Το κείμενο της κεντρικής ομιλίας στην προεκλογική εκδήλωση της Αθήνας της 14/9
Σύντροφοι & συντρόφισσες,
Απ αυτό το χώρο ξεκίνησε το βράδυ της 5ης Ιουλίου η προσυγκέντρωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Λίγη ώρα αργότερα ζήσαμε όλοι μια συγκλονιστική στιγμή: η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπήκε ορμητικό κόκκινο ποτάμι στο Σύνταγμα και χρωμάτισε με το ΟΧΙ μέχρι τέλος όλη την πλατεία.
Και είμαστε σήμερα πάλι εδώ, στον ίδιο χώρο για να στείλουμε το μήνυμα ότι το ποτάμι πίσω δεν γυρνά.
Είμαστε πάλι εδώ 5 μέρες πριν τις εκλογές και 5 χρόνια απ την έναρξη των μνημονιακών πολιτικών της καταστροφής
Μια μνημονιακή καταστροφή που δεν αντέχεις πια να την περιγράφεις γιατί τη βιώνεις κάθε μέρα σε κάθε πτυχή της ζωής σου
Τη βιώνεις όταν πας στο νοσοκομείο και βλέπεις εξαντλημένους γιατρούς και νοσηλευτές να προσπαθούν να κρατήσουν όρθιο ένα δημόσιο σύστημα υγείας που καταρρέει.
Τη βιώνεις όταν βλέπεις σχολεία χωρίς δασκάλους και μαθητές που πεινάνε
Τη βιώνεις όταν φίλοι και γνωστοί σου λένε να έχεις το νου σου γιατί ψάχνουν για δουλειά.
Όταν πηγαίνεις από συνέντευξη σε συνέντευξη και στο τέλος του μήνα στήνεσαι στην ουρά του ΟΑΕΔ. Όταν ακούς την φράση “ανασφάλιστος είμαι, αλλά τουλάχιστον μας πληρώνει”.
Τη βιώνεις όταν αποχαιρετάς αγαπημένους φίλους στο αεροδρόμιο μην ξέροντας πότε θα τους ξαναδείς.
Όταν νιώθεις τον φόβο του πλειστηριασμού για χρέη προς τις τράπεζες ή την εφορία
Όταν βλέπεις τους ηλικιωμένους να ψάχνουν τα 5λεπτα να δουν αν τους φτάνουν να αγοράσουνε ψωμί.
. Όταν αρνείσαι πεισματικά να συνηθίσεις να βλέπεις κόσμο να ψάχνει στα σκουπίδια για φαΐ.
Όταν κάνεις τον υπολογισμό και βλέπεις ότι αν πληρώσεις την ΔΕΗ δεν θα σου φτάσουν για το σούπερ μάρκετ.
Όταν έχεις χρόνια να πας διακοπές
. Μία βαριά σκιά σε κάθε πτυχή της ζωής μας...
Μετά από αυτά τα 5 χρόνια έχουμε βιώσει πια πολλά. Γνωρίζουμε ότι μέσα στο Ευρώ και την Ε.Ε. δεν υπάρχει διαπραγμάτευση, καλυτέρευση αλλά μόνο καταστροφή. Είδαμε με τον πιο καθαρό τρόπο ότι η Ευρώπη επιβάλει στον ελληνικό λαό τη φτώχεια, την πείνα και τη δυστυχία, τη διάλυση της υγείας, της παιδείας, της εργασίας. Ευρωπαϊκή ένωση σημαίνει ανεργία, δουλειά χωρίς δικαιώματα, μισθοί και συντάξεις πείνας, 2,5 εκατομμύρια κάτω από το όριο της φτώχειας, φοροληστεία της λαϊκής οικογένειας, πλειστηριασμοί, διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης. Ε.Ε. σημαίνει ότι δεν υπάρχει δημοκρατία, ούτε καν αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Για να νομοθετήσει η ελληνική βουλή πλέον πρέπει να στέλνει τα νομοσχέδια για έγκριση από μη εκλεγμένους γραφειοκράτες, τεχνοκράτες των Βρυξελλών, τσιράκια των πολυεθνικών μονοπωλίων. Ε.Ε. σημαίνει ότι δεν θα μείνει μικρός ή μεγάλος ελεύθερος χώρος, δεν θα μείνει ορυκτός πλούτος, δεν θα μείνει παραλία, δεν θα μείνει δημόσια περιουσία ή εγκατάσταση ή υποδομή που δεν θα ξεπουληθεί, που δεν θα δοθεί βορά στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Ε.Ε. σημαίνει ιμπεριαλισμός και πόλεμος. Σημαίνει χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες να θαλασσοπνίγονται ή να πατάνε νάρκες στον Έβρο. Σημαίνει ότι οι θάλασσες που κολυμπάμε θα ξεβράζουν πτώματα παιδιών. Σημαίνει σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, επιστροφή του ναζισμού σαν μορφή και πρακτική αποδεκτή ακόμα και σε κυβερνητικές θέσεις (Ουκρανία). Ε.Ε. σημαίνει καταστροφή των επόμενων γενιών, καμία προοπτική καμία ελπίδα. Σημαίνει επιτήρηση, λιτότητα, μνημόνια για πάντα.
Σύντροφοι & συντρόφισσες,
Η συγκλονιστική και ιστορική περίοδος που βιώνουμε τα τελευταία 5 χρόνια συνεχίζεται με νέο πλέον δεδομένο, την πρωτοφανή μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και την κατάρρευση της κυβέρνησής του.
Η «πρώτη φορά Αριστερά» των ψεύτικων - όπως τραγικά αποδείχτηκε - προσδοκιών και των ελπίδων ενός ριζοσπαστικοποιημένου λαού που μεθοδευμένα και επικοινωνιακά η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και η γύρω από αυτήν , καλλιέργησε όλο το προηγούμενο διάστημα πριν τις εκλογές του Γενάρη, διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη, απειλώντας να ευνουχίσει το εργατικό και λαϊκό κίνημα, να προσβάλλει και να ατιμώσει συνολικά την Αριστερά στην χώρα.
Γιατί καταλήξαμε εδώ; Μήπως πρόκειται για το αναπόφευκτο αποτέλεσμα ενός στυγνού εκβιασμού μπροστά στον οποίο καμία κυβέρνηση όσο Αριστερή και πατριωτική κι αν ήταν δεν θα μπορούσε να αντέξει; ή μήπως ήταν η απειρία και η διαπραγματευτική ανικανότητα μιας νέας και αμόλυντης κυβερνητικής ομάδας που πίστεψε ότι οι «δημοκρατικοί» θεσμοί και οι φίλοι και εταίροι μας της ΕΕ, θα μας ακούσουν;
Απαντάμε. Τίποτα απ’όλα αυτά. Το νέο, τρίτο και χειρότερο μνημόνιο εξόντωσης της ελληνικής κοινωνίας που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μαζί με τους γνωστούς μνημονιακούς διαθέσιμους και πρόθυμους όλης της προηγούμενης περιόδου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ είναι ένα φυσιολογικό αποτέλεσμα. Είναι η λογική κατάληξη ενός οργανωμένου και προγραμματισμένου σχεδίου της ηγετικής ομάδας του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ βασισμένου στην στρατηγική θεώρησή του αυτήν της αλλαγής των συσχετισμών στην ΕΕ από τα μέσα, εντέλει ενός καπιταλισμού που μπορεί να έχει ανθρώπινο πρόσωπο και κοινωνικές ευαισθησίες . Η συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ στους πιστωτές και δανειστές της ΕΕ, στις τρόικες εξωτερικού και εσωτερικού, η ταξική υποταγή του σε την ξένη και ντόπια ολιγαρχία και τον ιμπεριαλισμό ήταν προγραμματισμένη
Ο Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ εκβιάστηκαν γιατί ήθελαν να εκβιαστούν.
Η διαπίστωση αυτή είναι εύκολη αν δει κανείς την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ από τις εκλογές του 2012. Αν δει κανείς το πώς από το «καμία θυσία για το ευρώ» πήγαμε στο «νόμισμα δεν είναι φετίχ» και στη συνέχεια στο «ευρώ και στην ΕΕ πάση θυσία» και τον «έντιμο συμβιβασμό». Από την σχεδιασμένη προσπάθεια ακύρωσης και εξαφάνισης ενός συγκλονιστικού λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος αντιμνημονιακού κυρίως και στην αρχή αλλά και με συνεχώς αναπτυσσόμενα ταξικά και αντι-ευρώ και αντι-ΕΕ χαρακτηριστικά. Από την μετατροπή του από μέτωπο σε κόμμα με συνοπτικές διαδικασίες για τις ανάγκες των εκλογών και της κυβερνητικής εξουσίας, με ταυτόχρονη κατάργηση και αποκλεισμό των ριζοσπαστικών του συνιστωσών . Από την υποδοχή σε κυβερνητικές θέσεις προσώπων από το παλιό και απαξιωμένο στην συνείδηση του περισσότερου κόσμου αλλά δοκιμασμένο για το κεφάλαιο και τις ανάγκες του πολιτικό προσωπικό κυρίως από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ χωρίς καν να είναι στα ψηφοδέλτιά του. Από την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη 2015, όταν υπογράφηκαν στην ουσία η παράταση του 2ου μνημονίου, η αποδοχή του χρέους και η σταθερή και απρόσκοπτη αποπληρωμή του εις το διηνεκές και μπήκαν οι βάσεις για το τρίτο, «αριστερό» μνημόνιο.
Και κυρίως από την προδοσία της απόφασης του 62% του λαού στο δημοψήφισμα που ενώ επί μια εβδομάδα και με κλειστές τις τράπεζες δέχτηκε πυρ ομαδόν και εκβιάστηκε χυδαία από όλο το αστικό μπλοκ εξουσίας άντεξε και χαστούκισε με το περήφανο ΟΧΙ τα μούτρα των τοκογλύφων-εκβιαστών του. Από την ξεδιάντροπη μετατροπή αυτού του μαζικού, εργατικού, νεολαιίστικου, ταξικού, ΟΧΙ, στο ταπεινωτικό ΝΑΙ σε όλα, σε Σόιμπλε, Μέρκελ και την γνωστή παρέα τους.
Τώρα μας λένε ότι η συμφωνία είναι κακή, αλλά ή έξοδος από την ευρωζώνη θα ήταν καταστροφική, ότι δεν υπήρχε και δεν υπάρχει εναλλακτικός δρόμος και αφού τα μνημόνια, η αέναη αποπληρωμή του χρέους και η σκληρή λιτότητα είναι μονόδρομος είναι καλύτερα να εφαρμοστούν από μια «αριστερή» κυβέρνηση και τους αναγκαίους κοινοβουλευτικούς σύμμαχούς της. Ποιόν νομίζουν ότι μπορεί να συνεχίζουν να κοροϊδεύουν;
Η ιμπεριαλιστική ΕΕ και το ευρωπαϊκό κεφάλαιο γνωρίζει ότι η εφαρμογή της τρίτης δανειακής σύμβασης και το συνοδευόμενο τρίτο μνημόνιο είναι αδύνατον να υλοποιηθούν σε μια ισοπεδωμένη χώρα και ένα πλήρως φτωχοποιημένο λαό. Αυτό εκτιμούν και τα έντυπα και περιοδικά τους, αυτό ομολογούν έγκριτοι συστημικοί οικονομολόγοι και χρηματοπιστωτικοί οίκοι. Για αυτό το λόγο κατά την άποψή μου παίζουν το τελευταίο τους χαρτί και τα δίνουν όλα σε αυτές τις εκλογές.
Σε αυτές τις εκλογές ξέρουμε από τώρα την κυβέρνηση. Θέλουν να υπάρξει μια υπερ-μνημονιακή συγκυβέρνηση, αν είναι δυνατόν με όλα τα κόμματα μέσα σε αυτήν, από τα παραδοσιακά υποχείρια τους, το γνωστό πολιτικό συρφετό ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ-ΔΗΜΑΡ, μέχρι τους όψιμους οπαδούς της «ρεαλ πολιτίκ» του ΣΥΡΙΖΑ. Αν προσεχτικά κανείς διαβάσει τις τελευταίες συνεντεύξεις και δηλώσεις στελεχών του αλλά και ιδιαίτερα αυτές ενός από τους αρχιτέκτονες της πορείας του και ενός από τα αγαπημένα πρόσωπα του αστικού συστήματος διαχρονικά Γ. Δραγασάκη, θα μπορέσει να συνειδητοποιήσει το υπόγειο μήνυμά τους προς την ολιγαρχία ντόπια και ξένη και φυσικά προς το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες ότι αν το χρειαστούν και το απαιτήσουν τότε ο υπεύθυνος και ώριμος ΣΥΡΙΖΑ θα συγκυβερνήσει ακόμα και με την ΝΔ, αποκλείοντας τις επαναληπτικές εκλογές. Σε αυτές τις εκλογές ξέρουμε από τώρα και το πρόγραμμα, θα είναι το 3ο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ
Το σύστημα επενδύει ακόμα και στη νέο-ναζιστική συμμορία της Χ.Α προβάρουν τις αστικά κοστούμια τους, αποτάσσοντας το δήθεν αντιμνημονιακό αλλά στην ουσία πατριδοκάπηλο και φασιστικό παρελθόν τους, γλείφοντας οι εκπρόσωποί τους όπου τους δίνεται ευκαιρία το αστικό μπλοκ εξουσίας, του οποίου πάντα βέβαια ήταν οι πιο πιστοί υπηρέτες και τραμπούκοι.
Το μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι το χειρότερο επειδή συμπυκνώνει με τον πιο τραγικό τρόπο για τον εργαζόμενο λαό και τα συμφέροντά του την κατάρρευση του απατηλού σχεδίου μιας κυβέρνησης που προέρχεται από την Αριστερά, αλλά γιατί αποτελεί την δραματική ολοκλήρωση μιας συνολικής νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης του ελληνικού καπιταλισμού, στρατηγικού χαρακτήρα, που άλλωστε εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες της Ε.Ε αλλά στην Ελλάδα έχει χαρακτηριστικά ισοπέδωσης, λόγω των ιδιαίτερων στοιχείων που διέπουν τον ελληνικό σχηματισμό ως αδύναμου κρίκου (διαλυμένη πρωτογενής παραγωγή από την επιβολή των προηγούμενων ευρωενωσιακών πολιτικών, διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, ισχυρά συνδικάτα και Αριστερά κ.α). Το μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει ουσιαστική κατάργηση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος, φορολεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων, μαζικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, προλεταριοποίηση των μεσαίων στρωμάτων και συντριβή της φτωχομεσαίας αγροτιάς, καταβαράθρωση των μισθών και εργαζόμενους σκυφτούς και υποταγμένους χωρίς δικαιώματα με μισή δουλειά και ζωή, μετατροπή των συντάξεων σε επιδόματα κηδείας, καταστροφή των δημόσιων αγαθών, υγείας και παιδείας και αναρίθμητες στρατιές ανέργων.
Εμείς λέμε ότι όχι μόνο πρέπει να ξηλώσουμε παλιά και νέα μνημόνια, για να ανασάνει η κοινωνική πλειοψηφία αλλά να πάμε και το ΟΧΙ του λαού μέχρι το τέλος, να πούμε όλη την αλήθεια στον λαό και όχι την μισή, να συγκρουστούμε με τον πραγματικό εχθρό, την πραγματική αιτία των δεινών του κόσμου της εργασίας και του μόχθου, που είναι ο καπιταλισμός και η κρίση του, είναι οι υπερεθνικοί σχηματισμοί ολοκλήρωσής του στους οποίους ανήκει και η Ε.Ε και όλα τα άλλα εργαλεία του οικονομικά και στρατιωτικά (όπως και το ΔΝΤ, η παγκόσμια τράπεζα, το ΝΑΤΟ ο ΟΟΣΑ κλπ).
Εμείς λέμε ότι παραμονή στην Ε.Ε σημαίνει δημοσιονομικό σύμφωνο, με όλους τους πολύπλοκους και αλλεπάλληλους μηχανισμούς αιώνιας επιτήρησης και ελέγχου των δημοσιονομικών, σημαίνει ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς των χωρών-μελών, και ποινές για όσους δεν προσαρμόζονται δηλ. παντοτινά μνημόνια, παροχή ρευστότητας όχι για τις λαϊκές ανάγκες αλλά για να συνεχίζουν οι τράπεζες να παίζουν το «θεάρεστο» τοκογλυφικό τους ρόλο. Παραμονή στην φυλακή του ευρώ και της Ε.Ε σημαίνει ένα ατελείωτο αντιλαϊκό και βάρβαρο υπερ-μνημόνιο από το οποίο δεν θα βγούμε ποτέ, γιατί αυτός είναι και ο βασικός λόγος που επιβλήθηκε, για να μπορέσουν να μετατραπούν οι χώρες σε οικονομικές αποικίες και οι λαοί τους σε άνευρες μάζες, που θα κανιβαλίζονται για ένα κομμάτι ψωμί.
Εμείς λέμε ότι υπάρχει άλλος δρόμος
ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΑΞΙΚΑ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΟΥ ΟΧΙ ΜΕ:
Κατάργηση όλων των μνημονίων νέων και παλιών.
Αυξήσεις εδώ και τώρα στους μισθούς, δουλειά στους ανέργους, δικαιώματα για τους εργαζόμενους. Να χάσει πλούτο, προνόμια και εξουσία το κεφάλαιο.
Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και στρατηγικών επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο..
Παύση πληρωμών, μη αναγνώριση, διαγραφή του χρέους.
Έξοδος από το ευρωζώνη, ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ.
Όχι στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, αγώνας για την υπεράσπιση της ειρήνης στην περιοχή μας. Έξοδος από το ΝΑΤΟ.
Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι, άσυλο και στέγη, νομιμοποίηση όλων, να διαλυθεί η Φρόντεξ της «Ευρώπης φρούριο».
Ισόβια στους δολοφόνους της Χρυσής Αυγής, κανένα περιθώριο να ξανασηκώσουν κεφάλι σαν τάχα «πατριωτική αντιμνημονιακή αντιπολίτευση».
Απελευθέρωση από την χούντα των «θεσμών», την δικτατορία των αγορών, του μνημονιακού κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού, της εργοδοτική βίας, της κατάργησης κάθε λαϊκής κυριαρχίας, τον νεοφασισμό. Για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες της εποχής μας..
Υπεράσπιση της μικρομεσαίας αγροτιάς από την ΕΕ και τους επιχειρηματίες / τσιφλικάδες που με όπλο το μνημόνιο θέλουν να συγκεντρώσουν την γη.. Προστασία των ελευθεροεπαγγελματιών και των μικρομεσαίων από την φορολεηλασία και την επέλαση των πολυεθνικών.
Μετά την κατάρρευση της γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ με την πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση και την έντιμη διαπραγμάτευσή της, θεωρούμε ότι ούτε η γραμμή του ΚΚΕ συνέβαλλε στην οργάνωση και την αποτελεσματική αντίσταση του εργαζόμενου λαού. Δείχνει με την στάση του όλο το προηγούμενο διάστημα ότι ενδιαφέρεται μόνο για ιδεολογικά μέτωπα, δηλ. μέτωπα μόνο με τον εαυτό του, θεωρεί ως τον κύριο αντίπαλο όλες τις μαχόμενες δυνάμεις στα αριστερά του και στην κεντρική πολιτική σκηνή αλλά δυστυχώς και στην ίδια την ταξική πάλη, βάζοντας ως προϋπόθεση την ένταξη ή την συμμαχία με οδηγό τις δυνάμεις του στο ΠΑΜΕ. Η απόφασή του να καλέσει σε άκυρο (έστω και ως διπλό όχι και αποδέσμευση από ΕΕ) στο δημοψήφισμα, έδειξε ότι δε θέλει ουσιαστικά να συναντηθεί με τις λαϊκές μάζες που ριζοσπαστικοποιούνται εισπράτοντας μεγάλη αποδοκιμασία ακόμα και από μέλη και ψηφοφόρους του. Δείχνει ότι δεν θέλει ουσιαστικά και φοβάται να κάνει πολιτική, προτιμώντας την περιχαράκωση και την απομόνωση για να προστατεύσει την ιδεολογική του καθαρότητα, μεταθέτοντας τα καυτά για τον λαό ζητήματα της πάλης εδώ και τώρα για έξοδο από ευρώ και ΕΕ σε ένα ακαθόριστο, αβέβαιο και απελπιστικά θολό μέλλον μιας λαϊκής εξουσίας.
Θεωρούμε θετική από την άλλη μεριά και την χαιρετίσαμε την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ από τα αριστερά της αριστερής πλατφόρμας και αναζητήσαμε με ειλικρινή και συντροφικό τρόπο με την νεοσύστατη ΛΑ.Ε τρόπους ακόμα και εκλογικής συνεργασίας. Όμως η έλλειψη ουσιαστικής αυτοκριτικής από τους συναγωνιστές της ΛΑ.Ε όχι μόνο για την συμμετοχή τους στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και την ουσιαστική στήριξη που της έδωσαν πριν να αναγκαστούν στην ουσία να αποχωρήσουν, ούτε ο τρόπος που φτιάχτηκε η ΛΑ.Ε ή ο ηγεμονικός τρόπος με τον οποίο θεώρησε ότι θα μπορούσε να φτιαχτεί ένα τέτοιο μέτωπο, αλλά ούτε και η τελική επικράτηση της γραμμής στο εσωτερικό της όπως αποτυπώθηκε και στο προγραμματικό της πλαίσιο, της αυταπάτης (όπως εμεις επιμένουμε) ότι μπορούμε να γυρίσουμε στο εθνικό νόμισμα και σε μια φιλολαϊκή, πατριωτική, κυβερνητική πορεία χωρίς την οριστική ρήξη με το κεφάλαιο και την τελική σύγκρουση και αποδέσμευση από την Ε.Ε ήταν λόγοι που απέτρεψαν μια τέτοια εξέλιξη. Πρέπει να πούμε ότι αυτό που χρειάζεται ο εργαζόμενος λαός σήμερα που συντρίβεται από τα οικονομικά τανκς της Ε.Ε και του κεφαλαίου δεν είναι ένας πιο τίμιος ΣΥΡΙΖΑ που αυτή την φορά θα επιχειρήσει πιο αποφασιστικά να εφαρμόσει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης σε συμμαχία με μερίδες του κεφαλαίου για μια υποτίθεται πραγματική παραγωγική ανασυγκρότηση αλλά στα πλαίσια της ΕΕ και ενός καπιταλισμού που καταρρέει σε παγκόσμια κλίμακα.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συμβάλλει με όλες τις δυνάμεις της, ιδιαίτερα μετά τις εκλογές για να αναπτυχθεί ένα ανασυγκροτημένο και πολιτικά συνειδητοποιημένο εργατικό κίνημα, το οποίο δεν θα αφήσει να περάσουν από πάνω του σαν οδοστρωτήρας τα νέα μέτρα. Θα παλέψει ώστε ο αποφασισμένος και οργανωμένος λαός να πάρει τις τύχες του και την ζωή του στα δικά του χέρια. Για να μπορέσει να συγκρουστεί με τους εκμεταλλευτές και τους δυνάστες του και να νικήσει. Είναι τώρα μια μεγάλη ευκαιρία που ο εργαζόμενος λαός έχει αποκτήσει εμπειρία, έχει δοκιμάσει όλες τις λύσεις που πονηρά του προσέφερε το σύστημα, όλα τα προηγούμενα χρόνια και που όλα κάθε φορά κατέληγαν στην φτωχοποίηση και την εξαθλίωσή του.
Σε αυτήν την τιτάνια προσπάθεια εμείς θα συνεχίσουμε να καλούμε όλες τις μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς, τους αγωνιστές του ΚΚΕ (παρόλο που έχουμε μια διαφορετική αντίληψη για την επανάσταση και τον σοσιαλισμό, την εργατική-λαϊκή εξουσία και τον κομμουνισμό) και της ΛΑ.Ε, να παλέψουμε μαζί στα σωματεία, να αγωνιστούμε μαζί στους χώρους δουλειάς όπου κεφάλαιο και αφεντικά έχουν ξεσαλώσει, να συγκρουστούμε ενιαία με τον εργοδοτικό –κυβερνητικό συνδικαλισμό και την ξεπουλημένη στον ΣΕΒ και το κεφάλαιο ΓΣΕΕ, να δουλέψουμε μαζί στις γειτονιές και στους μαζικούς χώρους, να οργανώσουμε μαζί την αντίσταση και την αντεπίθεση του κόσμου που παράγει τον πλούτο αλλά του τον κλέβουν, ώστε να φτιαχτεί από τα κάτω με βάση τις ανάγκες και την συσσωρευμένη εμπειρία των εργαζομένων ένα πανίσχυρο εργατικό κίνημα αλλά και το απαραίτητο πολιτικό μέτωπο των δυνάμεων του ΟΧΙ μέχρι τέλος που θα μπορέσει να οδηγήσει τον λαό στην ανατροπή των μνημονιών αλλά και στο δρόμο της οριστικής και αμετάκλητης ρήξης με το κεφάλαιο και της ανατροπής του σάπιου συστήματός του.
Η αποφασιστική στήριξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 20 του Σεπτέμβρη, κάθε ψηφοδέλτιο υπερ της εκλογικής συνεργασίας ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΕΕΚ-ανένταχτων αγωνιστών, θα ενισχύσει αυτούς τους αγώνες και αυτήν την προοπτική του κοινωνικού και πολιτικού μετώπου.
Δεν υπάρχει χαμένη ψήφος, φάνηκε τη βδομάδα πριν το δημοψηφισμα οπου σε κάθε πλατεία σε κάθε γειτονιά ήταν σαν να είχε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ 36% και ο ΣΥΡΙΖΑ 0,6%
Σύντροφοι & συντρόφισσες,
Το ΚΚΕ έχει επιλέξει την περιχαράκωση και όχι τη ρήξη και την ανατροπή στο σήμερα
Η Λαϊκή Ενότητα , για την ώρα, δε θέλει την ανταρσία σε ΕΕ και κεφάλαιο, την ανταρσία μέχρι τέλος
Γι΄αυτό ψήφο στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη λαϊκή ενότητα της ρήξης και της ανατροπής
Λέμε λοιπόν σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε αγωνιστή, σε κάθε αριστερό να ψηφίσει την εκλογική συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΕΕΚ – ανένταχτων για να είναι την επόμενη μέρα γελαστός και όχι γελασμένος
ΑΝΤΑΡΣΥΑ με υ στην κάλπη στις 20/9 για να έχουμε ανταρσία με ι παντού από 21/9
