Τα αποτελέσματα των εκλογών στη Βόρεια Μακεδονία έδωσαν τη νίκη στο δεξιό-εθνικιστικό VMRO με 43% ενώ το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, που είχε στα χέρια του την κυβέρνηση από το 2017, κατέρρευσε στο 15,8%.

 

Η απελθούσα κυβέρνηση Ζάεφ ήταν η κυβέρνηση που έκανε όλα τα χατίρια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ και αποδέχθηκε όλους τους εκβιασμούς από τη Συμφωνία των Πρεσπών , μέχρι τη στήριξη στην Ουκρανία, προκειμένου να μπει στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Μόλις την περασμένη βδομάδα στην ψηφοφορία για τα δικαιώματα του Παλαιστινιακού κράτους στον ΟΗΕ ήταν μία από τις 25 χώρες που ψήφισαν λευκό.

 

Κι όμως, παρά την παράδοση της Βόρειας Μακεδονίας σε όλες τις απαιτήσεις της Δύσης, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η άρχουσα τάξη της Ελλάδας απαιτούν όλο και περισσότερα προκαλώντας νέα αδιέξοδα και οξύνοντας τις αντιθέσεις στα Βαλκάνια. Τα στελέχη της κυβέρνησης Μητσοτάκη, με την αβάντα του ισχυρού, κάνουν προκλητικές δηλώσεις ότι η νέα κυβέρνηση είτε θα «αναγκαστεί σε αναδίπλωση για τη συμφωνία των Πρεσπών» είτε θα «ξεχάσει την ευρωπαϊκή της προοπτική», εκβιάζοντας ανοιχτά τον γειτονικό λαό. Η πολιτική της επιβολής και των ανταγωνισμών δημιουργούν κι ενισχύουν τους εθνικισμούς.

 

Λέμε όχι σε όλους στους εκβιασμούς ΕΕ και ΝΑΤΟ απέναντι στη Βόρεια Μακεδονία. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ από την πρώτη στιγμή δήλωσε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι μία συμφωνία αντιδραστική και εχθρική για τα συμφέροντα των εργατών στην Ελλάδα και στη γειτονική χώρα γιατί εντάσσεται και υπηρετεί τα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ και της ΕΕ για την ευρωνατοική ολοκλήρωση των Βαλκανίων. Σε αυτά τα πλαίσια εξυπηρετεί τις επιδιώξεις της ελληνικής άρχουσας τάξης για την αναβάθμιση του οικονομικού και γεωπολιτικού ρόλου στην ευρύτερη περιοχή ενισχύοντας την επέλαση του ελληνικού κεφαλαίου στο γειτονικό κράτος. Αποκρυσταλλώνει την ικανότητα ενός πιο ισχυρού κράτους (Ελλάδα) να επιβάλει με το έτσι θέλω τους όρους του σε μια πιο αδύναμη χώρα, παραβιάζοντας ακόμα και Σύνταγμά της. Δικαιωθήκαμε όταν λέγαμε ότι θα είναι ένας ακόμα παράγοντας αστάθειας και σοβαρή όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή των Βαλκανίων.

 

Σ' αυτές τις συνθήκες είναι τραγικό λάθος η Αριστερά, είτε να αποδέχεται τη Συμφωνία των Πρεσπών και τον «ευρωπαϊκό δρόμο» της Βόρειας Μακεδονίας είτε, με επίκληση στον «αντιμπεριαλισμό», να φορέσει "πατριωτικό μανδύα" υιοθετώντας τα ελληνικά εθνικιστικά επιχειρήματα περί  αλυτρωτισμού, υποτασσόμενη εκ νέου στις κορώνες του είδους η "Μακεδονία είναι μία και ελληνική".

 

Τον δρόμο στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τους ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων μπορούν να τον φράξουν μόνο οι εργάτες/τριες Ελλάδας και Β Μακεδονίας και γι' αυτό το δικό μας ΟΧΙ στη Συμφωνία των Πρεσπών είναι από τη σκοπιά της ειρήνης, της αλληλεγγύης, της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, του σεβασμού του δικαιώματος των λαών, και του γειτονικού μας λαού, στον αυτοπροσδιορισμό, για να μην αποφασίζουν για αυτούς οι «νονοί» των Βαλκανίων, τοπικοί και διεθνείς.