Η Γαλλία δονείται για μια φορά ακόμα από εργατικές απεργίες και κινητοποιήσεις. Μετά τη γενική απεργία της 5^ης Δεκέμβρη, που καθήλωσε τη χώρα και έβγαλε στον δρόμο 1.500.000 εργαζομένους, οι εργαζόμενου του μετρό, των λεωφορείων, των σιδηροδρόμων, της ενέργειας, των νοσοκομείων, αλλά και οι δάσκαλοι και καθηγητές, συνεχίζουν με σκληρή απεργία διαρκείας. Την Τρίτη 17 Δεκέμβρη προετοιμάζεται νέα «εθνική μέρα δράσης», που θα βγάλει απεργούς από όλους τους κλάδους ξανά στον δρόμο. Στο χορό έχουν μπει επίσης μαθητές και φοιτητές. Παράλληλα, έχουν γίνει σοβαρά βήματα για τη σύγκλιση του οργανωμένου εργατικού κινήματος με τα κίτρινα γιλέκα, παρά τις προσπάθειες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας να την υπονομεύσουν. Η εργατική τάξη της Γαλλίας δείχνει ότι με ενότητα και αποφασιστικότητα μπορεί να παραλύσει μια από τις μεγαλύτερες χώρες του καπιταλιστικού κόσμου.

Το κίνημα ξέσπασε ως αντίδραση στην προγραμματιζόμενη ασφαλιστική μεταρρύθμιση του Μακρόν και του πρωθυπουργού του Εντουάρ Φιλίπ. Η λογική της μεταρρύθμιση μας είναι γνώριμη και εδώ: ενοποίηση των ταμείων που σημαίνει εξίσωση όλων προς τα κάτω, δηλαδή μαζικές περικοπές συντάξεων, και εφαρμογή ενός πλήρως εξατομικευμένου και ανταποδοτικού συστήματος (point system). Παράλληλα, η περικοπή της δημόσιας χρηματοδότησης ξεσηκώνει τα πανεπιστήμια. Με τις πρόσφατες διακηρύξεις του πρωθυπουργός κατέφυγε επίσης στη γνωστή τακτική της σαλαμοποίησης, εξαιρώντας διάφορες κατηγορίες εργαζομένων από τη μεταρρύθμιση, διαχωρίζοντας νέους και παλιούς και μεταθέτοντας ορισμένα μέτρα στο μέλλον. Το κόλπο, όμως, δεν πιάνει: οι εργαζόμενοι συνεχίζουν τον αγώνα τους.

Είναι σαφές ότι, χωρίς μνημόνια, η γαλλική εργατική τάξη δέχεται τις ίδιες επιθέσεις που δέχτηκε και η ελληνική με τα μνημόνια. Το σχέδιο των καπιταλιστικών τάξεων είναι κοινό παντού. Κοινή και διεθνιστική πρέπει να είναι και η απάντηση των εργαζομένων σε όλες τις χώρες. Ο αγώνας των Γάλλων εργαζομένων είναι και δικός μας αγώνας!

Δεν περιμένουμε πότε θα γίνει της Γαλλίας και εδώ. Οργανώνουμε στηρίζοντας, απλώνοντας και συντονίζοντας κάθε απεργιακό βήμα κάθε κινητοποίηση. Χτίζουμε ένα κίνημα ικανό να επιβάλλει τη δικαίωση των αγώνων με τις δικές του δυνάμεις, χωρίς αυταπάτες για “καλούς υπουργούς” που θα φέρουν λύσεις για λογαριασμό μας. Το μήνυμα από τη Γαλλία δείχνει ότι μπορούμε να το καταφέρουμε.