Σήμερα έφυγε από την ζωή ο αγαπημένος μας σύντροφος Νικόλας Γαλιατσάτος, ο εξαίρετος άνθρωπος,πολύ καλός φίλος, υποδειγματικός σύζυγος, τρυφερός πατέρας και παππούς, σπουδαίος δάσκαλος, ευγενικός, σεμνός, ατίθασος μαχητής και πρωτοπόρος αγωνιστής.
Γεννήθηκε στα Δεμουτσαντάτα Κεφαλονιάς το 1953. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Πατρών Φυσικός και στη συνέχεια υπηρέτησε την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στην αρχή στον ιδιωτικό τομέα και στη συνέχεια στο δημόσιο.
Η 21η Απρλίου 1967 βρίσκει τον σ. Νίκο μαθητή της Β τάξης του Γυμνασίου Αρρένων Αργοστολίου και αρχίζει «να καταλαβαίνει ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει γιατί συνέλαβαν την ίδια μέρα δύο αριστερούς συγχωριανούς του και θαύμασε τις κινήσεις κάποιων αριστερών που κόντρα στο φόβο της εποχής τους τόλμησαν να ψηφίσουν ΟΧΙ στο Δημοψήφισμα παρωδία της Χούντας». Έτσι όταν τελειώνει το Λύκειο και βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο Πάτρας, αρχίζει να πολιτικοποιείται. Παίρνει μέρος στις συζητήσεις , στις συνελεύσεις , τις απεργίες του φοιτητικού συλλόγου και στην κατάληψη του Πανεπιστημίου Πάτρας που έγινε τις ίδιες μέρες του Νοέμβρη με το Πολυτεχνείο στην Αθήνα.
Στην συνέχεια οργανώνεται στο ΚΚΕ από το 1974 μέχρι το 1997 και για χρόνια εκλέγεται Πρόεδρος στο χωριό του τα Τρωιαννάτα από το 1984 μέχρι το 1990. Διαφωνώντας με την τακτική της οργάνωσης σε θέματα τοπικής αυτοδιοίκησης και σε γενικότερα θέματα στρατηγικής της επανάστασης , αποχωρεί από αυτόν τον χώρο και εντάσσεται πολιτικά στο ΝΑΡ και στη συνέχεια στην ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Συμμετέχει από τότε στο συνδικαλιστικό κίνημα ως μέλος της ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς και Ιθάκης της οποίας διετέλεσε πρόεδρος, αντιπρόεδρος και γενικός γραμματέας επί σειρά ετών. Παράλληλα συμμετέχει σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες του εργατικού και λαϊκού κινήματος, για την Δημοκρατία, την ειρήνη,, την παύση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο , και τον κομμουνισμό της εποχής μας, ως μέλος του ΝΑΡ και της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Είναι επί σειρά ετών υποψήφιος βουλευτής στις βουλευτικές εκλογές , με το ψηφοδέλτιο της «ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ. Α» , και υποψήφιος νομαρχιακός και περιφερειακός σύμβουλος στις Νομαρχιακές και Περιφερειακές εκλογές με το ψηφοδέλτιο της «Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στα Ιόνια».
Στο βιβλίο « Κεφαλονίτες και Ιθακήσιοι στην εξέγερση του Πολυτεχνείου» αναφέρει ο ίδιος: « δεν δέχομαι για κανένα λόγο τον χαρακτηρισμό «αγωνιστής του Πολυτεχνείου» που τόσο πολύ «πούλησε» μετά την δικτατορία και τόσο πολύ διασύρθηκε στη συνέχεια. Εξάλλου, αυτός ο τίτλος ανήκει σ’ αυτούς που βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν και δεν εξαγοράστηκαν…. Και καταλήγει : « Ο αγώνας συνεχίζεται. Και σ’ αυτόν τον αγώνα ο καθένας από μας πρέπει να καταθέσει την δική του συμμετοχή, τον δικό του τρόπο προσωπικής στάσης και αγώνα, χωρίς να εφησυχάζει και να αρκείται στην τυχόν προσφορά του στα γεγονότα του Πολυτεχνείου το 1973. . Για αυτό και ήθελε να είναι υποψήφιος βουλευτής ακόμα και τώρα που ήταν άρρωστος, στις βουλευτικές εκλογές της 21ης Μαίου 2023.
Η ζωή του όλη ήταν πάντοτε συνυφασμένη με τα ιδανικά της δικαιοσύνης, της ισότητας, της καλοσύνης, της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης, της προσφοράς, της σεμνότητας, της ανιδιοτέλειας, και βεβαίως με τον κοινωνικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης το οποίο υπηρέτησε με εξαιρετικό τρόπο, πιστεύοντας πως το δημόσιο σχολείο πρέπει να είναι ανοικτό στην κοινωνία. Υπήρξε σπουδαίος καθηγητής με πλατειά παιδεία, εχθρός της τυπολατρίας ,άοκνος και εύστροφος, με πολλή αγάπη και κατανόηση και διάθεση να προσφέρει γνώσεις και να αφουγκρασθεί τις ανάγκες των μαθητών του, να σκύψει με ειλικρινές ενδιαφέρον στα όποια προβλήματα τους. Έτσι συνέβαλλε ουσιαστικά στην διαπαιδαγώγηση όσων μαθητών βρέθηκαν κοντά του στον εκπαιδευτικό του βίο.
