Ο Δημήτρης Ζώτος, δικηγόρος, έχει παίξει κεντρικό ρόλο στον αγώνα της Πολιτικής Αγωγής για την καταδίκη της ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Είναι υποψήφιος Ευρωβουλευτής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ-Ανατρεπτική Συνεργασία. Μίλησε στην Εργατική Αλληλεγγύη για τις μάχες του σήμερα.

 

 

Πηγαίνοντας προς τις ευρωεκλογές ακούμε από διάφορες πλευρές ότι κερδισμένη θα βγει η ακροδεξιά και εδώ και στην Ευρώπη. Ποιος τροφοδοτεί την ακροδεξιά;

 

Η εικόνα σήμερα είναι ότι σε μια σειρά Ευρωπαϊκών κρατών, τα ακροδεξιά και τα φασιστικά ή ημι-φασιστικά κόμματα κόμματα κυβερνούν μόνα τους ή συγκυβερνούν ή είναι προ των πυλών να συγκυβερνήσουν μαζί με τα επίσημα αστικά κόμματα της δεξιάς. 

 

Στην Ιταλία κυβερνά το κόμμα της «μετα-φασίστριας» Μελόνι μαζί με την ρατσιστική ακροδεξιά Λέγκα. Στη Σουηδία το ακροδεξιό-ρατσιστικό κόμμα Σουηδοί-Δημοκράτες συγκυβερνά με τη δεξιά, στη Φινλανδία το ίδιο. Στη Γαλλία η Λε Πεν έχει δημοσκοπικό προβάδισμα για πρόεδρος. Στην Ολλανδία το ακροδεξιό ρατσιστικό κόμμα του Βιμ Βέλντερς πήρε πρωτιά στις πρόσφατες εκλογές και θα συγκυβερνήσει με το κεντρώο κόμμα του πρώην πρωθυπουργού Ρούτε. Στη Γερμανία το ακροδεξιό-ρατσιστικό και ελεγχόμενο για ναζιστικές αποκλίσεις AFD, έχει ήδη εκλέξει τον πρώτο περιφερειάρχη στη Θουριγγία και έχει συμμαχήσει με τη δεξιά (το κόμμα της Μέρκελ) και το κόμμα των φιλελευθέρων για την εκλογή πρωθυπουργού στο κρατίδιο αυτό. 

 

Η Φον Ντερ Λάιεν η δεξιά (του κόμματος της Μέρκελ) πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εκλιπαρεί για τις ψήφους της Μελόνι για να επανεκλεγεί.

 

Εδώ στην Ελλάδα η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ενσωματώσει ουσιαστικά το ακροδεξιό-ρατσιστικό ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, και έχει για πρωτοκλασάτους υπουργούς του τα βασικά στελέχη του ΛΑΟΣ (Βορίδη, Πλεύρη, Γεωργιάδη). Τώρα βάζει υποψήφιο ευρωβουλευτή τον ακόμα πιο ακροδεξιό, καταδικασμένο από τα ελληνικά δικαστήρια, εθνικιστή Μπελέρη.

 

Είναι μακρινές οι μέρες όταν το 2007-2008 ο Κώστας Καραμανλής τότε πρωθυπουργός και επικεφαλής της ΝΔ, έλεγε ότι ποτέ δεν θα συνεργαστεί με το ακροδεξιό ΛΑΟΣ. Είναι μακρινές οι μέρες όταν το 2013 και το 2015 η Μέρκελ έλεγε ότι υπάρχει υγειονομική ζώνη απέναντι στην εθνικιστική ρατσιστική ακροδεξιά και ποτέ δεν θα συνεργαστεί με τα ακροδεξιά κόμματα. 

 

Τι συνέβη και άλλαξαν; Πώς από την υγειονομική ζώνη απέναντι στην εθνικιστική ρατσιστική ακροδεξιά και τους φασίστες τα αστικά κόμματα πέρασαν στη συνεργασία και τη συγκυβέρνηση; Η απάντηση είναι: η μεγαλύτερη κρίση από το 1930 και η αντίσταση της εργατικής τάξης και της νεολαίας. 

 

Στην Ευρώπη της πολυκρίσης, της λιτότητας για την τεράστια πλειοψηφία και των κερδών της απληστίας για τους καπιταλιστές, στην Ευρώπη του πολέμου και των πολεμικών δαπανών με θύμα τις δαπάνες για την υγεία, την παιδεία και το κοινωνικό κράτος, στην Ευρώπη της καταστολής και του περιορισμού των συνδικαλιστικών και πολιτικών ελευθεριών, δεν υπάρχουν διαθέσιμες μεταρρυθμίσεις. Μόνο αντιδραστική οπισθοδρόμηση.

 

Και τα αστικά κόμματα προσπάθησαν από την αρχή να αποπροσανατολίσουν τους αγώνες και την οργή των από κάτω, με εργαλείο το ρατσισμό και την ισλαμοφοβία, και να ρίξουν την ευθύνη για την κρίση στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Με ψέματα, ότι δήθεν σας παίρνουν τις δουλειές και θα αλλοιώσουν τον Ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. 

 

Εκεί βρήκαν εύφορο έδαφος οι ακροδεξιές ρατσιστικές και φασιστικές ομάδες και μεγάλωσαν, με την κάλυψη, την ανοχή και τη συγκάλυψη του κρατικού μηχανισμού. Με επιθέσεις και δολοφονίες μεταναστών και προσφύγων αλλά και συνδικαλιστών και αντιφασιστών.

 

Ο ρατσισμός, η ισλαμοφοβία, η Ευρώπη φρούριο, η καταστολή στο εσωτερικό, οι πολεμικές δαπάνες και η απεριόριστη στήριξη των πολεμικών εξορμήσεων σε Ουκρανία και Γάζα είναι κεντρική επιλογή των αστικών κομμάτων της ΕΕ και της ΝΔ εδώ. Αυτά όμως είναι ταυτόχρονα και τα σημεία συνάντησης και συνεργασίας με τα αμιγώς ρατσιστικά-ακροδεξιά και φασιστικά κόμματα. 

 

Το πρόσφατο ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη μετανάστευση -που ψηφίστηκε από τα δεξιά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της ΕΕ, περιορίζει μέχρι εκμηδενίσεως το δικαίωμα στο άσυλο και έχει συναντήσει την αντίθεση ακόμα και των θεσμικών οργανώσεων από τον ΟΗΕ μέχρι την Διεθνή Αμνηστία- είναι ενδεικτικό για το πόσο έχουν προσχωρήσει στη ρατσιστική ατζέντα των ακροδεξιών κομμάτων της ΕΕ.

 

 Πρακτική εφαρμογή αυτού του δόγματος έχουμε στην Ελλάδα από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τα εκατοντάδες δολοφονικά push-backs, με αποκορύφωμα το έγκλημα της Πύλου, όπου το κρατικό έγκλημα της δολοφονίας 600 προσφύγων και μεταναστών με ευθύνη του Λιμενικού, της κυβέρνησης και της Frontex, θέλει η κυβέρνηση της ΝΔ να το φορτώσει στις πλάτες των θυμάτων. 

 

Πώς μπορούμε να τους φράξουμε το δρόμο; Έχουμε μια πολύτιμη εμπειρία από τη νικηφόρα μάχη για τη καταδίκη της ναζιστικής συμμορίας της Χ.Α.

 

Στο ερώτημα «Υπάρχει δύναμη να τους σταματήσει ή είναι απλώς αναμενόμενη η άνοδος της δεξιάς και της άκρας δεξιάς και των φασιστών;», η απάντηση είναι ότι υπάρχει και είναι εδώ. Και μας καλεί όλες και όλους να αναλάβουμε δράση.

 

Απέναντι στην προσπάθεια να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στους από κάτω, υπήρξε και υπάρχει αντίσταση, απεργιακοί αγώνες και διαδηλώσεις σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, από την Ισπανία στην Ελλάδα και από τη Γαλλία μέχρι τη Γερμανία. 

 

Εδώ στην Ελλάδα έχουμε την πολύτιμή εμπειρία, των αγώνων του 2011-15 πού με 15 γενικές απεργίες, εκατομμύρια απεργούς και διαδηλωτές έριξαν 3 κυβερνήσεις και έφεραν ένα κόμμα της τότε Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) από το 4% στο 35% και στην κυβέρνηση.

 

Έχουμε την πολιτική εμπειρία, πώς τσακίζεις ένα ναζιστικό κόμμα (Χρυσή Αυγή) πού μπήκε στη βουλή, και όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα ακόμα και της Αριστεράς πίστευαν ότι δεν γίνεται τίποτε πια. Ξέραμε και ξέρουμε ότι η τεράστια πλειοψηφία ήταν και είναι αντιφασιστική και αντιρατσιστική. Σε αυτήν απευθυνθήκαμε, στα συνδικάτα της και στη νεολαία, στους φοιτητικούς συλλόγους και στις γειτονιές, τις δικές της κινητοποιήσεις στηρίξαμε, οργανώσαμε, ενισχύσαμε, μαζικά, ενωτικά μαχητικά και το αποτέλεσμα ήταν εκατοντάδες χιλιάδες να πανηγυρίζουν τον Οκτώβρη του 2020, την καταδίκη της Χ.Α ως ναζιστική εγκληματική οργάνωση. 

 

Στο ερώτημα αν υπάρχει ακόμα αυτή η μαζική δύναμη; Η απάντηση είναι ναι υπάρχει και το αποδεικνύει σε κάθε ευκαιρία. 

 

Το απέδειξε στο δημοψήφισμα του 2015 με το ανέλπιστο και θηριώδες 62,5%. Το απέδειξε πέρσι στις μεγάλες απεργίες της 28-2 και 8-3//2023 με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη, με την γενική απεργία και κινητοποίηση 2,5 εκατομμυρίων, εφάμιλλη μόνο με τις απεργίες του 2011, αλλά και στις φετινές αντίστοιχες απεργίες. 

 

Και σε όσους αρέσουν οι δημοσκοπήσεις, υπάρχει η πρόσφατη της MRB, με αφορμή τα 57 χρόνια από την επιβολή δικτατορίας την 21-4-1967.

 

Σύμφωνα με αυτή τη δημοσκόπηση της MRB, που πραγματοποιήθηκε στα μέσα Απριλίου 2024, με το ερώτημα πιο σύνθημα σας εκφράζει. Το σύνθημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» εκφράζει το 56,2% των πολιτών, ενώ το σύνθημα «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια» εκφράζει το 37,3%​ (Athens Voice, ΕΘΝΟΣ, ΤΟ ΒΗΜΑ)​. Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η πλειοψηφία ταυτίζεται περισσότερο με τα αιτήματα του φοιτητικού κινήματος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και των ριζοσπαστικών αγώνων της μεταπολίτευσης ως μέσο αλλαγής. Τότε και με αυτό το σύνθημα κινητοποιήθηκαν εκατομμύρια, διεκδίκησαν και πέτυχαν αυξήσεις 20 και 30% , έχτισαν σωματεία, επέβαλαν την αποχουντοποίηση στα πανεπιστήμια, κατάκτησαν πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και σε 6 χρόνια το 1981, γκρέμισαν την 40χρονη κυριαρχία της δεξιάς και έφεραν στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ με σύνθημα σοσιαλισμός στις 18. Και αυτό το ρεύμα παραμένει πλειοψηφικό, ενεργό, παρόν και σήμερα. 

 

Ποιο ρόλο παίζει η αντικαπιταλιστική Αριστερά σ' αυτή τη μάχη; 

 

Η Αντικαπιταλιστική Αριστερά και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν στο κέντρο όλων αυτών των αγώνων και των κινητοποιήσεων, επειδή βλέπουν, κινούνται και παλεύουν μαζί και ακούν την οργή και τη δυναμική του κόσμου. Δεν συμμερίζονται τις απόψεις πού λένε ότι δήθεν υπάρχει απάθεια, αποστράτευση και αρνητικός συσχετισμός. 

 

Η Αντικαπιταλιστική Αριστερά και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έπαιξαν αναντικατάστατο ρόλο, στην πολιτική και οργανωτική στήριξη όλων αυτών των αγώνων, στην εξάπλωση και τον συντονισμό τους, γι’ αυτό το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ αξίζει τη στήριξη όλου αυτού τού κόσμου.