεια και οδήγησε στην επίσπευση των πολιτικών εξελίξεων με σκοπό να έλθει το κίνημα προ τετελεσμένων.

Η κίνηση επίσπευσης των διαδικασιών για την εκλογή του ΠτΔ έχει γίνει σε πλήρη συνεννόηση με την Ε.Ε. και τους δανειστές. Συνδυάζεται με το γεγονός ότι μέχρι τα τέλη Φλεβάρη (με βάση την δίμηνη παράταση που έδωσε το Γιούρογκρουπ) πρέπει να έχουν επέλθει δύο συμφωνίες μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της πλευράς ΕΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ: πρώτη, για την «αξιολόγηση» του προηγούμενου μνημονίου και δεύτερη για το νέο μνημόνιο που θα συνοδεύει την Πιστωτική Γραμμή.

 Η εκλογή προέδρου της δημοκρατίας, αυτού του αντιδραστικού θεσμού, από αυτή τη βουλή θα αποτελεί ιδιαίτερα αντιδραστική και αντιδημοκρατική εξέλιξη, ένα ακόμα ποιοτικό βήμα εξαχρείωσης του αστικού κοινοβουλίου. Όχι μόνο γιατί βρίσκεται σε ευθεία αντίθεση με τις διαθέσεις του κόσμου της εργασίας και τους πολιτικούς συσχετισμούς  αλλά γιατί θα σημαίνει συνέχιση του βίου της αντιδραστικής κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και πολύ περισσότερο κλιμάκωση της επιδρομής του μαύρου μετώπου κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ, με τα νέα μέτρα που σχεδιάζονται και έχει -επί της ουσίας- αποδεχθεί η κυβέρνηση. Μετά την τυχόν εκλογή ΠτΔ θα ενταθεί η προσπάθεια για επιβολή νέου μνημονίου και για κατοχύρωση των μέχρι τώρα αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, παραπέρα ενίσχυση του άθλιου καθεστώτος επιτροπείας, που καταργεί το δικαίωμα του λαού να αποφασίζει για τη ζωή και το μέλλον του.

Η επιλογή αυτή όμως δεν είναι εύκολη. Προσκρούει στην αδυναμία του κεφαλαίου να ξεπεράσει την κρίση του συστήματος, στην ένταση της πολιτικής αστάθειας και στην κοινωνική πόλωση, καθώς και στην αγωνιστική δυνατότητα του λαού και των εργαζομένων να επηρεάσουν τις εξελίξεις από τη σκοπιά των συμφερόντων τους.

Γι’ αυτό θα ενταθεί η επιχείρηση τρομοκράτησης του λαού. Δηλώσεις παραγόντων, ΜΜΕ, πτώση χρηματιστηρίου, αύξηση σπρεντ κλπ.) αποσκοπούν στην καθυπόταξη κάθε διαμαρτυρίας και ανυπακοής, στην ενίσχυση της τάσης υποταγής και στη σταθεροποίηση της κυριαρχίας του μαύρου μετώπου, στην αύξηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Γι’ αυτό κύκλοι όπως ο Γιουνκέρ δίνουν «χέρι βοηθείας» στις  ακραιφνείς μνημονιακές και αστικές δυνάμεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κλπ.). Παράλληλα όμως προετοιμάζονται και για το ενδεχόμενο ανάληψης της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει δώσει ήδη τα διαπιστευτήριά του. Αυτό εκφράζεται για παράδειγμα στις δηλώσεις του Επιτρόπου Οικονομίας Μοσκοβισί πως «όποια και να είναι η απόφαση του Ελληνικού Κοινοβουλίου υπάρχουν τρόποι για να προχωρήσουμε».  Τονίζουμε γι’ άλλη μια φορά πως εντός του πλαισίου του ευρώ, της ΕΕ, των αγορών και του συστήματος, δεν μπορεί να υπάρχει διέξοδος υπέρ του λαϊκών συμφερόντων. Δεν μπορεί να υπάρχει αποτελεσματική διαπραγμάτευση ή φιλολαϊκή διαχείριση, όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα μέτρα που απαιτούνται δεν οδηγούν σε ανέφελη κοινοβουλευτική και διαχειριστική πορεία, αλλά θέτουν το δίλημμα της ενσωμάτωσης - υποταγής ή της σύγκρουσης – ανατροπής με όρους πολιτικής ταξικής αναμέτρησης.

Από την άλλη η προσπάθεια του μαύρου μετώπου να επιβάλλει, με κάθε τρόπο, τη συνέχιση της αντεργατικής αντιλαϊκής επίθεσης προϋποθέτει το κτύπημα της δυνατότητας του εργατικού και λαϊκού κινήματος να αγωνίζεται, να αντιστέκεται, να ανατρέπει. Γι' αυτό ενισχύεται η τάση του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού, αναβαθμίζεται η κυβερνητική και κρατική καταστολή των αγώνων, όπως είδαμε και στη συνολική αστυνομική, ασφαλίτικη, επικοινωνιακή και ιδεολογική επίθεση ενάντια στις διαδηλώσεις την 6η Δεκέμβρη, αλλά και το προηγούμενο διάστημα (φοιτητικό κίνημα, Πολυτεχνείο). Αυτή η τάση εκφράστηκε και στην κατάφωρη αντιδημοκρατική άρνηση των δικαιωμάτων του Νίκου Ρωμανού, αλλά και στα «μαύρα» πολιτικά σχέδια που συνόδευαν την κυβερνητική αδιαλλαξία ακόμα και μετά από 30 μέρες απεργία πείνας. Η προσπάθεια αυτή συναντά αντίσταση από τις μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος. Ούτε η καταστολή, ούτε η ιδεολογική τρομοκρατία της κυρίαρχης τάξης μπορεί να σταματήσει την οργή του κόσμου.  Αποτελεί ήττα της κυβέρνησης η υποχρέωση σε αναδίπλωση στην υπόθεση Ρωμανού, η αποτροπή του μαύρου σχεδίου, γεγονός που έδειξε πως το μαζικό κίνημα μπορεί!

Για να φύγει η άθλια συγκυβέρνηση, να αποφευχθεί η εκλογή ΠτΔ και να υπάρξει άλλη πολιτική με κέντρο τα εργατικά και νεολαιίστικα συμφέροντα χρειάζεται μεγάλη κινητοποίηση και επαγρύπνηση του λαϊκού παράγοντα και της μαχόμενης Αριστεράς και όχι αναμονή (όπως προωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ) ή υποτίμηση των αντιδραστικών εξελίξεων, αφού έτσι κι αλλιώς αντιλαϊκή θα είναι η πολιτική (ΚΚΕ).

Στις συνθήκες αυτές αποκτά όλο και μεγαλύτερη σημασία η απόφαση του πρόσφατου Π.Σ.Ο.

• Για να  ανατραπεί η πολιτική του «μαύρου μετώπου» κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ και η αντιδραστική κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.
• Για να αλλάξει η πολιτική και όχι ο διαχειριστής. Για να σπάσει το «πλαίσιο» της βάρβαρης εκμετάλλευσης και της υποταγής στις αγορές, του κράτους έκτακτης ανάγκης, της επιτροπείας, της διαρκούς λεηλασίας μέσω χρέους, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Για ένα συνολικά άλλο, αντικαπιταλιστικό δρόμο στην ελληνική κοινωνία.
• Για την εργατική και λαϊκή αντεπίθεση.  Για την είσοδο του εργατικού και λαϊκού κινήματος στο προσκήνιο, με νέα απαιτητικότητα  και μαχητικότητα. Για να ξηλωθούν όλα τα μνημονιακά μέτρα και οι αντιδραστικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, για ουσιαστικές κατακτήσεις προς όφελος των εργαζομένων και σε βάρος του κεφαλαίου.
• Για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, την ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και των δυνάμεων της ανατροπής.

Με βάση όλα αυτά, για το επόμενο κρίσιμο 15νθήμερο προτάσσουμε την αναγκαιότητα κινητοποίησης λαού και νεολαίας, για ένα μαζικό αγωνιστικό ξεσηκωμό, με στόχο: την ήττα και ανατροπή της πολιτικής του μαύρου μετώπου, την πτώση της αντιδραστικής συγκυβέρνησης κι επομένως την αποτυχία της προεδρικής εκλογής. Την αντεπίθεση του κινήματος, ενάντια στην λογική της προεδρικής και εκλογικής αναμονής και με περιεχόμενο ανατρεπτικό.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κινητοποιείται σε αυτή την κατεύθυνση: Στηρίζει τις ταξικές δυνάμεις του μαζικού κινήματος (πρωτοβάθμια σωματεία, συντονισμούς από τα κάτω, σχήματα – κινήσεις) που έχουν θέσει το στόχο μαζικών κινητοποιήσεων (απεργιών, συγκεντρώσεων, κ.λπ.) στους σταθμούς των τριών ψηφοφοριών για πρόεδρο. Προωθεί ην ανάγκη συνεργασίας σωματείων με στόχο την ανασύσταση του συντονισμού πρωτοβάθμιων σωματείων αξιοποιώντας τα βήματα οργάνωσης και συντονισμού από τα κάτω που εκδηλώνονται σε μια σειρά χώρους. 

Για την προώθηση αυτής της πολιτικής καλεί όλα τα μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να συμβάλλουν με διάθεση και πρωτοβουλία στους χώρους δουλειάς, στο φοιτητικό κίνημα, στις γειτονιές να σπάσει η κυριαρχία της ευρύτερης τάσης της αναμονής με συστηματική δουλειά από τα κάτω. Ιδιαίτερα καθηλωτική είναι η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ΚΚΕ, που, με τον ιδιαίτερο τρόπο του ο καθένας, αρνούνται την ανάγκη πολιτικής κινητοποίησης του μαζικού κινήματος ενάντια στην προεδρική εκλογή. Επιμένουμε σε κάλεσμα στην μαχόμενη Αριστερά, στην αγωνιστική βάση του ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΚΕ και βεβαίως σε όλο το μαζικό κίνημα να πάρουν πρωτοβουλίες, να συμβάλλουν στην ανάγκη να βγει ο λαός στο προσκήνιο για να αλλάξει η πολιτική και να πέσει η κυβέρνηση από τα κάτω κι απ’ αριστερά.

Παράλληλα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ετοιμάζεται και για το ενδεχόμενο εκλογών. Καλεί όλα τα μέλη της στην μεγαλύτερη πολιτική και οργανωτική εγρήγορση. Επισπεύδει τις διαδικασίες, με βάση την απόφαση του Π.Σ.Ο., για την προώθηση της πρότασης για αναβαθμισμένη κοινή δράση, πολιτική συνεργασία και συσπείρωση των αντικαπιταλιστικών, αντιιμπεριαλιστικών, αντιΕΕ, αντισυστημικών δυνάμεων και αγωνιστών. Επιδιώκει η πολιτική συνεργασία, συγκροτούμενη στη βάση του αναγκαίου πλαισίου, όπως το καθόρισε το Π.Σ.Ο., να έχει και εκλογική έκφραση, εφ’ όσον υπάρξουν αυτές. Στόχος μας, στα ασφυκτικά χρονικά πλαίσια των πολιτικών εξελίξεων να ολοκληρωθούν οι επαφές το επόμενο δεκαήμερο. Σε κάθε περίπτωση η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα παρέμβει στην πιθανή εκλογική μάχη με τη γραμμή της αντικαπιταλιστικής ανατροπής.

Τέλος, η ΚΣΕ έκανε μια πρώτη συζήτηση εν όψει των πολιτικών εξελίξεων για το ενδεχόμενο σύντομης αναβολής της συνδιάσκεψης ή επίσπευσης αυτής. Τελική απόφαση θα ληφθεί στην επόμενη συνεδρίαση της. Σε κάθε περίπτωση η συζήτηση στις τοπικές και κλαδικές επιτροπές είναι επιβεβλημένη, στο φόντο των τελευταίων πολιτικών εξελίξεων, με στόχο την καλύτερη πολιτική και οργανωτική προετοιμασία των δυνάμεων μας για τις μάχες που έχουμε μπροστά μας. Ανεξάρτητα του χρόνου πραγματοποίησης της συνδιάσκεψης ισχύουν όσες διαδικασίες είχαν αποφασιστεί από την τελευταία συνεδρίαση του Π.Σ.Ο. για την οργανωτική προετοιμασία της (εγγραφές μελών, συλλογή συνδρομών κ.ο.κ.)

Η Κ.Σ.Ε. της ΑΝΤΑΡΣΥΑ