Υπόσχεση κοινωνικής βαρβαρότητας ήταν οι προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά στη Βουλή, καθώς δεν υποσχέθηκε τίποτα άλλο παρά τη συνέχιση με νέα ένταση της πολιτικής των κυβερνήσεων Παπανδρέου-Παπαδήμου και της Τρόικας των ΕΕ, ΔΝΤ και ΕΚΤ.

Η περίφημη επαναδιαπραγμάτευση των Μνημονίων αποδείχτηκε για μια φορά, αλλά πιο ξεκάθαρα από ποτέ, ότι ήταν μια πολιτική απάτη. Ο Σαμαράς προσωπικά και συνολικά ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ εξασφάλισαν μια θέση στις πιο μαύρες σελίδες της ελληνικής ιστορίας. Όχι μόνο αποδέχθηκαν την εφαρμογή των στόχων του Μνημονίου, αλλά δήλωσαν ότι στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων θα ξεπουλήσουν περισσότερα και γρηγορότερα απ΄ όσα έχουν δεσμευθεί! Ειδικά, η ΔΗΜΑΡ ειδικά κατέδειξε πως δεν έχει καμιά σχέση με την Αριστερά μετά την ατιμωτική συναλλαγή με τους δήμιους των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων του λαού και των εργαζομένων.

Από τα 9 άμεσα βήματα τα 5 αφορούν το ξεπούλημα του φυσικού πλούτου και των υποδομών της χώρας, για να συμπληρωθεί με τη δέσμευση για τη διάλυση του δημόσιου τομέα και των κοινωνικών υπηρεσιών και ένα νέο φορολογικό γιουρούσι ενάντια στους μισθωτούς και τη μικρή ιδιοκτησία σε συνδυασμό με τη φοροασυλία στα κέρδη του κεφαλαίου και των τραπεζών. Οι λαϊκιστικές κορώνες περί γραφειοκρατίας δεν είναι τίποτα άλλο από την επιχειρούμενη κατάργηση κάθε περιβαλλοντικού και κοινωνικού περιορισμού στην ασυδοσία της επιχειρηματικής δράσης. Η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων γίνεται βασική επιλογή της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ για να κερδοσκοπήσει το ευρωπαϊκό, διεθνές και ελληνικό κεφάλαιο και τα κάθε λογής λαμόγια, την ώρα που αμφισβητείται πια σε όλο τον κόσμο.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η αντικαπιταλιστική Αριστερά καλούν την εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία σε αγωνιστικό συναγερμό για μια νικηφόρα σύγκρουση με την κυβέρνηση και την πολιτική της. Μια σύγκρουση μπορεί να είναι νικηφόρα με τη δύναμη του οργανωμένου μαζικού κινήματος. Το αναγκαίο πρόγραμμα για μια τέτοια πορεία είναι η ακύρωση των Μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των νόμων τους, η διαγραφή του χρέους που εξυπηρετείται από το Μνημόνιο, η έξοδος από ΕΕ και ευρώ που προϋποθέτουν το Μνημόνιο και το επιβάλλουν, το πέρασμα στο δημόσιο των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων και η ανατροπή των ορίων που φυλακίζουν τη δημοκρατική βούληση του λαού για απαλλαγή από το Μνημόνιο και καταργούν στην πράξη τα πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες. Απαιτείται η έξοδος από το ΝΑΤΟ των υπερεξοπλισμών, του πόλεμου, όπως αυτού που μεθοδεύεται στη Συρία και της προσφυγοποίησης των πληθυσμών.

Στην πάλη για την οργάνωση αυτού του άλλου δρόμου θα κριθούν οι δυνάμεις της Αριστεράς και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα σταθεί αποφασιστικά στην πρώτη γραμμή.