ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΥΓΕΙΑΣ – ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΙΜΗΤΟΜΟ ΑΠΟΦΑΣΗ ΥΠΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΟΝ ΕΟΠΥΥ

Η γενοκτόνος πολιτική των μνημονίων και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συνεχίζεται με αμείωτη ένταση όσο βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση. Νέο επεισόδιο αυτής της αιμοβόρας πολιτικής παίζεται αυτές τις μέρες με την υπογραφή σύμβασης των θεραπευτών ειδικής αγωγής με τον ΕΟΠΥΥ που ξέρουμε ότι ως μνημονιακή υποχρέωση των μέχρι τώρα εθελόδουλων κυβερνήσεων αποτελεί πρόσφορο εργαλείο για να πετάνε το κόστος της περίθαλψης και θεραπείας στις πλάτες μας. Ξέρουμε ότι αν υπογραφεί η σύμβαση θα υπάρξουν πολύ μεγάλες μειώσεις στους μισθούς των εργαζόμενων, οι απολύσεις έχουν ξεκινήσει ήδη, μικρά κέντρα θα κλείσουν οπότε παιδιά και θεραπευτές θα συσσωρευτούν στα μεγάλα κέντρα/αλυσίδες, ενώ οι γονείς με διάφορα κόλπα θα κληθούν να πληρώσουν όλο το κόστος της θεραπείας των παιδιών τους. Ποια οικογένεια όμως στις σημερινές συνθήκες έχει να πληρώσει για τη θεραπεία του παιδιού της από την τσέπη της, ιδίως στις πιο βαριές περιπτώσεις που μπορεί να κάνουν 8-10 συνεδρίες την εβδομάδα; Όλα αυτά βέβαια συμβαίνουν κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη του υφιστάμενου συστήματος πιστοποίησης αναπηρίας το οποίο μέσω της άκριτης και μεθοδευμένης μείωσης ποσοστών αναπηρίας οδηγεί ακόμα και στην κατάργηση προνοιακών επιδομάτων σε άτομα με βαριές αναπηρίες και σπάνιες παθήσεις. Το αποτρόπαιο προνοιακό σύστημά τους δεν διστάζει να προχωρήσει στην κατάργηση των προνοιακών επιδομάτων ακόμα και όταν το άτομο με βαριά αναπηρία λάβει ένα πενιχρό ποσό από την σύνταξη του θανόντος γονέα του!!!

Οι γονείς που έχουν στην φροντίδα τους παιδιά κι ενήλικες ειδικής αγωγής είναι διπλά πληττόμενοι από την καπιταλιστική κρίση γιατί ως εργαζόμενοι έχουν υποστεί κι αυτοί μειώσεις ή είναι άνεργοι.. Όλοι θυμόμαστε ότι ακόμα και τις εποχές προ κρίσης ο ένας στους δύο γονείς εγκατέλειπε την εργασία του για να μπορέσει να παρέχει υποστήριξη και φροντίδα στο παιδί του με αναπηρία αφού το δημόσιο σύστημα πρόνοιας ήταν σχεδόν ανύπαρκτο. Εντέλει προ κρίσης και μέσα στην κρίση οι ίδιοι οι γονείς αναγκάζονται να σηκώνουν μόνοι τους το βάρος της εκπαίδευσης και της θεραπείας. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 200.000 παιδιά πανελλαδικά με αυτισμό, εγκεφαλική παράλυση, σύνδρομα κ.α που δεν έχουν πρόσβαση σε καμία μορφής θεραπεία και θα διευρυνθούν αν εφαρμοστεί αυτή η πολιτική. Οι ελάχιστες «δημόσιες» υποστηρικτικές δομές –το δημόσιες κυριολεκτικά σε εισαγωγικά- αφού υπάγονται σε καθεστώς Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου καταρρέουν χρόνο με το χρόνο, δεδομένου ότι η επιχορήγηση τους από το δημόσιο κορβανά μειώνεται με δραματικούς ρυθμούς. Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. Ενώ το 2009 ο προϋπολογισμός τους ήταν 25 εκατομμύρια ευρώ το ποσό αυτό το 2016 έχει μειωθεί στα 9 εκατομμύρια, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να είναι απλήρωτοι από 13 – 19 μήνες και οι διοικήσεις τους να απαιτούν δίδακτρα από τους γονείς για να παραμείνουν τα παιδιά τους εκεί.

Στην ιδιωτική ειδική αγωγή η κατάσταση δεν ήταν και δεν είναι πολύ καλύτερη. Οι εργαζόμενοι κάνουν μισές δουλειές, όπως παράλληλη στήριξη και κάποιες μέρες σε ιδιωτικά κέντρα, με μισές αποδοχές και μισά δικαιώματα, δουλεύοντας όμως με εξοντωτικά ωράρια. Αμοίβονται με ψίχουλα, τα καλοκαίρια που τα κέντρα κλείνουν δεν πληρώνονται, το 80% των περιπτώσεων ασφαλίζονται με μπλοκάκι (ως δήθεν ελεύθεροι επαγγελματίες ενώ δουλεύουν σε συνθήκες εξαρτημένης εργασίας), χωρίς να ξέρουν αν την επόμενη χρονιά θα έχουν δουλειά ή όχι.

Σε ιδιαίτερα δεινή θέση βρίσκονται οι οικογένειες ατόμων με βαριές αναπηρίες και πολλαπλές ανάγκες εξάρτησης που ζουν στην περιφέρεια, αφού το 2011 επί υπουργίας του γνωστού Μπόλαρη το προνοιακό σύστημα της χώρας δέχτηκε την πιο σφοδρή επίθεση με πρώτη την διάλυση των ήδη υπολειτουργούντων Κέντρων Κοινωνικής Υποστήριξης και Ένταξης Ατόμων με Αναπηρία (ΚΕ.ΚΥ.Κ.ΑμεΑ) και την άκριτη συγχώνευση ιδρυμάτων και θεραπευτηρίων χρονίων παθήσεων με στόχο την περαιτέρω μείωση των ήδη χαμηλών κονδυλίων που κατευθύνονταν στην πρόνοια.

Στη λαιμητόμο τίθενται με το σχέδιο των περίφημων συμβάσεων του ΕΟΠΥΥ και οι νεοσύστατες αλλά ασθμαίνουσες Στέγες Αυτόνομης Διαβίωσης που για τους γονείς αποτελούν τη μοναδική ελπίδα για το μέλλον των παιδιών τους μετά το θάνατό τους.

Το να συζητάμε και να δρούμε μόνο οι εργαζόμενοι του χώρου μας φτάνει; Προφανώς όχι. Γιατί η επίθεση είναι συνολική και αντίστοιχα συνολική πρέπει να είναι η απάντηση μας. Γιατί το αίτημα για Δημόσια Δωρεάν Υγεία – Παιδεία – Πρόνοια είναι το μόνο που μπορεί να πάει μπροστά την κοινωνία, αλλά και τη δική μας ανάγκη για σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς. Γιατί κανείς μόνος του δε μπορεί να αντικρούσει την επίθεση, ενώ όλοι μαζί μπορούμε. Πρέπει να συντονίσουμε τον αγώνα μας με τον αγώνα όλης της κοινωνίας για να αμφισβητήσουμε αυτό το μονόδρομο που μας οδηγεί στο γκρεμό μακριά από συντεχνιακές λογικές.

Δε θα ζήσουμε σα δούλοι. Μπορούμε να στείλουμε το φόβο στο άλλο στρατόπεδο, να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και να μην τους επιτρέψουμε να μας τρομοκρατούν. Μπορούμε να διαμορφώσουμε ένα μαζικό, εργατικό κίνημα που να απαιτεί την ανατροπή αυτού του συστήματος και την αλλαγή του με ένα άλλο που να βασίζεται στις δικές μας ανάγκες και της κοινωνίας.

Απαιτούμε:

1. Δημόσιες και δωρεάν δομές θεραπείας κι εκπαίδευσης που να εντάσσουν όλα τα παιδιά και τους ενήλικες ειδικής αγωγής. Κατάργηση των ΝΠΙΔ του κλάδου και ένταξη τους στο δημόσιο σύστημα.

2. Κατάργηση του ΕΟΠΥΥ. Κάλυψη όλων των αναγκών υγείας – πρόνοιας – εκπαίδευσης από τον κρατικό προϋπολογισμό χωρίς κλειστούς προϋπολογισμούς που στόχο έχουν τη μετακύλιση του οικονομικού κόστους στους εργαζόμενους και στους θεραπευόμενους.

3. Άμεσες μαζικές προσλήψεις θεραπευτών κι εκπαιδευτικών στις δημόσιες δομές και άμεση καταβολή των δεδουλευμένων τους.

4. Υπογραφή σύμβασης για τους εργαζόμενους στην ειδική αγωγή με σχέση μισθωτής εργασίας και ΙΚΑ

5. Επαναλειτουργία και εκσυγχρονισμός των διαλυμένων ΚΕΚΥΚΑμεΑ.

6. Πλήρης θεραπευτική κι εκπαιδευτική κάλυψη των παιδιών κι ενηλίκων που οι γονείς τους είναι άνεργοι.

7. Κατάργηση όλων των μνημονίων, νέων και παλιών.

8. Ρήξη με ευρώ και ΔΝΤ, έξοδο από την ΕΕ.

Δε θα αφήσουμε κανένα παιδί ή ενήλικο ειδικής αγωγής, με αναπηρία και χρόνιες ή σπάνιες παθήσεις χωρίς θεραπεία κι εκπαίδευση για να σωθεί το ευρώ. Δε θα αφήσουμε κανένα ψυχικά πάσχοντα χωρίς θεραπεία για να σωθούν οι τράπεζες. Κανένας γονιός να μην μείνει μόνος του για να σωθεί αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα. Δε θα αφήσουμε κανένα ασθενή χωρίς νοσοκομεία και φάρμακα για να σωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δε θα μείνουμε άνεργοι για να σωθεί η Τρόικα.

• Καλούμε σε κινητοποίηση έξω από το υπουργείο Υγείας τη Δευτέρα 16/1 στις 09.00 π.μ.

• Καλούμε στη δημιουργία συντονιστικού αγώνα ανοιχτού σε όλους τους εργαζόμενους και τους γονείς και προσπαθούμε να του δώσουμε πανελλαδικό χαρακτήρα.