ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΕΚ

ΣΤΗΝ 4η ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Το ΕΕΚ απευθύνει επαναστατικό κομμουνιστικό χαιρετισμό σε όλες τις συντρόφισσες και τους συντρόφους της 4ης Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ- της κρισιμότερης, ίσως, στην μέχρι τώρα πορεία σας.

Κρίσιμη είναι η ίδια η καμπή στην οποία βρίσκονται σήμερα ο κόσμος μας, η εργατική τάξη, οι λαϊκές μάζες, οι αγώνες, μαζί και το επαναστατικό κίνημα που επιμένει να παλεύει να καταργήσει την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, την ιμπεριαλιστική-καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Η δεκάχρονη άλυτη παγκόσμια καπιταλιστική κρίση κατέστρεψε εκατομμύρια ζωές , κι έφερε κοινωνική καταστροφή και στον λαό μας που τον απειλεί τώρα με πολεμικό σφαγείο, καθώς οι φλόγες από την Μέση Ανατολή φτάνουν πια στις πόρτες μας, με ευθύνη των ιμπεριαλιστών και των δύο αστικών τάξεων σε Ελλάδα και Τουρκία.

Πώς θα βγούμε από την κοινωνική καταστροφή, πώς θα αποτρέψουμε το πολεμικό σφαγείο; Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι μία κι ενιαία καθώς μία είναι η ρίζα του ιστορικού κακού που πρέπει να ξεριζωθεί: το καπιταλιστικό σύστημα που απειλεί να μας θάψει στα ερείπια της χρεωκοπίας του. Ο πόλεμος στον πόλεμο των Νατοϊκών ιμπεριαλιστών, των πετρελαιάδων ,των ντόπιων καπιτα-ληστών και των αστικών κυβερνήσεών τους δεν μπορεί παρά να είναι συνέχεια του αδιάκοπου κοινωνικού πολέμου με άλλα μέσα. Για την ειρήνη των λαών, ας κηρύξουμε πόλεμο στους εχθρούς των λαών!

Είναι η ώρα της αλήθειας που κρίνει τους πάντες. Ας αφήσουμε την διπλωματία στους επαγγελματίες του κεφαλαίου. Η αλήθεια είναι πάντα επαναστατική. Τα παιχνίδια ισορροπιών κι η διγλωσσία ανήκουν στους ψευτο-αριστερούς συνθηκολόγους τύπου Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ που χρεοκόπησαν παταγωδώς. Είναι ανεπίτρεπτα σε μιαν Αριστερά που θέλει να είναι κομμουνιστική κι επαναστατική, με άλλα λόγια, αδιάλλακτα διεθνιστική. Σήμερα κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό.

Κι υπάρχουν σημάδια ανησυχητικά. Ιδιαίτερα με την “αδράνεια” ή και τις θετικές αντιδράσεις κάποιων “αριστερών” στην επιχείρηση εθνικιστικής υστερία και τύφλωσης με αφορμή το Μακεδονικό και στις συνέχεια, με την κλιμάκωση της ελληνοτουρκικής αντιδραστικής διένεξης, κάνοντας δηλώσεις σοσιαλπατριωτισμού...

Ας μην βιαστούν κάποιοι να μιλήσουν για “σεχταρισμό” κι “επαναστατική καθαρότητα”. Δεν είναι σεχταρισμός να απορρίπτεις την οπορτουνιστική υποταγή στον αστικό εθνικισμό. Δεν είναι απαίτηση αφηρημένης καθαρότητας να απορρίπτεις την διγλωσσία εκείνων που από την μια κάνουν προτάσεις πολιτικής συνεργασίας με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τους κομμουνιστές κι από την άλλη κάνουν πατριωτικά ανοίγματα στους καραμπινάτους εθνικιστές, την Ελεύθερη Ελλάδα, την Πλεύση ή και τους Καζάκηδες του ΕΠΑΜ.

Πρέπει να αποφασίσει κάθε οργάνωση, μετωπική συσπείρωση, αγωνιστής με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Ο καθημαγμένος λαός έχει ανάγκη την ενότητα στην δράση των μαχόμενων εργατικών και λαϊκών δυνάμεων αλλά δεν θέλει κι άλλα ψέματα. Τον μπούχτισαν οι Συριζαίοι. Αρκετά με τραγωδίες που επαναλαμβάνονται σαν φάρσες και με τις φάρσες που οδηγούν σε τραγωδίες.

Ας λύσουμε επιτέλους το παράδοξο: όλοι μιλάνε σήμερα για μέτωπο κι ενότητα και την ίδια στιγμή πολλαπλασιάζονται από παντού οι αποχωρήσεις και οι διασπάσεις. Δεν υπάρχει ενότητα χωρίς σαφήνεια ταξικών στόχων και πολιτικό σχέδιο. Η θολούρα είναι κακός σύμβουλος, προπαντός στα αδιέξοδα.

Μετωπική ενότητα για το ΕΕΚ δεν σημαίνει κοινό βούλιαγμα στον βάλτο αλλά πρωτοπόρα μαχητική συσπείρωση με πολιτικό πρόγραμμα και σχέδιο για να γίνει η ίδια η εργατική τάξη κι ο λαός πρωταγωνιστής των εξελίξεων με τα μέσα της ασυμφιλίωτης ταξικής πάλης ενάντια σε κεφάλαιο, κυβέρνηση, ΕΕ και ΝΑΤΟ, με προοπτική την εργατική εξουσία και μια επαναστατική διεθνιστική διέξοδο από την κρίση.

Βρισκόμαστε στο σταυροδρόμι των μεγάλων ιστορικών αναστατώσεων και των κρίσιμων προκλήσεων. Οι ασυμφιλίωτες αντιφάσεις του καπιταλισμού πολώνουν την κατάσταση προς δύο κατευθύνσεις : η μία οδηγεί στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, η άλλη στην κοινωνική επανάσταση. Ο ένας είναι ο δρόμος του θανάτου, ο άλλος της ζωής. Ας διαλέξουμε κι ας παλέψουμε μαζί στον δρόμο της ζωής!

21 Απριλίου 2018