Στο προκλητικό του «διάγγελμα» ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, αφού απέφυγε να πάρει την πολιτική ευθύνη για την δράση ΕΥΠ, αν και αυτή υπάγεται άμεσα στον ίδιο, υπερασπίστηκε την ίδια στιγμή τον ρόλο του κρατικού χαφιέδικου μηχανισμού παρακολουθήσεων.

Ο Μητσοτάκης επιμένει ότι οι παρακολουθήσεις τηλεφώνων γίνονται στο πλαίσιο της νομιμότητας, μιλώντας μόνο για λάθος σε ό,τι αφορά την παρακολούθηση του τηλεφώνου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και αυτό γιατί δήθεν δεν ενημερώθηκε ο ίδιος.
Καθόλου τυχαία απέφυγε να αναφερθεί στην παρακολούθηση του δημοσιογράφου Θ. Κουκάκη με την οποία άνοιξε ο κύκλος των αποκαλύψεων, αλλά και κάθε αναφορά στο λογισμικό παρακολουθήσεων Predator, την ισραηλινή εταιρία Intelexa που το πουλάει.
Είναι πρόκληση η επιμονή Μητσοτάκη στον ρόλο της ΕΥΠ να παρακολουθεί και να χαφιεδίζει σε βάρος πολιτικών χώρων, κοινωνικών αγωνιστών, αλλά όσων δεν πάνε με τα νερά της κυβέρνησης και των συμφερόντων που υπηρετεί. Κανένα δεν εκπλήσσει ότι προσπάθησε να ξεπλύνει την ΕΥΠ μιλώντας για τον δήθεν «εθνικό» της ρόλο στις «κρίσεις σε Αιγαίο και Έβρο», επιχειρώντας έτσι να εξασφαλίσει συναίνεση ή ανοχή για την δράση της. Ο εθνικισμός είναι μόνιμο καταφύγιο για την αντιλαϊκή πολιτική.
Πλέον τίποτα δεν μπορεί να κρυφτεί και να εξωραΐζεται πότε σαν «επισύνδεση», πότε σαν «συνακρόαση». Η ΕΥΠ και ο μηχανισμός του κρατικού χαδιεφισμού που έστησε η CIA μετά τον εμφύλιο και συντήρησαν όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ είναι βαθιά αντιδημοκρατικός. Διαχρονικά το πλαίσιο δράσης της ΕΥΠ είτε έχει το φερετζέ της νομιμότητας και του κοινοβουλευτικού ελέγχου είτε με παρακρατικές πρακτικές, τύπου Predator, περιφρονεί τα δικαιώματα και την κοινωνική δράση. Αυτό που επιβάλλει η προστασία των δημοκρατικών ελευθεριών είναι η κατάργηση της ΕΥΠ, η διάλυση του παρακρατικού μηχανισμού παρακολουθήσεων και χαφιεδισμού και η κατάργηση των τρομονόμων και του σχετικού νομοθετικού πλαισίου που έστησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις και η ΕΕ.
Είναι ανάγκη να έρθουν στο φως όλα τα στοιχεία που αφορούν τις παρακολουθήσεις διαχρονικά. Να μπει τέρμα στις μεθοδεύσεις συγκάλυψης, αλλά οικονομικής εξόντωσης δημοσιογράφων και ΜΜΕ μέσω αγωγών
Είναι ξεκάθαρο επίσης ότι παρά τον ακραία αντιλαϊκό χαρακτήρα της πολιτικής, μια κυβέρνηση σαν την σημερινή δεν πέφτει «κάτω από το βάρος των αποκαλύψεων», πολύ περισσότερο ότι κανείς από το πολιτικό σύστημα δεν το ζητάει. Διέξοδο μπορεί να δώσει η πάλη του εργατικού λαϊκού κινήματος για την ανατροπή της κυβέρνησης και να μπει φραγμός στα σχέδια για συνέχεια διαχείρισης της πολιτική της.