Η καταδίκη δύο μελών του Ρουβίκωνα με την ποινή της κακουργηματικής πράξης (3,5 έτη κάθειρξη με δικαίωμα εξαγοράς της ποινής με το ποσό των 13.200 ευρώ) για τις μπογιές που πέταξαν στο κτίριο της Βουλής τον Μάιο του 2019 συνιστά ταυτόχρονα πρόκληση και επίδειξη ισχύος του αστικού κράτους.

Μέσα από μια δίκη που χαρακτηρίστηκε από πλείστες παρατυπίες, όπως καταγγέλλεται από τους συνηγόρους υπεράσπισης, η ελληνική δικαιοσύνη φρόντισε να περάσει το μήνυμα προς τον αγωνιζόμενο λαό ότι ακόμα και ένα συμβολικό λέκιασμα στη βιτρίνα της αστικής «δημοκρατίας» θα τιμωρείται με βαρύτατες ποινές. Πρόκειται για ένα ξεκάθαρο δείγμα της έντασης του αυταρχισμού και της σκλήρυνσης του νομικού πλαισίου, με σκοπό την τρομοκράτηση των αγωνιστών/τριών και όσων αμφισβητούν τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό.

Η απόφαση του δικαστηρίου είναι προκλητική καθώς η δίωξη του πετάγματος μπογιάς ως κακούργημα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις ποινές χάδια ή την απαλλαγή σε μαφιόζους, κυκλώματα ναρκωτικών και μαστροπείας, αστυνομικούς και πολιτικούς που εμπλέκονται σε σκάνδαλα.

Αξίζει να σημειωθεί πως το κατηγορητήριο στήθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ το 2019 και αξιοποιήθηκε από τη σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, πατώντας πάνω στην ομόθυμη καταδίκη της «επίθεσης» πριν από τέσσερα χρόνια από όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα.

Οι μαζικοί, οργανωμένοι αγώνες των εργαζομένων και του λαού οφείλουν να γκρεμίσουν τους τρομονόμους και το αντιδραστικό νομικό-κατασταλτικό πλαίσιο εν γένει, το οποίο στήθηκε και αναπτύχθηκε από τις κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ και «πιλοτικά» δοκιμάζεται σε υποθέσεις σαν αυτή για να τύχει αργότερα ευρύτερης εφαρμογής.

Όσες καταδίκες και αν μοιράσουν όμως, το εργατικό, λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα θα ανατρέψει το αυταρχικό τους πλαίσιο.