87 ακούραστα χρόνια... Από την ΕΠΟΝ, την εξορία, πάλι πίσω στη Χούντα, ακούραστη μαχήτρια της ζωής. Εσύ, που συντρόφεψες γενιές μαθητών, που γέμισες εφηβικές βιβλιοθήκες, που μας έμαθες από τα μικράτα μας την αξία της αντίστασης. Όταν ο ήλιος, οι Νικητές, Τα γενέθλια, Τα Στενά παπούτσια...
Έζησες να δεις τη νέα Χούντα, να δεις τη δικτατορία των αγορών και των διεθνών τοκογλύφων.
Έζησες να δεις τη νέα αντίσταση να γεννιέται. Από κείνους τους μικρούς μαθητές που έμαθαν απ' τα βιβλία σου τη νύχτα του Πολυτεχνείου. Από κείνους τους φοιτητές που μέσα από τις σελίδες σου έκλαψαν για τους νεκρούς νικητές του Εμφυλίου. Από τους σαραντάρηδες που πόνεσαν μαζί σου την οβίδα του πολέμου. Από όλους αυτούς που ορμήνεψες να είναι ελεύθεροι και να είναι όρθιοι, όπως κι εσύ.
Θα είσαι πάντα κοντά μας, όσο θα ναι ζωντανή η φλόγα της αντίστασης. Θα είσαι πάντα εδώ ώσπου να σηκωθεί ο ήλιος, λίγο ψηλότερα.