Η τιμή των καυσίμων έχει γίνει κανονικό χαράτσι για το λαό, καθώς οι απανωτές αυξήσεις την έχουν οδηγήσει στα ύψη, ενώ σε απομακρυσμένες περιοχές φτάνει κοντά στα 2 ευρώ, τιμή που σε κάποια νησιά έχει ξεπεραστεί. Τα χειρότερα ήρθαν με την κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά από 1^η Ιούνη.

Το δυσβάσταχτο αυτό κόστος είναι αποτέλεσμα τριών παραγόντων:

Πρώτο, της αισχροκέρδειας των μονοπωλιακών επιχειρήσεων εισαγωγής, επεξεργασίας (διυλιστήρια) και διακίνησης καυσίμων, που δεν χάνουν ευκαιρία να κερδοσκοπήσουν αμέσως μόλις οι διεθνείς τιμές (υπό τον έλεγχο των μεγάλων πολυεθνικών) τσιμπήσουν προς τα πάνω. Ο περίφημος ελεύθερος ανταγωνισμός δείχνει τα δόντια του για άλλη μια φορά.

Δεύτερο της ληστρικής φορολόγησης για να βγουν τα πρωτογενή πλεονάσματα που είναι μνημονιακό προαπαιτούμενο. Το μεγαλύτερο μέρος της λιανικής τιμής της βενζίνης είναι φόροι!

Τρίτο, της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, των ατελείωτων πολέμων στη Μέση Ανατολή και της πρόσφατης στοχοποίησης του Ιράν από ΗΠΑ και Ισραήλ, που οδηγούν σε μεγάλη άνοδο τις τιμές πετρελαίου. Αποδεικνύεται έτσι πως ο έλεγχος των ενεργειακών πηγών από τις πολυεθνικές και το κεφάλαιο, ο αναπόφευκτος ανταγωνισμός για τη μοιρασιά τους, μόνο δεινά φέρνουν στους λαούς.

Με βάση όλα αυτά ένα ζωτικής σημασίας προϊόν, όπως τα καύσιμα, μετατρέπεται σε είδος πολυτελείας για τα λαϊκά στρώματα.

Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και «αγορές», δηλαδή το κεφάλαιο, θυσιάζουν το πενιχρό εισόδημα και την ποιότητα ζωής του λαού για κέρδη των πολυεθνικών και τη μηχανή του χρέους.

Η δήθεν ανάπτυξη, ο ανταγωνισμός και οι αγορές μετέτρεψαν την Ελλάδα σε μία από τις πιο ακριβές χώρες για τα καύσιμα.

Μόνη διέξοδος η κρατικοποίηση του κυκλώματος εισαγωγής και διακίνησης καυσίμων, για να εκλείψει η κερδοσκοπία των μονοπωλίων του ιδιωτικού τομέα, η δραστική μείωση των αλλεπάλληλων φόρων και η διατίμηση ώστε να υπάρχει διάθεση σε τιμή προσιτή στην κοινωνία και τους εργαζόμενους.

Άμεσα απαιτείται η μείωση της φορολογίας και η επιβολή πλαφόν ανώτερης τιμής για τον έλεγχο της κερδοσκοπίας.

Αυτές οι επιλογές προϋποθέτουν αγώνα από το λαϊκό και εργατικό κίνημα για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και του μνημονιακού καθεστώτος που επιβάλλουν το κεφάλαιο και η ΕΕ.