Κάποια σχόλια για το κείμενο της ΚΣΕ

  «Ανακοίνωση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα αποτελέσματα των εκλογών της 17ης Ιούνη ….» και άλλα επείγοντα ζητήματα

 

Πάνος Ντούλας

Μέλος της Τοπικής Επιτροπής ΑΝΤΑΡΣΥΑ Φυλής-Αχαρνών

Αχαρνές

22-06-2012

 

 

Δε συνηθίζω να σχολιάζω προσωπικά και δημόσια τις αποφάσεις των οργάνων. Προτιμώ να εκφράζομαι μέσα από τα θεσμοθετημένα και άτυπα όργανα των συλλογικοτήτων στις οποίες συμμετέχω. Ωστόσο, για αυτήν τη φορά αναγκάζομαι να σπάσω αυτήν την αρχή και για τεχνικούς και για πολιτικούς λόγους.

 

Χτες, Πέμπτη 21-06-2012, η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εξέδωσε μια ανακοίνωση με τίτλο «Ανακοίνωση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα αποτελέσματα των εκλογών της 17ης Ιούνη». Στο κείμενο που ακολουθεί θα προσπαθήσω να κάνω κάποια σχόλια πάνω στην ανακοίνωση καθώς και για άλλα ζητήματα. Ενημερωτικά, κατέθεσα τα σχόλια αυτά σε πολύ πιο σύντομη μορφή στη ΓΣ της Τοπικής Επιτροπής ΑΝΤΑΡΣΥΑ Φυλής-Αχαρνών(ΤΕΦΑ) χτες. Όμως, μετά τη χτεσινή συνεδρίαση της ΤΕΦΑ, δεν πήραμε απόφαση, καταρχάς για τεχνικούς λόγους: κάναμε τη συνεδρίαση λίγες ώρες αφού είχε δημοσιοποιηθεί το κείμενο κι έτσι πολλοί σ/φοι δεν είχαν προλάβει να το μελετήσουν. Θα ξανασυνεδριάσουμε το νωρίτερο δυνατό, δηλ την άλλη Παρασκευή, γιατί πιστεύουμε ότι κάθε ΤΕ και ΚΕ πρέπει να τοποθετηθεί, αν είναι δυνατόν πριν την ΠΣΕ. Ο χρόνος, ωστόσο, πιέζει και νομίζω ότι τα ζητήματα, ουσιώδη και επουσιώδη, που θα θίξω πρέπει να τεθούν υπόψη κι άλλων ΤΕ και σ/φων, να συζητηθούν και να ζυμωθούν στη βάση. Για αυτό και δημοσιοποιώ το κείμενο αυτό καταρχάς προσωπικά και δημόσια με διάφορους προβληματισμούς, προτάσεις, παρατηρήσεις, κτλ ελπίζοντας να ληφθεί υπόψη και να έχει μια έστω κι ελάχιστη συμβολή στο διάλογο των επόμενων ημερών τον οποίο ζητά, άλλωστε, κι η ΚΣΕ στην ανακοίνωσή της.

 

1. Η πρώτη παρατήρηση έχει να κάνει με το χρόνο δημοσιοποίησης του κειμένου. Γιατί καθυστέρησε να βγει μια ανακοίνωση τόσες μέρες ενώ στις προηγούμενες εκλογές είχε βγει την επόμενη μέρα; Εάν ήταν μια απλή ανακοίνωση έπρεπε να βγει αμέσως, αφού δε θα θίγονταν σημαντικά ζητήματα. Εάν ήταν κάτι άλλο, τότε θα έπρεπε να είναι πιο πλήρες ως κείμενο.

 

2. Προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω αν το κείμενο είναι απόφαση (όπως λέει) ή δελτίο τύπου ή εισήγηση και βάση συζήτησης προς τις ΤΕ και ΚΕ. Πάντως, εμείς στη δική μας ΤΕ θα ήθελα να το αντιμετωπίσουμε ως βάση συζήτησης μιας και δεν έχουμε κάτι άλλο διαθέσιμο, προς το παρόν.

 

3. Το κείμενο, ακόμη και στη δομή του, έχει διάφορα μεθοδολογικά προβλήματα ανάλυσης. Πχ στο σημείο 5 αναφέρεται στο ΣΥΡΙΖΑ, στο σημείο 6 στη ΧΑ και στο σημείο 7 επανέρχεται στο ΣΥΡΙΖΑ! Απλός αρπακολλισμός και βιασύνη;;; Αν είναι έτσι, τότε επανερχόμαστε στο ερώτημα του σημείου 1.

 

4. Το κείμενο περιγράφει μια 5κομματική Ελλάδα. Υπάρχει η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΧΑ, το ΚΚΕ, κι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Σε κάποιο σημείο αναφέρονται μόνο ονομαστικά και το ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και ΛΑΟΣ, ενώ για τα υπόλοιπα κόμματα ΑΝΕΛ, ΔημΞανά, ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, Πειρατές, ΜΛ, κτλ απλά δεν υπάρχει καμιά αναφορά. Δηλαδή η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θεωρεί ανάξιο ανάλυσης ή έστω και απλού σχολιασμού το τι και γιατί ψήφισε το 1/3 των ενεργών μελών του εκλογικού σώματος, δηλ περίπου 2 εκατομμύρια άνθρωποι.

 

5. Το κείμενο δε μιλά, επίσης, για την αποχή που είναι τεράστια, σε σχέση όχι μόνο με τις εκλογές του Μάη (όπου υπάρχουν και τεχνικοί λόγοι-βλέπε λίστα) αλλά και με όχι και τόσο παλιότερες αναμετρήσεις (2009, 2007, 2004). Δε εννοώ τους διογκωμένους εκλογικούς καταλόγους των 10 εκατομμυρίων αλλά το 1-1,5 εκατομμύριο ανθρώπους που έχουν βγει εκτός της κορυφαίας διαδικασίας πολιτειακής νομιμοποίησης του αστικού πολιτικού συστήματος διαχείρισης εξουσίας. Κατά τη γνώμη μου, το φαινόμενο είναι πολιτικό, δεν μπορεί και δεν πρέπει να προσπεραστεί εύκολα, πρέπει να σχολιαστεί, να ερμηνευθεί και να απαντηθεί. Γιατί 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι που θεώρησαν σημαντικό να ψηφίσουν για την «επανίδρυση του κράτους» ή για την «ΟΝΕ» παλιότερα, τώρα, στην όπως την χαρακτηρίσανε «πιο κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση της Μεταπολίτευσης» επέλεξαν να μην απαντήσουν σε κανένα δίλημμα από αυτά που τους τεθήκανε;;; Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι ταυτόχρονα, βέβαια, στο σκληρό κι ενεργό πυρήνα του εκλογικού σώματος (6 εκατομμύρια) τα άκυρα-λευκά υποδιπλασιάστηκαν, πράγμα το οποίο δεν αναφέρεται επίσης και δεν ερμηνεύεται μες στο κείμενο.

 

6. Τα μεγαλύτερα προβλήματα τα έχουν τα σημεία 9 και 10. Στο σημείο 9 δε γίνεται καμιά αποτίμηση για τα οργανωτικά κέρδη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από αυτήν την αναμέτρηση. Αυτός ήταν κι ένας από τους βασικούς μας στόχους σε αυτές τις εκλογές, αν δεν κάνω λάθος: να βγούμε δυναμωμένοι για τους αγώνες που έρχονται. Και όντως: η εκτατική μας ανάπτυξη είναι απίστευτη μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Και για αυτό αξίζουμε όλοι ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ!

 

7. Δε γίνεται καμιά αναφορά στην πολύ μεγαλύτερη εμβέλεια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε επίπεδο κοινωνίας, ακόμη κι αν αυτό δεν αποτυπώθηκε σε αριθμούς. Και αυτός επίσης ήταν ένας από τους βασικούς μας στόχους σε αυτές τις εκλογές: να είμαστε πλέον αναγνωρίσιμοι εμείς και το πρόγραμμά μας σε πλατιές λαϊκές μάζες ως το απώτατο αριστερό άκρο του πολιτικού σκηνικού. Νομίζω και αυτό το πετύχαμε παρά τον μιντιακό αποκλεισμό. Έχω την αίσθηση, όμως, ότι αυτό έγινε κατορθωτό χάρη στις αυθόρμητες κι ανιδιοτελείς προσπάθειες αφοσιωμένων αγωνιστών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κι όχι δυστυχώς χάρη σε ένα συστηματικό σχέδιο.

 

8. Το βασικό πρόβλημα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη συγκυρία ήταν και είναι η έλλειψη ενιαίας και συγκεκριμένης στρατηγικής. Αυτό είναι ένα μεγάλο ζήτημα στο οποίο δε θα τοποθετηθώ τώρα αλλά είναι προφανές ότι αν ΑΥΤΟ δεν αναφέρεται στο κείμενο (για ανάλυση και κάποιου είδους απάντηση δε συζητάμε καν…), τότε πού περίπου βαδίζουμε;;; Quo vadis, ΑΝΤΑΡΣΥΑ;;; Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν αποκλίνουσες απόψεις αλλά θα πρέπει σύντομα να καταλήγουμε όχι μόνο γιατί άλλα πολιτικά σχέδια προς το δικό μας έχουν μια στοιχειώδη στρατηγική-άρα μπορούν να εγκολπώσουν και τον κόσμο μας-  αλλά και γιατί ο ιστορικός χρόνος έχει συμπυκνωθεί και το τι θα κάνουμε εμείς αφορά εν μέρει και το τι θα γίνει με την ελληνική κοινωνία.

 

9. Στις αιτίες του αρνητικού αποτελέσματος η αναφορά στο ζήτημα της «εξουσίας» είναι ελλειμματική. Το θέμα αυτό αποτέλεσε ένα βασικό ζήτημα πάνω στο οποίο ανταγωνίστηκαν μεταξύ τους και μετρήθηκαν τα διάφορα πολιτικά σχέδια της Αριστεράς. Όποια άποψη κι αν έχει κανείς, δεν μπορεί να αγνοήσει ότι πλατιές λαϊκές μάζες τοποθετήθηκαν εκλογικά με βάση την απάντηση σε αυτό το ερώτημα, ακόμη κι αν μες στο μυαλό τους ταυτίζουν την «κυβέρνηση» με την «εξουσία».

 

10. Στις αιτίες του αρνητικού αποτελέσματος δε γίνεται αναφορά στο θέμα του «προγράμματος», στο περιεχόμενό του, στο ότι βγήκε μερικές μέρες πριν τις δεύτερες εκλογές, κτλ. Πέρα από τα 5-10 βασικά μεταβατικά μας αιτήματα, είναι τόσο δύσκολο να επεξεργαστούμε βασικές θέσεις μας σε ουσιώδη ζητήματα;;; Όχι να γράψουμε βιβλίο αλλά πχ για την ενέργεια τι λέμε, πέρα από τις 5 σειρές του προγραμματικού κειμένου;;; Για το μεταναστευτικό;;; Πώς ονειρευόμαστε την κοινωνία κι όλες τις σφαίρες της ζωής άμα παίρναμε την εξουσία;;; Αυτά φυσικά δεν μπορούν να αναφερθούν στην ανακοίνωση αλλά δεν πρέπει να μπει ένα χρονοδιάγραμμα συζήτησής τους;;; Δεν πρέπει να γίνει κάποιου είδους αυτοκριτική για την (στην καλύτερη περίπτωση) προχειρότητα και αρπακολλισμό και σε αυτό και σε άλλα ζητήματα;;;

 

11. Στις αιτίες του αρνητικού αποτελέσματος δε γίνεται καμιά απολύτως αναφορά στο ζήτημα των συμμαχιών και των ατυχών χειρισμών, ιδίως πριν τις πρώτες εκλογές. Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτές θα έλυναν σίγουρα τα προβλήματά μας αλλά ενδεχομένως μια συνεργασία πριν τις πρώτες εκλογές να έδινε άλλη δυναμική κι εμβέλεια στο εγχείρημά μας που ίσως να αποτυπωνόταν κι εκλογικά στις 6 Μάη, άρα ίσως και να είχαμε και καλύτερη αφετηρία (τουλάχιστον αριθμητικά) για τις εκλογές του Ιούνη. Ούτε αυτό είναι σημαντικό για αναφορά;;;

 

12. Στις αιτίες του αρνητικού αποτελέσματος δε γίνεται καμιά αναφορά στην τακτική κάποιων σ/φων που δηλώνουν μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή/και μέλη κάποιων συνιστωσών της να δημοσιοποιούν κείμενα ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ τα οποία καλούσαν σε υπερψήφιση άλλων πολιτικών σχεδίων. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ φυσικά δεν είναι κόμμα, δεν έχει δημοκρατικό συγκεντρωτισμό αλλά δε νομίζω ότι μπορεί να είναι και σκορποχώρι. Δεν πρέπει να γίνει κάποια αναφορά στο συγκεκριμένο ζήτημα;;; Αν όχι τώρα, τότε δεν πρέπει να συζητηθεί τουλάχιστον στην ΠΣΕ και να ζητηθεί από τους σ/φους, σε συντροφικά πλαίσια, να αποσαφηνίσουν τη θέση τους;;;

 

13. Στις αιτίες του αρνητικού αποτελέσματος δεν αναφέρεται το όριο του 3% που αποτέλεσε βασικό λόγο για τη μη περαιτέρω ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

 

14. Δε γίνεται καμιά αναφορά αν πρέπει να ξεκαθαριστούν οι πολιτικοί και οργανωτικοί δεσμοί των μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε χώρους όπου υπάρχουν κοινά εγχειρήματα με συντρόφους που ανήκουν σε ανταγωνιστικά πολιτικά σχέδια και ιδίως στα κοινά σχήματα με το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Εκτιμώ ότι αυτό θα έμπαινε στην ημερήσια διάταξη αμέσως εάν το αποτέλεσμα ήταν διαφορετικό αλλά γενικά πρέπει να το έχουμε υπόψη μας για το μέλλον.

 

15. Στο σημείο 10 τι ακριβώς σημαίνει «πολύμορφες πρακτικές αλληλεγγύης»;;; Για πόσο καιρό ακόμη ΔΕΝ θα υπάρχει μια κεντρική κατεύθυνση-γραμμή-πρακτική σε αυτό το ζήτημα;;; Για πόσο καιρό ακόμη η αλληλεγγύη κι η επιβίωση (κυριολεκτικά!) του ελληνικού λαού θα επαφίεται στις λαμπρές μεν, μεμονωμένες δε και ασυστηματικές προσπάθειες των ΑΝΤΑΡΤΩΝ και ΑΝΤΑΡΤΙΣΣΩΝ και γενικότερα των ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ αλλά όχι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ;;; Εκείνο το τραγούδι που λέει «…μας έσωσε απ’ την πείνα, θα μας σώσει κι από τη σκλαβιά…» όπου ΠΡΩΤΑ αναφέρεται το φαί και μετά η ελευθερία, το έχουμε ξεχάσει;;; Δεν πρέπει να φτιαχτούν παντού μετωπικές πρωτοβουλίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (μαζί με όποια άλλη δύναμη ή αγωνιστή θελήσει) για τη σωτηρία του λαού;;; Πώς θα κερδίσουμε τη «μάχη της μπομπότας»;;; Με ευχολόγια και γενικολογίες;;;

 

16. Για τη ΧΑ σωστά αναφέρεται ότι θα υπάρχει και «…αποφασιστική αντιμετώπισή της με όρους κινήματος…». Κατά τη γνώμη μου, η μέχρι τώρα αμυντικογενής τακτική όλης της Αριστεράς (για να μην πω τίποτε για τη πρακτική της «στρουθοκαμήλου»…) δεν έχει αποδώσει καρπούς κι αυτό γιατί ξεχνάμε την Ιστορία: ο φασισμός είναι εξ ορισμού επιθετικός. Άρα, ο μόνος τρόπος να τον αντιμετωπίσουμε είναι να τον καθηλώσουμε σε αμυντική στάση, πράγμα που θα τον εξωθήσει σε λάθη, σε άνοιγμα του μετώπου του περισσότερο από όσο μπορεί να αντέξει και τελικά σε ήττα.

 

17. Για τις τεράστιες οργανωτικές αδυναμίες και ελλείψεις δεν αναφέρεται τίποτε συγκεκριμένο. Δεν ισχυρίζομαι ότι πρέπει το κείμενο-ανακοίνωση της ΚΣΕ για τις εκλογές να περιέχει κάτι τέτοιο αλλά δεν πρέπει να απολογηθεί κάποιος γιατί δεν προχώρησαν οι διάφορες αποφάσεις τουλάχιστον της συνδιάσκεψης;;; Ενδεικτικά, αναφέρω κάποια συγκεκριμένα βήματα για την περαιτέρω δημοκρατική συγκρότηση και λειτουργία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που είτε έχουν ψηφιστεί στη συνδιάσκεψη, είτε σε κάποιες ΤΕ και ΚΕ είτε αποτελούν σκέψεις δικές μου και άλλων σ/φων:
    • Υπάρχει μια τεράστια απόσταση μεταξύ της ΤΕ/ΚΕ και της ΚΣΕ, μεταξύ κορυφής και βάσης. Η «δημοκρατική διαδικασία» γίνεται κενό γράμμα αν τα μέλη δε γνωρίζουν τι διαμοίβεται σε επίπεδο κορυφής. Στην τελική, τι και ποιον θα κληθούν να εκλέξουν οι σύνεδροι της επόμενης συνδιάσκεψης;;; Δεν πρέπει να υπάρχει διαφάνεια σε όλες τις διαδικασίες, τηρουμένων προφανώς των στοιχειωδών κανόνων ασφαλείας;;; Δεν πρέπει να λυθεί κάπως αυτό το θέμα, ακόμη και με τη βοήθεια της τεχνολογίας;;;
    • Το προηγούμενο έλλειμμα οδηγεί στην άμεση και επιτακτική ανάγκη για τη δημιουργία δευτεροβάθμιων οργάνων-σε περιφερειακό επίπεδο για την επαρχία και σε επίπεδο τομέα για την Αττική. Σε κάθε τέτοιο όργανο θα συμμετέχει 1 εκπρόσωπος από κάθε ΤΕ της περιοχής. Ο ρόλος του οργάνου θα είναι κυρίως συντονιστικός και ενημερωτικός. Η απουσία τέτοιου οργάνου φάνηκε πολύ έντονα πχ στην Περιφέρειά μου στην κατάρτιση των ψηφοδελτίων και στο συντονισμό της προεκλογικής δουλειάς, ώστε στο τέλος αναγκαστήκαμε να το λειτουργήσουμε άτυπα! Αλλά και στην επαρχία θα μπορούσε να λειτουργεί ώστε να καλύπτει τρύπες, να σχεδιάζει την οργανωτική μας ανάπτυξη εκεί που δεν υπάρχουμε ακόμη, να χειρίζεται ζητήματα της Περιφέρειας, κτλ.
    • Να φτιαχτεί συγκεκριμένο οργανόγραμμα για κάθε ΤΕ και ΚΕ με σαφή προσδιορισμό των θέσεων ευθύνης, του χρόνου θητείας, και ακριβή περιγραφή των αρμοδιοτήτων. Οι βασικές θέσεις σε κάθε ΤΕ/ΚΕ πρέπει να είναι (και ανάλογα και με το μέγεθος της κάθε Επιτροπής να προσαρμόζονται, να υποδιαιρούνται, κτλ):

- αυτή του πολιτικού υπεύθυνου (γραμματέας, εκπροσωπεί οργάνωση, χειρίζεται επικοινωνία, γράφει κείμενα, κτλ),

- αυτή του οργανωτικού υπεύθυνου (υπεύθυνος για κάθε τι οργανωτικό και για τα υλικά)

- αυτή του οικονομικού υπεύθυνου (ταμίας)

• Να θέσουμε ως στόχο τη δημιουργία ΤΕ σε κάθε Δήμο της χώρας. Όπου δεν μπορούμε, να φτιάξουμε άτυπους πυρήνες. Θέσπιση οργανωτικής επιτροπής και υπεύθυνων στα πλαίσια της ΠΣΕ. Συγκεκριμένα πλάνα ανάπτυξης και κάλυψης των κενών.
• Μητρώο μελών και φίλων σε κάθε ΤΕ και ΚΕ και mail list. Πιο αυστηρός καθορισμός της έννοιας του μέλους και ιδίως της διαδικασίας στέρησης της ιδιότητάς τους.
• Το οικονομικό ζήτημα από μόνο του θα έπρεπε να αποτελεί ξεχωριστή κουβέντα.
• Έντυπο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που θα τυπώνεται σε τακτική βάση.
• Θεματικές επιτροπές στα πλαίσια της ΠΣΕ (πχ θεματική γυναικών, οικονομίας, κτλ). Προφανώς, η σχέση τους με τις κλαδικές μένει να αποσαφηνιστεί.
• Διαδικτυακός Χώρος Διαλόγου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των μελών της. Αναβάθμιση και ενιαιοποίηση της διαδικτυακής παρουσίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πανελλαδικά.
• Να γίνει προσπάθεια να διαμορφωθεί το «πρόγραμμα» μέσα από ζωντανό, έντυπο και ηλεκτρονικό(πχ wiki) διάλογο και, κυρίως, μέσα από τη συμμετοχή των Κλαδικών Επιτροπών και των Θεματικών Επιτροπών της ΠΣΕ.
• Να γίνει προσπάθεια, κεντρική και τοπική, να ενοικιαστούν γραφεία στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν πόλεις με εκατοντάδες ΑΝΤΑΡΤΕΣ και ΑΝΤΑΡΤΙΣΣΕΣ που δεν έχουν δικό τους χώρο. Αυτοί οι χώροι, ακόμη καλύτερα από αποκλειστικά κομματικά γραφεία, θα μπορούσαν να είναι ανοιχτοί κοινωνικοί χώροι που μπορούν να λειτουργούν και σα γραφεία αλλά στα οποία θα γίνονται και άλλα πράγματα πχ σχολεία μεταναστών, κ.ά.
• Κοινό φεστιβάλ νεολαίας και κοινό κάμπινγκ για ενίσχυση των συντροφικών δεσμών.

 

Όλα αυτά και πολλά περισσότερα είναι απλά ψηφίσματα της Συνδιάσκεψης;;; Τότε γιατί μαζευτήκαμε τον Οκτώβριο;;;

 

18. Το γνωρίζω ότι το παρακάτω σημείο δεν είναι στην κουλτούρα του χώρου μας. Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, εφόσον αναγνωρίζει κάποιος μια αποτυχία ( «το αποτέλεσμα είναι αρνητικό» ) πρέπει να υπάρχει κατ’ ελάχιστον μια αυτοκριτική διάθεση και, κατά τη γνώμη μου, και ανάληψη της πολιτικής ευθύνης για την αποτυχία. Αλλιώς, είναι λογικό να αμφισβητείται ή ακόμη και να αίρεται η εμπιστοσύνη της βάσης προς την ηγεσία, να καλλιεργούνται διάφορες θεωρίας συνωμοσίας (ότι δηλαδή υπήρξε εκούσια ή ακούσια υπονόμευση της εκλογικής προσπάθειας) και να συσκοτίζονται οι βασικές αιτίες.

 

19. Το εκλογικό κατέβασμα δεν πρέπει να θεωρείται κατά τη γνώμη μου πάντα αυτονόητο και θέσφατο για την επαναστατική Αριστερά. Μιλάω για το μέλλον, όχι για τις μέχρι τώρα επιλογές. Δε θέλω σε καμιά περίπτωση να πω ότι δεν έπρεπε να κατέβουμε-ίσα ίσα νομίζω ότι δικαιωθήκαμε όσοι επιμέναμε στο εκλογικό κατέβασμα γιατί, μεταξύ άλλων, διαφορετικά θα φαινόμασταν ήδη υποταγμένοι σε άλλα πολιτικά σχέδια. Όμως, ακόμη κι ο Λένιν με τους τρομερούς Μπολσεβίκους του απείχε από κάποιες εκλογές. Στις εκλογές κατεβαίνουμε με βασικό κριτήριο εάν αυτό προωθεί την υπόθεσή μας. Εάν όχι, τότε το εξετάζουμε, όχι μόνο για λόγους βασικά πολιτικούς αλλά ακόμη και για λόγους τεχνικούς. Πχ δεν μπορώ παρά να σκεφτώ με μελαγχολία πόσα φωτοτυπικά (ή ακόμη και εκτυπωτικά) μηχανήματα θα μπορούσαμε να αγοράσουμε ως μόνιμο εξοπλισμό για το μέλλον αν κατεβαίνανε οι μισοί υποψήφιοι (=άρα και τα μισά παράβολά=30χιλ ευρώ), ιδίως στις εκλογές του Ιούνη, όπου μάλλον δε θα επηρεάζονταν σε τόσο μεγάλο βαθμό το εκλογικό μας αποτέλεσμα. Άραγε, τι θα ωφελούσε πιο πολύ το λαϊκό κίνημα;;; 2 χιλ ψήφοι δικοί μας παραπάνω ή η αναβαθμισμένη στο άμεσο μέλλον δυνατότητα του κύριου εκφραστή της αντικαπιταλιστικής κι επαναστατικής Αριστεράς της Ελλάδας για φτηνή και άμεση εκτύπωση προπαγανδιστικού υλικού, ιδίως σε τόσο χαλεπούς οικονομικά καιρούς;;;

 

20. Στο σημείο 10 λέει στο τέλος : « Να βαθύνουμε την πολιτική συζήτηση, τη δημοκρατία και τη συντροφικότητα στο εσωτερικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με άνοιγμα της συζήτησης στις τοπικές και κλαδικές επιτροπές, στο Πανελλαδικό Συντονιστικό το Σάββατο 30 Ιούνη στις 2.00 μ.μ. (ΑΣΟΕΕ),…» . Κάθε συζήτηση, εκτός από άνοιγμα, πρέπει να έχει κι ένα κλείσιμο. Εδώ το κλείσιμο δεν υπάρχει ή ακόμη κι αν υπάρχει, θεωρώ ότι δε φτάνει κι ότι χρειάζεται κάτι περισσότερο, το οποίο προτείνω λίγο παρακάτω.

Πολλά άλλα θα μπορούσαν να ειπωθούν. Επαναλαμβάνω ότι ΠΡΟΦΑΝΩΣ δεν αξιώνω από μια απλή μετεκλογική ανακοίνωση να περιέχει ΟΛΑ αυτά. Αλλά, κατά τη γνώμη μου, τα διακυβεύματα είναι πολύ σοβαρά για να τα προσπεράσουμε έτσι απλά, με μια απόφαση ΚΣΕ ή ακόμη και ΠΣΕ και μια εκδήλωση στην οποία θα πούμε «Καλό Καλοκαίρι». Η ΚΣΕ και η ΠΣΕ πρέπει να καταλάβουν ότι αν ένα ολόκληρο ΚΚΕ (με «9 δεκαετίες αγώνες και θυσία» και πολύ χυμένο αίμα για αυτόν τον τόπο) κινδυνεύει, τότε πόσο μάλλον ένα μικρό εγχείρημα τριετούς ζωής με μύριες αντιφάσεις, ακόμη κι αν έχει εντός του ατσαλένιους αγωνιστές που πραγματικά δεν έχουν λυγίσει πουθενά για χρόνια, συχνά απομονωμένοι προσωπικά και πολιτικά;;; Κινδυνεύουμε παντοιοτρόπως και πιεζόμαστε από παντού. Βρισκόμαστε σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι. Ας αναλάβει η ηγεσία αλλά κι η βάση τις ευθύνες της όχι μόνο απέναντι στο εγχείρημα αλλά και στους ανθρώπους που μας εμπιστεύτηκαν (που δεν είναι και λίγοι!), στους ανθρώπους που μας ακούνε (που είναι πλέον εκατοντάδες χιλιάδες…) και, κυρίως, στους ανθρώπους που μας έχουν ανάγκη (που είναι εκατομμύρια).

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κατά τη γνώμη μου, ή θα προχωρήσει ένα βήμα ή θα διαλυθεί ή θα καταλήξει σα μια άλλη βερσιόν του ΚΚΕ-εσωτερικού που όλοι το ξέρανε, αρκετοί το συμπαθούσανε και το ακούγανε αλλά ελάχιστοι το εμπιστευότανε πολιτικά. Πάνω από όλα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν πρέπει να κλείσει τα μάτια της ή να εμπλακεί, όπως συνήθως κάνουν οι αριστερές συλλογικότητες όταν έχουν πρόβλημα, σε μια ιδεολογίζουσα συζήτηση περί ανέμων και υδάτων.

 

 Για αυτό κι η συζήτησή μας πρέπει να έχει συγκεκριμένη κατάληξη: τη διεξαγωγή Έκτακτου Πανελλαδικού Σώματος στις 2 πρώτες βδομάδες του Ιούλη. Αν δεν μπορεί να γίνει αυτό, τότε να πάμε άμεσα σε Συνδιάσκεψη αρχές φθινοπώρου, που μπορεί ήδη να είναι αργά.

 

21. Θα καταθέσω αυτές τις προτάσεις και προς ψήφιση στην Τοπική μου. Καλώ κάθε σύντροφο και φίλο, ανεξαρτήτως οργάνωσης ή ένταξης, να τοποθετηθούνε και να αντιμετωπίσουν την ανακοίνωση της ΚΣΕ ως βάση συζήτησης κι όχι ως ληγμένη κουβέντα. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε αν κουβεντιάσουμε μεταξύ μας. Έχουμε να φοβηθούμε πολλά αν πνίξουμε το καημό μας σε συζητήσεις καφενόβιες που δεν οδηγούν πουθενά αλλού παρά στην ήττα και την ενσωμάτωση σε άλλα σχέδια. Το ξέρω ότι πολλοί σύντροφοι νιώθουν άσχημα. Αλλά όπως λέει και το τραγούδι:

 

 

Σχεδόν πενήντα χρόνια
βάσανα και διωγμοί,
τώρα στη μαύρη αρρώστια
ανάξια πλερωμή.
Το δίκιο του αγώνα
πολλά σου στέρησε,
μα η ζωή λεχώνα
ελπίδες γέννησε.

Τίποτα δεν πάει χαμένο
στη χαμένη σου ζωή,
τ’ όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου "γιατί".

Ποτέ δε λες η μοίρα
πως σε αδίκησε,
μα μόνο η Ιστορία
αλλιώς σου μίλησε.

Σκυφτός στα καφενεία,
στους δρόμους σκεφτικός,
μα χθες μες στην πορεία
περνούσες γελαστός.