Το διάγγελμα του Μητσοτάκη για την ενέργεια είναι ένα ακόμα ρεσιτάλ θράσους και ψεμμάτων. Κάτω από τις απεργιακούς αγώνες και οργή του κόσμου, αναγκάστηκε να υποσχεθεί ότι θα καλύψει αναδρομικά μέρος των αυξήσεων στη τιμή του ρεύματος αλλά στη πραγματικότητα:

 

1. Η δήθεν επιστροφή του 60% των πρόσθετων επιβαρύνσεων από Δεκέμβριο έως Μάιο δεν ισχύει γιατί, εκτός της ασάφειας στο τι είναι "πρόσθετες επιβαρύνσεις", υπάρχει το όριο των 600 ευρώ. Δηλαδή, στη καλύτερη περίπτωση η "επιστροφή" είναι 100 ευρώ το μήνα, όταν η μηνιαία αύξηση στους λογαριασμούς του ρεύματος στα νοικοκυριά είναι πολλαπλάσια.

2. Η "επιστροφή των πρόσθετων επιβαρύνσεων" δεν θα γίνει από αυτούς τους ιδιώτες παρόχους και τη ΔΕΗ, από αυτούς, δηλαδή, που τσέπωσαν τις επιβαρύνσεις αλλά από το κράτος, δηλαδή από τη φορολογία μας. Ουσιαστικά, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιδοτεί την αισχοκέρδεια των παρόχων.

3. Το δήθεν "μέρισμα αλληλεγγύης στην κοινωνία" που θα καταβάλουν οι επιχειρήσεις ενέργειας είναι "ψίχουλα" μπροστά σ' αυτά που έχουν τσεπώσει. Είναι πρόκληση ότι η δήθεν "Ανεξάρτητη" Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας θα υπολογίσει τα "πρόσθετα έσοδα" των επιχειρήσεων ενέργειας, όταν ακόμα και κυβερνητικοί βουλευτές ομολογούν ότι αυτή η Αρχή "παίρνει γραμμή" από τις ίδιες τις εταιρείες. Ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση είναι το τέλος φορολογίας στο 90% αυτών των κλοπιμαίων που θα υπολογίσει η ΡΑΕ, δηλαδή, των "πρόσθετων εσόδων". Η κυβέρνηση, δηλαδή, θεωρεί νόμιμη μία κλεψιά της τάξης του 10%.

4. Είναι θράσος να επικαλείται ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση της ΝΔ τον πόλεμο στην Ουκρανία ως τον μοναδικό παράγοντα για τις αυξήσεις. Η κυβέρνηση δεν λέει κουβέντα ούτε για τις ιδιωτικοποιήσεις ούτε για το «Χρηματιστήριο Ενέργειας» ούτε για τη "Ρήτρα Αναροσαργμής". Οι υπέρογκες αυξήσεις στις τιμές της ενέργειας ξεκινήσανε, από το καλοκαίρι, εξαιτίας αυτής της πολιτικής και επιπλέον συμμετέχει στη κλιμάκωση του πολέμου και στις πολεμικές κυρώσεις που οδηγούν, εκτός των άλλων, και στην αύξηση των τιμών. 

 

Η απάντηση στη κυβέρνηση θα έρθει μέσα από τη στήριξη και το δυνάμωμα των εργατικών αγώνων που απαιτούν να φύγουν οι ιδιώτες από την ενέργεια. Γιατί η ενέργεια δεν είναι εμπόρευμα είναι αγαθό και γι' αυτό χρειαζόμαστε έναν ενιαίο δημόσιο φορέα ενέργειας με εργατικό έλεγχο από την παραγωγή μέχρι και την κατανάλωση. Πλαφόν στην διαμόρφωση της τιμής και κατάργηση του χρηματιστηρίου της ενέργειας και όχι εκ των υστέρων επιδότηση της ληστείας με τους φόρους μας. Ρήξη με την πολιτική της ΕΕ. Σύγκρουση  με τα αρπακτικά της αγοράς. Αγώνας για την ανατροπή της πολεμοκάπηλης κυβέρνησης που τα στηρίζει και τα επιδοτεί.  

 

Μόνο αυτή η πολιτική μπορεί να εξασφαλίσει την προστασία του περιβάλλοντος από την κλιματική αλλαγή και την φθηνή πρόσβαση σε όλους.